7 cSV te mb er If-2 3

Uitgave e Cinema- en Tooneelwereld », Korte Gasthuisstraat, 16, Antwerpen.

« CIN EM A WERE LD »

1 ff T fORATIO B. Warner is een der

jr—. H zeldzame filmspelers welke jour-**. nalisten verafschuwen. Noch nimmer stond hij één hunner een interview toé, zoodat er feitelijk over zijne levensgeschiedenis weinig gekend is. We zullen ons best doen, om door bijeen vergaarde losse nota’s, een beknopte levensbeschrijving weer te geven.

Onze held is in 1876 te St-John’s Woos, nabij Londen, geboren. Zijn vader was een zanger die omreizen inrichtte en al spoedig betrad Horatio de planken, zelfs nog vóór hij alleen kon loopen.

Op tienjarigen ouderdom kwam hij met zijne familie te Londen. Over dag ging hij naar school en ’s avonds trad hij in het gezelschap zijns vaders op aan de zijde van bekende tooneelspelers meestal m Shakespeariaansce treurspelen.

Op zestienjarigen ouderdom kwam hij zijne studies te eindigen welke van hem een werktuigkundige zouden gemaakt hebben hadde de stem van den schouwburg het niet gehaald. Twee jaar later stak hij naar Amerika over en weldra werd hij er lid van een reizend tooneel-gezelschap.

Jaren lang blijft hij dit beroep uitoefenen, en er is geene Amerikaansche stad alwaar Warner niet is opgetreden. Een tijdlang was hij zelfs te Londen verbonden geweest.

Zekeren dag ontmoette hij een vriend die hem mededeelde dat er eene maatschappij was gesticht geworden welke voor doel had het maken van filmen. Maar Warner was reeds verbonden om voor zekeren tijd de planken te betreden, en aldra vergat hij wat zijn vriend hem gezegd had.

Het was alleenlijk toen hij eenige maander later House Peters ontmoette, dat Warner er ernstig aan dacht zijn geluk in de cinema ook eens te gaan beproeven.

Het uiterlijk van House Peters toonde duidelijk zijne welvarendheid: zijn overjas was naar de laatste snit, zijn hoed klaarblijkend nieuw, en zijne lichtkleurige handschoenen schenen hem voor de eerste maal te dienen.

« Maar hoe komt dit toch, riep Warner uit, zoudt gij misschien eene goudmijn ontdekt hebben? »

« Neen, wedervoer Peters, ik doe aan cinema, dit is alles. »

Zooals men het wel kon denken, liet Warner dit zich geene tweemaal zeggen en ’s anderendaags vroeg en bekwam hij een klein figuratierolletje in een New-Yorker studio.

Alles beviel er Warner, en geduldig als hij was, wist hij zijn weg te maken zooals de dag van heden bewijst.

Zijne voornaamste banden zijn: «One hour before Dawn», «Grey Wolfs’s Ghost», «Hunting Shadows», «Uncharted Channels» en «The White Dove)).. .

De hierbijgaande photo is getrokken uit een nieuwe Hackinfilm: «Om de Eer eener Vrouw».

H. B. Warner is gehuwd met Rita Shanwood en heeft een zoon en eene dochter. Hij zelf meet 1 m. 80 en heeft blond haar en blauwe oogen. Een steeds welwillend briefwisselaar is hij en zijn adres is: Hollywood Hotel, Hollywood (Cal.) U.S.A. Nemo.

H. B. WARNER

Begeer geen andermans Vrouw

Buitengewone komedie in 6 deelen. Vertolkt door WALTER HIERS, COLLEEN MOORE, T. ROY BARNES en GRACE DARMOND

Dicht bij de plage wonen de Miller s en de Robbin’s in twee gelijksoortige villa’s. Tommy Robbins hoydt veel van zijn vrouwtje, doch, de elegante Letty brengt liever haar tijd in het Casino door en komt enkel naar hius om met haar echtgenoot een doosje sardinen te verob-beren, tot groote verbittering van haar man. Het tegenovergestelde is bij Harry,

ginnen beide echtgenooten te bedenken dat indien zij hunne vrouwen moesten verwisselen, het in hun huishouden veel gelukkiger zou toegaan. Zij besluiten er hunne vrouwen eens over te polsen.Döch deze — dewelke in werkelijkheid hun echtgenooten beminnen — hun woord gegeven hebbende, stellen vooreerts eene proefweek voor, gedurende dewelke

de echtgenoot van Jane Miller, waar. Zijn vrouwtje toch — eene goede huishoudster en bekwame kokin — vindt hij, die gedurig zijn tijd in het koffiehuis doorbrengt, veel te veel huisvrouw.

Tommy vertelt zijne ontgoocheling aan zijne buurvrouw Jane, terwijl Harry zijn nood aan Letty klaagt. Stilaan be-

Harry en Letty eenerzijds en Tommy en Jane anderzijds zich zullen kunnen vergewissen cf zij werkelijk voor elkander geschikt zijn.

Na een weinig verbazing aanvaarden de mannen. Doch gedurende die week voedt Letty haar toekomende echtgenoot niet alleen met sardinen dcch laat alle

« CINEMAWERELD »

sierlijkheid varen en kleedt zich als eene boerin; Jane toont een buitengewone neiging voor de Casino en de dans en vergeet er gansch het huishouden door. En de ontgoochelde echtgenooten keeren tot hunne wederhelft terug, gelukkig over de bijval van hun list.

FILM DE LANGE

it 69, Groenstraat, Brussel A

« CIIMEÎVIAWERELD »

Hoe ik de Expeditie Scott filmde

De kinderen vragen ware geschiedenissen en hunne ouders zelf zijn er dikwijls erg op belust om deze te kennen en voort te vertellen. De expeditie Scott schenkt én dezen, én aan genen de prachtigste verwezenlijking. Het verheven treurspel dat zich ontrolde voor den Grooten Barreel van den Zuidpool, alwaar Kapitein fccott en. zijne gezellen het leven lieten, zal al diegenen tot in hunne ziel ontroeren, wien maar alleen gevoel hebben voor de groote mens ch e lijke d ra ma’s.

Op zekeren schoonen Decemberdag van 1910, kwam' de « Terra-Nova » (een klein vaartuig dat bizonder gebouwd was voor deze reis naar den Zuidpool) en aan boord hebbende Kapitein Scott en al de moedige manschappen die hem ijl zijn gevaarlijke tocht vergezelden, in kennis met de eerste ijsgang. 'Gedurende 7 weken lang had het schip te kampen gehad met allerlei soorten van moeilijkheden die het ontmoette met het doorvaren der onmetelijke ijszee van den Atlantischen Oceaan en liet was op 3e Januari 1911 dat het aan de « Groote Barree! » aanlandde, aangeduid door eene schrikwekkende insluting van hooge ijsbergen, die het vaste land omgaven. De expeditie was dus in het hart van het land der «Sneeuwgodin», dààr waar alles dons en kristal lijkt, dààr waar de verloren me lisch niets te hopen heeft dan zijn vooruitzicht, zijn moed en... de Voorzienigheid. Kapitein Scott en zijne gezellen offerden hun leven om het Vaandel der Beschaving dààr, in het hart van het maagde-ïijke land, te planten.

Op 4 Januari ontscheepte de expeditie op het eiland van Ross, op de plaats genaamd Kaap Evans, een zandachtige grond, aan den voet zelf van den berg Erebus, vulkaan in», volle werking; de stoute reizigers kampeerden er met 17 ponnevs en 30 Siberische honden, 3 autosleden, 12 gewone sleden en levensvoorraad voor drie jaar. Het grootste depl der expeditie zich schuilplaatsen bouwende, wachtte op deze plaats gedurende al en tijd dat de reis van Luitenant Campbell zou duren die met Ie « Terra-Nova » naar hooger liggende streken vertrokken was. Het betrof om een gedeelte te verkennen van het land « Koning Edward VIII ». Zij volgden de kust zoo goed zij konden, maar deze was verdedigd door onverbiddelijke steile rotsen aan dewelke zich nog mensch noch dier kon vastklampen en aldus was men verplicht de hoop op te geven langs deze zijde hun doel te kunnen bereiken.

Luitenant Campbell, ontmoedigd, trachtte alsdan de weg in te slaan langs de Groote Barree].

Wat Kapitein Scott betreft deze was op het eiland van Ross gebleven tot 1 November 1911. De poolnacht was op het punt te verdwijnen en het weder was genoegzaam zachter geworden om toe te laten de 2,509 kilometers af te leggen die hem naar den Zuidpool moesten leiden en op het oogenblik van vertrek, schreef Kapitein Scott in zijn dagboek: « De toekomst is in handen van God ».

Het is deze reis welke ik meemaakte en waarin ik Kapitein Scott in zijn gevaarvolle tocht vergezelde.

Het is niet mijn doel om de Inzonderheden van deze reis té beschrijven, ik laat dit over aan anderen die in dit vak meer bedreven zijn dan ik. Doch ik ben zoo vrij eenige punten aan te halen betref fende mijne taak die bestond om cinematographs sehe opnamen te doen die voor doel hadden aan tijdgenooten en onze nakomelingen de wederwaardigheden van de expeditiereis ‘van Kapitein Scott te toonen.

Om er toe te komen fotos te nemen in d Zuide lijke gewesten, waar de luchtgesteltenis aanhoudend merkelijk oniær nul is. moet men eene voort durende aandacht schenken aan de minste .enigheden; er zijn ontzettend veel hinderpalen waarmee de operateur, zelfs de meest ondervinding rijkste af te rekenen hééft.

De ervaring, die ik in de gewesten van den Zuidpool opgedaan heb, is mij duur te staan gekomen.

Bijvoorbeeld, ht- was veeleer verkiesllijker de kinematographische toestellen buiten de hut te laten dan wel ze binnen in veiligheid te brengen. Er was somtijds een verschil van 100 graden tusschen de luchtgesteltenis van buiten en die der hut. Als men een toestel binnen plaatste, was het aan eene zekere samentrekking blootgesteld en wel zoodanig dat het onmiddellijk door de warmte die in de hut heerscHie met water gevuld was...

Indien het om de eene of andere reden noodig was een toestel binnen te plaatsen, moest het geheel en gansch zorgvuldig afgedroogd worden en moest er vooral op gelet, opdat er niet de minste vochtigheid tot op de lens doordrong.

Zoo, door onachtzaamheid, men te dicht bij eene lens ademde, maakte de adem, die onmiddelijk verdikte, ze onbruikbaar, want ze werd als het ware door eene lichte ijskorst bedekt, waarvan men ze niet kon ontdoen. Men moest ze in aanraking brengen met warme lucht-, ze laten ontdooien en vervol gens ze goed droog afwrijven.

Het was on mogelijk de mekaniek van het toestel in te smeeren, want zelfs de olie die ik mij in Zwitserland aangeschaft had en die men mij als « onbe-vriesbaar » verkocht had, verdikte nog aanstonds Het inwrijven moest met graphiet gebeuren. Vei scheidene mijner kleurfilters lostten door de verandering van lucht, van hunne voetstukken en werden al zoo onbruikbaar.

Er moest vooral goed opgepast worden dat de pho-. tógraphische platen niet geschonden werden alvorens men er zich van bediende. Er was in de hut geene plaats genoeg om er gansch mijnen vooraad te bergen en mijne donkere kamer moest van tijd tot tijd tot schuilplaats dienen aan den levensvoorraad die buiten de hut in den sneeuw lag

Om te beletten dat de platen bedierven, moest men ze met veel omzichtigheid en stilaan binnen halen. Dit werk nam twee dagen in beslag; de eerste dag legde men ze in den ingang en den tweeden dag bracht en bewaarde ik ze in de donkere kamer, alvorens ze te openen. Eenmaal aan de lucht ‘blootgesteld, konden de platen onmiddellijk ontwikkeld worden en was het niet moer noodig al deze maatregelen te treffen om ze buiten de hut te brengen.

Nog meer eischten de orthochromatische platen bi zond ere achtzaamheid. Maar het waren de cellu-loïde filmen die mij de beste uitslagen deden bekomen. Er is geen twijfel mogelijk dat, voor alle photographische ondernemingen in de Zuidergewes-ten, de film veel voorrang op de platen heeft, voornamelijk die van « Eastman » welke ik bijna uit luitelijk gebruikte.

Ieder films tuk en iedere plaat waar ik mij van bediend heb om de expeditie Scott te filmen, werd in die streken ontwikkeld in mijne kleine donkere kamer 1.50 meter in bot vierkant metende.

jillt

« CINEMA WERE LD »

H. G. Panting, de fotograaf-ontdekkingsreiziger, vertelt hier zijn wedervaren tijdens Scott’s poolreis.

Om een cmematographisch toestel met zijnen film te laden is er eene groote lenigheid der vingers noodig. Wanneer dit werk in volle lucht gedaan moest worden, was ik wel verplicht mij van mijne handschoenen te ontdoen en verscheidene malen waren mijne handen gansch bevrozen.

Wanneer de handen een metaalachtig gedeelte van het toestel raakten had men het gevoel eener brandwonde. Zekeren dag, door onachtzaamheid, stak ik eene vijs van het toestel in den mond: oogenblikkelijk bevroos deze tegen de lippen zoodanig, dat, wanneer ik ze terug trok, het vel mijner' lippen mede afgerukt werd. Eene andere maal, terwijl ik mijn toestel op het te photografieeren doel richtte, kwam mijne tong licht in aanraking met

het metaal en oogenblikkelijk bevroor deze tegen het toestel. Ik moest haar schielijk terug trekken met het treurig gevolg dat het vel van de punt mijner tong afgerukt werd en dat ik eenige dagen een felle pijn te onderstaan heb gehad.

Eene der buitengewone avonturen die mij óverkwamen gedurende mijn verblijf in de Zuiderge-vvesten was het volgende:

Zekeren dag zag ik een achttal botskoppen (een dier in den aard der zeehonden, inaar grooter en veel krachtiger, zij vallen dikwijls zelfs walvisschee aan) die in het water zwommen op eenige meters afstand van het ijs. Daar het de eerste maal was dat ik deze dieren van nabij zag, nam ik onmiddelijk het besluit ze te draaien. Mijn toestel grijpende

« CINEMAWERELD »

liep ik naar het uiteinde van liet ijs; de dieren hadden mij insgelijks opgemerkt en voor ik den tijd had eene opname te nemen wierpen zij zich alle acht onder het ijs waarop ik mij bevond. Zonder na te denken bleef ik onbeweeglijk, hopende dat zij zich in volle zee zouden terug trekken, doch hoe groot was mijne onsteltenis wanneer ok .bevond dat deze schelmen het ijs oplichten waarop ik stond. Ontzaggelijke krakingen lieten zich hooren; onder de drukking van hun geweld begon het ijs te'scheuren, onmiddellijk nam ik mijn toestel op de schouder en begaf mij naar het vaste land, maar de die ren, mijne schaduw door het ijs héén bemerkende, en gissende dat hunne prooi hen ging ontsnappen, deden verschrikkelijke krachtinspanningen om het ijs onder mijne schreden te vernielen. Scott die liet gevaar van uit de hut bemerkte, riep mij toe te loopen, maar naarmate dat ik voortsnelden, snelde d dieren mij vooruit en ik was verplicht van de eene ijsschaal op de andere te springen, want het i js gaf toe naarmate ik liep. Eindelijk kwam ik aan een gedeelte waar het gebroken ijs een opening vai. een meter had. In gewone omstandigheden ware het mij onmogelijk geweest met een gewicht van 20 kilos op de schouders en in mijne dikke pelskleeding zulk een sprong te doen, maar het gevaar vertien-dubbelde mijne, krachten en zonder aarzelen dóórkwam ik de hinderpaal met een sprong.

De botskoppen, woedend de partij verloren te hebben, braken al het ijs op eene oppervlakte van meer dan ICO meters. Scott zegde mij later dat hij vreesde dat dit avontuur het rampzalig einde van den photographischen dienst der expeditie veroorzaakt zou hebben.

Ik had gehoopt eene photographische opname te kunnen nemen van het Zuiderlicht. Dit wonderlijk natuurverschijnsel vertoonde zich maar tweemaal op de drie jaren dat ik in de Zuidergewesten vertoefde. Ieder maal stelde ik er meer dan veertig platen aan bloot, maar ongeluKKiglijk geven de schoone kleuren van het licht geen enkele indruk op de photographische platen en wanneer ik deze ontwikkeld had, toonden deze geene enkele gelijkenis met het prachtige verschijnsel dat wij allen om ter meest bewonderd hadden.

H. G. PONTI/ING.

De film dep Scott-Expeditie wordt veri huurd door de zorgen van

FILM TRIOMPHE

en is reeds in de « Folies-Bergère » Kine-ma te Antwerpen vertoond geworden.

ONS PHOTOHOEKJE

] S. ontving gratis de photo van Bebe Daniels, Rudolphe Valentino, Frank Mayo. 1 homas Meighan, Babby Peggy er twee van Agnes Ayres.

Rosa ontving gratis de photo van Lea-trice Joy, vergezeld van een vriendelijk schrijven, na 2 maanden; van Billie Burke. na 6 weken; van Lilian Gish, na 8 maanden, met vriendelijk schrijven; van Ruth Roland, een brief vragend lid van hare club te willen worden.

V. V. Steenbrugge ontving gratis na 4 dagen de photo van Jaques Catelain, formaat 18 x 23.

Alice Paoor ontving gratis de photo van Sandra Milowanoff na 6 dagen; van Georges Biscot (postkaart) na 8 dagen: van Lya de Putti na 3 weken (postkaart); van William Farnum na 6 weken; van Charlie Chaplin na 6 weken; van Thomas Meighan na 7 weken.

Toby ontving gratis na 6 weken eene prachtfoto van Mary Pickford en van Douglas Fairbanks.

L. Colinet ontving gratis 2 photo's van Charlie Chaplin, 20x 25, na 39 dagen; een van Edna .Purviance 20x25; een van William Farnum, 17.5 x 12.5, na 41 dagen; een van Douglas Fairbanks 18 x 23 en eene van Henny Porten.

Gladys Waltop ontving gratis eenc prachtphoto van Frank Mayo na 53 dagen.

Elval ontving gratis de photo van Ho-bart Bosworth, na 10 weken 17.5x23; van Betty Balfour, na 7 weken, postkaart-formaat, met vriendelijk schrijven.

”La Garçonne”

Het Comiteit der Cinematographische Censuur in Frankrijk komt een ongunstig advies uit te brengen over de film « La Garçonne » van Victor Margueritte, wat' het verbod die film af te rollen voor gevolg had.

Dit verbod is gemotiveerd door « de betreurenswaardige vervorming in dit werk aan het karakter van het jonge Fransche meisje gegeven ».

Al de Fransche diplomatische agenten in den vreemde werden van dit verbod op de hoogte gesteld.

Deze nota werd insgelijks aan het Ant-werpsch stadsbestuur overgemaakt, wat het uitgevaardigde verbod tot openbare vertoonmg voor gevolg had.

En intusschen wordt de schandelijkste litteratuur op den openbaren weg en de dubbelzinnigste en schunnigste opvoeringen in tingeltangels en dergelijken zonder maar eenige inmenging van hoo-gerhandswege zoo maar goedzakkig geduld.

« CINEMAWERELD »

= Geïllustreerde » Cinemanieuwsjes

THOMAS MEIGHAN ETHEL CLAYTON

bekomt op t oogenhlik op het amerikaaiisch tooneel is zinnens een reis om de wereld te maken. Alleen

een reuzen i ifcces dat dit zijner filmen evenaart. lijk maar uit louter genoegen.

CINEMANIEUWSJES

Armand Du Plessy filmt in het Lewinsky Studio « Un Héritage de Cent Millions », dramatische en humoristische comedie.

Naar men ons meldt zouden de weelderige lokken van de Zweedsche filmstar Anna Q. Nilsson afge-sneden zijn voor een belangrijke film waarin zij een jongen moet verbeelden; daarvoor zon zij enige duizende dollars getrokken hebben.

M. de Marsan draait « La Nuit Rouge » geheimzinnig politiedrama.

Gelukkige filmgoden. — Velen dezer gelukzaligen nemen insgelijks in den zomer een tijd verlof. Norma Talmadge is vertrokken naar Honolulu, de hoofdplaats der Hawai-eilandeii. Constance Talmadge brengt hare vacantie te New-York door en Nathalie. Buster Keaton et Keaton junior gaan naar Catalina. Mary Pickford en Douglas Fairbanks zeggen dat er geene betere rustplaats is dan hunne woning in het hartje der Beverley Hills. Agnès Ayres ook verklaart haar rusttijd door te brengen in haai’ huis in Californië daar zij de laatste zes maanden genoeg gereisd heeft. Dit is ook de meerling van Gloria Swanson. Charlie Chaplin en Richard Dix houden van eenzaamheid. Dix gaat zijn tijd doorbrengen in boseehen en op bergen terwijl Chaplin uitziet naar eene plaats waar hij de nieuwsbladen reporters kan ontloopen. Conway Tcarle gaat eene reis maken naar de West Indien en Walter Hiers met zijne bruid gaan een toertje doen in de Vereenigde Staten.

Bescherming der dieren. — Een groep hooggeplaatste dames in Amerika gaan een onderzoek instellen aangaande de behandeling der dieren welke gebruikt worden voor de cinema. Het is natuurlijk waar vooraleer een wild dier getemd is het zeer zeker wat te verduren heeft gehad.

Milton Sills en zijne familie. — Ten huize van Milton Sills in Hollywood heeft een familiefeestje plaats gehad, vier geslachten waren er vertegenwoordigd. De grootmoeder van Sills, Mary Atkins, vierde' haar 93e geboortedag, zij is geboren te Hayhay in Canada. De moeder van Milton Sills is geboren til Chicago, hij zelf ook in Chicago en zijne dochter Dorothy in Londen. Deze vier personen huldigden de oude damé welke nog zeer goed te pas is.

Norma Talmadge. In New-York is eeu reus-achtige cinemazaal geopend welke voor iiaam draagt:« Norma Talmadge Theatre ».

Twee groote kontrakten. — Twee filmacteurs zagen deze maand hunne vrouw plotseling omringd van eerbewijzen. Misres Bryant Washburn heeft een buitengewóón kontrakt voor langen termijn ge-teëkend met een nieuwe filmmaatschappij, en Misres Tom Moore of beter Renée Adorée, heeft geteekend voor 5 jaar om dramatische filmen te vertolken.

Te Parijs draait men op het oogenhlik « De Geschiedenis der Monumenten van Parijs » waardoor men niet alleen die van Parijs zal te zien krijgen inaar ook de monumenten van Versailles.

Eene verzameling klakken. —- Buster Collier be zit 366 klakken van alle groote en kleur, hij begon dtze liefhebberij wanneer hij in een film vier verschillende petten moést dragen, hij dacht toen dat het geen kwaad zou doen deze te bewaren en bij deze nog andere te voegen. Zijne verzameling is waarlijk iets eigenaardigs; hi j heeft eene klak die eens gedragen werd door Charlie Chaplin en menige andere welke vroeger behoorde aan bekend filmstarren en aan beroemde misdadigers, de laatste zijn voorbehouden voor bandietenrollen

TREKT HEM MET HET OOR

Jack Burton .... Herbert Rawlinson

Waarom verbergen zich twee vrouwen in een auto en waarom spreken drie mannen in een huis, waarvan deuren en vensters potdicht gesloten zijn? Mysterie... Maar mysteries kunnen ontsluierd worden en daarom zullen wij u maar in het kort zeggen dat de twee dames en de drie mannen personen van belang zijn eerst pas in New-York aangekomen om een valschaard te kastijden.

Deze valschaard, Stuart Granger genaamd, is een man die alles behalve moedig is. Hij heeft voor neef een brave jongen. Jack Burton, die zijn levend portret is. Op verzoek en mits betaling van Stuart, is Jack het eens hem, Stuart te "r vangen.

Door deze verandering spruiten er ver-schillige avonturen voort: de eene knod-dig, de andere gevoelsvol tot zelfs aan het dramatieke palende. Maar het voornaamste is dat een der dames, die ergens koningin is, eindigt met Jack te beminnen, en hem tegen zijne vijanden beschermt. Zij eindigt met hem te huwen en onze Jack wordt door dit feit koning van Titiloulalië. Dit alles gaat niet zonder ontvangsten, enz., enz. Doch alles heeft eene keerzijde: Eensklaps Wordt er

hevig met zijn oor getrokken... en wat ziet hij? Dat hij doodeenvoudig uit den ruststoel, waarop hij lag te slapen, op den

"ANOTHER MAN'S SHOES"

A/rxACT/OH ot LOXCj

grond gevallen was, droomende dat hij zich in het schoone land der apen bevond.. .

UNIVERSAL FILM

28, Sint-Michielstraat, Brussel.

Tr fi a c r/osV o£ cuxe

Brievenbus

Jim.— 1 [' kunt zelf Annette Kellerman’s photo vragen welke zij welwillend gratis zal opzeilden; haar adres is: 707. Oak Street, South Passadena {Cal.) U. S. A.

2° Te Antwerpen in ieder geval niet; voorwal gansch België betreft is ónmogelijk om zeggen.

Alice Pavor.—Teekeningen ontvangen;dankt Ivoor wat Henny Porten betreft, u dient rekening te houden met den buitengewone voor haar ongunstigen wisselkoers...

Van tien Heuvel. — 1° Gloria Swanson, adres: Lasky Studios. 6284, Seëma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2° Buster Ka ton. adres: Long Beach (Gal.) II. S. A.

3° Charles Ray, adres: 1425, Fleming Street, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

Haydée. — 1« Ralph Graves voornaamste Filmen « Dreamstreet » en « Call of Youth » (dit is de vertaling in kwestie); adres: Athletic Club Los Angeles (Cal.) U. S. A.

2° naam niet verstrekt.

3 Gunnar Tolnaes kan u zijne photo zenden binnen de week; adres: Carls Rang, Bej. 6, Kopen hagen.

N. B. — Als er maar geen « haarkepluk » uit voort komt.!

Rudolf. — 1° Rudolf Valentino, zwart haar en zwarte oogen; gescheiden van Jean Acker en hertrouwt met Nastacha Rambova; is nu op dans-tournëe.

3° Agnes Ayres; adres: Famous Players Studios. Long Island, New-York U. S. A.

Minguette. 1° Denkelijk si die artist Carlijle Blackwell.

2 Mary Carr is nu 43 jaar oud en heeft 6 kin-, deren.

3 In « Dronken Lot » werd de rol van graaf Hubert de Thiellay en die van den bankier Moëb word vertolkt door A. Vol koff.

Operateur Hemixem. — 1 Wallace Reid is gestorven ten gevolge het misbruik van geestdoovende middelen.

2 ’t Spijt ons, maar dergelijke inlichtingen verstrekken wij niet.

3 In de Sheik werd de titelrol vertolkt door Rudolf Valentino en Lady Diana was Agnes Ayres.

Jan Verbeek. — 1° Theodore Roberts, adres: Paramount Studios. 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) IT. S. A.

2 Agnes Ayres: zie antwoord 2 aan Rudolf.

3 Pola Negri heeft zwart haar, zwarte oogen en een uiterst bleeke gelaatskleur.

Toby. — 1° Dorothy Dalton zelfde adres als Pola Negri.

2 Pola Negri, adres; Paramount Studios. 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3° Thomas Meighan, adres: Athletic Club, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

Dolly. — 1° Die artiste is Renée Kelly.

2 dit kleine meisje uit Humoresque is Miriam Battista.

3 de rol van den zoon der Koningin van Saba, h: dien film werd vertolkt door Pat Moore.

U urbain Joncke,. er is hier alléén spraak van een amateurs-gezelschap, meer niet

Minon. — 1° Waldemar Psilander, de beroemde Deensche filmartist is in 1916 gestorven, hij draai de voor de Nordick Film Cy wier adres is: 45. Vimmelkaftet, Kopenhagen.

2° Romna Joubé. adres: 18, rue de l.a Grande Chaussée, Paris.

3° Jean Dehelly, adres: 98, Boulevard de-Versailles, St, Cloud (France).

Leonorè Perducala. — 1° Alles ontvangen en opgenomen.

2° France Dhelin, adres: rue Jean Jaurès, 97. Levallois-Perret (France).

Van Steenbrugge. — 1° Art Âcord, adres: Universal Studios Nniversal City (Cal.) U. S. A.

2° Gloria Hope, adres: 1423. Ourson Avenue.

3 aan welke maatschappij was dien film?

Sarnia. — 1° Rolverdeeling niet. gegeven.

2° Almirante Manzini, adres. Itala Film, Vicolo Pa noli, villino Franchetti, Rame.

3° die artiste “heeft slechts één rol vertolkt, is een tooncelspelér, geen cinemavertolker.

S. Ainsworths. 1° die artist was Conway Tearle.

2° de hoofdvertolkers van « La Coupe d’amour » waren Hobart Bosworth en Madge Bellamy.

3° omstandigheden, onafhankelijk van onzen wil. hebben dit tot nu toe nog verhinderd.

Wistrik. — 1° Hélène Daily, adres: ('/O 3, rue Rossini, Paris.

2° Gina Païenne, adres: 11. rue du Colisée, Paris.

3° Lucien Dalsace. zelfde adres als Hélène Daily.

Clady Waitan. — 1e* Nog nooit van eer artist met dergelijke naam gehoord, is echter niet onmogelijk dat hij ergens figureerde en sindsdien aan grootheidswaanzin onderhevig is.

2° denkelijk is die artist Eugene O’Brien geweest..

3° de hoofd vertolkers van « La Fleur du Ranch > waren Aliéné Ray (Patricia Moreland): Robert

Fraser (David Brooks.)

Keizer der Armen. - 1 lu «Pari set tu» vertolkte

Sandra Milowraiioff in zeker tooneel de rol eener modiste.

2 Die hoofdrol in « Eene Martelares » werd ver tolkt door Mary Carr.

3° Gina Païenne zendt doorgaans hare photo gratis.

E, Colmet. — 1° Yvette Aridreyor is eene vrou welijke fransche filmartiste.

2° Alla Nazimova is eene vrouwelijke amerikaan sehe filmartiste maar russische van geboorte.

3° Alberto Capozzi is een italiaansch filmartist.

N. B. — Verwachten nieuws van uwentwege over bewuste stappen.

Eniniy.— Moeilijk op voorhand te zeggen: gelieve u hiervor te wenden tot het verhuringsnreel: Aubert, 40, Nieuwstraat, 68, Brussel.

Suzie. — 1° Richard Barthelmess, adres: Athletic Club, Los Angeles (Cal) U. S. A.

2° Voorloopig is er nog maar eene kostelooze bij lage aan Tooneelwereld, n. 1. de photo van een artist, en welke wekelijksch verschijnt.

Rudval. —1 Rudolf Valentino dankt zijn roem hoofdzakelijk aan het feit der « geheimzinnige bekoring » (onder ons gezegd, vindt ik er zoo niets bepaald bizonders aan) welke bij op de Eva’s dochters zou uit oefenen. Als spel geldt voornamelijk dit zijner oogen.

Grise. — 1° Hentriv Porten in de duitsche of vlaamsche taal te schrijven; de andere artisten in de engelsehe of fransche.

2 Onze brievenbus is gansch kosteloos.

Nemo.

N. B. — Vragen ons na Zondag tcegekomen worden in het volgend nummer beantwoord.

Onze Ciné-Romans

Kazan, de Wolfhond

bewerkt naar de PhiIIips-Film door Ed. Neorg

Een eindloos uitgestrekte grond met sneeuw bedekt; de witte woestijn zoover de gezichteinder reikt: boven u een grijze bewolkte hemel, er uitziend als een reusachtige stalen koepel. Een scherpe noorderwind blaast over het terrein, de sneeuw opzweepende in millioenen vlokjes... Nergens eeri teeken van leven; geen vogel of ander gedierte zou het gewaagd hebben in deze bevroren wildernis te voorschijn te komen zoolang de wind niet, gaan luwen was.

Doch op het oogenblik ontwaarde men tegen de klare horizont eene zwarte stip welke langzamerhand grooter werd en waarop men duidelijk onderscheiden kon: een meisje en een hond, welke een geladen slede voorttrokken.

Het meisje was omtrent 23 jaren oud; de hond, meer wolf dan hond, was een sterk ruw dier; zijn naam was Kazan, hij haatte alle menschelijke .wezens, zijn ras eigen, uitgenomen drie personen.

Twee dezer was hij zoo toegedaan als zijn haat voor anderen groot was; de derde persoon, zijn eigenlijke meester, was slechts eene herinnering, maar deze herinnering leefde steeds in de hersenen van Kazan. Hij zag zich zelf liggen aan de buitenzijde van een kampvuur. Zijn meester maakte voedsel gereed voor een ander man welke geboeid lag. Had Kazan een mensch geweest, dan had hij geweten dat zijn meester een serjant was der Noord-Westelijke bereden politie en de andere zijn gevangene. Maar Kazan begreep niets van wet of gerechtigheid. In zijn leven in de wildernis was voor hem wet: zijn tanden en klauwen. Hij had de geboeide man zich zien oprichten, een blok hout nemen, en, wanneer zijn meester zich over het vuur boog. deze het blok hout ongenadig op het hoofd slaan.

Had Kazan niet stevig aan eene slede vast gelegen, hij hadde zijne tanden in des moordenaars keel gezet en hem gedood, maar nu was hij maciiteloos.

Door zijn hevig rukken was de slede nit het ijs losgeraakt en waneer de rnaiî met het bloedend hout naar hem toe kwam, en hij begreep dat hij niet vechten of dooden kon, vluchtte Kazan met de slede achter zich.

De volgende herinnering was dat hij gevonden werd, stervende van uitputting, door de man in de slede welke hij nu voorttrok. De man had hem.opgenomen, in zijn pels gewikkeld, hem eten en drinken gegeven en hem mede genomen naar zijne ko-loie.

Daar had Kazan liet meisje ontmoet welke hem nu hielp de slede voorttrekken. Zij had hem gered van een moordaanslag, wanneer op zekeren dag hij de moordenaar van zijn meester zag en deze in de beenen wilde bijten. Dat was wanneer zijn tweede meester afwezig was en de moordenaar de stoutheid had hem te naderen, want al de mannen in het

kamp vreesden Kazan evenals het dier de bergleeuw.

En zoo ging al zijne liefde en toewijding tot het meisje en de man in de slede.

Doch Kazan was ten einde krachten. Hij, evenals de man, waren gewond door een gevecht met een troep wolven, welke hen aangevallen hadden. Wanneer hij zag dat het meisje en zijn tweede meester in gevaar verkeerden, kwam zijn wilde natuur naar hoven en vocht hij met eene razernij die ónmogelijk te beschrijven is; met trotsch blikte hij rond daar hij zeven wolven gedood had en dat de eerste gevallene « Gekerfd Gezicht » was, de aanvoerder der bende.

Het meisje wierp de ruwe koord neder, waarmede zij de slede trok, en wrreef over hare armen om haar bloed in beweging te houden.

« Wij moeten trachten vader’s hut binnen een uur te bereiken. » zegde zij tot de man.

Als zij sprak wierp zij de pelsen kap, welke haar aangezicht bedekte, naar achter en nu zag men een lief aangezich'tje met twee vurige blauwe kijkers.

De man in de slede keerde zijn hoofd naar haar toe, doch zag haar niet, want hij was sneeuwblind.

« Indien ik u maar een hand kon toesteken » steunde hij.

« Wees maar gerust » antwoordde zij. « Ho gaat het met uw arm? »

« Goed, denk ik. Indien het geene bloedvergiftiging is zal ik binnen korten tijd hersteld zijn. »

Hij sprak zeer opgeruimd, maar in zijn hart voelde hij de minste hoop dat zij ooit de hut zouden bereiken.

Wanneer het meisje de koord terug opnam en op den hond riep, glimlachte hij.

Jim Thorpe had in zijn leven al vreemde avonturen beleefd, maar nog geene als nu. Sinds drie jaar trok hij van plaats tot plaats met ééne gedachte, met één doel: Jim Raddison te vinden, welke zijne zuster bedrogen had.

En nu was hij hier, gewond en blind, met de zuster van den man welke hij gezworen had te dooden, zijn leven bloot, stellende met de ijdele hoop haar stervende vader te redden.

Hij glimlachte onder zijne pelsen _kap. Op 48 uren was gansch zijn levensloop veranderd, op zulke vyijze zooals hij meermaals in boeken gelezen had.

Twee dagen geleden was er in do kolonie Fonr Forks een Indiaansch looper aangekomen met een brief van de oude Pierre Raddison voor zijn zoon Frank.

Thorpe herinnerde elk woord van dit kort bericht:

« Uw broeder Jim is vermoord. Kom spoedig. Ik ben stervende en heb de bewijzen van Jim’s moordenaar; u alleen kan ik vertouwen. »

Wanneer dit briefje aankwam was Frank Raddison smoordronken in de herberg van Red Casey; zijne zuster alsdan trotseerde de sneeuwstormen om de stervende pelsjager te redden.

Thorpe, evenals de kolonisten, had de brief gezien en het bloed steeg hem naar het hoofd bij de gedachte dat eene andere hand de man getroffen had dewelke hij wilde straffen. Hij herinnerde zich hoe Joan, met wilde blikken en doodsbleek gelaat, oen eene slede en honden bedelde en dat hij niet

« CINEMAWERELD »

alleen de zijne leende maar haar zelfs aanbood mede te gaan op een tocht welke een zekere dood be-toeikende.

Thorpe kon maar niet begrijpen wat de rede was tot het aanvaarden van deze expeditie. Waarschijnlijk was het wel omdat hij om het leven niets meer gaf, nu dat zijne wraak hem ontsnapt was en dat een zekere zin tot humor hem besloot de vader van zijn vijand te helpen.

Eén ding was zeker. De heldhaftige moed van het meisje, op die twee dagen reis, had in hem bewondering gewekt. Hij haatte haar zooals allen welke de naam van Raddison droegen, doch hare dapperheid in het gevecht met de wolven, hare zelfopoffering om hem, Thorpe, te helpen in zijne blindheid, opgedaan door het oneindige sneeuwtapijt. en het zoeken naar water om zijn gekwetste arm te verzorgen, had bij hem de haat veranderd in eerbied.

Niemand beter dan Jim Thorpe wist dat, indien Joan hem aan zijn lot hadde over gelaten, zooals hij haar smeekte, zij reeds lang haar vader zou bereikt hebben alvorens het groote tempeest losbrak, doch zij weigerde zoo iets te doen.

« Gij hebt ons, Raddison, verongelijkt, mijn broeder Jim kan geene vrouw bedrogen hebben, er moet een misverstand bestaan. Doch, ik zou zoo slecht zijn, als gij denkt mijn broeder is, indien ik mijn leven zou redden met u achter te laten. Wij gaan allemaal. Kazan en ik zijn sterk. Wij zullen door de storm heen komen. »

Een half uur was verloopen en zij hadden geen woord meer gesproken. Het meisje had al hare krachten noodig om deze moeilijke taak te volbren- . gen.

Plotseling hield zij halt en kwam dichter bij de »lede.

« Ik kan de pijnboomen zien ten Westen van de hut » zegde zij, « wij zullen er nu spoedig zijn. »

De man moedigde haar aan, maar zijne lange ondervinding deed. hem de vreeselijke storm aankondigen, zoo vlug als de wind welke nu in een orkaan veranderde. Hij wist, al waren zij enkel op 50 meters afstand eener schuilplaats, zij toch verloren zouden zijn. Hij herinnerde gevallen van personen, dood gevrozen op een paar meters van de redding, zoo hevig kan de storm woeden in het Noorden.

Doch. hij zegde niets daarvan. Hij wist insgelijks, hoe meer de hond en het meisje stil hielden hoe vlugger hunne krachten uitgeput geraakten, hij verwenschte dan ook aanhoudend zijne machteloosheid.

Hij trachtte zich van de slede te laten rollen, om alzoo het meisje te verplichten alleen verder te gaan, doch zij waarschuwde hem:

« Ik weet wat gij wilt doen, doch ik zal niet dulden dat gij u opoffert. Het zou enkel tijd verliezen zijn om u terug in de slede te tillen en gij weet dat de tijd kostbaar is. »

« Laat mij trachten te gaan » smeekte Thorpe.

« Het is ónmogelijk. De weg hier nu Is gevaar-lijk. »

Stap bij stap vochten het meisje en de hond verder. Soms gevoelde Joan dat zij geen meter meer vooruit kon en wenschte zij dan dat zij neer zou vallen en de sneeuw haar graf zou worden. De dood zou haar welkom zijn indien hij rust bracht aan de verstijfde ledematen en een einde aan hare vreeselijke hoofdpijn.

Maar zij wierp deze zwakheid telkens weg en

hield hare oogen strak gevestigd op de pijnboomen in de verte.

Eindelijk naderden zij, juist wanneer de eerste sneeuwvlokken van de gevreesde orkaan neervielen. Thorpe was uit de slede gekomen, zich vasthoudende aan de ruige huid van Kazan, terwijl Joan op de deur toeliep.

Hij hoorde het meisje een kreet slaken van smart wanneer zij de hut binnen liep, hetgeeni hern bewees dat zij te laat kwamen.

Blind en hulpeloos volgde hij haar, tot aan de plaats waar het meisje weenende op het doode lichaam van haar vader lag. haar trachtende moed in te spreken.

Eindelijk stond Joan recht en beiden brachten het lichaam naar eene andere kamer. Daarna geleidde zij Jim Thorpe naar een stoel en ontdeed hem van zijn bovenste kleeding. Hare smart een weinig over. zorgde zij voor de woning. Zij maakte koffie en voedsel gereed en maakte dat Kazan zijn deel had. Dan maakte zij de windels los van zijn arm, verzorgde deze, legde er een nieuwe aan terwijl zij ook een versehe band legde op zijn brandende oogen

Drie dagen lang duurde de sneeuwstorm en dan eerst ook konden zij de doode begraven.

Joan las het doodsgebed uit het gebedenboek barer moeder, hetwelk zij had medegebracht, en wan neer zij aan de woorden kwam: « De Heer gaf en de Heer nam dan voelde zij de hand van de blinde, dewelke zij in de hare had, sidderen. In tegenwoordigheid van dezen doode was bij Jim Thorpe de wraak verdwenen. De haat, welke drie jaar lang bij hem brandde, doofde uit. Hij vond zich zelf terug, hopende dat Joan gelijk had, dat Jim Raddison de man niet was welke hij zocht.

Wanneer zij de bevrozen aarde op de kuil wierpen boorden zij het gehuil van een wolf, terecht requiem voor eene begrafenis in de wildernis.

l)e vierde dag verliet Kazan hen. Hij dacht te weten dat het meisje hem nu niet meer noodig had en liep terug naar de wildernis, zijn uitverkoren plaats, geleidt door Grijze Wolf. zijn kameraad.

Joan maakte er verdriet over, maar liever dit dan hem vast te leggen. Kazan zou wel terug komen wanneer zijn instinkt hem zegde dat zijne hulp verlangd werd, zooals hij meermaals gedaan had. Tot dan verlangde hij de wildernis, de dooder te zijn van dcoders, de uitvoerder der wet van de woestijn met tand en klauw.

Dé zesde dag kwam er'een klop op de deur der hut.

« Zie wie het is fluisterde Jim Thorpe, « maar laat hem niet binnen » waarop hij zijn revolver ter hand nam om het irïeisje te beschermen welke hij begon lief te hebben.

Joan opende de deur op een kier daar eene ketting belette haar gansch open te doen.- Zij zag een man met donker gezicht terwijl deze met een zweep eenige honden ranselden. Het meisje werd verontwaardigd.

Zij keerde terug zonder dat deze haar gezien had.

« Het is Black Mc. Croedy » zegde zij tot Thorpe.

« Deze welke u lastig viel?... Daar heb ik in het kamp van géhoord. »

« Ja » antwoordde het meisje, « ik haat hem! »

« Ik geloof u, hij heeft geene vrienden. Hij is een slechte kerel. »

(Wordt voortgezet.)

Heeren Cinematographisten,

Brengt op uw programma de film De schitterende geslaagde Match

HOBIN - DARTON

door het huis DE LANGE

te 'Brussel, op doek gebracht.

KORTELINGS

MÔRAKE ' de Zeeman

met DOROTHY DALTON en RUDOLPH VALENTINO

SPECIAAL

HACKIN

Karthuizersstraat 9A. — BRUSSEL

GROOT SUCCES!

„Harlekijnen in Zijde en Goud”

met Raquel Rfleller en

LIEFDE en BEDROG

met Norma Talmadge

(met grooten bijval in Coliseum afgedraaid) komen kortelings in een groot aantal cinema’s op het doek.

rVnkt. «Nepten»», Steenboewersnet,

Bl

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Le Lys Rouge

La comtesse Thérèse Martih Bellêmc que son mari, parlementaire notoire et ambitieux, a eu le tort de laisser livrée à elle-même, a contracté, un peu par désœuvrement et aussi pour satisfaire un besoin inné de tendresse, une liaison secrète avec Kobert Le Ménil, mondain sportif et élégant qui lui est attaché par u*n amour solide et calme.

Dans le milieu où elle fréquente, la comtesse Martin Bellême est amenée ii faire la connaissance du sculpteur lacques Declinrtre, dont le caractère et les goûts artistiques l’attirent. Un secret instinct lui dit que Decharire va jouer un rôle dans sa vie. Idle subit un entraînement soudain vers cet homme, précisément à l’instant où Robert Le Ménil, esclave de scs obligations mondaines, l’abandonne momentanément pour un déplacement tic chasse. Pour fuir l’isolement moral où la laisse cet abandon et aussi, sans qu’elle si' l’avoue elle-même, avec le désir d’y rencontrer Dechartre qui lui annonce son départ pour l’Italie, elle se rend à Florence, chez Miss Bell, une amie, qu’elle sait être en relations avec le sculpteur.

A Florence, Dechartre qui, lui aussi, s.’est senti brusquement conquis dès sa première rencontre avec Thérèse, ne tarde pas à s’éprendre de la jeune femme. Celle-ci découvre que le sentiment qu’elle éprouve est tout nouveau pour elle. C’est un autre amour, une autre ivresse du cœur et des sens qui la jette dans les bras de Dechartre. L’ancien amour est oublié; une vie nouvelle commence, car elle a enfin découvert l’amour idéal qu’elle appelait vainement. Mais Le Ménil revient brusquement troubler le bonheur de Thérèse, et il s’aperçoit qu’il se trouve en présence d’une autre femme. Le passé est mort. Il devine que Thérèse aime un autre et tente de la ramener à lui, et au cours d'une dispute il tente de savoir lenom de son rival, mais cela n’aboutit qu’à renforcer l’amour de Thérèse pour Dechartre.

La visite de Le Ménil n’a pas passé inaperçue, et Dechartre a un soupçon. 11 en fait part à Thérèse qui, désireuse avant tout de sauvegarder son bonheur présent, renie le passé et réussit à persuader le sculpteur qu’il est son premier et unique amour. Et pendant que Le Ménil s’embarque pour une croisière lointaine avec l’espoir d’oublier Thérèse, celle-ci et Jacques s’aiment avec une Apre \ iolence.

Mais de retour à Paris. Dechartre ne tarde pas à être mis au courant de l’ancienne liaison de Thérèse; torturé par la jalousie sur ce passé qu’elle lui a caché, il veut rompre, mais Thérèse parvient à le convaincre du contraire, mais une conversation surprise par" Dechartre fait croire à ce dernier nu’elle s’est jouée de lui. Il la repousse alors, la laissant meurtrie, tandis eue le comte Martin Bellême, ignorant le drame intime nui se déroute à son tover, vient enfin de se voir attribuer le portefeuille ministériel.

PROGRAMME DU 9 AU 13 SEPTEMBRE

1. La Dame Blanche....A. Boiè'ldieu

De Bastia à St Florent

Voyage

Brown

Quand Boudha sourit....

Fox-Trot

L’Ami du Foyer

Comédie en 4 parties

Fernande....MaUprey

. One Step

Le Lys Rouge

d’après l’œuvre d’ANATOLE FRANCE

PROGRAMMA VAN 9 TOT 13 SEPTEMBER

1. De Witte Dame....A. Boiélciieu «J»

Van Bastia tot St Florent

Reis

Als Boudha glimlacht

Fox-trot

Brown

De Vriend des Huises

Tooneelspel in 4 deelen

Fernande . . MaUprey

One Step

De Roode Lelie

naar het werk van ANATOLE FRANCE

Premières représentations en Belgique du film sensationnel

Ce film renferme la plus complète et la plus extraordinaire documentation réunie jusqu’à ce jour sur les animaux sauvages et les moeurs des peuplades de l’Afrique équatoriale, au cours d’un long et fantastique voyage à travers la brousse et la forêt viergeverwaar-

De Roode Lelie

den roman van Anatole France.) Thérèse Martin Bellême, door haar

(Naar

De gravin man — een heerschzuchtig ambtenaar’ loosd, heeft, eenigszins uit hulpeloosheid maar ook om haar gevoelens van teederheid te voldoen, haar liefde overgebracht op Robert Le Ménil, een galante en verkleefde vriend. Zij ontmoet echter de beeldhouwer Jacques Dechartre, voor wie zij, als het ware onbewust, een hartstocht opvatte dien zij nooit te voren kende. Het is als de openbloe-seming van een nieuw leven: het maakt haar dronken en in Florientië, waarheen beiden zijn afgereisd, geeft zij zich met lijf én ziel... En beiden minnen zich in wrange, sterke passie. Doch Le Ménil, die eerst maar vruchteloos trachtte zijn minnares te herwinnen, die daarna haar vergeten wou in een lange reis, keert onyerwaehls terug.

Zijn bezoeken zijn aan Dechartre niet ontgaan; een eerste twijfel is in hem ontwaakt. Hij wil weten... Thérèse die, wanhopig, zich aan haar geluk vastklampt, verloochent haar verleden. Maar weldra, teruggekeerd te Parijs, verneemt hij de gansche waarheid. De jaloersebheid zweept hém op, razend... Nog vecht Thérèse om haar groote liefde en schijnt zij hem te overtuigen. Doch Dechartre hoort bij toeval een gesprek: hij meent de speelbal le zijn geweest van die vrouw. Dat is de opperste slag en hoe zij ook smeekt, hij stoot ze van zich af om heen te gaan, voor altijd.

En terwijl hij ze alzoo. achterlaat, gebroken en ellendig, keert de Graaf Martin Bellême triomfantelijk weer: hij veroverde een ministerzetel!

Imprimerie du Centre, 26, Rempart Kipdorp, Anvers

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOMBEECK

BERCHEM - Tél. 5210

KIE1ÎE8 en BOUTEILLES - en FÛTS

HABILLEZ

VOS

ENFANTS

BRITANNIA

17, Longue rue d’Argile

Maison lîKlîTIIV

106, rue de l’Eglise, 106

TTV

FO UUU U RILS

Arrangements — Réparations Conservation de fourrures

Travail soigné

Prix avantageux

OTjtj

lp jwCY | . fcl

liimliiiif lipiiifjlf intomollie

12, rue Van Ertborn

él. 2921 ANVERS Tel. 2921

Agence pour la Province d’Anvérs du Vrai “FERODO”

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissant aux garages aux prix de gros

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

CLICHE

_ POUR

«, CATALOGUES 5 RECLAMES %. ILLUSTRATIONS

EXÉCUTION -

UIP""" RAPIDE ET P SOIGNEE

Champ Vleminekx.. 6 ANVERS

HSa5HEaSHSHSHSaSHSüa5a5HSHSaSHSH5HSHS

OUVRAGES DE DAMES Gj

OUVRAGES DESSINÉS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS

I MAISON EMMA

S H V\I>\VERKE

rQ WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIQOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen

SHSHSÏSaSHSHSHSaniriSlSiSHSÏSHSaSHSHSH

'GARNITURES

POUR

Fumoirs, Salons, Boudoirs Chambres à coucher Verandah Fauteuils - Club

11, Longue rue du Vanneau

(près du parc)

MEUBLES J

I Les plus grands Magasins en Belgique |

I 9 Longue rue des Claires 9 1

= fprès Meir)

stjTand choix de garnitures, 200 salles à manger, g I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah’s, g I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc.

Maison Américaine |

Meilleur marché qu'ailleu-s

Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. ►. |

Magasin fermé 1

Autos pour Cérémonies. Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - ANVERS VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

lAr sfW.

o-oo-t. ooQMi .oveoléoeü

CEK£ElSreSTRftrtT0

BRODERIES

DESSINS, MODERNES

PERLAGE3, BOUTONS, POINTSCLAIRS“

PLISSAGE

RUE RUBENS, 17, ANVERS

TF AVAIL SOIGNE ET RAPIDE

..EMGELSCH HOEDENMA GA ZIJN..

V0NDELSTR., 19

(nabij St. Jansplaatsi

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Rüirrçe k,eus =. Ziet Sltaîae