FILM-REVUE

mie Loopbaan floor Leairice Joy

EN zekere winteravond van 1918 bevond ik mij met mijn moeder op de brug van een schip dat ons van New-Orieans, mijn geboortestad, naar New-York had gevoerd. Rondom

immer in het Zuiden geleefd hebbende,.

er nooit sneeuw had gekend Ik zou

niet kunnen zeggen wat mij die dag het

meest verraste, de stad of de sneeuw__

Ik had geen enkele ondervinding. Mijn

ons spreidde zich de indrukwekkende cirkel der metropolitaansche wolkenkrabbers uit. Het sneeuwde; ik was er zeer onder den indruk van gebracht wijl ik,

kindsheid en jeugd waren immer van de gelukkigsten geweest. Ik stamde af van een der oudste families uit Louisana, geen enkel onzer had ooit den geboorte-

FILM-REVUE

grond verlaten. In het Heilig Hary, klooster van New-Orleans, opgev&ed, bracht ik het grootste gedeelte mijner verlofdagen. op onze planterij van La Visa, in de buurt van het stadje Shuteston, door.

Immer zal ik mij het genot'herinneren mij door dit verlof verschaft. Ik bracht mijn tijd door met voordragen, met rollen uit het hoofd te leeren en tooneelvertoo-ningen in te richten... Nimmer heb ik er aan gedacht dat er eens een dag komen zou waarop ik artiste zou zijn... ik was er van overtuigd gansch natuurlijk — dat ik er eene was...

Die hartstocht voor het tooneel eindigde met mijn ouders en kennissen te vervelen. Dit ontmoedigde mij niet... Meer dan eens vertolkte ik, gansch alléén, mijn rollen, voor een ingebeeld publiek optredend.

Het jaar dat ik de school verliet, werd droevig gemaakt door de ziekte van mijn vader. Deze laatste was tandarts te New-Orleans. Zijn zwakke gezondheidstoestand dwong hem zijn beroep te laten varen. Van dan af waren wij zonder inkomsten. Ik had een broeder, maar rond dit tijdstip was deze onder de wapens... Mijn vader kon dus in een sanatorium toegang vinden en mijn grootvader vroeg ons bij hem te La Visa te komen wonen.

Mijn moeder zou hierin hebben toegestemd, want de beproeving was haar te zwaar, indien zij zooveel van den grond Louisiana niet had gehouden. Gansch anders was mijn besluit; ik had onlangs een stuk bijgewoond waarin een jong, for-tuinloos meisje verplicht was, om haar kost te verdienen, als meid bij rijke bloedverwanten in dienst te treden, die haar hadden gevraagd bij hen te komen inwonen. Alhoewel mijn grootvader de lieftal-ligste mensch was die ik ooit gekend had, beruste ik mij niet in het aanbod. Ik was te onafhankelijk van geest en kon er maar niet toe besluiten mij als arme bloedverwante te doen doorgaan.

Rond dit tijdstip werkte er te New-Orleans een klein cinemagezelsdhap, de « Nola-Films ». Zijn bestuurder, Mr Martin, die ik een bezoek had gebracht en hem mijn tegenslagen had medegedeeld, nam mij aan als jonge hoofdrol. Van toen af moedigde mijn moeder mij aan, in het beroep van cinema-artiste te volharden en steeds ben ik haar om die houding dankbaar geweest. De ledigheid te La Visa had mij veel minder aangenaam geweest dan mijn arbeid als artiste, die mij immer zooveel voldoening schonk.

Bij de « Nola Films » draaide ik drie

banden, weliswaar bijna waardelooze voortbrengsten, maar die mij toch heel veel belang inboezemden. Tijdens die verwezenlijking begreep ik hoe moeilijk ieder ernstig werk te New-Orleans was en ik zag de mogelijkheid in van een verbinte- -nis, die mij van uit iNew-York zou'worden aangeboden.

Na menige wederwaardigheid, besloot mijn moeder mij naar het Noorden te vergezellen. Te New-York aangekomen sloegen wij onze tent in een familie-pensioen der drie en negentigste straat, tusschen Broadway en de Golombüs-Avenue, op. Stilaan gewende ik mij aan het leven in het kosthuis, meer afwisselend tegen dit van Louisiana.

Ik begaf mij toen naar de verschillende studios der metropool, in de hoop er maar een rolletje, hoe klein.ook, als figurante machtig te worden. Kort daarop ontving ik een verbintenis der Fort-Lee, en als figurante trad ik op in het tooneelspel « The Other Man », met Fatty Arbuckle.

Het leven eener figurante in Amerika is nu juist geen postje van rust en gemakzucht! Aan welke beproevingen zijn die ongelukkigen niet blootgesteld!

Nimmer vergeet ik de ontelbare uren wachtens aan de studiodeuren, onder de oogen van weerbarstige regisseurs! Floe-veel ontgoochelde verhopingen! Floeveel ontmoedigingen!

Ik herinner mij, dat ik eens als «extra» in een film van Alice Brady optrad..Men draaide een ontvangsttooneel. Ik bevond mij boven aan het uiteinde van een trap, die ik moest afdalen om beneden, benige uitgenoodigden, rond de piano vergaard, te gaan vervoegen. Ik dacht te doen wat

de insceneerder mij zegde Toen ik het,

operatieveld had doortrokken, riep de regisseur mij toe: « Wel te duivel!... Denkt ge in een schuur te zijn?__ »

Zonder het te weten was ik tusschen twee vertolkers, die een samenspraak hielden, geloopen. Verbluft, leed ik langen tijd onder die opgeloopen vernedering.

Nochtans werd ik de daaropvolgende winter hoofdvertolkster der « Paramount Black Diamond ». Plet werk van ïiguran-te stond mij niet meer aan en ik -besloot mij in het kluchtspel te wagen. Een van mijn vriendinnen beval mij bij het « United Booking Office » aan.

Tengevolge eener missing kwam ik in het Palace Theatre terecht en bevond ik mij in de bureelen der directie van die inrichting! Zij hadden een hoofdrol van doen om te Jacksonville, in Florida, te

FILM-REVUE

gaan draaien.... Oogenblikkelijk ging ik op hun aanbod in, het toeval zegenende dat mijn stappen had geleid.

Alzoo werd ik «tooneelspeeister». Zes maanden Werkten wij aldus in de oude studios der Kalem, zeer tevreden van het nogal ruwe klimaat van het Noorden verlost te zijn.

Het gezelschap richte zich toen nadien naar Wikesbare, in Pensylvanië, alwaar het één tooneelspel in de week draaide.

Het was rond dien tijd dat mijn vader mij en mijne moeder kwam opzoeken. De ziekte had hem vreeselijk teneer gedrukt, zonder nochtans zijn moraal aan te tasten. Immer had hij nog dezelfde levendige geest van vroeger. Eenige weken later zou hij ten grave dalen.

« Een ongeluk komt nooit alleen » zegt het spreekwoord. Mijn broeder werd rond dit tijdstip gevaarlijk ziek; men bracht hem naar het militaire hospitaal van Washington over. Mijn moeder besloot hem aldaar te gaan vervoegen.

Kort daarop richtte ik dus alleen mijn schreden naar Californië. Te Hollywood aangekomen wendde ik mij tot een ver-bintenis-agencie. Men deed mij enkele meters « proef » draaien en vroeg mij enkele inlichtingen over mijn loopbaan! Eindelijk, daar hij geen enkele mijner filmen had gezien, nam de bestuurder »afscheid en ried mij aan nooit meer aan figuratie te doen.

Maanden lang bleef ik toen werkeloos.

steeds op zoek naar een mogelijke verbintenis.

Eindelijk lukte ik bij de Eox in een belangrijke rol met Dustin Farnum te debu-teeren. Nadien draaide ik met Jack Warren Kerrigan « A Dollar Bid ». Het was tijdens de verwezenlijking van die film dat ik kennis maakte, met Jack Gilbert, die kort daarop mijn echtgenoot werd.

De eerzucht van al de jonge artisten van Piollywood bestaat in het deel maken van een rolverdeeling waarin de rneest bekende mannelijke filmsterren voorkomen. Ik had het geluk gevraagd te worden de partenaire té zijn van Charles Ray in een zijner voornaamste banden.

Ik bestudeerde mijn rol met ijvervolle wilskracht, besloten hem op merkwaardige wijze te spelen. Dagenlang bracht ik door met mijn garderobe te schikken. Fei klopte mijn hart toen ik mij in het studio aanbood, om de verbintenis te ondertee-kenen, enkele minuten voor den aanvang van mijn werk...

Ik had mijn moeder een geestdriftige brief geschreven, haar meldende dat ik den roem ging bereiken. Eindelijk lachte de fortuin mij toe! Ik ging aan de zijde van Charles Ray optreden! Gelukkiglijk had ik de brief niet gepost. Poen ik in het studio aankwam, begroette de regisseur mij in deze bewoordingen: « t Spijt ons geweldig, mejuffer, maar daar Doris May, die haar laatste film kwam te draaien, en een nieuwe verbintenis voor zeer langen termijn met onze firma hebbende aangegaan, is haar de rol toegekend die men u had doen verhopen!... «

Plet was het vreeselijkste oogenblik van mijn leven!...

Daar mijn cinematografische loopbaan mij niet al de voldoening schonk, die ik

VICTOR VARCONI & LEATRICE JOY in de Paramountfilm «THE TRIUMPH» door Cecil B. de Mille

FILM-REVUE

had gehoopt, sloot ik een verbintenis af met de Tooneelmaatschappij Virginia Brissac, van San Diego. Voor de eerste maal betrad ik de planken... als beroepsactrice... Ik trok mij niet al te slecht uit den slag en tijdens de omreis Vertolkte ik een tiental verschillende stukken.

Het was tijdens mijn verblijf te San Diego dat ik een telegram ontving van den Paramountregisseur George Loane Tucker om een rol te vertolken in «Ladies must Live »

Het was het meest gewaagde tijdperk van mijn loopbaan... Eindelijk had ik geluk en kort daarop trad ik in « The Rjght of Way » met Bert Lytell, op. Ik was de hoofdvertolkster van vijf groote filmen bij Goldwyn. Nadien was mijn grootste succes « Saturday Night » (De Omweg), film waarin ik voor de eerste maal onder de leiding van Cecil B. de Mille arbeidde.

Sindsdien heb ik voor de rekening der Paramount een groot aantal banden gedraaid: « Het Rekwisitorium », « Men

mag zijne vrouw, niet bedriegen », « De

stilzwijgende Partner », « De Tien Geboden », enz.

Nu leven mijn moeder en mijn broeder aan mijn zijde te Hollywood, en wij zijn zinnens ons kortelings naar New-Orle-ans te begeven, dat ik in zes jaren niet meer heb gezien! Nu vrees ik niet meer als een « arme bloedverwante » aanzien te worden, en ik iou wel gelukkig zijn opnieuw den drempel van La Visa te overschrijden! De sensatiewekkende ver-tooningen die ik destijds voor een ingebeeld publiek gaf, zullen dan toch niet geheel en al nutteloos geweest zijn!

LEATRICE JOY

Cinemabrievenbus

Aan onze vragers en vraagstertjes,

Ten gevolge de verletdag, O. H. He= snelvaart, op onze drukkerij, zijn de laatst toegekomen vragen der vorige week niet kunnen beantwoord worden. Wij doen ze dus hier volgen en hopen hierdoor alle achterdocht nopens vergetelheid en derge= lijke weggenomen te hebben. Nemo.

ALTIJD EVEN ZWAK. — 1) ’t Spijt ons zeer, maar die vraag gaat eenigszins buiten het kader der rubriek, zoodat we er U niet kunnen op antwoorden.

2) Tom Mix figureerde vroeger in eenige cowboy filmen.

3) Die persoon waarover U ons spreekt, is ons totaal onbekend,

GIJ EN IK. — 1) Tom Moore; adres: 1919, Van Nes Avenue, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

2) Ann Forrest; adres: Box, 807, Laurel Canyon (Cal.), U. S. A.

3) Edith Roberts; adres: c/o Suite 323, Taft Building, Hollywood (Cal.), U. S. A.

VERGEET-MIJ-NIETJE. — 1) Lucien Dalsace zendt zijn photo tegen vergoeding van fr. 2,—; adres: 4, rue de Fourcroy, Paris.

2) Pola Negri heeft zwarte oogen; misschien is uw brief zoek geraakt; best doet U hem nog eens te herinneren.

3) Reginald Denny kan in de Fransche en En-gelsche taal geschreven worden; *endt gratis zijn photo; adres: c/o Universal Studios, Universal City (Cal.), U. S. A.

MARGUYE DE MAYE. — 1) Hét is niet de

eerste maal dat we dergelijke klachten ontvangen; er zijn immers altijd van dit soort menschen met een zeer rekbaar geweten die geen onderscheid weten te maken met het mijn en dijn_

2) Dan is het ook nog best mogelijk dat uw schrijven is zoek geraakt en best doet U dan het hem nog eens te herinneren.

MILTA. — 1) Die film werd in 1924 gedraaid; de Amerikaansche titel ervan is: « A Little Devil ».

2) Uw schrijven verdiende onze volle aandacht en we danken U om ’t vertrouwen dat U in ons stelt; ook moogt U gerust op onze geheimhouding rekenen. We hopen van U nog meer te vernemen alsook inzendingen voor de Vrije Tribuun.

ADAM. — 1) Alice Calhoun; adres: c/o Vita-graph Studios, East 15th Street and Loenst Avenue, Brooklyn, New-York (U. S. A.).

2) U kunt haar in de Engelsche taal schrijven.

3) Van welke maatschappij was die film?

WALLY. — 1) Creighton Hale, adres: 1762,

Orchid Avenue, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

2) Norma Talmadge; adres: United Studios,

5341, Melrose Avenue, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

3) Dorothy Gish; adres: Inspiration Pictures,

565, Fift Avenue, New-York (U. S. A.).

J. S. — 1 ) Maria Kousnezoff; adres: 11, rue Theodore de Banville, Paris.

2) Conrad Veidt, voornaamste filmen: « Dies Irae », « Der Graf von Cagliostro », « Graaf Kos-tio ».

Adres: 105, Kurfurstendamm, Berlin-Halensee

(Duitschland).

3) Pauline Garon; adres: 7139, Hollywood

Boulvard, Hollywood (Cal.), U. S. A.

A. VAN IERSEL. — Besten dank op voorhand voor het beloofde boek dat we aandachtig zullen doorlezen.

X. X. -— 1 ) Jeanne Provost; adres: c/o 3, rue de Rocroy, Paris.

2) 3) 1 n welke filmen en van welke maatschappij hebt U deze actrices zien optreden?

A. J. — 1 ) May Mac Avoy; voornaamste filmen: « Woman under Oath », « My Husbands Other Wife », « Hit or Miss »; adres: Paramount Pictures, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.), U. S. A.

2) Gloria Swanson; voornaamste filmen: «Why Change Your Wife », « For Better, for Worse »,

« The Admirable Crichton »; adres: zelfde adres als voorgaande.

FILM*REVUE

3) Marjorie Hume; voornaamste filmen; « The Duchess of Seven Dials », « The Swindler », «The Keeper of the Door »; adres: c/o Roçm 33, The Fleetway House, Farringdon Street, London E. S. 4 (England).

SANS-SOUCI. — 1) Michel Varconi; adres: c/o suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.), U. S. A.

2) Marie Kid; zelfde adres als voorgaande.

3) Ernest 'Torrence; adres: 1933, Highland Avenue, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

DE BÉ. — 1) Suzanne Christy; adres: c/o 3, rue de Rocroy, Paris.

2) In welke film en van welke maatschappij hebt U die artiste zien optreden?

3) Jeanne Helbling is ongehuwd.

MARIE ROSE. — 1) Als vreemdeling hebt U bitter weinig kans dat een scenario, naar de Ver-eenigde Staten gezonden, aldaar zal aanvaard worden.

2) Famous-Players Lasky Corporation, 485, Fifth Avenue, New-York City (U. S. A.).

FORUM STUDIO. — Gelieve uw adres te laten weten, daar er inlichtingen over U gevraagd worden.

VLIEGENDE HOLLANDER. — 1) Pearl White; adres: c/o 3, rue de Rocroy, Paris.

Voornaamste filmen: « Terreur », « Exploits of Elaine », « Black Secret ». .

2) Zendt gratis, haar photo; in de Fransche of Engelsche taal te schrijven.

ROODKOPJE. — 1) Pearl White is de ware naam dezer artiste; gescheiden van Wallace Mac Cutcheen; geboren op 4 Maart 1889.

EVA. —7 1) En... wie zegt U dat we niet van Asta Nielsen’s spel houden...?

2) De Amerikaansche titel van die film is: « Luck in Pawn ».

Ruth Clifford; adres: 7627, Emelita, Hollywood (Cal.), U. S. A.

3) Amerikaansche titel: « A Hasty Hazing ».

Ben Lyons; adres: zelfde adres alé onderstaande.

4) Amerikaansche titél: « The Great Impostor ».

Eleanor Boardman; adres: c/o Suite 532, 1 aft

Building, Hollywood (Cal.), U. S. A.

A LI-BEN-DA RA K. — 1) Herbert Rawlinson; voornaamste filmen: « The Turn of the Weel », « Good Gracious Annabel », « The Common Cause »; adres: 1735, Highland Avenue, Hollywood (Cal..), U. S. A.

2) Harrison- Ford; voornaamste filmen: « Easy to Get », « Romance and Arabella », « The Thoid Kiss »; adres: Lambs Club, 130 West, 44th Street, New-York City (U. S. A).

3) Maurice Flynn, voornaamste film: « Web of Desire »; adres: c/o suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.), U. S. A.

N. B. — Zenden alien gratis de hen gevraagde photo en dienen in de Engelsche taal te worden geschreven.

AIGRETTE. — 1) Zie adres Norma Talmadge antwoord aan Wally.

2) Bijdrage is weer te redaktionneel; tracht eens iets anders!

SILVETTE. — 1) Rolverdeeling niet gegeven.

2) Om filmactrice té kunnen worden moet men over veel geduld, veel geld' en doorgaans over veel lieftalligheid beschikken.

BOUBOULE. — 1) Tsuru Aoki; adres: c/o

Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.), U. S. A.

2) Luciano Albertini; adres: 225. Friedrichstrasse, Berlin S. W..48 (Duitschland).

3) Eric von Stroheim; adres: c/o Metro Gold-wyn Studios, Culver-City (Cal.), U. S. A.

ALICE PAVOR. — 1) Van de gezusters Jane en Eva Novak is Jane de oudste: Jane is geboren op 12 Januari 1896 en Eva in 1897.

2) Inzending voor de Vrije Tribuun is nog scherp, op z’n minst scherp uitgedrukt, maar we nemen ze toch maar op.

3) U weet, wij mogen over filmartisten geen uitgesproken oordeel hebben: Barbara La Marr; adres: c/o Metro Studios, 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

4) Justine Johnstone; adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.), U. S. A.

5) Karikatuur van Gloria Swanson is goed; alleen zijn de oogen, volgens onze bescheiden mee-ning, wat al veel kubistische kunst.

DUO. — 1) Volledige rolverdeeling niet gegeven.

JULIA EN PIERRE. — 1 ) Barbara Bedford; adres: 5269, De Longpre Avenue, Hollywood (Cal.), U. S. A.

2) Brandon Hurst; adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood r(Cal.), U. S. A.

3) Jane Novak; adres: 6629 1/2, Hollywood

N. B. — Onze oprechte gelukwenschen voor de lange lijst ontvangen photos!

S ANS-SOUCI. — 1) Maria Corda; adres: 224, Friedrichstrasse, Berlin S. W. 48 (Duitschland).

2) In welke film en van welke maatschappij hebt U die artiste zien optreden?

DE BÉ. — 1) Alice Terry; adiies: c/o Rex Ingram Productions, 33,,rue de Surène, Paris.

CHU-CHIN-CHOW. — 1) Jack Holt is op 1 Mei 1888 geboren; gehuwd, drie kinderen; meet 1 m. 80.

2) Dit nieuwsjè strookt met de waarheid; alleen worden zijn banden, die hij - onafhankelijk draait, door Paramount uitgegeven.

3) Het is een publiek geheim dat Pola Negri en Gloria Swanson het met elkaar niet al te best kunnen schikken. Pola vertoeft voor ’t oogenblik te Parijs.

4) Of wij U niet al te nieuwsgierig vinden? Hoegenaamd niet! Maar... U weet toch gaarne veel, niet?

LICO. — 1 ) Gwendolyn is rond de zes jaar.

2) Carlyle Blackwell kunt U, beleefheidshalve, niet « gratis » schrijven; U hoeft 0,75 fr. port op den brief te plakken; maar zijn photo zendt hij Ü echter gratis... adres: c/o Room 53, The Fleetway House, Farringdon Street, London E. C. 4 (England).

3) U moet begrijpen, het tooneelseizoen is voorbij, en daardoor valt er heel wat tooneelnieuws weg maar, zooals U zult zien, gaan we deze week weet naar boven.

4) Zie berichtje aan het hoofd dezer brievenbus.

5) Rudolph Valentino; adres: 7139, Hollywood Boulvard, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

6) Charlie Chaplin; adres: 1416, La Brea Avenue, Hollywood (Cal.), U. S. A.

7) (bij uitzondering) Cullen Landis; adres“: 1504, Gardner Street, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

NEMO.

N. B. — Vragen ons na Zondag toege\omen Worden in het volgend nummer beantwoord.

FILM-REVUE

UIRGIIIIA BROUIH FAIRE

MET is geweten, dat nu en dan de winner of winster van een schoonheidsprijskamp een succesvolle ïilmspeelster of speler wordt; tusschen deze wordt gerekend Virginia Brown Faire.

Eenige jaren geleden, in 1919, organiseerde een groep Amerikaansche uitgevers van tijdschriften zulken prijskamp, waarbij Miss Faire de eerste prijs behaalde; er werd haar alsdan een kontrakt aangeboden om van haar een star te maken.

In een zaak als deze, valt het gewcton-lijk voor dat zulk een meisje slechts éénmaal in een film voorkomt, doch Virginia

Brown Faire werkte hard om er te komen en te profiteeren van deze kans; zij slaagde er dan ook in om succes te behalen en in het filmbedrijf te blijven.

Dien tijd was Miss Brown Faire slechts 16 jaar oud; er werd tusschen de company en haar vader een akkoord getroffen dat het meisje steeds vergezeld zou zijn van haar moeder op alle herhalingen. De company zou ook voor haar opvoeding zorgen opdat zij lessen nemen zou in de muziek, de Fransche en Engelsche taal.

Wanneer zij in Californie aankwam werd het haar vergund om in de groote studios te wandelen, opdat zij vertrouwd zou geraken met haar nieuw bedrijf en te leeren hoe films gemaakt werden. Wanneer zij zich gansch te huis gevoelde werd haar de ingenue-rol gegeven in «Runnin’ Straight », waarin Hoot Gibson de hoofdrol vertolkte.

Het moet niemand verwonderen dat Miss Faire succes behaalde daar het spelen haar in het bloed zat, want haar moeder was vroeger aan het tooneel geweest. De ouders van Virginia Brown Faire waren Franschen doch zij zelve werd te Brooklyn geboren.

De jonge artiste is vol enthousiasme voor al wat ze doen moet. Zij houdt van dansen, zwemmen en bijzonder van paardrijden. Meermaals wordt zij zeer vroeg in den morgen op weg gezien, te paard, alvorens zij naar het studio gaat. Zij bemint zeer bijzonder alle dieren en wanneer zij in den beginne in de Universal Company kwam, bezocht zij dezes dierentuin alwaar den dierentemmer haar toestond menig dier tot lievelinge te nemen. Zij koos een klein zwart varken, een witte gans, een zeer aardige poney en een jong leeuwken.

De temmer hield haar voor, dat zij deze beestjes niet te samen mocht opvoeden daar deze later niet mochten overeen komen, doch wanneer men enkel 16 jaar is dan luistert men niet veel naar goeden raad; zij zegde dat zij deze dieren ging opvoeden en ze leeren elkaar lief te hebben.

« Misschien wel » zegde de man «maar voor het oogenblik, houdt ze maar een mijl van elkander ».

Sinds die dagen heeft Virginia Brown Faire menig succes gekend. Men heeft haar wellicht gezien in de volgende films: « Doubling for Romeo », « Rudyard Kiplong », « Without Benefit of

Clergy », « Omar the Tentmaker »,

rt Monte Cristo », « Fightin’ Mad »,

« Vengeance of the Deep » en « The Cricke.t on the Heart ». Een nieuwe film van haar is « Storm Swept ».

Miss Faire is van middelmatige groote, heeft donker haar en donkerbruine oogen. Zij is welgevormd en uit haar blik straalt u een sympathieke glimlach tegen.

Miss Faire werpt zich met hart en ziel in haar werk; gelijk welke rol zij te vervullen heeft, niets is haar te veel óm het te verbeelden personage uit te diepen. Dat is ook de reden waardoor zij tot den eersten rang opgeklommen is, en dat het haar geen moeite kost om de tranen te doen vloeien waar het anderen zooveel last veroorzaakt.

« Ik houd van de film » zegt zij, « en ik kan mij niet voorstellen wat mijn leven zijn zou moest ik het studio vaarwel zeggen ».

Artisten en nieuws der First national Pictures

ANNA Q. NILSSON

in “ONE WAY STREET” (De eenige Weg)

vóaarin zij een sportmantel draagt van kemelhaar

DORIS KENYON

in “IF I MARRY AGAIN” (Wanneer ik opnieuw huw) waarin zij een theepartijtje geeft en tér dier gelegenheid een zijden kleed aan heeft.

FIRST NATIONAL heeft een kontrakt getee-kent met C. C. Burr om een serie producties te leveren van den komiek Johnny Hines. De stukken moeten zóó zijn, waardoor deze artist de bewondering van het publiek heeft verworven. De productie dezer serie is reeds in de maand Mei begonnen. Als regisseur wordt genoemd Charles Hines en de belichting zal gedaan worden door Charles Gilson. Deze twee personen zijn. reeds lang in dienst van Burr. First National gelooft dat dit kontrakt hun een der populairste artisten van het oogenblik verzekerd heeft.

Johnny Hines is nog geen 30 jaar oud. Hij werd te Pittsburgh geboren en verkreeg zijn opvoeding op het College van New-York. Hij had .reeds acht jaren tooneel gedaan, alvorens naar de cinema over te gaan. Hij debuteerde op het witte doek met « Peerles-World » in films zooals: « Mlle Petticoat », « Tillie Wakes Up », « Alias Jimmy Valentin ». Tusschen zijn andere producties behoo-ren « A Scrap of Paper », « Neighbors », « Hearts of Gold», «The Little Intruder», «Eastward Ho », « Sure Fire Flint », « Burn Em Up Jones », « Luck », «Little Johnny Jones» en Conductor 1492 ». Aan deze films te zien kan men oordeelen dat Hines reeds een loopbaan achter den rug heeft en dat First National een goede aanwinst ‘gedaan heeft.

ER IS REEDS VEEL GESCHREVEN en gezégd over de cinematografische rechten van « Kiki », waarin Lenore Ulric de hçofdrol speelt op het tooneel. Er wordt nu bekend gemaakt dat die rechten verworven zijn door Joseph M. Schenk en de film zal vervaardigd wórden voor Norma Talmadge. Deze lieve artiste is nu bezig te draaien aan « Graustark » en « Obligations » en zal daarop aan « Kiki » beginnen.

SAMUEL GOLDWYN heeft Frances Marion geëngageerd om het scenario te schrijven van «The Dark Angel» (De donkere Engel), het stuk van Broadway en waarin als hoofdrol zal optreden de Hongaarsche artiste/Vilma Banky en Ronald Colman.

CHARLES ASCOTT, de bekende Amerikaan-sche nabootser van dieren, zal mede spelen in « The White Monkey » (De Witte Aap) als het symbolisch dier. Gedurende gansch zijn loopbaan heeft Ascott honden geïmiteerd, voorhistorische beesten, muilezpls, katten, beren, krokodillen en anderen; hij verkiest een aap na te .bootsen, meer dan een ander dier.

EENIGE JAREN GELEDEN verwekten de geleerden van het « American Museum of Natural History » sensatie door al de journalisten van de New-Yorker pers uit te noodigen op een banket van walvischvleesch. Maar het eerste diner van

dinosaurusvleesch heeft plaats in de film « The Lost World » (De verdwenen Wereld).

THE SEA-WOMAN » ’(De Zeevrouw), aanpassing van een stuk van Willard Robinson, wordt een film First National FRANK LLOYD heeft zijn gezelschap mede genomen naar Canada om sneeuwtooneelen op te nemen voor « The Winds of Chance » (De Kans keert). De eerste tooneelen in de sneeuw hadden plaats in de omstreken van Banff (Alberta) nadat eenige tooneelen waren opgenomen te Dawson City, in de streek van Rex Beach.

ELMER CLIFTON is aan geworven door de Inspiration Pictures Inc. om de volgende producties te besturen waarin Richard Barthelmess de hoofdrollen zal vervullen; deze zullen uitgegeven worden door First National. « Shore Leave » (Toelating om aan Land te gaan), een dezer films, is dë achtste productie in elkaar gezet door John A. Robertson. Zoodra deze film voltooid is neemt Robertson verlof en zal hij een reis ondernemen naar Engeland en het vasteland. M. Clifton bezit een bijzondere kwaliteit als regisseur én acteur in de cinematografie. Gedurende 9 jaSr heeft hij gewerkt voor D. W. Griffith; verschillende too-neelspfelen met Dorothy Gish heeft hij in elkaar gezet, onder het hooge toezicht van Griffith. « Down to the Sea in Ships » was ook van hem.

10

FILM-REVUE

Vrije Tribuun

Onder deze rubriek mag eenieder, onder deknaam, zijn opinie, de kinema aanbelangend, uitdrukken. De inzenders moeten nochtans hun naam en adres doen kennen op ons bureel en blijven verantwçordelijk voor het in* gezondene. De hoofdredaktie behoudt zich echter het recht van opname of weigering voor.

FIAT AMOREI!

Uit het prettige huppelen van wolk en zeege-spat, afscheidend een abstrakte materialiteit, werd geboren Amor, de goede, de lieve

En nauwe gloorde ’t morgenlicht, en nauwe •dartèlde door de herlevende oneindigheid de intensiteit van zonnepret en lachlucht, of Amor,'een kindje nog, met een rozige verrukkelijkheid in oog en houding, opende t mondje, en er zoefde uit een geur zoo heerlijk dat ’t aardrijk herleefde, en vele, vele menschen, bevreemd en hunkerend, aanholden, nog niet bevroedend waar die geur-bronne dien levensadem uitrilde...

En de menschen vonden dra Amor, de bronne...

Velen keken het lieve wichtje Amor slechts in de schitterkijkers, want méér durfden ze nog niet!

Anderen, meer verlangingsvol en devotelijk, als in ongeweten ekstaas, knielden neder om nader en voller dat heerlijke .uit Amors mond op te snuiven!

’n Paar levelingen evenwel, hakend en driest, legden, onder ’t* voelen van een ongekende, ziels-weelderige synchronisatie, hun mond op Amors, en hun oogen gingen open, wijd-open, en hun harte duwde sneller levensvocht door het vleesch.

Zoo werd, uit Amors adem en ’s menschen azen naar heerlijkheid, de zoen geboren, want het lieve (de vrouw) begreep van dan af het sterke (den man), en ze deden onderling wat de smeekende ziele vroeg: ze zoenden.

Zoo zegt een Indische legende.

En nu een weinigje banaler: het zoenen in de cinema.

Waarom er kussen?

Heel eenvoudig: het deemsterige der omgeving, het dicht-naast-elkaar-zijn, het groeiende gevoel van « liefde », de geniepige gelegenheid, ’t werkt alles samen om minnende wezens tot een zoen te brengen, tot twee., tot meer!

Ik beaam geen kilometer-langen kus, want dé saamgenegen hoofden hinderen d’achterzitten-den, doch een vluchtige lippenstreeling, zelfs af en toe een herhaling, berokkenen geen hinder.

Waarom niet zoenen? Brengt het trilbeeld van voorgestelde liefde geen trilling in het hart, en geeft men die trilling betere uiting anders dan door een zoen?

Buiten, in donkerte en eenzaamheid kan men zoenen, ja. Zoo zegt De Vos in z’n bijdrage!

Maar... de eenzaamheid brengt geen passende liefdegesteltenis zooals ze u voorgetooverd wordt op het ekraan.

Lijk de muziek het wezen, voelend en ecel, ten hooge voert, zoo ook leidt het stille beeld in ’n hart naar ’n hart!

Men volgt de rolprent-fazen, men leeft de too-neelen mee, men wil, door edel voelen, zoo hoog, zoo mooi staan als de personen die op ’t doek zeggen willen: « Ik min u ». Want, en het opmerken der volgende bewering zal u geen moeite kosten, in de cinema zoent men 90 t. h. wanneer op ’t zilveren scherm gezoend of gedarteld wordt!

Zoent men bij *t aankijken eener moordgeschiedenis? Neen!

Zoent men bij een dolle klucht? Zelden!

Zoent men (ij 't zien van leed of zielswanorde? Neen!

Zoent men bij *n gevecht, ’n wilde worsteling? neen!

Die toestanden gaan niet met de ziel mee, ze brutaliseeren het stille voelen, ze profaneeren de gemoedsgesteltenis! Men kust slechts dan, wanneer de inwendigheid naar het doek -gaat, wanneer men voelt zooals het spontaan in uw oogen speelt, wanneer men zich opgeheven voelt door beeld en eigen geest en men de hoofden samen neigt. Dan zoent men!

’t Is waar, velen kussen al maar door, uit gegroeide gewoonte, uit vernepen passie, maar de meesten zoenen uit spontaneïteit, omdat hun harte zegt en smeekt « ge moet », omdat ze opgaan in gekiekte liefdehistorietjes.

Laat stil-stoeiende paartjes in de cinema hun hart op de lippen leggen!

Laat ons niet de mogelijkheid van stug en veronderstellen!

Laat ons zwijgend kijken naar wat vóór ons geschiedt, en we zullen den kus, dien we raden of... hooren, stil-weemoedig kunnen aanpassen aan wat we op ’t doek beschouwen!

De zoen, waar ook en door wie, sterkt de minne... dus «Fiat Amore », «dat Liefde worde!»

Antoon Van 1er sei

Woensdagavond ging ik met mijn ouders naar de cinema, waar men een stuk speelde dat ik reeds lang verlangde te zien. We namen onze kaartjes en bij den ingang kregen we een programma, iets dat anders nóóit gebeurd. De plaatsen waren opgeslagen, de zaal bijna vol, wij gingen opleggen, en toen we zaten gingen wij het programma inzien. Dan lazen wij dat het een feest was (een ci-nema-concert stond er) voor jubilarissen.

Dat was nog allemaal niets, maar nu, het stuk waarvoor iedereen kwam gaf men niet, er was allemaal zingen. Nu kunt ge gaan denken hoe boos ik was. Dat ze een feest geven voor jubilarissen, heel goed, maar waarom jnoeten ze het programma veranderen?

Ze zegden: ons feest is goed gelukt! Ik kan het gelooven, als ze het met zulken truk doen. Dat is effenaf de menschen bedriegen, en ik geloof wel dat de menschen, die daar tegenwoordig waren, mij gelijk zullen geven. Maar ze zullen mij in het vervolg niet meer hebben want als ik in een zaal mannen zie staan met zoo n bengelende kaartjes aan en programma’s, denk ik dat er velen mijn voorbeeld zullen volgen en... er uittrekken.

Gismonda

OOK CINEMA -LIEFHEBBERS

Ik.stel mij dikwijls de vraag: « Waarom bezoeken sommigen toch een cinema-zaal? »

Men moest het er hooren en zien toegaan in ’n zekere deftige (geweest) zaal onzer stad. Ik spreek gedurende de namiddagvoorstelling. En al zijn er daar meer groote menschen (personen van rond de 20 jaren) dan kinderen, die jonge lieden vinden er slechts genoegen in andere stille personen te» vervelen.

Gansch den tijd1 hoort men niets anders dan gemeene uitroepen, over en weer geloop met veel gedruisch, om eerlijk te zeggen: kleine oorlog.

Degenen die voor de eerste maal zulk een « wel ingerichte » instelling bezoeken, hebben natuurlijk

FILM-REVUE

van een eerste maal genoeg en... die ordentelijke cinema heeft afgedaan.

Menigmaal reeds moest een politieagent ’t een of *t ander « haantje vooruit » de deur wijzen en dan werd dfe onder de open lucht in veiligheid gebracht. Maar nu, niemand bezit nog de macht om tusschen dien rommel eens duchtig te vagen, en bijzonder, zonder genade.

Wanneer de cinema-bestuurder om de zoo moeilijk en luttel bekomen stilte toch maar te behou, den geen poos geeft, dan laten die woelmakers [(van beider geslacht) hun verontwaardiging zoo luid mogelijk blijken.

Denk nu maar niet dat die « zoo verlangde » poos, voor hen zoo noodzakelijk is. n Half uur, en langer, nadat de film weer wel en goed in gang is, komt de een na den andere den trap weer opgeslenterd met gegichel en geduw, en bijzonder de meisjes bezitten de specialiteit van vrij onzacht naar boven te komen.

Alle soorten Van dieren die op 'het doek voor-» komen zullen ze na-apen, en slechts liefdetooneel-tjes kunnen die luidruchtige schaar een poosje in toom houden. Andere tooneelen vervelen hun ten uiterste, dat merkt men aan hun luidop geeuwen en gelach bij het ernstigste tooneel.

Wat het in die cinema op t laatst moet worden weet ik zoo preciçs niet, maar wat ik toch

met zekerheid denk te kunnen zeggen is, dat al dat gerommel en gedommel van die min deftige personnages onmogelijk kan blijven duren. Ofwel maakt dien « hoop » met den tijd alles kort en klein, ofwel zet daar geen enkel weldenkend mensch nog zijn voet in.

Nu dat het zoover gekomen is zal het den bestuurder heel moeilijk zijn er nog wat orde in te brengen. Want zijn persoonlijke schuld is het in tijds geen toezichters te hebben geplaatst (bedenk: voor groote menschen) om stilte te hebben en te behouden.

Indien ieder doet wat hij doen moet, ten minste uit zelfrespect, dan zal het meerendeel van personen die zaal niet «moeten verlaten met ijselijke hoofdpijn, veroorzaakt door dat moedwillig overdreven gewauwel en gedreun van stoelen die op en neer gaan.

Voor die lawijdmakers zou men goed kunnen zeggen « l’enfant s’amuse ». Maar a. u. b. dan niet „in een cinemazaal; in de open lucht is er plaats genoeg om al het mogelijke rumoer te kunnen bevatten.

Ik vind dat de « stille kunst » maar verre van stil is. Mocht het beteren! Dat is voorzeker de wensch van vele cinema-liefhebbers.

Alice Pavor

Een tooneel uit 11 De Hel van Dante”

FILM-REVUE

Bloedige Afloop

(Echéance Sanglante)

Dramatische comedie met POLA NEGRI

TIJDENS een omreis in Amerika, is Gérard Berton de gast van se-nor Pedro Moreno, rijk ranch-eigenaar, waarvan de vrouw vroeger een danseres was en die hij naar Amerika met zich genomen had.

Kort na haar huwelijk, weduwe zijnde, en zich vervelende, besluit de jonge vrouw in gezelschap van Gérard terug naar Europa te vertrekken. Deze laatste, op haar verliefd zijnde, brengt haar in het huis van zijn oom, William, waar zij zeer goed ontvangen wordt. Deze heeft als sekretaris, Fred Ludo, vroeger bankier, en die niemand anders is dan de eerste echtgenoot van Lola, die door haar buitensporigheden geheel zijn fortuin had verloren. Het doel van haar tegenwoordigheid'hier radende, tracht hij haar van haar besluit te doen afzien, maar hij zelf wordt door William die dol is op haar, » de deur gewezen.

Den dag dat Lola verneemt dat William schatrijk is, stelt zij alles in het werk om den man te behagen, zonder zich te bekommeren over het verdriet van Gérard.

Zoo verlaten als hij is, besluit Gérard

een reis te doen; alvorens te vertrekken wil hij haar nog eenmaal zien. Met Ludo, welke zijn vertrouweling geworden is, gaat hij naar het gekostumeerd bal waar hij zeker is Lola te vinden. Daar ziet hij haar in een loge gaan waar een gemaskerde man haar wacht. Woedend wil Gérard den ongelukkigen straffen, maar * op het oogenblik dat hij wil treffen, herkent hij zijn oom!... Het wapen naar zich toekeerende, doodt Gérard zichzelve.

Na dezen bloedigen afloop wachtte William niet zich van deze vrouw te scheiden, die van haren kant moest bekennen dat men niet ôngestraft met de harten der mannen speelt...

' oooooooooooooo <*•* oooooooooooooo

CHAUSSEE DE HAECHT, 31 BRUSSEL (Porie de SdiaerUeeR) iel.: 549.60 549.61

FILM-REVUE

Cinemaniemvsjes van

Paramount

Richard Dix and Mary Astor in the Paramount Picture in the Paramount Picture Unguarded Women" An Alan Crosland Production «The Side, ohow oP Lite

RICHARD DIX en MARY ASTOR in hun nieuwe film

’’ONBEWAAKTE VROUWEN”

ERNEST TORRENCE

zooals hij optreedt in

EEK BLIK BEZIJDEN HET LEUEN

MEN WEET dat Rudolph Valentino een jaar-lijksche medaille uitlooft voor de beste vertolking van het jaar. Ditmaal is het John Barrymore die d.e prijs heeft gewonnen voor het jaar 1924. Tus-schen de Paramcunt-artisten die hebben medegedongen zijn er de beroemdste tusschen, zooals: Adolph Menjou, Rod la Rocque, Glen Hunter, Ernest Torrence, Betty Bronson, Gloria Swanson, Percy Marmont, Lois Wilson, Theodore Roberts, Agnès Ayres en May Me Avoy.

Rudolph Valentino heeft het gelukkig gedacht gehad ieder jaar zulk een uitvoering te doen plaats hebben.

JESSE L. LASKY bericht dat Georges Rigas uitverkozen is om de partenair te zijn van William Collier in de groote voortbrengst: «The Wanderer ».

JACK HOLT komt een kontrakt met Paramount te teekenen voor zijn nieuw paard «Chief», dat een belangrijke rol moet vertolken in « The Light of Western Stars ». De rol van het dier bestaat hierin om over een hooge muur te springen, op een fluitsignaal van zijn meester. « Chief » had slechts twee dagen en eenige stukjes suiker noodig, alvorens hij toelating gaf om het kontrakt te teekenen!

ADOLPHE MENJOU, de sympathieke artist van Paramount, en die zulke successen behaalde in «Mon Homme», «Verboden Paradijs», «Blinde Echtgenooten », enz., is heden op weg naar Frankrijk aan boord van den paketboot «France».

Adolphe Menjou zal zich naar Parijs begeven om aldaar een korten tijd door te brengen.

MEN WEET nog altijd niet genoeg welke gevaren de filmartisten kunnen oploopen met het draaien. Zoo b v. Raymond Griffith heeft reeds ontelbare gevaarlijke tooneelen gedraaid, die hem bijna het leven kostten of hem anders vreeselijk hadden kunnen verwonden, maar telkens was het lot hem gunstig.

Op een keer moest de dappere artist *een hevig gevecht aangaan tegen een stier, alvorens Vera Reynolds te kunnen redden, die met hem draaide. En aan een boom hangende, trok hij zijn partenaire uit een auto, welke jn volle vaart kwam aangereden!

Raymond Griffith bevindt zich steeds daar waar het gevaar het hevigst is, en immer trekt hij zich uit den slag zonder maar één enkel letsel op te loopen.

ESTHER RALSTON zal met Richard Dix de hoofdrol spelen in « California-or Bust! »

FILM-REVÜE

CINE-ROMAN

• naar het boek van Sir Arthur Conan Doyle « The Lost World »

Productie First National-Watterson R. Rothacker Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg

Met speciale toelating van de First National Pictures van New York. EENIG RECHT VOOR BELGIE

ROLVERDEELING

Professor Q. E. Challenger Edward Malone,, journalist Lord John Roxton Professor Summerlee

Wallace Beery Lloyd Hughes Lewis Stone Arthur Hoyt

(6de Vervolg)

Vijf mijlen verder zagen wij een pijl op de rotsen geteekend. Een weinig verder zagen wij een bres, daarin een tweede pijl, dewelke naar binnen wees.

Wij hadden sinds een heelen tijd geen voedsel genomen, doch onze zenuwen stonden nu zoo gespannen dat wij er niet aan dachten. Wij bevolen de Indianen ons kamp neer te slaan en wij, vier blanken, trokken de nauwe bres binnen.

Helaas! wij vonden geen plaats om op te klimmen. Wij gingen terug, maar plots vielen de oo-gen van Lord John op hetgeen wij reeds lang zochten. Heel hoog, boven ons hoofd, kwam de lucht door de steenen, het was de opening van een grot. Het was niet moeilijk naar boven te klauteren. Geen twijfel meer, daar boven was nogmaals een pijl geteekend. Hier waren zeker Maple White en zijn kameraad opgeklommen.

Wij waren zcfo aangedaan dat wij er niet aan dachten om naar het kamp terug te keeren, de ontdekking moest onmiddellijk verder gedaan worden. Lord John had een eïectrische lamp in zijn knapzak en verschafte ons licht. Hij ging voorop en wij volgden achter elkaar.

De beklimming werd moeilijker daar het steiler werd. Opeens liet Roxton een kreet.

« De weg is geblokkeerd! » riep hij.

Inderdaad zagen wij een reusachtig blok den weg versperren.

« Het dak is ingevallen! »

Wij probeerden eenige steenen los te maken, maar als resultaat verkregen wij dat wij gevaar liepen zware blokken op het hoofd te krijgen en ons zouden verpletteren.

De weg, langs waar Maple White was naar boven gegaan, bestond niet meer. Zonder spfeken klommen wij naar omlaag en trokken naar het kamp.

Alvorens de bres uit te komen, overkwam ons iets, wat zeer belangrijk was voor wat verder komen zou.

Wij waren bij elkaar, op den bodem dezer grot, wanneer * plots een reusachtig blok met oorverdoovend geruisch ons voorbijrolde en ons allen bijna verpletterd had; het moest zeker van boven gekomen zijn. Naar boven ziende was er niets te bespeuren. Wij haastten ons van de plaats weg, uit schrik dat er meer zulke steenen konden loskomen.

Er stond ons niets anders te doen dan onzen, weg rond het plateau te vervolgen. Dien dag legden wij ongeveer 20 mijlen af, zonder eenige verandering te vinden.

Wij deden echter een groote ondervinding op. Lord John had een ajouti, iets als een varken, ge-?choten; de helft werd aan de Indianen gegeven en de andere helft kookten wij voor ons op het vuur. Het was koel dien avond, waardoor wij allen dicht bij het vuur gezeten waren. Er was geen maan aan den hemel, alleen eenige sterren waren zichtbaar waardoor wij een weinig voor ons konden zien. Plots schoot uit de duisternis ons, zoo iets als een aeroplane voorbij. Ons gezel-( schap was voor een oogenblik overdekt met lederen vleugels en ik had het visioen van een .ange slangennek, een vurig rood oog en vervaar-.ijken bek. Maar spoedig was het verdwenen, alsook ons... maal. Wij allen zaten getroffen rond het vuur. Summerlee was de eerste welke den mond opende.

« Professor Challenger », zegde hij, « ik ben verplicht u mijn verontschuldigingen aan te bieden. Ik heb ongelijk gehad en ik bid u het verleden te vergeten. »

Het was knap gezegd en de twee mannen reikten elkaar voor de eerste maal de hand. Dit hadden wij dan toch gewonnen met de eerste ontmoeting met dien pterodactyl. Een gestolen souper was het wel waard.

Zoo er werkelijk voorhistorisch leven op het plateau bestond, scheen het toch niet erg te zijn, daar wij de .volgende drie dagen er niets van bemerkten.

Wij doortrokken een wilde streek bezaaid met ruwe sleenen of met moerasachtigen bodem, en om de plaats nog slechter te maken, het scheen, daar het geliefkoosde verblijf te zijn van de Ja-racaslang, de meest gevreesde in Zuid-Amerika,

Het was met steeds ons geweer gereed te houden en op tijd te vuren, dat wij ons leven konden be-y-veiligen. f

Wij vonden maar geen weg om het plateau te*' beklimmen, waarop wij den toestand bespraken.

cc Maar in elk geval, » zegde ik, « moet de regen toch een uitweg vinden en moeten er in de. rotsen sporen van zijn.

« Onze jonge vriend heeft een helder doorzicht, » voegde Challenger er aan toe, mij op den schouder kloppende. « Doch, op de rotsen zijn geen sporen te zien, het water zal dus een uitweg vinden binnenwaarts. »

cc Dan is er in het midden een meer. »

cc En waarschijnlijk is dit meer dan een oude krater », vervolgde Summerlee. cc Daarbij, de gan-sche streek schijnt vulkanisch te zijn. »

Op den zesden dag maakten wij voor de eerste-maal een omdraai van de rots en bevonden wij ons terug in ons eerste kamp. Wij geraakten een oogenblik ontmoedigd. De plaats, welke Maple1 White met krijt had aangeduid, was nu onmogelijk te bereiken.

Wat moest er nu gedaan worden? Ons proviand! en munitie kon het nog lang uithouden, maarr

FILM-REVUE

eens zou den dag komen dat deze op geraakten. In een paar maanden zou het regenseizoen beginnen en dan zouden wij uit ons kamp gewassen worden. De rots was harder dan marmer; geen middel dus om er een pad in te kappen.

Elk zag op naar elkaar met een droevigen blik. Dien avond zag Challenger, het hoofd in de handen, bij het kampvuur.

Doch in den morgen was het een gansch andere Challenger.

«Eureka! » riep hij. cc Gentlemen, ge moogt mij dank zeggen, ge moogt elkaar dank zeggen, de zaak is opgelost! »

«Hebt gij een uitweg gevonden?»

« lk durf ja zeggen. » cc En waar? »

Voor alle antwoord wees hij naar den top der rots, aan onze rechterzijde. Dat dit kon beklommen worden, daar was geen twijfel aan, njiaar tusschen die rots en het plateau lag een diepen afgrond.

« Daar kunnen wij nooit over komen, » merkte ik op.

cc Wij kunnen in elk geval dien top bereiken », antwoordde Challenger. « En wanneer wij daarboven zijn, zal ik u bewijzen dat mijn zinnen niet gerust hebben. »

Na het ontbijt pakten wij alle klimbenoodigd-heden, welke de professor had mede gebracht uit. Hij nam een lichte, maar sterke koord, een 150 voet lang, voorzien van haken: Lord John en Summerlee waren goede bergbeklimmers, zoodat ik alleen daarin een leerjongen was.

In werkelijkheid was die beklimming geen moeilijk werk, maar mij deed het meermaals de haren ten berge rijzen.

t)e eerste helft ging nogal gemakkelijk, maar de tweede helft was zeer moeilijk en vermoeiend.

Summerlee. Lord John noch ik, zouden er gekomen zijn, hadde niet Challenger het toppunt bereikt. Daar maakte hij de koord vast rond een stevigen boom. Daardoor warep wij bekwaam naar boven te klauteren. Wij bevonden ons alsdan op een klein grasachtig platform.

De eerste indruk welke ik had, na op adem te zijn gekomen, was het bewonderenswaardig zicht van de streek welke wij doorreisd hadden. Het geheele Braziliaansche plein lag beneden ons, m de verte verdwijnende in een dichten mist. Op den voorgrond hadden wij de vallei met allerlei gewassen bezaaid; ver weg zagen wij de bamboeplan-ten welke wij gepasseerd hadden en daarop de bosschen op een onafzienbaren afstand.

!k stond dn bewondering voor dit prachtig panorama, wanneer ik plots de hevige hand van den professor op mijn schouder voelde.

« Dezen weg op, jonge vriend! » riep hij. «Men moet nooit achterwaarts zien, maar steeds naar ons glorierijk doel! »

Ik sloeg een arm rond de tak van den boom en leunde voorover. Ver beneden ons stonden onze bedienden, naar ons opziende.

« Het is inderdaad zonderling, » hoorde ik plots professor Summerlee zeggen.

•Ik keerde mij om en zag dat hij den boom onderzocht, waaraan ik hing.

« He! » riep ik verwonderd. « Het is een beukenboom! »

« Ja, jonge man, een landgenoot in een ver land! »

cc Ja maar, » lachte Challenger, cc hij is niet alleen een landgenoot, maar tevens een bondgenoot. Dezen beukenboom zal ons helpen over den afgrond te geraken. »

cc Bij George!» riep Lord John, «een brug!» « Juist, mijn vrienden, een brug! Het was niet

voor niemendalle dat ik verleden nacht niet geslapen heb!... Ik dacht er op om een brug te vinden... Daar is ze! »

Het was een heerlijke gedachte. Challenger had een groote bijl medegenomen bij de beklimming; hij reikte ze mij over en sprak:

« Hier zal onze jonge vriend ons van groot mit zijn... Ik verzoek u niet aan u zelf te denken, maar juist te doen wat u gevraagd wordt. »

Onder Challenger’s leiding, kapte ik stukken uit den boom, zoodat deze in de aangedmde richting vallen zou. Lord John nam 'lijn taak over. Op een weinig meer dan één uur tijd, was er een luid gekraak, viel de boom neer aan de andere zijde, op het plateau en vermengde zijn takken tusschen het andere groen aan den overkant... Daar was onze brug naar het onbekende.

Wij druken allen zwijgend de hand van professor Challenger, welke glimlachend zijn c-troohoed afnaarri en een diepe buiging maakte.

« Ik cisch de eer op », zegde hij, « om het eerst over de brug te gaan en het onbekende te betreden. »

Hij naderde reeds de brug wanneer Lord Johl\ zijn hand op dezes schouder legde:

cc Mijn beste vriend, dit kan ik niet toestaan. », «Niet toestaan, mijnheer!»

cc Neen; wanneer het de wetenschap betreft», dan is het aan u. Maar wanneer het mijn departement betreft, dan is het mijn beurt. »

« Uw Departement? »

cc Wij allen hebben ons beroep... Wij gaan een* land intrekken met allerlei vijanden! » tc Welnu, mijnheer, wat is uw voorstel? » cc Het is mogelijk dat daar ergens een stam kannibalen huist, wachtende op hun lunch, » zegden Lord John, over de brug ziende. « Malone en ik, zullen terug naar beneden gaan om de geweren te halen en keeren terug met Gomez en de anderen. Een enkel man zal dan over de brug gaan terwijl de anderen hem beschutten met de geweren. Is alles veilig dan gaan wij allen over de brug. »

Challenger zat ongeduldig te luisteren terwijl wij Lord John niets anders dan gelijk konden geven.

Wij deden aldus zooals besloten was. Wij haalden de geweren naar boven. De kleurlingen hadden ons insgelijks gevolgd met eenig proviand, in geval het tochtje langer mocht duren dan wij ge. dacht hadden. Wij hadden allen een gordel om de lenden met patronen.

cc Nu Challenger, » sprak Roxton, « indien gij er dus aan houdt de eerste over te steken. »

cc Daar gij mij wilt toestaan voor te gaan, » nnt* woordde de gramstorige professor, cc ben ik u zeer verplicht. »

Met de bijl over den schouder -was Challenger spoedig aan de overzijde. Daar gekomen zwaaide hij met de armen en riep: cc Eindelijk! Eindelijk! »

Ik keek hem angstig aan, verwachtende dat er hier of daar uit het groen iets te voorschijn zou komen dat hem noodlottig kon zijn. Doch, alles was stil, alleen een vreemde vogel vloog van on-, der zijn voeten uit.

Summerlee ging de tweede over den boom. Daarop volgde ik en trachtte niet naar beneden te zien, over den eindeloozen afgrond. Dan kwam Lord John en wandelde over de brug alsof hij het-steeds gedaan had.

En daar stonden wij gevieren in het droomland, de verdwenen wereld van Maple White. He; scheen ons het opperste oogenblik van den triomf! En wie zou ons gezegd hebben dat onmiddeilijk. daarop ons een hevigen slag zou treffen?

(Wordt voortgezet)

POUR AVOIR UNE BIERE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOM BEECK

HABILLEZ

UOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

Maison BERTH Y

106, rue de l’Eglise, 106

Grand choix en toutes sortes de

FO ZJttJR U FIKS

Manteaux et casaquins à partir de fr. 37 5

La Fourniture Générale Aiiioinoliile

12, rue Van Ertborn

Tél. 2921 ANVERS Tél. 2921

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai "FERODO"

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble's Polish

La seule maison de la place fournissan aux garages aux prix de gros

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

EXECUTION RAPIDE ET SOIGNEE

Champ Vleminekx.ô ANVERS TéLéPH-9209

HSHSHSESHSiSBSaSÜSfflî

OUVRAGES DE

DAMES

OUVRAGES DESSINÉS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES,

STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, -j

DENTELLES, JUMPERS Cj

MAISON EMMA

HANDWERKEN

tU WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen

P ALLE ELEGANTE DAMEN KOOPEN HUNNE

PELSEN

Pelsmantels, Boas en Marabous

in het

Huis ANNA

. Diepestraat, 140 - ANTWERPEN _

MEUBLES

I Les plus grands Magasins en Belgique

9 Longue rue des Claires 9

(près Meir)

I Grand choix de garnitures. 200 salles à manger, § Ichambres à coucher, salons, cuisines, verandah's,! I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. 1

Maison Américaine |

Meilleur marché qu’ailleurs I Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. s. | I Magasin fermé

ïfiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiï

Autos pom Cérémonies, Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J- & H. DEHU

Téléphone 3107

H 42, Canal des Brasseurs - ANVERS

VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

QvuJLi&vLr cLe

L cU- j

Pour TOUS vos „PLISSES fii vomie

LA MAISON

A. CAUCHETEUX

Broderies - Perlages

est SPÉCIALISÉE

ATELIER DE „POINTS CLAIRS”

17, Rue Rubens Tél. 32217

27, Rue Porte St. Georges Tél. 32218

..EMGELSCH HO ED EN U A GA ZI JDI.. JNDELSTR., 19 CAUS (nabij St. Jansplaats

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Püirrje leus

Ziet Stalave

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Le Roi du Cirque |

En ce temps là le Palace Hôtel avait, comme clients de marque le Marquis de Pompadour et son neveu le Comte Max de Pompadour, auquel l’oncle reproche de dilapider sa fortune.

Le Marquis a trouvé un moyen d’empêcher son neveu de sortir: il le prive de sa garde-robe, mais l’ingéniosité de Max est grande. Grâce à l’accoutrement d’un groom, nous retrouvons le beau Max au dancing du Palais Montmartre.

Au matin, à l’heure où les braves gens voiit travailler, Max est confortablement installé dans le lit réclame d’une devanture de marchand de meubles. L’oncle est mis au courant de la nouvelle frasque de son neveu et le retour au logis ne va pas sans péripéties.

Le Marquis somme son neveu d’acheter une conduite... d’intérieur et lui donne à choisir entre les trois filles de Madame de la Roulette,

Alors Max avoue à son oncle qu’il a fait la connaissance de la belle Ketty, jeune acrobate au cirque Buffalo. Horreur! un de Pompadour épouser une acrobate, jamais, et l’oncle refuse pareille mésalliance.

Le père de Ketty aussi n’entend pas pareille mésalliance! sa fille n’épousera qu’un acrobate. Et Ketty suggère Max à devenir acrobate. Rentré ehe/, lui il commence ses éludes acrobatiques. Aidé du valet de chambre John, il fait des sauts avant et arrière, trapèze, barre-fixe, équilibres, mais il ne s’aperçoit pas que le plancher tremble, les suspensions oscillent, les voisins protestent, est-ce donc la fin de son rêve? Non! il avise le fond de commerce de Mme Dumînet dompteuse de puces 1 Joyeux Max bondit au cirque où, quelques minutes après tout le monde se livre à un grattage effarant. Max s’enfuit après avoir mis. knoe’out Emilio son rival en amour. Cette fois Max croit toucher au bonheur. Il aura Ketty, mais aupara-

PROGRAMME du 7 au 11 JUIN

@ l. La Brigade fantôme....M. Myddleton

PATHÉ - REVUE

Place aux Femmes

vaudeville d’après la pièce de

M. Hennequin

Le Roi du Cirque (

interprété par

MAX LINDER

Pendant la Pause

Récital pour Orgue

PROGRAMMA van 7 tot 11 JUNI

1. De Spook brigade....M. Myddleton

2. PATHÉ - REVUE

Plaats voorde Vrouwen

blijspel naar het stuk van

M. Hennequin

4/ De Cirkuskoning

vertolkt door

MAX LINDER

Tijdens de Poos

Récitaal voor Orgel

Semaine prochaine

VIOLA DANA

dans

Le Bébé de cinq Dollars

comédie

vant il devra dompter Tibere, le plus farouche des lions de l’Atlas. Max s’arrange avec un clown qui se déguisera en lion, et qui exécutera les tours de haute école. Le cirque est plein à craquer. Emilio a découvert le secret du clown, et lorsque Max pénètre dans la cage il ne se doute pas qu’il a affaire à un vrai fauve. Après quelques instants de travail Max a compris, ses cheveux se dressent sur sa tête, il veut fuir, mais le lion le devance, et se sauve dans les coulisses, le public applaudit, Max triomphe, et le père de Ketty présente Max le Roi du Cirque.

GRAND SUCCES

GRAND SUCCES

De Koning van het Cirkus

De Graaf Max de Pompadour maakt de wanhoop uit van zijn oom, de Markies, dragend dienzelfden eerbiedwaardigen naam.

Hij haalt de gekste fratsen uit, komt in treurigen staat thuis, aangevezen als ’n oude tempelier, wanneer hij niet, bij toeval, verzeilt in een meu-belwinkel waar hij, ten aanzien van al de voorbijgangers, zijn roes uitslaapt dat het een lust is.

Zijn oom wil hem uithuwelijken. Waarom P Dat gaal eigenlijk niemand aan. Het feit is dat deze flinke onzekerlooze Max in het bootje moet stappen, wanneer hij verliefd wordt op een paard-rijdslcr uit het cirkus.

Uit loutere liefde voor haar zal hij eerst akro-baat worden, nadien vlooientemmer tot hij het zoo ver brengt niets minder dan leeuwentemmer te worden.

En denzelfden dag dat hij een glorierijke overwinning behaalt op den prächtigen leeuw van den Atlas wordt zijn verloving gevierd met de aangebeden Ketty.

De Koning van het Cirkus zal degene huwen die hij bemint.

Imprimerie du Centre, 26. Rempart Kipdorp, Anvers

Ons Photohoekje

SPEESKE ontving gratis de photo van Mary Philbin, na 35 dagen; Betty Compson, na 39 dagen.

X.X. ontving gratis de photo van Andrée Brabant, formaat 13x8, na 5 dagen, Ramon Novarro, 17.5x12.5e na 123 dagen; Betty Bronson, 17.5x 12.5, na 60 dagen.

DE BIE ontving gratis de photo van Claire Windsor, na 5 weken en drie dagen; Ginnette Maddie, na 15 dagen; Florence Vidor, na 2 maan den; Pat Moore, na 68 dagen; Tom Moore, na 105 dagen; Colleen Moore, na 6 weken en 1 dag; Jeanne Helbling, na 3 dagen; Gina Relly, na 23 dagen; Douglas Fairbanks, na 7 weken; Mary Pickford, na 3 maanden; Constance Talmadge, na 6 weken; Jane Rollette, na 6 dagen; Edouard Mathé, na 4 dagen; Celine James, na 19 dagen.,

JULIA EN PIERRE ontvingen gratis de photo van Alice Terry, na 2 maanden; Andrée Brabant, na 1 maand; Agnes Ayres, na 2 maanden; Alma Rubens, na 2 maanden; Antonio Moreno, r.a 2 "maanden; Anna Wilsson, na 2 maanden en half; Adolph Menjou, na 1 maand en half; Billie Burke, na 1 maand en half; Blanche Montel, na 1 week; Barbara La Marr, na l maand en half; Bessie Love na 2 maanden;. Bebe Daniels, na 3 maanden; Betty Compson, na 2 maanden, Bert Lytell, na 1 Charles Raÿ, na 6 maanden; Clyde Cook, na 1 maand en half; Charlie Chaplin, na 2 maanden; maand en half; Constance Talmadge, na 2 maanden; Constance iBney, na 1 maand; Cullen Landis, na 4 maanden; Conrad Nagel, na 3 maanden, Carmel Meyers, na 8 maanden; Conway Tearle, na 2 maanden; Colleen Moore, na 1 maand en half; Dorothy Philips, na 2 maanden; Dianna Manners, na 1 maand; Dustin Farnum, na 3 maanden; Douglas Fairbanks, na 1 maand; Estelle Taylor, na 2 maanden; Elsie Ferguson, na 4 maanden; Ernest Torrence, na 1 maand en half; Frank Mayo, na 4 maanden; Florence Vidor, na 1 maand en half; Flora 1e Breton, na l jaar; Georges Carpentier, na 2 maanden en half; Georges Biscot, na 1 maand; Gina Palerme, na 6 dagen; Ginette Maddie, na 6 dagen; Geneviève Félix, na 8 dagen; Georges Larkin, na4 maanden; Garet Hughes, na 3 maanden; Gloria Swanson, na 2 maan-

« Niet aan boord zijn » schijnt de gewoonte te wezen, want spinnen vonden den tijd onontwar- \

bare webben te spannen voor de kijkvensters der kajüiten en evenzeer op de deuren van een beeldige bungalow op Catalina eiland, deuren die de haam dragen: «Tom Mix» zette de tijd en de verlatenheid zijn stempel.

« Het is goddelijk » verklaarde Mix, een prachtvolle yacht te bezitten en een zomerhuisje in de Pacific, doch het is nog heel wat prettiger hen te kunnen bezigen. »

Juist nu, verblijft de William Fox-star in een verlaten kamp, ver voorbij Utah, waar hij « 1 he Deadwood Coach » draait. Nog niet lang gelédèn, keerde hij terug uit Nöord-Californië, waar de tooneelen van « Teeth » (Dans ce brasier) werden gedraaid.

Alles nagerekend, is het Tom Mix gegeven geweest in het geheel 76 nachten in Hollywood door te brengen.

Drukk. «Excelsior», n. v. Somersstr. 22 Uitgave :« CINEMA- EN 1OONEELWERELD »

Ginemanieu wsj es

DE BELGISCHE VOORTBRENGER Paul Flon is op het oogenblik aan de Azurenkust, in gezelschap van Suzanne Christy, alwaar hij tooneelen draait voor de film « Een Haard zonder Moeder », waarvan hij ook den schrijver is.

JEAN RENOIR EN PIERRE DESTRUIGUEZ

hebben een filmspel geschreven, getiteld: « La

Belote » hetwelk door Aubert zal op het doek gebracht worden.’

TOM MIX... IN WAARHEID DE ARME RIJKE MAN. — In de San Pedro haven, geklonken aan de stevige kettingen ligt het prachtige schip « Miss Mixit», Boven, op den, top zijner masten iVuift de blauwe vlag en wimpel, die de zeehavenden meldt dat de eigenaar niet aan boord is.

den en half; Gina Relly, na 10 dagen; Hobart Bosworth, na 2 maanden en half; Harold Lloyd, na 2 maanden; Hope Hampton, na 1 maand; Huguette Duflos, na 8 dagen; Herbert Rawlinson, na 3 maanden; Ivan Mosjoukine, na 3 weken; Joseph Swickard, na 1 maand en half; Jean Tou-lout, na 3 dagen; Jack Pickford, na 3 maanden;

John Gilbert, na 1 maand; James Kirkwoord, na

1 maand en half; Julia Faye, na 4 maanden; Jack Holt, na 4 maanden; Jack Mulhall, na 2 maanden; Jaques Catelain, na 1 maand; Lila Lee, ra 4 maanden; Leatrice Joy, na 2 maanden en half;

Lois Wilson, na 2 maanden; Lewis Stone, ra 3 maanden; Lloyd Hughes, na 2 maanden; Luciano Albertini, na 3 maanden; Mary Pickford, na I maand; Maë Mac Avoy, na 4 maanden; Mary Prévost, na 1 maand en half; Mario Ausonia (2), na 1 maand; Marion Davies, na 2 maanden; Madge Bellamy, na 1 maand en half; Milton Sills, na

2 maanden; Malcolm Mac Gregor, na 2 maanden;

Max Linder, na 2 maanden; Mary Philbin, ra 1 maand en half; Nita Naldi, na 2 maanden; Norman Kerry, na 2 maanden; Priscilla Dean, na 2 maanden; Pola Negri, na 2 maanden; Patsy Ruth Miller, na 1 maand en half; Pauline Garon, na 2 maanden; Romuald Joubé, ra 2 maanden en half;

Richard Barthelmess, na 2 maanden; Ramon No- Vîjïï varro, na 2 maanden; Ruth Roland, na 3 maanden; Richard Dix, na 1 maand en half; Rudolf Valentino, na 2 maanden; Reginald Denny, na 2 maanden; Raquel Meller, na 8 dagen; Rod la Rocque, na 2 maanden en half; Sandra Milowa-noff, na 4 dagen; Thomas Meighan, na 2 maanden; Theodore Roberts, na 2 maanden; Theodore Kosloff, na 3 maanden; Viola Dana, na 2 maanden; Virginia Valli, na 2 maanden; William S.

Hart, na 1 maand en half; Walter Hiers, na 4 maanden; Wanda Hawley, na 3 maanden; William Farnum, na 2 maanden en half; Mary Astor,

na 1 maand en half; Glen Hunter, na 2 maanden.

SANS SOUCI onving grtatis de photo va'i: Celine James, 9x14, na 17 dagen; Betty B- mson, 12.5x17.5 na 5 weken; Suzanne Bianchett postkaart, 5 dagen; Jane Rollette, postkaart 12 Jagen; . Edouard Mathé, postkaart, 18 dagen, Pauline Frederick, 18x13, na 68 dagen; Pauline Garon, 18x13, na 45 dagen, Jackie Coogan, 18x13, na 69 dagen; Jeanne Helbling, 17.5x11.5, na 3 dagen; Gloria Swanson, 23.5x18, na 35 dagen.