DUDULE als NOUNOUK

Uitgave « Cinema, en Tooneelwereld », 25 September 1923

Kort Gasthuisstraat, 16, Antwerpen.

( OINmAWERELD

De Stille Kunst in Japan

E rampspoedige gebeurtenissen welke het rijk der Rijzende Zon zoo vreeselijk komen te teisteren, bieden er ons de gelegenheid toe, nu de naam van Japan op aller lippen ligt, er over mede te deelen, in verband met eoefening der Zevende Kunst bij de rdanen van den Mikado. Cinématographie is, in Japan, zeer vig.

voornaamste centra van voort-:t zijn gelegen te Tokio en Yoko-, nu, meer dan waarschijnlijk, geverwoest. Men telde er zoo maar itjes rond de 500 studio’s.

Maar wanneer wij zeggen « studio », verstaan wij daardoor niet datgene wat te Los Angeles met dezelfde naam bestempeld wordt. De studios, hier, zijn slechts ruimten van 60 voet vierkant (ongeveer 18 meter), omringd door een eenvoudig schutsel uit planken, en zonder dak. Als schermen, een « achtergrond » in geschilderd papier, weleens in doek, japaansche landschappen voorstellende.

De filmen in die miniatuur-studios voortgebracht, geven dezelfde tooneelen weer als ten onzent, of bijna. Wordt er een akteur een slag toegebracht, dan bedekt de vertolker zich het aangezicht met een grijnzend masker dat de « smart » voorstelt. Dient hij te lachen, een ander masker, de « vroolijkheid » voorstellende, zal dan de « smart » vervangen.

Het is een feit dat iedere film geene opeenvolging is van lachen en tranen. Ook wisselen de artisten hun spel af door dansen, tweegevechten, gevechten, lief-detooneelen of godsdienstige plechtigheden. Over ’t algemeen gebeurt er alles in » long shot », en wordt van de voorplan-opnamen geen gebruik gemaakt.

De toestellen welke men er bezigt, zijn er doorgaans zeer goedkoop, uit Duitsch-land ingevoerd. Geen kunstlicht, maar alleen de zon om het op te nemen too-neel te belichten. Ziedaar voor wat de volksvoortbrengst betreft, deze welke het

meest door het groote publiek gesmaakt wordt.

De ontwikkelde klasse, daarentegen, houdt niet van dergelijke soort filmen.

Ook bezit men er een twaalftal studio’s, op amerikaansche wijze ingericht. De (( Shochiku Kinema Company » is onte-genzeggelijk eene der meest belangrijkste hedendaagsche cinemamaatschappijen.

Een bezoek aan het «Shockiku Studio» herinnert oogenblikkelijk aan de groote studios der Vereenigde Staten, welke we reeds zoo dikwijls op plaatjes hebben af -gebeeld gezien. Lieve tuintjes en goed onderhouden grasperken (de Japanners 1 zijn in den tuinbouw onnavolgbaar) gaan de groote ingangspoort vooraf. Al de bu-reelen zijn op z n Amerikaansch bemeubeld. Eene Japaansche telefoniste, vóór haar verdeelingstafel gezeten, ontvangt de bezoekers en meldt hunne tegenwoordigheid aan het hoofd der gewenschte af-deeling.

Eene breede beplaveide dreef doortrekt loodrecht den koer van het studio. Vier groote glazen studios volmaken het (< Shochiku Studio ». Op de in open lucht omliggende 'terreinen zijn schermen, Japaansche of Europeesche huizen en straten voorstellende, af gebeeld. Het gebezigde materiaal is er allermodernst: verlichting met de « Co.oper-Hewitt », op-name-toestellen van « Bell and Hawell »,

« Debrie », « Pathé » en « Erneman ».

De stars van dit studio zijn gekleed, ( ’t zij naar de çuropeesche, ’t zij naar de oude japaansche mode. Nochtans gebruiken zij geene maskers en drukken hunne verschillende zielstoestanden uit door het spel hunner gelaatspieren, zooals onze artisten. Zij gebruiken er eveneens hetzelfde schminksel als te Los Angeles.

De filmen die men er voortbrengt, zijn heel en al modern en hunne scenarios zijn doorgaans gegrondvest op heidenromans, liefdesgeschiedenissen of Japaansche avonturen.

De inrichting van dit studio is gansch up-to-date, maar wat opvallend lijkt, is dat de meesten der opnemers vreemdelingen zijn. Twee zijn Amerikanen, één Duitscher en één Engelschman.

Om volledig te zijn moeten we natuurlijk eenige namen opsommen van aldaar te lande bekende filmpersonaliteiten. De

CINEMA WERELD »

twee voornaamste filmmaatschappijen zijn: de « Shochiku », voornoemd, en de « Tokio-International Film Co ». De bekendste filmregisseurs: Henry Kotani en Edward K. Tanaka, en de beroemdste vrouwelijke filmsterren: Harue Koike, de japaansche Mary Pickford; Shotaro Ha-nayagi, de beruchte « fatale vrouw », en van de mannelijke zijde: Kaichi Seki, de graaggeziene « jeune premier », T. Tsushima en K. Kobayashi.

Nochtans begint het Japaansche publiek de vreemde banden boven de eigen gefabrikeerde te verkiezen, wat wel de dood van de Japaansche filmindustrie zou kunnen beteekenen.

Een cinema-uitbater zal veel meer ontvangsten slaan met een film van Tom Mix of van Pina Menichelli, dan een met Koichi Seki of met Harue Koiki.

Er worden vele Fransche (vooral Gaumont), Italiaansche en Duitsche filmen vertoond, maar de voorkeur gaat steeds naar de Amerikaansche.

Sessue Hayakawa mag hier op geene groote populariteit bogen, daar hij menige film draaide waarin de Japanner in een ongunstig licht gesteld werd. Hier heeft men hem « Forfaiture » niet vergeven en tijdens zijne laatste reis in Japan werd het hem zelfs van hoogerhand verweten deze film gedraaid te hebben. Tsuru Aaki, zijne vrouw, echter, mag zich in de volksgunst verheugen.

De in Japan meest graaggeziene vreemde filmsterren zijn: Douglas Fairbanks, Mary Pickford, Tom Mix, William Russell, Lilian Gish, Richard Barthelmess, Buck Jones, Frank Mayo, Pola Negri, Mary Miles Minter, Gloria Swanson, de Taldmadge’s, Francesca Bertini, Maciste, Albertini, Max Linder, William S. Hart, Van Charlie Chaplin houdt men er niet veel.

De meeste filmen die men in Japan draait, worden niet uitgevoerd, omdat de onderwerpen ervan veel te ingewikkeld zijn om door buitenlanders, welke van de Japaansche zeden en gewoonten niet goed op de hoogte zijn, begrepen te worden. Bijna al hunne banden zijn getrokken uit legenden der Samonraï-helden, en waarin die helden «Hara-Kiri» pleegden, volgens de traditionneele godsdienstgebruiken.

In Japan telt men ongeveer 600 cine-ma-zalen die regelmatig dagelijksch ver-tooning geven en ongeveer 2000 die enkel bij tusschenpoozen werken. Op deze 600 zalen telt men er te Tokio 50, te Osaka 50, te Kobe 15 en te Kioto 10. leder dezer kan van 500 tot 1800 toeschouwers bevatten. Doorgaans zijn de prijzen der plaatsen zeer gemiddeld (in onze munt van 2 tot 3 frs), maar over ’t algemeen zeer verschillend.

Men betaalt b.v. somwijlen veel meer voor een half uur vertooning in een kleine cinema dan voor vijf of zes uren in een groote volkscinema.

De cinema-zalen zijn er niet ingericht zooals ten onzent. Doorgaans bestaan zij uit wat wij noemen, een parterre (gelijkvloers) en een balcon (verdiep). Op het gelijkvloers is geen enkel zetel: de Japanners zitten er op rieten matten neergehurkt. Daarentegen, op het balcon, bevinden zich stoelen en zelfs zetels. Het is dààr dat de Europeanen en Amerikanen plaats nemen. De filmen worden er eveneens afgewisseld door aantrekkelijkheden welke er zeer gesmaakt worden.

En om te eindigen zullen we een woord reppen over de Japaansche filmcensuur.

In 1917 kwam er eene wet in voege, waardoor de fi’men verdeeld werden in twee klassen: die welke vertoond mogen worden aan kinderen beneden de 15 jaar en die welke geschikt zijn voor personen boven dien leeftijd. Van Augustus 1917 tot Januari 1918 werden te Tokio 1935 fifmen door de censuurpolitie nagezien. Daarvan zijn er maar 641 goed bevonden voor eiken leeftijd. Gedurende de tien volgende maanden werden slechts 708 filmen toegelaten op 1509. Er was een totaal verlies van 2095 filmen op 3444, bijna de 2/3 vertegenwoordigende. Kussen is in Japan verboden, 2073 tooneelen, waarin gekust werd, moesten uit de filmen verdwijnen. Moordtooneelen worden onvoorwaardelijk geweigerd.

Sindsdien is men er ook nog de cine-ma-uitbating gaan belasten, en de zware taksen zullen er de Westersche beschaving, waarvan zij werden afgekeken, niet erg doen door benijden. NEMO.

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Samson et Dalila

Gilberte Surine, cantatrice célèbre, doit créer le rôle de Daliln. Elle veut, auparavant, connaître l'histoire de son héroïne, s'imprégner de l'atmosphère biblique. Elle va I érudit rabbin Eléazar. elle l’aventure d'amour vagè de Dalila, son rapt tins, sa rencontre avec vaut le géant indompté gié sur une inaccessible nuit, dans la ville pour y enlever Dalila. se.du tyran ennemi; il réussit dans sa

PROGRAMME DU 30 SEPT AU 4 OCTOBRE

consulter un vieil ami. Le savant évoque pour ancienne: l’enfance sau-par le Prince des Philis-Samson, sa stupeur decelui-ci, qui s'est réfu-montagne, descend, -une maîtres-folle en-

(reprise. Ils s’aiment, loin de tous, dans la solitude. Mais la créature perfide a gardé le regret du pouvoir, trois fois, elle cherche à surprendre le secret de la force de Samson. Trois fois, il évite le piège tendu par la femme étrangère. Puis volontairement, il se livre; il lui dit son secret. Elle l’èndort, lui rase les cheveux... il est pris! On lui crève les yeux, il tourne la meule. Afin de célébrer son triomphe et pour plaire à Dalila reconquise, le Prince des Philistins donne une fête. On y amène Samson aveuglé. Celui-ci, dans une courte prière, invoque Dieu qu’il a offensé. Sa force antique lui est, rendue tout à coup. Il étreint les colonnes du Temple qui s’écroule sur la maîtresse infidèle et sur ses ennemis confondus...

Gilberte Savine a compris. Elle saura jouer Dalila. Elle remercie le rabbin et s’en va. A la répétition.du théâtre, elle ne trouve pas Prestoni, son habituel partenaire. Celui-ci souffrant, s’est excusé. .Un jeune ténor inconnu le remplace. La Primadonna rî’en veut pas! Elle, chantera avec Samson de son choix ou refusera de chanter. Tool s’incline devant son caprice. Prestoni se ravise, en effet. Le soir de la première, Gilberte est acclamée par des ovation, tri de ses admirateurs enthousiastes, le Prince André Andreïevitch vient la saluer dans sa loge. Il risque une déclaration, qu’elle repousse. Ce même Prince, la minute d’après, est guetté par un complot anarchiste. I ne balle, tirée sur lui, l'effleure et provoque dans la salle une panique. Gilberte s'intéresse au blessé.

Elle se rend sur le yacht après le spectacle. Mais elle y trouve le Prince tout seul. Les convives annoncés restent invisibles. De plus, le yacht soudain lève l’ancre, appareille vers la haute mer.

Mais un incident se produit. On a capturé un inconnu dans la soute du navire. 11 s’est embarqué secrètement, on ne sait avec quel dessein. Le Prince l'interroge. Tl se tait. On va le jeter â la mer. t ri matelot révèle alors que ce mystérieux étranger était porteur d’une machine infernale.

Gilberte, restée seule avec lui. elle-même éperdue, voulant vivre, tente de séduire r! 1er une (l’est-, entre elle et lui. le rappel de la tragédie théâtrale: elle, joue Dalila pour fie bon, et cherche à saisir un -secret... EHe croit y .arriver et échoue. L’inconnu la domine malgré elle. C’est volontairement qu’à la fin, sensible tout de même à son charme, il lui révèle la vérité tout entière: il est le ténor qu'elle a dédaignée!

L’Italienne à Alger....Rossini

Ouverture

Une leçon de boxe (

par KID LEWIS

La Princesse Jaune....Ç. Si. Saëns

Ouverture

Poils et

Plumes

Comédie

Le Freischütz”

Air de l'Opéra

C. M. V. Weber Melle J. Lauwers

J et DALILA

Interprété par MARIA CORDA et GALAOR

adaptation musicale spéciale pour chant et grand orchestre de l’œuvre de C- St. Saëns avec le concours de Melle J. LAUWERS de l’Opéra Royal Flama

PROGRAMMA van 30 SEPT, tot 4 OCTOBER

1. De Italiaansche te Algiers

Openingstuk

1 F ne boksles

Rossini

door KID LEWIS

La Princesse Jaune....C- SI. Sacns

Openings'uk

Haar en Pluimen

Tooneelspel

De uVrijschutter” . . . . C. M. V. Weber

Aria Uit het Zangspel Melle J Lauwers

Vertolkt door MARIA CORDA en GALAOR bijzondere muziekaanpassing van het werk van (j). St. Saëns voor zang en groot orkest met de medewerk’ van Mej. J. LAUWERS van de Konrnklijke Vlaamsche Opera

Semaine prochaine le film sensationnel

LÄ DAME DE M0NS0RËMJ

d’apres l’œuvre d’ALEXANDRE DUMAS

et interprété par Mme Geneviève Félix

Samson en Dalila

Om de roi van Dalila, die zij voor hot eerst vertolken moet, zoo getrouw mogelijk in te leven gaat Gilberte Savine. een beroemde opera-zangeres, tot een rabbijn die haar de bijbel sehe vertelling van Samson voortoovert:

Dalila’s onstuimige jeugd, haar schaking door de Filistijnen, haar ontmoeting met Samson wiens reuzenkracht tiaar verbluft en aantrekt terwijl hij niet huigen wil voor den overwinnaar; haar ontvoering door Samson, hun wilde liefde, haar driemaal herhaalde list, de veropenbaring van het geheim zijner wondermacht, bel laffe verraad, en Samson’s lijden en geweldige wraak...

Zij gaat heelemaal op in dc uitbeelding dier eeuwige vrouwenfiguur en bij de voorstelling behaalt zij een overweldigenden bijval. Tijdens diezelfde voorstelling echter heeft een aanslag plaats op het leven van Grootvorst Andrej, een vurige aanbidder van Gilberte. De aanslag mislukt, de grootvorst weet zich .terstond te herstellen en noodigt de zangeres uit; na de vertooning, zijn gast te willen zijn aan boord van zijn yachi, waar zij 'dan ook met groole eerbewijzen wordt ontvangen. Spoedig blijkt haar echter dat het. vacht de haven verlaten heeft en in volle zee stoomt. Zij verneemt van den prins dat het een opgezette ontvoering is: men zal niet naar lajid lerugkeeren vooraleer zij hem belofte doet hem toe te belmoren...

's Nachts sluipt een donkere gestalte over het dek, die de reddingsbooten losmaakt en te water iaat. De geheimzinnige man wordt geval en cynisch bekent de vreemde dat hij een heische machine aan boord heeft weggestopt, maar nooit bekennen zal waar deze zich bevindt.

Binnen enkele uren zal het schip in de lucht vliegen, waar. nu de radelooze angst zich van allen meester maakt, ook van Gilberte. In den oppersten nood zal zij trachten dien man te verleiden, zij wordt Dalila in de werkelijkheid en het aViticke treurspel herhaalt zich tussclien heiden: zij wil hem zijn geheim ontrukken, doch geluk! er niet in. Die vreemde man beherrscht alien en alles... tot, vrijwillig maar loch onder de bekoring harer> oogen, hij dc waarheid openbaart... Ten slotte blijkt alzoo dat de geheimzinnige man niet zoo gevaarlijk is als hij zich xoordeed. het was een jonge zanger die eens door Gilberte was heleedigd, wijl zij niet met hem wou optreden en die haar thans had willen dwingen met hem Samson en Dalila te spelen. Haar trots is gebroken en de lippen die zij bood om zich te redden zal zij nu bieden om haar plots ontwaakte lietcle te bezegelen.

De Grootvorst die zijn spel heeft verloren, tracht zoo goed mogelijk zijn figuur te redden en beveelt: (( Kapitein, met volle stoom terug... want... niemand is zeker van zijn léven, zoolang toonecl-.spelers aan boord zijn!»

Imprimerie du Centre 26, Rempart Kipdorp. Anvers

ssi

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOM BEECK

BEKCHEM - Tél. 5210

lï!8Iîi> en BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

VOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

Maison BERTH Y

106, rue de l’Eglise, 106 (

www

FO U R R TIRES

Arrangements — Réparations Conservation de fourrures

Prix avantageux

Travail soigné

La Fourniture fiénêrale Automobile

12, rue Van Ertborn

Tél. 2921 ANVERS Tél. 2921

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai “FERODO"

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissant aux garages aux prix de gros

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

Champ Vlermnekx.. 6 ANVERS

E5E5E5E5H5H5ÏL5H5HW5a5H5a5E5a5E5H5a5

“ OUVRAGES DE DAMES K

OUVlt AGIiS DESSINES

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

H K ND WERKEN

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED,

Sj JUMPERS

jjj- Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen

SE5ï5HSE5H5HF5ïreÏÏH5H5HSH55H5H5E’,

GARNITURES

POUR

Fumoirs, Salons, Boudoirs Chambres à coucher Verandah Fauteuils - Club

Il, Longue rue du Vanneau

(PRÈS DU PARC)

MEUBLES J

I Les plus grands Magasins en Belgique

9 Longue rue des Claii*fes 9

(près Meir) |

I Grand choix de garnitures. 200 salles à manger, § |chanjbres à coucher, salons, cuisines, verandah’s,! g bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. |

Maison Américaine

Meilleur marché qu’aillems I Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. s. 1

Magasin fermé

jmiiiiimiiiiiiiiiiiiniiiiuiiiiiiiiiiiiminiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiitiiniiiin

Autvs pour Cérémonies, Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - ANVERS VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

2*

A. e"î?oo s - $f3ecuxût>t ooqeM.

CÊH êïüre STRMT20

BRODERIES

DESSINS MODERNES

PERLAGES, BOUTONS, POINTSCLAIRS. PLISSAGE

M= RYCKAERT

RUE RUBENS, 17, ANVERS

TRAVAIL SOIGNE ET RAPIDE

.. ENGELSCH HO ED ENM A GA ZIJN.. V0NDELSTR., 19 CAUS (nabij St. Jansplaats)

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Ly Unrje k;eus ™ Ziet Etalage

I CINEMAWERELO »

VRIJE TRIBUUN

Onder deze rubriek mag eenieder, onder deknaam, zijne opinie, de cinema aanbelangend, uitdrukken. De inzenders moeten nochtans hun naanr en adres doen kennen op ons bureel en blijven verantwoordelijk voor het ingezondene.

Deze week hadden wij nogmaals het genoegen de « naar onze opinie » beste en schoonste filmacteur te zien spelen.

Zijn spel was zoo uitmuntend, dat wij er van het begin tot 't einde heelema&l in opgingen.

Dat hij als koning der artisten en der vrouwen is uitgeroepen, is ons thans ook zeer duidelijk. Maar, oh! laat ons niet te ver gaan, want ze zouden ons in een verkeerd daglicht kunnen stellen en ons plaatsen ónder de vele sentimenteele jonge dame-tjes, die er een zekere verliefdheid voor gevoelen.

Wij zijn het dan ook volkomen eens met Eddy dat Norma Talmadge en Rudolf Valentino de schoonste en beste artisten zijn.

Sussy Tini en Nelly.

Ik ook, ieverig lezeresje, van de Cinema-Wereld, kan niet nalaten ook eens mijn gedacht in de «Vrije Tribuun» te zetten. Men noemt zooveel beroemde artisten als de besten en de mooisten. Maar, moest men eens een min beroemde artiste (ik bedoel nog geene ster) eene schoone rol voorleggen, ik denk, dat ze zoowel aan Priscilla Dean, Mary Pickford of Norma Talmadge zou kunnen vergeleken worden.

Ik weet niet vast of eene cinema-artiste hare eigene rol mag kiezen. In alle geval, ik denk het niet. Maar stel u eens voor, men geeft aan Priscilla Dean een groote, schoone, gevoelige rol, maar aari een minder beroemde artiste een kleine, waar de inhoud niets van is. Hoe kan men willen dat ze aan haar kan vergeleken worden. ïfo neem wel aan dat men er iets of wat voor gesphikt moet zijn, doch moest men aan hen (ik bedoel de minderen), evenals aan die beroemde, ook een zoo schoone rol voorleggen zij er ook evenals de anderen met volle onderscheiding zouden doorkomen.

Ik denk dat er vele mijne gevoelens zullen deelen als men ten minste, er eens rijpelijk wil over nadenken. IHitje.

dim. — Antwoord aan Vergeet-me-niet:

Dat alle Ïilmai'tisten eerste schoonheden zijn, is natuurlijk buitengesloten, maar met de hedendaag-sehe hulpmiddelen kan men het aangezicht heel wat verfraaien en aangenamer maken. Het toilet zal bet zijne bijbrengen en dikwijls van een vogelschrik een lieve jonge dame tooveren.

Volgens uw gedacht, doet men dus verkeerd met het innerlijk leven der artisten bekend te maken. Ieder zijn gevoelens daarover, maar om direkt uwe achting aan de artisten te ontnemen, voor de feiten door Ù aangehaald, vind ik nogal sterk.

Dat het in de artisten-middens veel vrijer en losser toegaat dan in onzen kring van gewone men sehen, zult ge toch wel begrijpen. Daarbij komt nog: Andere landen, andere zeden en gewoonten. Dan nog: Wat en wie zijn de aanleidingen en oorzaken van die scheidingen? Over zoo’n kwestie moogt ge niet të oppervlakkig oordeelen vind ik, daarvoor zijn ze wel wat kiesch.

Ik beschouw de zaak zoo: Wanneer ik naar

schouwburg of cinema ga, dan ga ik voor de

«kunst» en om er van te genieten. Of de artisten mij dan al of niet voldoening schenken met hun spel, is voor mij geen reden, om hen af te breken door hun particulier leven.

Is het mij toegelaten ééns mijn gedacht te zeggen over de « Vrije Tribuun »?

Zoo ja, dan wil ik u wel zeggen dat er wel eens iets in verschijnt, dat een gezond verstand verraad en het lezen waard is. Doch, dat het nog meer mis bruikt wordt om allerlei onzin uit te kramen. Ik wil niet alles aanhalen, slechts dees wat « Eddy » ons te lezen biedt over schoone en talentvolle altisten.

Dat Norma Talmadge de eenige mooie en goede artiste is.

Waar wil Eddy dan naartoe met de volgende sterren, waar hïj niet eens van spreekt: Viola Dan

Maar, wat, me nog het zwaarste op de maag viel. is dat Eddy, Agnes Ayres en Mary Miles onder N" 3 durft rangschikken, ’t is te zeggen, mooi doch zonder talent. Heeft Eddy soms slecht gezien, toen filmen vertoond werden van deze twee sterren. En toch ben ik verzekerd, als hij verzamelaar is van photo’s, hij aan die zelfde artisten schrijft dat zij de meest gevierde en door hem bewonderde artiste is.

Nu nog een woordje over Hayakawa. Laat mij u zeggen, beste Eddy, dat u daar een grove fout begaan hebt. Hoe kunt u nu zeggen « talent en niet mooi». Voorzeker, als u hem vergelijkt bij de blanke artisten, maar u moogt niet vergeten dat hij een «Japanner» is. Voor mij is hij zoo volmaakt van persoon als talentvol artist, Want hij heeft een heel regelmatig gezicht en het spel zijner oogen is onovertrefbaar.

Maar genoeg daarover, laat mij u zeggen, dat volgens mij ieder artist zijne bekoorlijkheid en aantrekkelijkheid afzonderlijk bezit, en deze welke met onzen smaak overeenkomen zijn dan onze « fa vori’s». De eene houd van blonde, een andere van bruingelokte, een derde van overgevoelig spel. en dan nog anderen van «humor», en zoo komt het dat iedere ster hare bewonderaars heeft tot groot«:! ergernis der tegenovergestelde meening. lid': mensehdom is het nooit eens geweest en zal het wel nooit worden.

' Wees een volgende maal dus niet zoo haastig zulk hard oordeel te vellen over onze geliefde artis ten, anders krijgt u het misschien nog te doen met andere lezers wier afgod te kort gedaan wordt.Daarom toch vrienden, niet waar, Eddy.

Minou.

In een plaatselijk dagblad wordt er een zeer hevigen strijd gevoerd tegen de cinema. Bijna alle dagen verschijnen er in dit dagblad artikeltjes, waarin er zinspellingen gemaakt worden op hetgeen zij noemen «De Pest, der Jeugd». Het minste voorval bedreven door de jeugd is voor hen een na-aperij van hetgeen zij gezien hebben op het doek. Beseffen de schrijvers van zulke artikelen dan niet. dat zij, met zulke dwaasheden te schrijven, zich belachelijk maken. Er bestaat voor die heeren slechts één doel, den cinema een genadige slag toe te brengen, hetgeen gelukkiglijk niet zal gebeuren, daar het volk stilaan meer en meer de cinema als algemeen volksvermaak aanneemt; maar dit zal niet beletten, dat de kinemahaters, zooals ze met recht genoemd worden, hunnen strijd zullen staken. Zij haten de kinema omdat hij, volgens hen, slechte voorbeelden geeft. Neen. Mijnheeren, als ge het zoo ver gaat zoeken zijt ge ver mis; slechte voorbeel-

« CINEMAWERELO > T

den kunt ge overal vinden, en hetgeen erger is, op de openbare wegen. Ik zeg dus, overal zult ge ze vinden waar ge ze zoekt, behalve in de kinema, en indien ze daar te vinden zijn, vind ik het een grove fout vanwege degene die gelast zijn de filmen te onderzoeken, alvorens ze aan het publiek vertoond worden. Gaat steeds naar een kinema om de stille kunst te doorgronden, het spel der artisten te be-studeeren en de moraal van het stuk te begrijpen en ik durf U verzekeren, dat ge voldaan huiswaarts zult keeren. Gaat echter nooit naar een vertooning met nevengedachten, want dan doet ge beter er buiten te blijven.

Douglas.

Ais bijvoéging aan Mejuffer Leonore Perducala’s prachtige artikels over « La Garçcfhne », zou ik nog willen zeggen hoe konsekwent sommige gazetschrij-vers met hun eigen zijn.

In een zoogezegd zelfstandig, Vlaainsch, demokratisch morgenblad, werd voor ’n paar weken onzen burgervader aangespoord, om toch maar maatregelen te nemen tegen die zoogezegde vuiligheid en werd een paar dagen later, het verbod ervan toegejuicht.

Met groote verwondering las ik nu, in datzelfde blad, verleden week:

HIER EN GINDER

« Te Gent zal de film « La Garçonne » niet verboden worden. De Burgemeester van Antwerpen kon van de gelegenheid eens gebruik maken, om naar de onbenulligheid gaan te zien, waarvoor hij zooveel reklaam heeft gemaakt. »

Wat denkt ge daarvan, Mejuffer Leonore? Met heimelijke vreugde stelt dit blad nu vast dat de film in Gent niet zal verboden worden en bespot nu terzelfdertijd de burgemeester om zijn verbod.

Het blad in kwestie weet dat de burgemeester een werk veroordeelde zonder het gezien te hebben. Daarom raadt het blad de burgemeester aan eens een kijkje te gaan nemen in Gent. En alhoewel dat ook geen enkel redakteur van dit blad de veelbesproken film gezien heeft, noemen ze toch ook het werk een onbenulligheid?!

Kostelijk, niet waar. leonore?

En dergelijke lieden zijn voorlichters van ons volk!

Arm Vlaanderen!!

Leopold D. W.

ONS PHOTOHOEKJE

De Lezeressen en Lezers welke eene photo van een(e) filmartist(e) ontvingen, gelieven ons mede te deelen:

1° na hoeveel tijd zij ze ontvingen; 2° gratis of niet;

3° het formaat der photo.

Deze inlichtingen worden onder deze rubriek ingelascht en zijn alzoo van groot nut voor eenieder die insgelijks aan die artist(e) zouden geschreven hebben.

Bloemzak ontving gratis de photo van Flora Le Breton 'na 18 dagen, van William Farnum na 43 dagen, van Sandra Milowanoff na 65 dagen.

Yoneke ontving gratis de photo van Charlie Chaplin.

Mitje ontving gratis de photo van Frank Mayo na 1 maand; van William Russell, na 2 maanden; van Maë Murray na 9 maanden; van Ginette Maddie, na 4 dagen; van Dorothy Philips, na 3 maanden; van Viola Dana, na 4 1/2 maanden, en van Marion Davies, na 31 dagen.

Alice Paüor ontving gratis de photo van: Jaque Catelain, na 3 dagen; Rudolph Valentino, na 7 weken; William

S. Hart, na 5 weken (allen met vriéndelijk schrijven), verder van: Hobart Bos-v.orth, na 2 maanden; Viola Dana, na 7 weken; Clyde Cook, na 6 weken; Alla Nazimova, het bekende « 25 cent » kaartje.

Ä.V. Steenbrugghe, ontving gratis de photo van: Theodore Roberts, IbxzZ, na 6 weken; Alice Terry, 13x18, na 9 weken; Gina Palerme, 9x12, na 8 dagen.

Puck ontving gratis de photo van Rudolf Valentino, Jean Angelo, Agnes Ayres, Jaque Catelain, Mary Pickford, deze laatste buitengewoon prachtig in » Rosita ».

Een men sobandaaltje le Hollywood

Het danseresje Ethel Cass, een twintigjarige

schoonheid, welke in de filmkolonie in Californie zeer bekend en vooral gezocht was om hare mooie plastiek en bekoorlijke klassieke dansen, is het slachtoffer geworden eener verschrikkelijke misdaad

Men had het meisje in geene twee dagen meer gezien en de politie, die er reeds zonderling geruchten over gehoord had, drong in hare .prachtige en weelderig ingerichte villa te Beverley Hills binnen.

In hare slaapkamer gekomen, vertoond# zich voor hunne oogen een gruwelijk schouwspel: men vond er de danseres, gansch ontkleed op een divan liggen, vermoord bij middel eener schaar. Treurige bizonderheid: naast het lijk zat een baby van vijftien maariden, dochtertje der vermoorde, rostig met de bebloede schaar te spelen.

Het onderzoek heeft uitgemaakt dat het slachtoffer zich overgaf an geestverdoovende middelen. Zij maakte zelfs deel uit van eene geheim# ver-eeniging, bestaande uit vrouwen van lichte zeden, die ten harent vergaderden om er « in gezelschap fce droomen *. Telkenmale was het huis dan het lc.cneel der grootste nachtelijke slemppartijen, tijdens dewelke een overdadig gebruik van cocaïne en houtalkool werd gemaakt.

Men veronderstelt dat de misdaad begaan is geworden door een andere vrouw, welke, in een aanval van hysterische razernij, zich op het slachtoffer heeft geworpen en haar geslagen met het eerste wat kaar onder de hand viel: eene schaar.

Tijdens de ondervraging van eenige verdachten worden er nog grootere opschuddingswekkend bizonderheden verwacht, welke we niet zullen nalaten medo te deelen.

Walter West CHARLES JONES Mary Martin EILEEN PERCY

Eene buitengewone beweging heerscht ïm liet kleine stadje Natchez nabij de Mississipi. Het is de dag der groote paardenkoers die elk jaar ont-zagelijk veel volk lokt.

Mary Martin, de eigenares van eeti der prachtigste landgoederen, heeft een kostelijke gast in den persoon van Walter West, gentleman-cowboy die haar indertijd het leven redde in de Montanna toen zij zich aldaar bevondt.

Leo, de broeder van Mary is een speler. Hij moet reeds geld aan eenider, alsook aan een zekere bookmaker Laf fite... Om te ontsnappen aan de ijzeren greep van zijn schuldeischer moest Leo hem beloven alles in het werk te stellen opdat Walter West den volgenden dag niet zou winnen in de koers. Hij zelf moest in deze koers overwinnaar zijn.

De wedloop heeft plaats en een weinig voor de aankomst komt Leo er toe Walter West te doen vkllen en aldus zelf de koers te winnen.

West richt zich op, pijn gevoelende op verschillende plaatsen van zijn lichaam. De getuigen dringen aan om- te protesteeren. Zij hebben het inzicht van Mary’s broeder ingezien, maar Walter West antwoordt niets omdat hij aan haar die hij bemint geen leed wil verwekken.

Nochtans neemt hij Leo ter zijde en verplicht hem de gansche waarheid te vertellen. Hij richt zijne schreden naar de plaats waar de schurken

WOLVENGRACHTSTRAAT, 35

zich vereenigd hebben om het schandelijk gewonnen geld te verdeelen.

Maar Laffite protesteert. Joyce de bankier die zich had laten bedriegen belooft West dat hij het geld zal terug geven, maar op dit oogenblik knalt er een revolverschot en Joyce valt ten gronde. Het 's een zekere Reed, die ook deel maakte van het ivomplot. die de dader was van dezen aanslag, bitf -fite vlucht en Reed; speelt de rol van iémand die niets van de zaak weet. De schurken komen over een zich te verzamelen in Vicksburg.

Walter West verzoekt Leo alles wat ér voorgevallen is mee te deelen aan zijne zuster en oogen-blikkdlijk springt hij te paard om de vluchteling te achtervolgen.

Leo, Mary en Reed vertrekken in een auto en volgen Walter West om deze te helpen in geval het noodig; zou wezen.

De achtervolging is uitzinnig, doch Laffite ka* nog intijds aan de aanlegplaats van Hamilton geraken om juist de boot te nemen die van wal steekt. Walter West heeft plaats genomen op ee» ander schip dat welhaast vertrekt. Hier wordt ee* echte strijd geleverd in het snelst varen. Walter West komt er toe het schip van Laffite in te hale* er. aan boord te springen.

Hij vindt Laffite in het stookhol bezig, met orders te geven aan de stokers om maar immer meer drukking te geven. Dit Heeft ten gevolge dat de stoomketels springen. Laffite’’komt ér toe al zwe* mende de oever der rivier te bereiken juist op de plaats waar de auto van Reed staat. Reed de sehija aannemende van iemand die spijt over zijn dade* heeft neemt Laffite in de auto ondanks Mary en Le* die beiden met koorden gebonden worden. Walte* West komt eveneens op den oever aangezwommea op het oogenblik dat de auto weg snelt met zij*e verloofde.

Walter, om hen te achtervolgen springt op ee* elektrisch voertuig dat aan den ijzeren weg toehoort. Wanneer de sneltrein voorbij vliegt springt hij er in volle vlucht op en komt er toa onderwe» de auto van de vluchtelingen in te halen, maar onder geen voorwendsel kan de sneltrein stoppen. Juist naast de spoorbaan komt er een auto aangereden. Met één sprong is Walter West er in e* tien minuten later komt hij in het hotel Carrie aa* gelijktijdig met de anderen. Daar men hem de toegang wil weigeren, gebruikt hij geweld e* zet zijn auto in vollen gang en komt alzoo het hotel binnengestormd. Hier mist ons de kracht oi» te vertellen wat er zooal voorvalt, wanneer Walter zonder vrees in het hotel komt om de schuldige* te straffen.

WOLVENGRACHTSTRAAT, 35

BRUSSEL

10

« C1NEMAWERELD

POLA NEGRI in

SOIilNII, de Danseres mei de fonkelende Oop

Dit is dus de reuzenfilm waarin we de gtaaggeziene ster kortelings zullen kunnen bewonderen.

Het is een sprookje uit « Duizend en Een Nacht ».

Eene danseres, een kunstenmaker en eere heks, reizen door de Woestijn, wanneer de danseres door een slavenhandelaar wordt opgemerkt die door Soumouroun. de lievelingsvrouw van •den Sheik, is uitgezonden geworden om een noch mooier meisje te vinden, dan zij is, die dan hare plaats zal innemen en zich alzoo te bevrijden.

Want de groote soumouroun is niet gelukkig. Ondanks de strenge Coran-wetten die haar, eene onderdanige vrouw, aan haar heer en meester voorschrijft, is zij niet ongevoelig gebleven aan een jongen koopman.

Het uitwendige der vreugde is een voorgevel waaraan de harem-vrouw alles offert. Oppervlakkig beschouwd, lijkt het leven der mohamedaansche vrouwen vrij van alle zorgen en hun karakter zou men het opwekkendste der wereld wanen. Zij schijnen zich met eene nietigheid te vermaken, hun schetterende lach, klinkt, als zilverklokjes, uit elk vertrek. Deze dames kouten, babbelen, met eene zeldzame welsprekendheid.

Maar indien men goed toekijkt, bemerkt men al spoedig dat die vroolijk-heid gekunsteld is; dat de lach niet altijd juist klinkt; dat de vermakelijke geschiedenissen verteld worden om met geduld een leven te verduren, dat er in werkelijkheid geen is. En meermaals fonkelén de oogen van tranen die niet gestord werden.

Zoo ook Soumouroun.

Door eene naamlooze beschuldiging werden beiden bijna in het verderf gestort, doch de zoon van den Sheik, kon zijn vader er van overtuigen dat hij zich vergist had, en hun leven werd gespaard Hiertoe had echter Soumouroun zelve ook het hare bijgedragen want in géén 3and ter wereld beheerscht de vrouw de

an in den waren zin des woords als bij de Mahomedanen. Uiterlijk is de vrouw er eene slavin, zelf dikwijls nog veel minder, maar in hare ziel leven de sluwe knepen van een diplomaat. Waaraan de grootwaardighêidsbeklee-cier zijne ongenade dankt, en de vali zijne benoeming tot minister? Het kleine mondje met de karmijnrood-geverfde lippen zal het U zeggen; en welk slank en albasten handje, gebalsemd met reukwerken, zal in het geheim de « irade » klaar maken dat de meester zal teekenen zonder ooit iets te vermoeden van het vïouwelijke netwerk dat' zijn opperste wil omweven heeft. En nochtans misprijst de mahomedaansche vrouw de man, die van haar een speeltuig maakte, en ze tot de schijnheiligheid en de listen dwong.

En wederom maakte Soumouroun gebruik van een harer listen om zich van haar meester te ontdoen.

Intusschen was het reizende kunstenaarsgezelschap te Hove aangekomen en de danseres wordt door den zoor van oen Sheik opgemerkt die haar geschen-

< CINEMAWERELD »

ktn zendt, wat de kunstenaar, die zijne danseres waanzinnig lief heeft, tot wanhoop drijft.

Later ontmoet de danseres de jonge koopman, en wordt er verliefd op, maar de jongeling wijst haar af wat hem de dankbaarheid van den kunstenaar verzekert. Kort daarop moet zij voor de Sheik dansen en zij bevalt den heerscher, zoodat hij haar in zijn paleis een onderkomen biedt. De kunstenaar trekt dit zoo ver ter harte dat hij uit waanzin een drank inneemt die hem in een diepen slaap dompelt. In dezen toestand wordt hij door de bedronken heks gevonden die hem in een zak verbergt. Intusschen zijn de beiden slaven van den k opman in de tent der kunstenaars binnengedrongen, en de zak ziende, nemen zij hem voor een rijke buit en nemen hem mede; maar bij het openen denken zij een lijk gevonden te hebben, en verbergen snel, zak en inhoud, in een kist.

In den harem wordt er een komplot gesmeed om het Soumouroun mogelijk te maken de koopman te zien. Door toedoen van de slaven des koopmans wordt hij insgelijks verborgen in eene kist, met menige andere, welke door de favoriete gekochte kleedingstukken heeten in te houden, in het paleis gesmokkeld. Sou-

Hoe Douglas Fairbanks zich dagelijks oefent

« Die zich dikwijls weegt kent zich opperbest » zegt Douglas Fairbanks. Het lichamelijk entrainement van eene cine-ma-«star» verschilt niet veel van dit van een wereldkampioen. Vooral van een; Star » zooals Douglas Fairbanks die echt akrobatische toeren uitricht ten einde zijn spel op het witte doek te volmaken. Doch heden zullen wij maar spreken over het gewicht.

Wanneer een boks-kampioen zich op eer, ring voorstelt, is zijn gewicht tot een zeker punt bepaalt en de baskuul die het aanduidt moet, alvorens hij «op den ronde van het Paradijs gaat » een op voorhand vastgesteld cijfer opgeven en dit mag zelf geen centigram méér bedragen.

mouroun en de jongeling ontmoeten zich en beminnen elkaar.

Maar tusschen die kisten bevond zich ook diegene welke de kunstenaar inhield.

Spoedig daarop komt de Sheik terug cm zich naar zijne danseres te begeven, maar vindt haar in gezelschap van zijn zoen, en in woede ontstoken treft hij haar doodelijk met zijn dolk.

Vol droefheid gaat hij Soumouroun vinden maar, o wee! Zij ook, bedriegt hem: hij bemerkt zijne lievelingsvrouw in de armen van den koopman.

Door waanzin gedreven, wil hij haar c ok met zijn dolk treffen en eene tweede ontrouwe uit de wereld helpen, tóen de kunstenaar, die inmiddels ontwaakt en zich achter een behangsel verscholen had, de dolk uit des Sheik’s handen rukt en hem tot den hecht in zijn hart ploft.

Zijn lieve doode is gewroken en tegenover de koopman is het eene uiting zijner eeuwige dankbaarheid.

En de harem zal wederom een geheim te meer hebben waarvan de buitenwereld nimmer iets zal afweten.

In het aanpalende vertrek eten de andere vrouwen « couscous » en s'urpen Moorsche koffie.

Men weet genoeg bijmiddel van welke handelwijze de boksers en jockeys er toe kernen om het juiste gewicht te bekomen: oefeningen, overvoeding of volslagen vasten, entrainementen, turksche baden enz.

Doch men zal Verwonderd wezen bij het vernemen dat het gewicht van de groote cinema-«star» en athleet zooals Douglas Fairbanks, verschilt naarmate de film die hij draait. De groote Douglas volgt stiptelijk een zeer streng entrainement en behoudt, gedurende al den tijd dat de film gedraaid wordt, het zelfde gewicht waarmede hij begonnen is.

Een onzer vrienden bezocht laatst het hospitaal der « Fairbanks Studios » en ziedaar... daar zag hij Douglas in vollen loop aankomen met drie oefenmaten. Fairbanks was gekleed zooals een eenvoudig looper, met spannend wambuis, korte broek en koerssandalen. Het was 5 uur ’s namiddags en de avond begon

< CINEMAWERELD

stilaan te vallen. Na twee maal de toer rond de studios gemaakt te hebben, hield Douglas stil voor de deur der turnzaal begon onmiddelijk eenige turntoeren aan de ringen en de vaste barre. Onmidde-Jijk daarna begon hij eene bokspartij met zijn turksche entraineur en daarna nam hij de gewichten op en toonde eenige krachttoeren die geheel en al verwonderlijk waren voor een man die sinds ge-ruimen tijd, volgens het inziens der bezoekers, totaal « af » moest zijn. Ten hoogste geprikkeld vroeg onze vriend aan Douglas wat toch eigenlijk de rede was dat hij zulk een streng entrainement volgde te meer daar hij op dit oogenblik juist niets aan het draaien was en hij maar zou herbeginnen binnen eene maand.

Douglas vertelde vooreerst eenige anekdoten en dan legde hij uit dat, sinds een tiental dagen, hij iederen avond eene loopkoers deed van ongeveer 10 mylen afstand en iederen morgend eene koers van 5 mijlen, want, zegde hij, sedert mijne laatste reis naar New-York, heb ik zooveel werk gehad en heb ik zooveel verwaarloosd dat ik achteruit ben gegaan. De nieuwe film die ik binnen eene maand ga draaien, vereischt zooveel van mijne krachten dat ik hem niet wil beginnen vooraleer ik in het bezit ben van gansch mijne lenigheid. Te dien einde, wil ik 160 pond wegen, om dien film te spielen...

« Waarom wilt gij 160 pond wegen? »

« Omdat ik een persoon moet voorstellen « zwaar en krachtig », breed geschouderd, die een indruk geeft van kracht en macht en ik wil dat de minste

zijner bewegingen, overeen komt met die van zulk een man ».

Verschilt aldus uw persoonlijk gewicht met ieder uwer filmen? »

« Natuurlijk. — Ik heb «Robin Hood» gedraaid met 150 pond en gedurende gansch het draaien van dien film heb ik iTiij standvastig aan dit gewicht gehouden, ondanks het zware van mijne vertolking, die mij voorzeker versthillige ponden zou doen verliezen hebben hadde ik van geene overvoeding gebruik gemaakt om het verlorene terug bij te winnen. Over twee jaar, toen ik de rol van d’Artagnan, in «De drie Musketiers » vertolkte woog ik maar 145 pond. Vergeet niet dat Alexander Dumas van zijn held een lenige en zeer beweeglijk personnage maakt, en dit was de rede waarom ik 10 pond moest verliezen na ' l’Excentrique » gedraaid te' hebben waarin ik 155 pond woog.

Gedurende mijne reis in Europa in 1920, was ik min of meer zwaarder geworden en toen ik te Hollywood aankwam, om « Het Teeken van Zorro » te draaien woog ik 162 pond. Eene maand entrainement deed mij 12 pond verliezen en ik draaide « Zorro » met 150 pond en ik scheidde er mee uit toen ik 148 pond woog. Ondanks al mijne pogingen had mijn verblijf in de woestijn mij geweldig dcen vermageren en ik kwam er niet toe mijn gewoon gewicht te bereiken. Vroeger, toen ik nog aan de « Triangle » speelde liet die kwestie van gewicht mij geheel en al onbezorgd, alhoewel deze een zeer groot belang heeft. Zooals u dus ziet, heeft het bedrijf van cinema-artist ook zijn zware en zorgvolle kant...

CINEMANIEUWSJES

Terug aan de film. — Nathalie Talmadge Keaton komt terug aan het photospel. Men weet dat deze fiirfispeelster sinds zij gehuwd is niet meer gedraaid heeft. Zij zal terug optreden in een film van haar man, getiteld «Hospitality», met als medespe-leis: Buster Keaton, dezes vader Joseph Keaton en d: kleine Joseph Talmadge Keaton, zoontje van Nathalie en Buster.

Het huwelijk van Charlie Chaplin, waarover ine« /oo dikwijls geschreven heeft, schijnt tenslotte een reuzenreklaam geweest te zijn der Paramount Company om Pola Negri, welke aldaar geëngageert is, over de heele wereld beroemd te maken.

Een Belgische film. — Kortelings zal or een

Belgische film op de markt komen, getiteld « De Onbekende. Soldaat ». Als vertolkers worden ge-ncemd: Sergy, van den Alhambra; Gersan, van de Vaudeville; Liesse, van de Molière; William Ellie,. van de Galeries, en Francis Martin, Suzanne Christie en Mme Kavier.

Pola Nejgri/ heeft haar derde Paramount-film

geëindigd « The Spanish Dancer», naar het tooneel-stuk « Don Gesar de Bazan »; haar medespelers hierin zijn: Antonio Moreno, Wallace Beery, Kath-lyn Williams, Gareth Hughes, Adolphe Menjou en Robert Agnew.

Jacque Cate lain draait voor Cinégraphio « Les Malheurs d’Anicet », onder bestuur van Marcel Lb er bier.

Charlie Chaplin zal binnen kort te New-York, in hei Lyric Theater, een nieuwe film vertoonen « A Woman of Paris». Een zeer interessante titel.

( CINEMAWERELD

Brievenbus

1* Onze Brievenbus is gratis.

2* Wekelijksch worden er drie vragen beantwoord.

3” Stel uwe vragen afzonderlijk en nummer ze.

4’ Naam en adres hoeven we niet te kennen: geef een deknaam op.

Clairette Ciné. — 1°) In « Un bon Petit Diable » werd de roi van dien kleinen schotsehen jongen, Gbarles Mac Lanee, vertolkt door Jean Rauzéna, en de rol van het blinde meisje, Juliette, door Jane Heibling.

2°) In « Dans les Souliers d’un Autre » werd de dubbele rol van dominee en zijn broeder, vertolkt door Henry B. Walthall.

3°) Voor die z. g. einemalessen, waar men eene geldelijke vergoeding èischt, is oppassen de boodschap; doorgaans is hét slechts een reuzenzwendel om goedgeloovige menschen centen uit den zak te kloppe«.

Pedro Gladio. — 1°) De rol van Jim Birsong in « Een Arm Klein Straatje » wefd vertolkt door Lewis Sargent; adres: c/o Cosmopolitan Production, 127th street and 2d. avenue, New-York City, U.S.A.

2°) Margaretha Fisher, adres: c/o 6015, Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U.S.A.

Roosje. — Het eenige studio in België, en dat die naam „waardig is, is gelegen te Machelen-bij-Vil-voorden, en hoort toe aan de Belga Film, wier bu-reelen op de Barthelemy-Laan, 34, te Brussel, gevestigd zijn.

Dolly Molly. — Die uitslag werd tot nu toe nog door onvoorziene omstandigheden verhinderd.

Eleonore. -— 1°) Gelieve de naam der maatschappij op te geven welke die film gedraaid heeft.

2°)1 Sandra Milowarioff. Adres: 10, rue Merlin de Thionville, Suresnes (France).

3°) Henny Porten. Adres: 76, Pärkstrasse, Berlin-Dahlem.

Mary. — Van beteekenis zijn er geene, en onbenulligheden of menschen die aan grootheidswaanzin leiden, zijn het vermelden niet waard.

Yoncke.— 1°) De rol van «Dr. Mabuse» werd vertolkt door Rudolf Klein Rogge. Denken wel dat hij zijne photo zal zenden. Adres: Fehlerstrasse. 12, Friedenau (Duitschland). Best zal het wel zijn hem eenige millioenén marken op te zenden.

2°) Buster Keaton. Adres: Long Beach (Cal.) U.

M. S. 17. — Gelieve ons eens te komen spreken op ons bureel, iederen dag rond 12 1/4 uur.

Cuneo Lester. — 1°) Zie antwoord -aan Dolly

Molly. 2» Door middel van de «Vrije Tribuun», maar adressen van inzenders verstrekken wij niet. 3°) Neen.

Alice Pavor. — 1° Annie Bos vertoeft op ’t oogenblik in de Veerenigde Staten. U kunt haar schrijven aan het volgend adres: Miss Annie Bos, Dutch Motion Picture Actress, c/o, 6015, Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal. ) U. S. A.

2°) Die persoon is bij ons weten geene filmartiste.

N. B. — Besten dank voor de mooie en geslaagde teekening.

Buck Jones. — 1°) In «De Keizer der Armen» werd de rol van Marc Anavan vertolkt door Léon Mathot; adres: 47, Avenue Félix Faure, Paris.

2“) Stacia Napierkowska. Adres: 35, rue Victor Massé, Paris.

3°) De hoofdrol in «Wanneer eene Moeder weent», wordt vertolkt door Richard Barthelmess.

N. B. — Er worden per week maar drie vragen beantwoord.

A. v. Steenbrugge. — 1°) Marise Dauvray, adres: Lombardo. Films, 348, Via Roma, Napels (Italië).

2°) Hët adres van deze persoon is ons niet gekend.

3°) André Nox. Adres: 25, rue Desbordes-Valmore (Paris).

Puck. — 1°) Barbara La Marr_ adres: c/o Metro Studios, 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal.) U.S.A

2°) Douglas Mac Lean. Adres: 406, South Alvarado Street, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3°) Pauline Frederick. Adres: 503, Sunset Boulvard, Beverley Hills (Cal.) U. S. A.

Perrault__1» Gelieve er u zelf eens bij den bewuste» persoon over te willen informeeren.

2°) Zie antwoord aan Dolly Molly.

Sire. — 1°) Hoot Gibson zal u zeker antwoorden; wat geduld hebben.

2°) Op aanvraag der meerderheid der lezer»,, welke de cinema-rubriek liever meer uitgebreid zagen.

Michel Maes. — Die photo’s kunnen wij n niet bezorgen, doch u kunt ze aan de artisten vragen welke de bewuste filmen vertolkten.

Abonné. — 1°) In «De Slangen, de Mier en dé Reus » werd de hoofdrol vertolkt door Galaor (Alfred Boccolini).

2°) Denkelijk zal Robin Hood hier tijdens het winterseizoen afgerold worden; waar, moge« we u niet mededëelen.

3

NEMO.

N. B. .. Vragen ons toegekomen na Zondag, worden in het volgend nummer beantwoord.

CINEMANIEUWSJES

Een « sprekende film ». — Men meldt uit Berlija

aan de « Times »: Drie Zwitsersche technikers

gaven hier op 24 September eene demonstratie van een nieuwe « sprekende film ». Alhoewel de uitvinding slechts in haar eerste stappen is bleek zij een groote vooruitgang te zijn in de richting van de sprekende doek. 1

Om synchronisme van geluid en beweging te bekomen, zijn door middel van een nieuw microphoa zijr de « geluidgolven » in electrische veranderd, d' op hunne heurt verwisselingen veroorzaken, op het licht eener electrische lamp. Deze zijn fotografisch weergegeven in smalle horizontale lijnen in verschillende graden van getal en dikte langs den kant van den film. Wanneer nu de film geprojecteerd wordt gebeurt de zelfde omzetting maar in omgekeerde richting. De klank wordt dan ten slotte bij de doek gebracht door middel van een telefoondraad en door een luidsprekend apparaat weergegeven.

De proefneming had veel succes.

Onze Ciné-Romans

Levensbeschrijving van Norma, Nathalie en Constance Talmadge

DOOR ED. NEORG

(2de Vervolg)

Ten laatste ontlokt zij van hem een bekentenis dat hij een andere beminde.

« Laat die vrouw voor mij brengen! » beval zij. De kleine Nathalie, in de rol van Merlitta, kwam op het tooneel. Een angstvol oogenblik volgde; daarna overhandigde de Prinses aan Cyrus een zwaard.

« Onthoofd die vrouw, » zegde zij kalm. « Het is mijn koninklijke wensch haar hoofd aan mijne voeten te zien rollen. »

Cyrus was natuurlijk aangedaan; hij gaf de Prinses te verstaan dat hij al zou doen wat zij verlangde, maar dat dit te veel was.

« Hond van een slaaf! » kreet zij met een vree-selijke stem. « Hoe durft gij de Prinses Zaza ongehoorzaam zijn! »

« Genade, Prinses, » bad hij. « Het hoofd van Merlitta is een kostbaar ding waar het nu is, maai' indien ik het van haar lichaam scheid, heeft het geen waarde meer. Ik kan het niet doen, doorluchtige Hoogheid, zelfs niet voor u. »

« Zwijnhond! » riep zij met razernij. « Het staat in mijn macht met u te doen wat ik begeer! Waarop wacht ik nog langer om u te laten verscheuren door de ilde dieren? »

« Spaar mij het hoofd van Merlitta, Hoogheid, en ik zal al doen wat gij verlangt. Als gij wilt zal ik die vlieg daar nadoen en aan de zoldering wandelen. »

Bij deze woorden stak de Prinses Zaza nog meer in toorn.

« Onbeschaamde slaaf, gij durft nog met mij spotten! Bij den Heiligen Tempel van mijn Koninklijk Huis, gij zult doen wat gij daar zegt! Wandel voor mijne oogen aan de zoldering en gij en Merlitta zijt vrij; maar zoo gij faalt... »

« Ik zal niet falen, doorluchtige Hoogheid. »

In de stem van Cyrus was vreugde te hooren. Aan de zoldering van den kelder waren ijzeren barren met krammen waar men eertijds hespen en schijven spek aanhing. Hij sprong op den koninklijken troon en greep één der barren; het volgende opgenblik hing hij in de ruimte.

« Doorluchtige Hoogheid, u ziet dat ik doe wat ik gezegd heb... Zie, kan een vlieg dat nadoen?... » Er steeg uit het publiek een hartelijk gelach op, onmiddellijk gevolgd door handgeklap. Constance of beter .Cyrus, draaide eens rond en sprong dan op den vloer en boog zeer diep voor de Prinses.

« Glorierijke en wonderbare Prinses, koningin der gansche wereld, laat de zon van Uwe Genade schijnen op mij, arme slaaf. Ik ben slechts stof aan uwe voeten, doch gij hebt mij uw woord gegeven. Zal Prinses Zaza haar woord breken? »

Norma richtte zich in haar volle lengte op.

« Prinses Zaza breekt nooit haar woord, » antwoordde zij. « Gij en Merlitta zijt vrij... Ga! » zegde zij plechtig. « De heele wereld is voor n beiden open... Laat mij alleen in mijn paleis! »

Cyrus en Merlitta. hand in hand, gingen zachtjes heen.

De Prinses stond op de trappen van haar troon, staarde recht vóór zich in vertwijfeling. Een lange stilte volgde _ waarna het doek langzaam daalde.

Mevrouw Talmadge wendde zich glimlachend tot Mr Fenwick, welke aan haar rechterhand zat.

«Kom,» zegde zij tot hem, «kom eenige ver-frissching nemen, want gij hebt zeer geduldig zitten luisteren. »

De man bezag haar verwonderd'alsof hij niet gehoord had wat zij zegde.

« Wonderbaar, » mompelde hij, « wonderbaar. »

« Wat? Dit tooneelstuk? » vroeg zij.

« Zeker, het is wonderbaar. Niet het stuk, maar het spel uwer oudste dochter. Hebt gij dit niet gemerkt?... Dit kind wordt zeker eene tooneel-speelster! »

« Norma was niet slecht, » lachtte de moeder.

« Beste vrouw Talmadge, ik herhaal u dat het mij niet zou verwonderen dat uwe dochter op een zekeren dag een groote actrice wordt. »

Deze voorspelling werd bewaarheid, want eenige ja ren later werd Norma Talmadge een beroemde hlmspeelster. Sindsdien, sinds haar vertooning in den kelder van het huis te Brooklyn, heeft zij heel wat ondervinding opgedaan. Zij gaat gansch op in haar werk, maakt al haar creaties karakteristiek en, af gezien van .’haar schoonheid, is dit het geheim van haar bijval.

Op een warmen zomerdag zaten een meisje en een jongen zich te verfrisschen in een winkel to Brooklyn met ijskreem en soda. Dit was een zeer gezochte verfrissching bij jong Amerikanen, maar bij deze twee was het een dagelijksche gewoonte.

Zij waren schoolkameraden. In Amerika, worden meisjes en jongens te zamen opgevoed en zitten zijde aan zijde in dezelfde klas. Dit heeft voor gevolg dat daardoor menige jaloerschheid ontstaat, maar ook menige toegewijde onschuldige vriendschap. Zeer jong leeren alsdan de jongens de zwakke sektie eerbiedigen. Langs den anderen kant leeren de meisjes de jongens kennen en hen bewonderen voor hun sterkte en... zelfopoffering. Dus, een geest van gezonde kameraadschap wordt aldaar gekweekt. *De schooluren voorbij, gaan zij dikwerf te zamen uit voor het een of ander vermaak. De gebruikelijke gewoonte wil ook dat het meisje voor zichzelf betaald.

Het was een bevallig meisje welke daar zat met ha$r schoolkameraad. Zij was nog geen 15 jaar, maar zag er zeer verstandig uit. De jongen, Harry Green, had omtrent dezelfde ouderdom; hij aanschouwde het meisje met zekere bewondering.

Zij hadden hunne sodas gebruikt waarvoor elk 5 cents had betaald; er was geen verdere reden om langer in deze aangename plaats te blijven.

( CINEMAWERELD

Het meisje was teleurgesteld aan dit aangenaam gesprek een einde te moeten stellen, doch haar dagelijksch 5 cent-s waren besteed en dit was genoeg.

Gaf haar aangezicht weer wat zij dacht?... Het is mogelijk. Het was een aangezicht hetwelk jaren later al haar gewaarwordingen liet merken.

In elk geval, Harry Green maakte van de gelegenheid gebruik en bestelde zeer galant opnieuw twee ijskreems en betaalde ze beiden. De toestand was gered; de teleurstelling verdween van des meisjes gelaat en het aangename gesprek werd voortgezet.

« Wanneer gij de school zult verlaten, gaat gij dan op een bureel of in een magazijn, » vroeg de jongen.

« Ik weet niet... Ik ben nog niet besloten. »

« Ik zou denken dat het tijd gaat worden. »

Het meisje knikte terwijl zij aan haar kreem proefde.

« Oud worden is een ernstige zaak, vindt gij niet? » lachtte zij.

« Voor een jongen zeker, » antwoordde hij. « Ik ga naar het Westen, naar een ranch, en ga trachten later dit voor eigen rekening te beginnen. Dat is het leven voor een jongen. »

« Zeer goed, » merkte zij op. « Denkt gij niet dat men meisjes-ranchers noocüg heeft? »

«Natuurlijk niet!... Op de cinema, ja!» lachtte hij.

Men moet weten dat ten dien tijde de cinema populair begon te worden. De oude Vitagraph Company had een studio in Brooklyn en de zonderlinge handelwijze der spelers trok zeer de aandacht van de inwoners van het distrikt

« Wel, ik denk toch ergens een plaats te vinden, » zegde het meisje. « Zooals ge zegt het wordt tijd om. aan werken te denken. Ik moet geld gaan verdienen, en dit zal nu niet lang duren. Een meisje kan veel doen als ze wilt. »

«Dat'is waar en gij hebt een wil, Norma. Gij zult gelukken in al wat gij aandurft. Indien ik in uwe plaats was, ik ging op een bureel en werd machienschrijfster en stenograaf. »

« Daar zal ik eens op denken. »

(f Indien ik kan zal ik u helpen, » ging Harry verder. « Gij zijt een flink meisje; ik ken er zelfs geen flinker. Nog een soda? »

Het meisje bezag hem met verwondering; zooiets was buiten de gewoonte; zij was gevleid en tevens opgewekt want het was klaar als de dag: zij had eene verovering gemaakt. Zij wist wel dat zij door al de jongens gaarne gezien werd, maar geen één had de vriendschap zoo ver gedreven.

De sodas waren gebracht en verbruikt en ten laatste ging het paar de zonnige straat op.

En nu gaat Harry Green uit ons verhaal. Kort daarop ging hij naar het verre Zuid-Westen en heeft misschien nu zijn eigen ranch, want hij was een verstandige jongen. Van zijn faam weten wij alleen maar dat hij Norma Talmadge twee ijs-kreems met soda betaalde. Het jonge volkje verliet elkaar aan den hoek van de straat en Norma ging alleen in de richting van haar huis.

Zij moest een heel eind gaan, maar zij spoedde zich niet daar haar gedachten vol droombeelden waren. Haar gesprek met Harry Gïeen was daar de oorzaak van. Harry had gelijk: zij kreeg stilaan haar ouderdom; de volgende geboortedag werd zij 15 jaar, de tijd om aan werken te denken.

Norma was er het meisje niet naar om te huis in ledigheid te zitten wachten tot er een jongman

haar kwam vragen zijne vrouw te worden; daarbijr zij had twee jongere zusters, hare lieve Nathalie, de goedheid zelve, welke altijd moeder hielp, en Connie, nog een baby om zoo te zeggen.

Vol van deze gedachten, kwam het meisje aan eer; stille plaats. Zij hield halt voor een hooge muur. Norma kende deze muur zeer goed, zooals al de jonge lieden uit den omtrek; menigmaal had z!j zich afgevraagd wat daar achter wel mocht gebeuren. Deze muur omsloot de toen reeds beroemde Vitagraph Studios..

Norma aarzelde een oogenblik, maar ging dan de straat over om beter te kunnen zien.

Van haar nieuwe plaats kon zij de glazen koepei zien van het hoofd-studio, eenige schouwen en het hoogste gedeelte van de voornaamste gebouwen. Zij ging verder, zeer langzaam, maar kwam eindelijk aan een hekken.

Dit hekken werd zorgvuldig bewaakt, als was het de plaats eens konings. Het was onmogelijk er binnen te geraken zonder bewijs.

De kleine Norma wist dit zeer goed.

« Maar het moet toch mogelijk zijn er in te komen, » dacht zij. « Degenen welke er nu binnen zijn waren vroeger toch ook onbekenden evenals ik. Ik vraag mij af hoe deze begonnen zijn. »

Zij kwam meer en meer nader en zag een groep rr.enschen nabij het hekken, hun oogen gericht op eer. aanplakbiljet. Zij voegde zich bij hen en las eveneens het bericht.

Het was een kleine ankondiging waarin een zeker aantal figuranten gevraagd werden voor een groote film, de aanbieders werden verzocht zich aan te bieden de volgende morgend, om 9 uur stipt.

Wanneer Norma dit berichtje las klopte haar hart geweldig, het bloed steeg haar naar het hoofd.

Hier was de weg om door dit welbewaakt hekken door te geraken.

Zij verliet de plaats en ditmaal was haar stap sneller. Allerlei gedachten doorkruisten haar geest. Eenige minuten later bereikte zij haar huis. Zij vloog op haar moeder toe en riep:

« Peg! Ik ga aan de cinema! Morgen vroeg om 9 uur stipt begin ik! »

Mama Talmadge, steeds door haar kinderen Peg genoemd, was in het geheel niet verbaasd bij dezen plotselingen uitval.

En waarom niet, lieveling? » zegde zij vroolijk. « Uw spel is heerlijk en gij hebt een lief gezichtje. Ik hoop maar dat ze u een hoofdrol geven. » Norma lachte hartelijk, sloeg haar armen rond mceder’s hals en kuste haar vurig. Peg was altijd zoo aanmoedigend.

« Neen, moeder, niet zoo vlug. Ik ga als figurante; het is nog maar een begin, weet ge. »

« Zeker, kind... Maar vertel er mij meer van. » Daarop gaf Norma haar kennis van het Vita-gi aph-berioht en van haar plannen. Mevrouw Talmadge gaf ten volle hare toestemming en beloofde haar de volgende dag naar het studio te vergezellen. « Enkel om te zien of ze u niet miskennen. »

« Oh! Peg! Zoudt ge denken dat ze mij niet zouden aannemen? » riep zij angstvol.

« Dat niet, schat. Maar er zullen zooveel aanvragers zijn dat ge achteruit geduwd zult worden. » « Lieve Peg, ik houd van u... En gij denkt dat ik zal gelukken en eens eene ster worden zal? »

« Zeker, mijn engel. "Waarom gij niet zoo goed als een ander? »

(Wordt voortgezet. )

Wanneer een Moeder Weent

Hen prachtband van groote waarde. 'Z.al kortelings te Antwerpen vertoond worden

HUIS DE LAUGE

69, Groenstraat, 69. BRUSSEL

Wanneer men een

I film vertoond dan is het zeker

H ACKIN

Karthuizersstraat, 9A. — BRUSSEL p

GROOT SUCCES!

„Harlekijnen in Zijde en Goud”

met Raquel Meller en

LIEFDE en BEDROG

met Norma Talmadge

(met grooten bijval In Coliseum afgedraaid) komen kortelings in een groot aantal cinema’s op het doek.

Drukk.«Neptune», Steenhouwersvest. 28, Ant.w.