• VLAAMSCHE -UITGAVE

»VERSCHIJNT WEKELIJKS

MAE MURRAY

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Le Lion des Mogols

Sur les hauts plateaux du Thibet, dans la ville sainte, une foule turbulente attendait. Exceptionnellement, le grand Khan, l’usurpateur hideux et détesté, devait paraître au cours de la fête populaire. Adoré du peuple, le prince Roundgito-Sing est aussi aimé de la princesse esclave Zemgali.

Khan a vu Zemgali et jetant sur elle des regards de convoitises, ordonne à ses eunuques de la lui amener à la tombée du jour. Zemgali supplie Roundgito de la sauver. Impassible, il laisse enlever la jeune femme, fait préparer des chevaux, pénètre fi la Tour d Amour, fait passer Khan par la fenêtre et se sauve avec sa bien-aimée. Rejoints par les émissaires de Khan qui lui reprennent Zemgali, il s’en va, suivi de son fidèle Kavalas, vers l'exil.

Sur un bateau où il s'est embarqué, il rencontre une troupe d’artistes cinématographiques. Parmi eux, Anna, une jeune vedette. Une instinctive sympathie naît entre le prince et Anna, à la grande fureur du banquier Morel, qui pour se venger et par ruse, amène le prince à lui signer un faux chèque de oo.oQo fr. Morel fait une scène à Anna qui lui fait serment de ne pas aimer le prince d'amour.

Roundgito a entendu et le cœur meurtri, il échoue dans un cabaret à Montparnasse. Jusqu’au malin, il s’enivre et après une course folle en torpédo,' il reviendra chez Anna juste pour jeter Morel à la porte. Décidé à partir en emmenant Anna, il se rend à l’hôtel Olympic faire ses préparatifs. Morel iéléphone à la police et le dénonce comme escroc. On fait cerner l’hôtel, toutes les issues sont gardées. Au moment de sortir, Morel apparaît, l'orage éclate et tirant un 'coup de revolver, il blesse le prince. Surgissant par la fenêtre, Kavalas tue Morel. Affublés d’un loup, le prince et Anna se mêlent à la mascarade et quand on sera sur le point de l’arrêter, Kavalas el un groupe d’orientaux entoureront le prince d’une garde d’honneur. Anna re-Irouvera en Roundgito son frère bien-aimé qu’elle avait cru assassiné par ordre de l’usurpateur. Le grand Khan est mort et, avec la couronne et une sœur chérie, Roundgito-Sing. retrouvera Zemgali, qui fidèlement l’aura attendu.

PROGRAMME du 21 au 25 DECEMBRE

Marche des Princesses

J. Massenet

Charley l’Endiablé

Comique

C. S Saëns

PROGRAMMA van 21 tot 25 DECEMBER

Le Déluge

(Prélude)

Violon solo

Marsch der Prinsessen

Reis

J. Massenet

De Duiveische Charley

Klucht

C. 5. Saëns

M. V. Van Hemel

De Zondvloed

(Voorspel)

Viool Solo

Mr. V. Van Hemel

De Leeuw der Mogolen

Le Lion des Mogols

Drame

Pendant la Pause

Récital pour Orgue

De Leeuw der Mogolen

Drama

Tijdens de Poos

Récita al voor Orgel

Semaine prochaine le grand film d’art

O ni getracht te hebben zijn beminde, de mooie Zemgali, gevangen prinses van vreemden bloede, te redden uil de handen van den sadischen grijzen Khan, vorst uit liet verre Rijk der Mogolen, ziet de jonge prins Roundgito-Sing, na verwoeden strijd zich verplicht in ballingschap te vluchten uil zijn land, er zijn trouwen Kavalas achterlatend.

Het toeval brengt hem in aanraking met een filmgezelschap, waarvan de bankier More] de geldschieter is; hij maakt een diepen indruk op de « ster » van het gezelschap, Lady Anna, de minares van Morel, en trots de jaloerschheid van haar vriend zal zij de prins er toe overhalen, met haar, een eerste planrol te vertolken. Om zijn plots op-gedaagden mededinger Ie treffen, laat Vtorel den prins een chek teekenen van fr. So.ooo zonder provisie; zoo heeft hij hem in zijn macht.

Wanneer de prins eclitpr uit een gesprek tus-schen Anna en Morel verneemt dat zij slechts voor hem genegenheid koestert en haar minnaar hem wegjagen mag zoo hij het wil, dan voelt hij zich in het diepst van zijn wezen getroffen en wanhopig tracht hij in de kroegen van Montparnasse, in een beroezing, te vergeten. Hij gelukt er niet in en den volgenden morgen, ontdaan en willoos doolt hij rond, tot hij plots terugkeert naar Anna’s huis.

Anna en Morel staan dreigend tegen over elkaar en de prins, verontwaardigd, w erpt den bankier aan de deur om echter zelf ook heen te gaan, Anna aan haar gedachten overlatend. De jaloerschheid verblindt Morel die den prins als aftruggelaar aanklaagt. Denzelfden avond besluiten Anna en de prins samen te vluchten en reeds maken zij alles in geleedheid in het hotel Olympic waar juisL dien avond een groot gemaskerd bal gegeven word. Terwijl de politie het hotel omsingelt komt Morel bij Anna. De storm breekt los tusschen de twee opge-zweepte mannen. VI o rel vuurt zijn revolver af op den prins. -Maar plots stort hij neer met een dolk in den rug. Kalavas die overal zijn meester zocht heeft hem gered. Zich mengend, gemaskerd tusschen de maskers, trachten Anna en de prins te ontkomen. Dan veropenbaart zij hem tevens waarom zij hem zoo genegen was... Doch daar daagt de politie op en beide gaan aangehouden worden, als plots Kalavas en eenige Oosterlingen verschijnen en allen rond doen dat Khan, de dwingeland, dood is en Roundghito de troonopvolger is. Kalavas vertelt de toedracht van Morel’s dood. Men draagt d,e prins bevvusteloos weg; dan op zijn gekwetste borst bemerkt Anna de Leeuw der Mogolen en herkent alzoo in den prins haar broeder, eens gered uit de handen Vier heulen. De terugkeer naar zijn land wordt een apollieóze. En daar vereenigt Anna zelf den echt van den prins met zijn beminde Zemgali die trouw had gewacht den terugkeer van •;< den prins harer wraschen.

Imprimerie du Centre, 26. Rempart Kipdorp, Anvers

d’après la tragédie de

W. Shakespeare

Grand succès

Il

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN ROM BEECK

BERCHEM - Tél. 5210

ISIIIHKS en BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

VOS

ENFANTS

BRITANNIA

17, Longue rue d’Argile

Maison BERTHY

106, rue de l’Eglise, 106

rww

Grand choix en toutes sortes de

FO UFIFl U FIE S

Manteaux et casaquins à partir de îr. 375

La Foniiiliiirii

"i General«

12, rue Van Ertborn

Tél. 2 921 ANVERS Téi. 292 1

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai “FERODO”

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K-. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissan aux garages aux prix de gros

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

EXECUTION RAPIDE ET SOIGNÉE

Champ Vleminek*.. Ö ANVERS

Telépm* 9209

OUVRAGES DE DAMESJ

« 1 VISA G K S DESSIN ÉS

LAINES, SOIES, COTONS. COUVRE-LITS. NAPPES, ß] STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, Ifl

DENTELLES, JUMPERS ßj

MAISON EMMA |

IIA.VÜWKHKO fi

3 ‘wol, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL- ßj

jjj KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, [}j [3 JUMPERS nJ

Anvers, Rue Vondalstraat, 15, Antwerpen ßj

Autos poui Cérémonies. Mariages. Baptêmes et Fêtes

Garage J & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Briseurs - ANVERS VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

ALLE ELEGANTE DAMEN KOOPEN HUNNE

PELSEN

Pelsmantels, Boas en Marabous

in het

Huis ANNA

Diepsstraat, 140 - ANTWERPEN .

niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir,,',',,Miiiiiiiiiiiiiiiiiiii:iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim

MEUBLES J

I Les plus grands Magasins en Belgique I

9 Longue rue des Claires 9

I (près Meir)

jrand choix de garnitures. 200 salles à manger, |! chambres à coucher, salons, cuisines, verandah’s,! I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc.

AlaUon Américaine |

Meilleur marché qu’ailleus

I Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. e. g Magasin fermé

BRODERIES-PERLAGES

ancienne

Mm RYCKAERT

A. Caucheleux, successeur

Rue Rubens, 17 - Téléphone 12217 Rue Porte St. Georges, 27 - Tél. 12218

ANVERS

MAISON I»E CONFIANCE

Ateliers de „Plissage et Points-clairs

.. ENG ELSCH HOED EN MA GA ZIJN.. V0NDELSTR., 19 CAUS (nabij St. Jansplaatsi

He laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Ziet Zialae

FILM-REVUE

EEN ONHERSTELBAAR VERLIES

THOMAS H. INCE

Door het overlijden van Thomas H.

Incc, op den nog jeugdigen ouderdom van 42 jaar, ontstaat er in de kinema produktieve kracht der Vereenigde Staten een leemte die niet zoo spoedig, wellicht nimmer, zal kunnen aangevuld worden.

Ver van te overdrijven, kan men zeggen dat er geen enkel sterveling, persoonlijk zooveel heeft bijgedragen, door zijn wilskracht en drang naar vooruitgang, als de man wiens levensscenario nu ten einde is. Een slepende ziekte was de oorzaak van zijn heengaan, en hij laat een echtgenoote en twee kinderen achter.

Thomas Harper Ince was te Newport, nabij New York, op 6 November 1882 geboren, als tweede zoon — de jongste broeder van John en de oudste van Ralph — uit een huisgezin van weinig gekende tooneelspelers. Op zijn beurt betreedt Thomas de planken in het Standard Theater te New York. Opvolgentlijk danser, zanger, kwam hij er toe stilaan een zekere bekendheid te verwerven, toen hij, in zekeren zomer, tijdens het stille tooneelseizoen, plotseling besloot zich aan kinema te wagen. Het was in de New Yorker studio Biograph, dat hij in 1909 kleine rollen begon te draaien in een- en tweedeelige tooneelspelen. Hier maakte hij kennis met D. W. Griffith, die een der insceneerders dier firma was.

In 1910, biedt Carl Laemmle, voorzitter der Universal, hem een plaats als hulp-regisseur aan; het was zijn debuut in die nieuwe loopbaan; al zeer spoedig wordt hij belast met het verwezenlijken der filmen der Imp.-reeks, voor dewelke Mary Pickford werd aangeworven.

Plet jaar daarop vertrouwen Kessel en Baumann, die de filmen der New York

Motion Picture Cy voortbrengen, hem, de verwezenlijking eener reeks in Californie te draaien filmen toe. Het was rond het tijdstip dat de Amerikaansche producers naar de Westkust begonnen uit te wijken.

Thomas H. ince bouwde in de Canyon van Santa Inez een « ranch » en verscheidene andere gebouwen, bestemd om als kader te dienen voor de Kay-Bee Domino en Kay-Bee Broncho-filmen, die hij ging draaien.

Stilaan werden de lokalen vergroot, het personeel nam in aantal toe en de voortbrengst van Ince vergde de inrichting van bijkomende hulp-eenheden, en het resultaat was dat de meester alles supervisionneerde, en slechts zelf de voorname groote voortbrengsels uitvoerde.

Gardner Sullivan en andere scenaristen, Reginald Barker en andere insceneerders, Sessue Hayakawa, Charles Ray, William S. Hart, Louise Glaum, Dorothy Dalton en menig ander vertolker, vormden reeds de kern van een gezelschap sterren, dat aan Thomas Ince veel verschuldigd is.

« De Slag van Gettysburg », « De

Typhoon », « De Woede der Goden »,

« De Weddingschap », « De Gondolier van Venetië », « Schilderij der Zielen », van 1912 tot 1915 door Thomas H. Ince verwezenlijkt, tellen tusschen de mooiste voortbrengsels van den Ameri-kaanschen kinema, en zouden nu, ongetwijfeld nog aan een heruitgave weerstaan.

In 1915 stichten Kessel en Baumann de Triangle Cy, met Ince, Griffith en Mac Sennett als producers. Buiten de bewonderenswaardige filmen van gewone lengte, die zij met de hulp hunner

FILM-REVUE

medewerkers verwezenlijkten, brachten Ince en Griffith ieder een groote film voort: « Beschaving » is het gewrocht van den eerste, « Onverdraagzaamheid » dat van den tweede.

De Triangle in 1917 ontbonden zijnde, arbeidden Ince en Griffith voor de Paramount. Griffith totaal van de supervisie afziende, terwijl daarentegen Ince persoonlijk geen enkele band bestuurde, maar het verwezenlijken van iedere film zijner medewerkers, van het begin tot het einde nauwkeurig volgde. Alzoo ging het voort tot in 1921, toen Thomas H. Ince’s verbintenis met Paramount ten einde liep, en eene vereeniging van insce-n,eerders stichtte, wier voortbrengsels door de First National werden uitgegeven. Tusschen Ince’s beste voortbrensels uit die vier jaren, dienen we aan te stippen: « De Man met de Blauwe Oogen », met William S. Hart; « In de Schaduw van het Geluk », met Enid Bennett; verscheidene banden van Charles Ray, Douglas Mc Lean en Doris May, en de bijzondere produkties, zooals: « Hel

Geheim der Afgronde* », met Hobart Bosworth, «Schrikkelijke Wraak», «Liegende Lippen », « Mooie Ontwaking », « De Rechtdoenster », enz...

Thomas H. Ince was een groot vriend der kunsten en wetenschappen.

De schrijvers wisten dat hij zich aan alle scenario’s interesseerde en het was dus niet te verwonderen dat hij iederen dag, uit alle deelen der wereld, een ontelbaar getal handschriften ontving. Hij werd ook zeer overlast door allerlei bezoeken van personen die dachten dat zij in de « wieg » gelegd waren om star te worden. In hem stelden zij al hun hoop om eveneens vermaard te worden. Thomas H. Ince had spoedig iemand beoordeeld. Met één oogopslag wist hij met wie hij te doen had en... wee den eerzuchtige...

Thomas H. Ince had den voorgevel van zijn studio te Culver City laten maken naar het model van Georges Washington’s woning, zelfs iets of wat breeder. Hij droomde om over de gronden die zich ten Noorden zijner studios uitstrekten, de hangende prachthovingen van Babylonië na te bootsen, alsmede de tempel van Salomon.

Het Onverbiddelijke heeft echter zijn plannen komen dwarsboomen.

Wat wij hier bijzonderlijk willen bepalen is de rol van Ince producer, het uitvoeringswerk zijner filmen van A tot Z volgende.

Met Ince begon de supervisie met de keuze van het scenario; elke anekdoot las en keurde hij goed alvorens er de indeeling tafereel per tafereel,, aan den schrijver toe te vertrouwen. Nadien onderzoekt hij zeer aandachtig de indee-ling, de dramatische waarde der toestanden wikkende, het gestadig op peil houden van het belang, ze somwijlen lichtelijk verbeterende. Dit alles ging natuurlijk niet zonder talrijke veranderingen.

Thomas H. Ince’s opinies over de scenarios zijn gekend door het artikel, dat hij onlangs den beginnelingen-scenaristen toestuurde en waaruit wij volgende zinsnede trekken: « Meer dan welk uitdrukkingsmiddel ook, is de kinema er toe in staat de meest verschillende toestanden waardevol te maken. Zorg ervoor hun personnages zóó scherp af te lijnen dat de menschen in de zaal zeggen: « Ik ken die personen daar! » Bestudeert en schetst getrouw de menschelijke natuur, wees waarschijnlijk. Kies personnages wier leven zekere toestanden doet ontstaan en eindelijk, neem geen uitzonderingsgevallen. »

Eens de handschriften volkomen afgewerkt en in orde gebracht, werdep zij den verwezenlijker bezorgd, terwijl Ince de vertolkers gelast er de verschillende rollen van uit te beelden, aanduidde.

Voor wat de vertolking betreft, Ince hield hier ook eigen gedachten op die de moeite waard zijn bestudeerd te worden. Naar zijn meening had een vertolker maar een echte waarde, indien hij was:

I ) Verstandig.

2) Ontwikkeld.

3) Natuurlijk.

4) Photogenisch.

5) Uitdrukkingsvol.

Nadien komt de keus der kaders, zoowel die in open lucht als binnen in het studio; deze werden hem voorgelegd door een personnage, die de Amerikanen « art-director » noemen en wiens funktie bestaat de mooie landschappen

FILM-REVUE

en dekors uit te kiezen of samen te stellen. Tijdens de opname komt hij het spel der vertolkers en de stand van het op-nametoestel nakijken.

En als men nagaat dat er gewoonlijk drie filmen tegelijkertijd « in fabrikatie » waren, kan men goed begrijpen, dat In-ce, hoe kundig supervisor hij ook was, toch nog het reuzengedeelte der onderneming te dragen kreeg.

Eindelijk kwam het uur, dat de me-trage-film, den vorigen dag beprent, in de produktiezaal werd afgerold; het nazicht ging tegelijkertijd over de photographische hoedanigheid, over de waarde van het spel der vertolkers, alsmede over andere bijkomende punten der verwezenlijking. In geval er gebre' ken bespeurd werden, moesten die too-neelen denzelfden dag nog herdraaid worden, in hetzelfde kader, wier schermen nog niet uiteengenomen zijn.

Als de film geheel en al klaar was, werd hij nog eens voor Thomas Ince, gansch alleen, dikwijls tot tienmaal toe achtereen, afgerold, steeds verbeterende en wijzigende, totdat hij er volkomen over tevreden was, en dan kon men er nog moeilijk een gebrek, hoe klein ook, in vinden.

Iedereen die met Thomas H. Ince in aanraking kwam, droeg hem de grootste toewijding toe.

Hij was de vader van het moderne

studio. Zijn persoonlijk magnetisme en menschenkennis werden alleenlijk gebezigd om zijn onderhoorigen toe te lichten. Hij vertegenwoordigde een type van mensch dat in de kinema-middens nog onbekend was — de ondervindingrijke studio-chef, wiens raad en hulp steeds werden gewaardeerd, daar zij gegrondvest waren op een wondervolle kennis van scenarios, vertolking, rolverdeeling, regie, tot zelfs het opnemen toe. Zijne goedgeluimdheid was in Amerika spreekwoordelijk, hij werd verafgood door heel het studio-personeel, van groot tot klein, en iedereen, tot zelfs de nederigste schrijnwerker toe, werd bij zijn voornaam genoemd.

Allen aanzagen het als een voorrecht voor Ince te mogen arbeiden. Zijn levenslust en liefde tot het werk oefenden als 't ware een soort aantrekkingskracht uit. Er werd geen duim film gedraaid, zonder dat hij hem al volgende onderzocht, hij regisseerde, knipte, herzag en hervormde en nooit werd hem iets kwalijk genomen of zijn daden beknibbeld. Als scenario-expert komt hem de eer toe, de baanbreker te zijn der kunstig geïllustreerde opschriften.

Iedereen, studiopersoneel en vertolkers, zoowel als de toeschouwers, zullen het hard vinden, te moeten gelooven dat Thomas H. Ince is heengegaan.

NEMO.

Vrije Tribuun

NIET ROOKEN!

En kalm stak een heer nevens me zijn lekkere Havana op, keek heel bedaard naar het doek en blaasde vergenoegd de rook als een uitdaging naar de richting van het verbod, in een heerlijk riekend wolkje.

Waar gaan we naartoe? Magen we dat dan al niet meer doen dn het vrije België?

Komt men in een kinema: daar waar men rookt, heerscht er een gezellige atmospheer en er bangt als een stukje intiem leven in de zaal.

Daar waar het verbod streng in eere gehouden wordt, blijft er tijdens de vertoonimg een gedwongen stramheid en de killigheid wordt er niet verdreven en bli.'ft steeds als een kouden adem over de zaal hangen.

En dan, is het niet een eeuwenoud gebruik en versmei1 het zich niet met de vroegere samenleving. Kunt ge u een oude schilderij verbeelden van Breughel of Teniers, waar onze voorvaderen zonder hun traditioneele pijp op ’t doek gebracht zijn. in een dekor van een echt Vlaamsche afspanning?

Maar verschooning, ik dwaal af van mijn thema.

Sommigen beweren: ’t Is schadelik voor de gezondheid. Bah, ja natuurlijk, ieders dood heeft zijn oorzaak; en dan nog, een kapitaal punt: als de kinemabestuurders hun instellingen voldoende verluchten zal niemand las' hebben van die benauwdheden, die z;ch sommigen inbeelden.

Daarom vind ik. volgens mijn opinie, overbodig dat nu nog te verbieden, temeer daar vele achtbare lezers erover zullen denken zooals ik.

Neem wel notitie, dat ik zelf geen harstochtelijk rooker ben. Kai Jans.

EEN VERVELENDE TOESTAND

Het is toch wel eens waard een woordje te reppen over het rooken in de kinema-zajen.

« Verboden te rooken », dat haingt er zooal in elke inrchting der stad. Maar, helaas, zonder verbetering in die verwenschte toestand te brengen. Zoodat ten slotte zul'kè aanplakbr’even ‘ot de al-gemeene meubilleering eener zaal zijn beginnen te dienen.

Een politiereglement was ook niet Van kracht. De heeren zouden wel eens probeeren het rooken. te laten; mar wanneer er gedurende de voorstel-

FILM-REVUE

ling één persoon zijn cigaar aanstak, ja-maar, dan waren zij er om het eerst allemaal bij... en het dampen begon, zoo hevig, als dienden zij een re-kord e slaan.

Wanneer gij zulk een door rookte fabrieksschouw nevens u als buurman hebt, zult ge om te beginnen een hevige hoestbui’ krijgen (en zeker met dee8 weertje) die u al het genot van dien avond zal benemen. Medelijden gevoelen ze niet. Ze zullen de armen, heel onverschill g overeen leggen; u terluiks eens bezien en voor de rest hult de cigaar hen in een igansche rookwolk... Heb maar geduld1, Lieve dame!

Velen zijn er diie rooken uit gewoonte. Gewoonte is immers een tweede na-uur. Ik moet het gelooven. Of... uit verveling, want zich vervelen doen er vele mannen, vast en zeker. Hun ci garet df.ent dan voor tijddooder, en dat kleine ding maakt het hun dikwijls zeer lastig Zij verbranden van zenuwachtigheid hun vingeren, werpen van het verschrikken de cigaar in de lucht, en... het uitwerksel: verbrande kleederen van hem of van zijn geburen. ik geloof wel niet dat d!it'; heel aangenaam is... en. het middel tegen ai die onaangenaamheden (voor erger) is, eenvoudig het rooken gedurende de voorstel;ng te laten. In de theaters mag men niet rooken, dat heeft een, reden, maar, de kinema heeft ook reden en het is daarbij zeer gevaarlijk. Ook, de heeren maken het him eigen en het publiek zeer lastig. Zij krijgen een droge keel, moeten drinken, ofwel spookt er een op de slechte verluchting der zaal, zonder te denken dat hij de voldoende lucht voor het publiek dn de zaal bederft door den rook.

De heeren kinemabezoekers zouden wel doen van in de toekomst zich wat te beteren. Indien zij in gezelschap zijn is het 1 un altijd niet toegelaten te doen wat ze willen, zij zijn verplich' nf.et voor hun persoonlijk, maar voor het welzijn van iedereen. te zorgen. Waar is de mannen hun wil? Dat zij hem toonen. Het leven zullen zij er toch immers niet bij inschieten! Alice Favor.

RUDOLF VALENTINO

De k.inemadirekteur: Talent en tchoonheio'!

Schoonheid zonder talent of talent zender schoonheid! Onzin, larie!... Valentino's naam op mijn programma beteekent in kinemataal: een blijde intrede dn mijn winketiade!

Het snoezige bo.Jçüischje; Een ideale, mooie jongen! Zijn oogen zijn melankoliek en oneindig als de pampas van Zu id-Amerika. De zalige glimlach om zijn lippen is als een hemelsche bekoring, zonnig en dartel als een vogeltje bij Lenteweer. Zijn naam klinkt wellu.dend en innig als de zoet kozende taal der bloemen. Rua’y!— De filmkunstenaar van mijn hart!....

De moeder met huwbare dochters: Schoonheid en rijkdom! Dit maakt samen praktisch talent.

Schoonzoon naar mijn hand!

De britisher: Publiek houdt van Valentino. De domme meerderheid heeft doorgaans ongelijk. Om dien drommel, schoonheid heeft met talent geen verwantschap in de meeste gevallen.

De fabrikant: Wat maal ik oin schoonheid of aanleg! Ik ben zakenman en praktisch. Valentino iis beroema’. Mijn tandpasta en pommade wordt het insgelijks.

De kint'mabezoeher: Iedereen zingt de lof van Valentino. De dagbladen beweren dat hij mooi is en aanleg heeft. Valentino is tot den rang van « star verheven.

Rudolf Valentino is beslist een raskunslenaar!

Havelaar

EEN WENSCH

Is er iets hinderlijker in een kinema dan een koffiepraa je van je voor of achterbuurvrouw, een Hollandsche dame dde er maar niet over uit kan dat ze nog zoo vroeg was en dat ze die en die was tegengekomen, enz., of een verloofde die voor z’n me’sje (papkind) woord vc.or woord zit te spellen. Och ja, haar gezicht moest er ook eens moe van worden, hé. Bah! wat et n flauwe kul. Waarom moest die mad... zoo te werk gaan met haar mond, dergelijke dingen van d e man of fam... zijn toch andermans zaken niet of was het om bekijks te hebben, ja, dat kan ook. Dan 'och vooral, als vreemdeling, wees niet zoo aanstellig, t zal u veel deftiger staan. Houd hoog je taal, waar je ook mag zijn en vooral daar waar het je recht en je pil ich t is, doch spreekt in een kinema a. u. b. wat zachter en wees niet tot last van anderen door uw harde spraak en vooral, in een goed halfvolle zaal klinkt he nog harder. Erg jammer was het, dat het publiek niet zoo talrijk was als naar gewoonte. M’sschien omdat het Vrijdag was, dat kon. Doch Ik hoop, voor den heer bestuurder die deze week geen moeite heeft gespaard om schoo-ne filmen te doen afrollen, dat de andere dagen alles naar wensch is gegaan (overvolle zalen).

Maar niettemin en ondanks alle ongezelligheid, danste de Spaansche danseres er lustig op los.

De Spaansche Danseres is een prachtfilm en verdient allen lof. En Poia Negri, wat is zij? Velen die haar niet goed kennen antwoorden hum, nou ja, een opgehemeïde artiste; doch uan zeg ik, duizendmaal neen. W'eliswaar was ze beroemd eer men haar kende, doch men heeft haar naar waarde geschat, .'üij heeft zich hier in Antwerpen in de laatste weken doen kennen en ze heeft laten zien wat> ze was. en ik roem haar als een groote artiste. Pola Negri is een kunstenares en vooral in haar dramatisch spel is zij prachtig.

Ik breng een woord van hulde can haar en ik Koop dat ik nog vele van haar schoone filmen moge zien af rollen.

Kinemabrievenbus

Aan de vriendelijke onbekende lezei of lezeres, die ons met St. Niklaas op die lekkere Spekuloos*vent vergastten, onzen besten dank; hij heeft ondergetee» kende en de leden der redaktie opperbest gesmaakt, en het spe* • ons de bron dier aangename verrassing niet te kennen.

SNUG. — I) Vieil et Mersereau, adres: Hotel

Mantereau, New-York City (U.S.A.).

2) Bert Lytell, adres: Hollywood Hotel, Hollywood (Cal.) U. 5. A

3) Louise Glaum, adres: Thos. H. Ince Studios Culver City (Cal.) U. S. A.

KOURIMSKY. — 1) Macise (Ernest Pagani) adres: U. C. il. Via Macerata, Rome.

2) Raicewitch, adres: c/o 3, rue de Rocroy. Paris.

ALI-BEN-BARAK. — ’») Virgïin’a Valli, voornaamste filmen: ’ The Storm », « The Black Circle», « The Plunger »; adres: c/o Suite 323, Taft Building, Hollywood (Cal.) U.S.A.

FILM-REVUE

2) Hobart Bos war tb, voornaamste filmen: « The

Sea-Wolf », « Way of the World », « Joan the

Woman ». Adres: Beverley Hills Hotel, Beverley Hills (Cal.) U.S.A.

3) Percy Marmont, voornaamste filmen: « The Clambers », « Pride », « The Branded Woman ». Adres: Lambs Club, New-York City (U.S.A.).

N. B. Zenden alle drie sgiatis hun photo.

AMBIORIX. — 1) Wanneer de artis en dagreizen ver in het binnenland voor een tijdlang aan

draaien zijn, geven zij doorgaans een nieuw adres op, waaraan hun briefwisseling kan gestuurd worden. Zijn zij echter reeds vertrokken, dan worden dfe brieven hen toch achterna gezonden.

2) Dit is zeer wisselvallig; misschien is uw schrijven zoek geraakt; het best doet u, het hem nog eens te herinneren.

3) Onbruikbare filmen worden doorgaans terug gesmolten.

JIM. — Annette Kellerman, adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cab). U.S.A.

JOSÉ DALMAREZ. — 1) De partner van Wanda Hawley in « Het Treurspel van den Korosko » was Pedro de Cordoba; zendt graris zijn photo; adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.), U.S.A.

2) Mildred Harr's 's de gescheidene echtgenoo-te van Charlie Chaplin en Mildred Davis is de halve trouwboek van Harold Lloyd (Lui).

3) Edith Sterling zendt graris haar photo, adres: 5638, Carlton Way, Hollywood.

ALICE P A VOR. — We vragen u duizendmaal om verschooning diat onze zetters uw naam zoo verminkt hebben, en als straf hebben wij ze hem duizendmaal la en zetten. Voor wat de beteekenis van uw deknaam betreft, we zullen hierop antwoorden in de taal van Cicero: «Pavor non time-re, .cons'Iium est nemim ». Gesnapt?

SMARAGD. — 1) Maë Murray is een Ameri kaansche; geboren te Portsmouth in Virginia

2) Harold Lloyd is rond de 30 jaar oud.

3) André Roanne is de ware naam van die artist.

MARIA. — 1) M'idied Harris, adres: First National 6 West, 48th. street.

2) Kenneth Harlan, adres: 3800, Mission Road, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

3) Félix Ford is ongehuwd, kan in de Fransche en Engelsche taal geschreven worden; adres: Studio du Film d’Art, 14, rue Chaveau, Neuüly-sur-Seine.

OTHELLO. — 1) Nils Chrisander, adres: Fasanenstrasse 30, Berlin W. 15.

2) René Poyen (ex-Bout-de-Zan) is te Parijs op 5 Oktober 1908 geboren; adres: 151, rue de Belleville, Paris.

3) Af gesproken, we verwachten dus de mede-cfeeling.

MONTE CHRISTO. — 1) De rol der prinses Mirit in cc Messaline » werd vertolkt docy Mme Terribli; adres: c/o 3, rue de Rocroy, Paris.

2) Beaucitron (Harry Pollard), adres: 406,

Court street, Los Angeles (Cal.), U.S.A.

3) Ginet e Maddie, adres: 7, rue Montcalm, Paris.

LABRADOR. — 1) Die scenario’s moeten in de taai van het land, waarin de maatschapij haar zetel heeft geschreven worden.

2) Günnar Tolnas. adres: Nordisk Film, 45, Vimmelkaftet, Kopenhagen (Denemarken).

3) Die hoofdrollen in « De Sp'egel der Ziel » werden vertolkt door Günnar Tolnas en Ldy Jacobsonn .

AURORA. — 1) Wat slechte vermoedens U over Lila Lee en Thomas Meighan heeft. « Honni soit qui mail y pense! »

2) Pina Menichelli is geen bloedverwante van Francesca Bertini adres: R nascumenco Film, Vi-colo Parioli, Villnio Franchetti, Rome.

3) De rol van Egléa In « Messaline » werd vertolkt door Mme Gargagne, rond de 25 jaar oud; het was slechts een pruik.

N. B. Men heeft U lekker in t ootje gehouden, hoor, met dit telefonisch gesprek, want telkenmale U dit doet, hebt U een kon.fra er aan het andere eind van den draad... Toen men het ons vertelde, hebben wij er cens smakelijk om gelachen!

ZIGOMAR. — I) Harold Lloyd en Lloyd Hughes zijn twee verschillende filmartisten.

2) Harold Lloyd is gehuwd met Mildred Davis.

3) Ivor Novello adres: 11, Aldwych, London

MAURICE en SIBYLLE. — 1) De geliefkoosde spijzen van Constance Talrnadge zijn nobbele-witjes.

2) ls een strikt intiem geheim en niet geschikt voor publ katie.

3) Richard Barthelmass heef1 bruine oogen en zwart haar, meet ongeveer 1 m. 70; wat hij het liefst snoept zijn « kisses » en voor het overige zie het antwoord dat we in ons vorig nummer gaven aan A morosa.

TOTO. — France Dhélia, adies: G. P. C., 14bis, avenue Rachel, Paris (19e).

2) De titelrol in « Messaline » werd vertoükt door Gravin Liguori; zendt gratis haar photo; adres: c/o 3, rue de Rocroy, Paris.

3) Vroeger zond Annie Bos graris haar photo, maar kunnen het U niet verzekeren of zij het nu nog doet.

ÙIANA. — 1) Lawson Butt en james Neill; adïes: c/o 523, Taft Building, Hollywood (Cal.), U.S.A.

2) Rod la Rocque, adres: c/o Paramount Pictures, 6284, Selma Avenue, Hollywood (CaJ.), U.S.A.

STUDAX. — 1) Douglas Fairbanks, adres: Hollywood (Cal. ), U.S. A.

2) Marguerite de la Motte, adres: 1401, Fairfax Avenue, Los Angeles (Cal.), U.S.A.

3) Beiden zenden gratis huin photo.

MARIELLA. — 1) De rol van Belle-Mirette in

die Judexftrim werd vertolkt door Musidora, geboren dn 1894; zij heef een u’tstekend haarkapper; adres: 1 Ibis. rue Gounod, Paris.

2) De rol van Primerose in, diezelfde film werd vertolkt door Yvette Adreyor, rond de 30 jaar oud; adres: 31, rue Victor Massé, Paris.

3) De rol van Dr. Harvey in diezelfde film werd vertolkt door Leu bas rond de 50 jaar; adres: 128ter boulevard de Clichy, Paris.

N. B. Het lijkt ons toe dat U zoo’n innige vrienden zijt van Aurora, dat beiden er hetzelfde geschrift op nahouden...

PEDRO NEGRO. — 1) Mabel Normand dient in de Engelsche taal geschreven ‘e worden; adres: c/o Suite 523, Taft Building. Hollywood (Cal.). U.S.A.

2) Antonio Moreno kan in de Engelsche en Fransche taal geschreven werden: adres: Athletic Club, Los Angeles (Col.). U.S.A.

3) Joë Hamman, vertolkte, o.a. een rol in « Rouletabille chez les Bohémiens » en in « Tao ».

BLOND KOPJE. — 1) Mia May kan in de

Vlaamsche taal geschreven worden; zendt hare photo tegen vergoeding van 1/2 goudmark; ad.res: 70 Kurfürstendamm, Berlin. Charlottenburg (Du it sch land).

FILM-REVUE

2) Edna Purviance, in de Fransche en Engelsche faal te schrijven; zendt grat's hare photo; adres: 402, A. Westlake Terrace, Los Angeles (cal.) U.S.A.

3) Marion Davies, voornaamste filmen: « When Knighthood was in Flower », « Janice Meredrith », « The Dark Star », in de Engelsche taal te schrijven; adirés: Cosmopolitan Productions, 137th. Street, 2nd. Avenue, New-York City.

JOHN WORDEN. — 1) en 2) Zie antwoord aan Clem in ons vorig nummer.

3) Die film is gemaakt uit knipsels van verscheidene andere filmen.

NANATJE. — 1) Barbara La Marr, adirés :

Metro Sud.ios, 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal.), U.S.A.

2) Ivan Mosjoukine, adres: Studio Albatros, rue du Sergeant Bcbillot, 53, Montreuil-sous-Bois (France).

3) France Dhélia; zie adres, antwoord aan Toto.

WARDJE. — 1) Bij gelegenheid schenken wij

U voldoening.

2) Baby Peggy doet de haar gevraagde photo zenden.

3) Eddie Polo draait voorloopig niet meer; adres: c/o Universal Studios, Universal City (Ccd.) U.S.A.

CRIC-CRAC. — 1) Charles Ogle, adres: c/ Paramount Studios, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.). U.S.A.

2) Clarence Burton, adres: c/o Suite 523, Taf-: Building. Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Ed,:th Chapman: zelfde adres als voorgaande.

KOPJE BLOND. — 1) Charles de Rochefort,

adres: 17, rue Victor Massé, Paris.

2) Thomas Meighan, voornaamste filmen: « The City of Silent Men », « Manslaughter >5, in de fransche en engelsche «aal te schrijven; adres: Athletic Club, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Ginette Maddie, voornaamste filmen: « Le

Diamant Noir » « Sarati Ie Terrible ». in de fransche ‘aal te schrijven .adres: 7, rue Montcalm, Paris.

MARINO. — 1) Thomas Meighan is in 1888 geboren; gehuwd met lForence Ring; zendt gra ris zijn photo; zie adres aan voorgaande.

2) Is een voorbeeldig echtgenoot.

ELZA. — 1) Betty Compson, adres: c/o Pa-ramounr Studios, 6284, Sblma Avenue Hollywood (Cal.) U.S.A.

2) Mary Miles Miriter, adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood' (Cal.) U. S. A.

3) U kunt het er op wagen ze in de Fransche taal te schrijven.

PIETRO. — 1) Léon Mathot is van Belgische oorsprong; gehuwd met een zangeres, Marg. Wiard.

2) Heeft' nog broeders doch aie doen niet aan kinema; in de fransche taal te schrijven; zendt hoegenaamd geen photos.

LEKKERBEK. — 1) William Duncan, adres: Athlet e Club, Los Angeles Cal.) U. S. A.

2) Viola Dana, ad es: 7070, Franklin Avenue. Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) ln de Engelsche taal te schrijven; zenden gratis hun photo.

CHU CHIN-CHOW — 1 ) Charles Ray, voornaamste film: «A Tailor made Man», adres 1425 Fleming street. Los Angeles (Cal.) U. S. A.

2) Jack Warren Kerrigan, adres; *743 Calmen-ga Avenue, Hollvwood (Cal.) U. S. A.

3) Charles de Rochefort is een star; voornaamste f’lmen «Forfaiture», «De Tien Geboden».

N. B. — Allen zenden gratis hun photo; mogen we u verzoeken in het vervolg uw briefkaart zoo vreeselijk vol niet meer te schrijven?

SOLANGE. — 1) In een zeker gedeelte o‘er filmen zijner vrouw, Alla Nazimova, vertolkt Charles Bryant een rol.

2) Kijk u eens wat het antwoord, op een zelfde vraag is, ons gesteld door nichtje Aurora.

3) RolverdeeKng niet gegeven.

N. B. — Beste groeten terug maar we hebben ons reeds half suf gezocht waarom die postzegel, die u « vergeten » waart moest dienen?

HAD-JE-ME-MAAR. — 1) Daar hebt u gelijk in, maar we kunnen ei de brievenbus moeilijk toe verplichten; in ieder geval we danken 11 om uw edelmoedig idee.

2) Rudolph Valentino’s eerste echtgenoote was een film-actrice.

3) Die geschiedenis van Charlie’s huwelijk schijnt weeral een soort van pubiciteit te zijn.

N. B. — Wat een drukte met al ne keer! Weet u wa‘ die vreeselijke « bedreig ng » nou eigenlijk inhield? « Dat we u eens zouden komen wakker schudden». Maar gelukkig bemerken v* e dat het niet noodig is. Da-ag, nu hadden wij je. niet?

NEMO

N. B. — Op vragen ons na Zondag binnengekomen worden;n het volgend nummer beantwoord.

OGOOCOOOOOOO C

Ons Photohoekje

LEKKERBEK ontving graris de pheto van Bebe Daniels, postkuartformaat, na 69 dagen; Pola Negfi, formaat 22x27, na 1 maand en 5 dagen; Rudolph Valentino, formaat 17x22 na 34 dagen.

WARDJE ontving gratis de photo van Rudolph Valentino, formaat 17x22, na 7 weken, 4 dagen, vergezeld vn een lief schrijven.

NAMATJE ontving gratis de photo van Rud. Valentino, na 5 v eken; Norma Talrnadge, na 8 weken; William S. Hart, na 7 weken; Douglas Fairbanks na 9 weken; Mario Ausonia, na 5 weken; Blanche Montel, postkaartformaat, na 2 weken.

00000G00 000 C0O0O0O0

Kinemanieuiusjes

DE DAGEN dat de honger zich deed gevoelen, waren talrijk voor Pola Negri en Lubitsch. die haar bestuurder was bij Paramount in den film « Fo bidden Paradise », wanneer zij beiden hun weg naar den roem begonnen.

De eerste film die zij samen maakten was « Eyes of the Mommy », een succes; daarna,

« Carmen », die door het publiek nog met meer gees drift ontvangen werd. « In het. begin werkten wij hard », zegt Miss Negri. « Niemand kende ons, de een noch de ander. Wij hadden dagen dat we niet aan eten konden denken. De bevoorrading in Duitschland was moeilijk, en zoo mijn moeder mij niets had opgezonden, vraag ik mij af, wat er van mij zou geworden zijn. Zeer dikwijls deelde ik met Lubitsch. Wij vermaakten ons daarmee, maar het was een echte ellende.

TIJDENS HEF OPNEMEN var de film « The Golden Bed», werden Cecil B. de Mille, Irène Rich, Théodore Kosloff en de andere leden door een sneeuwstorm overvallen. Er waren geen persoonlijke ongevallen. Maar een gedeelte van het materiaal werd verloren. Zij zijn te Hollywood teruggekeerd na een kort verblijf te Tacoma.

FILM-REVUE

ONZE BIOGRAPHIES

RAMON NOVARRO

ET «-Scaramouche » heeft Ramon Noyarro in eenige weken tijds de algemeene sympathie "van ons publiek weten te verwerven. Iedereen is het er over eens zijn voornaamheid, opgewektheid en zeer natuurlijk spel te loven.

Romantisch, zien wij in hem niet de verleider, maar de ridderlijke verliefde, die niet zal aarzelen al de gevaren te trotseeren om zijn verloofde te redden. Volmaakt gentlemen, en sportman uit een stuk, leek hij bijzonder geschikt om de legenden der Middeleeuwen en der Oudheid te vertolken. Ook moet het ons dus niet verwonderen dat hij gekozen werd om « Ben Hur » te vertolken.

RAMON NOVARRO

He Is to portray, "Scaramouche,” one of most promising characters upon the screen horizon.

Ramon Novarro’s leven is een echte roman, roman die bewijst dat het leven de onverwachtste avontuurverhalen dikwijls overtreft.

Vóór het uitbreken der Mexikaansche omwenteling, leefde er te Mexico een

oude Spaansche aristokratie, die zich aan alle kunsten, letterkundige en wetenschappelijke beweging interesseerde; en zich weinig met de politiek inliet.

RAMON NOVARRO

Here’s “Scaramouche” himself.

The chair is hardly period furniture, but Ramon gets enough of that before the camera in this great screen story of the French Revolution.

Dit zeer gesloten gezelschap, telde onder andere de familie Samaniegos, van zeer ouden Spaanschen stam. De kenspreuk der voorouders: « Bij ons arbeidt het eerste geslacht, het tweede slaat figuur in de wereld en het derde bedelt zijn brood », had hun de tegenslagen die hen gingen overkomen, moeten doen voorzien. Als een bliksem-

FILM-REVUE

schicht brak de Mexikaansche omwenteling los, en de Samaniegos moesten naar het buitenland vluchten om niet door de opstandelingen gefusilleerd te worden.

RAMON NOVARRO

If being a great lover has its disadvantages, Ramon’s graat role in "Scaramouche” makes up for it.

Ramon, een der zonen, bevond zich dus zonder middelen van bestaan in de Vereenigde Staten. Op zijn familie kon hij niet meer rekenen daar deze zelf arm geworden was, en in het onderhoud zijner dertien andere broeders en zusters had te voorzien.

En ziehier het jongmensch op zoek naar een betrekking. Helaas, hij was veraf, de tijd, dat hij in de schaduw der boomen van het ouderlijke park in een dolce farniente, over muziek en letterkunde aan ’t droomen was.

Van « caballeros » waren de Samaniegos nu bijna bedelaars geworden, al zoo hun voorzeggingrijke kenspreuk vei rechtvaardigende. Tijdens zijn gelukkig verblijf te Mexico had Ramon er een film van Pearl White toegejuicht. De wederwaardigheden van het treurspel hadden hem belang ingeboezemd. Vanaf dien dag had hij de mogelijkheid overdacht om ook zelf kinemavertolker te worden. En tijdens de dagen die nu volgden, langs berg en dal slenterende, dikwijls niet half genoeg gegeten hebbende, landde hij op zekeren dag te Los Angeles aan...

Het is niet vodoende om de hoofdstad van de kinema bereikt te hebben om een harer sterren te worden. Al spoedig deed Ramon hiervan de ondervinding op en hij slenterde van studio naar studio, steeds op zoek naar een nietige betrekking van figurant. Ontmoedigd, besloot de jonge vluchteling de kinema vaarwel te zeggen en sloot zich bij een gezelschap dansers en tooneel-spelers aan, een rondreizend gezelschap, zooals men er in de Vereenigde Staten veel vindt, en... juist zooals de held die hij later zou uitbeelden: «Scaramouche».

Maandenlang oefende Ramon zijn spieren en geest, tot op den dag dat zijn gezelschap, door een gelukkig toeval, door den Metro werd aangeworven om voor haar een dansnummer te vertolken.

RAMON NOVARRO

He has the greatest role of hls screen career In Rex Ingram’s production of “Scaramouche.”

Rex Ingram, de regisseur die met « De Vier ruiters van den Apocalypsus » een levendig succes had gekend, bereidde zich toen om zijn « Prisoner of Zenda » (De Roman van een Koning), naar het

12

FILM-REVUE

verhaal van Antony Hope, te draaien. Ingram, die Valentino had ontdekt, maar op zijn oud-vertolker niet meer kon rekenen, zocht nu een andere om de rol van Rupert von Hantzau uit te beelden. Zijn keus viel op den jongen Mexikaan, Ramon Samaniegos.

Rex Ingram’s besluit was niet zonder gevaren. Wat ging de beginneling te midden eener uitgekozene keurbende als Lewis Stone, Alice Terry, Stuart Holmes, enz., verrichten? Een zwakte van zijnentwege was voldoende om het succes van «De Roman van een Koning» gevaar te doen loopen.

« Het is eene kwestie van geluk, zegde Rex Ingram, laat ons het geluk beproeven... Ik heb betrouwen in mijne nieuwe « ontdekking »...

RAMON NAVARRO

Living through days of high adventure in the massive 10-reel picture, “Scaramouche.”

Ramon kweet zich zóó goed van zijn moeilijke rol van Rupert von Hantzau, dat hij door de voornaamste kritici bizonderlijk tijdens de voorstelling in de Vereenigde Staten werd opgemerkt... Men was het er algemeen eens over om zijne levendigheid, zijn talent en zijne schermkunst te loven. (Men zal zich herinneren dat zijn tweegevecht met Lewis Stone, eene der « clous » was uit « De Roman van een Koning ».

De proeve was afdoend; Ramon Samaniegos kon voortaan de meest ingewikkelde rollen aanvatten. Rex Ingram hechtte hem voorgoed aan zijn gezelschap. De jonge kunstenaar, deed afstand van zijn familienaam en draaide voortaan onder den naam van Ramon Novarro.

Op « De Roman van een Koning » volgde « Trifling Woman », immer met Rex Ingram. In de eerste film was Novarro de afgewezen verliefde van Barbara La Mar, in de tweede was hij haar minnaar.

« Trifling Woman » is ten onzent nog niet vertoond geworden; de film werd echter in Amerika zeer goed onthaald. Door dit nieuwe succes aangespoord, scheepte de verwezenlijker zich met zijn gansch gezelschap voor de Eila, nden van den Stillen Oceaan in om er « Wher the Pavements Ends » te gaan draaien. In deze nieuwe voortbrengst, die hier ook nog niet is vertoond, vertolkt Novarro de rol van een jonge wilde van een die* eilanden: Montauri... Romantisch zooveel men lust, zag de jonge held zijne populariteit na die film nog groeien.

Daarna waren het « Scaramouche » en « Guerrita ».

« In « Guerrita » (The Name is Woman), vertolkt Ramon de rol van een spaansch soldaat. Dapper, zich opofferende voor de liefde eener vrouw, toont ons de held van het treurspel, net als een nieuw Don José uit « Carmen », a! wat de spaansche ziel aan goede en edelmoedig kan inhouden. »

« Scaramouche », plaatste Ramon gansch op den voorgrond tusschen de overzeesche sterren. Door eene lawine van latijnsche jeune premiers overstelpt vermenigvuldigden de Amerikanen, in hunne dagbladen, de lofzangen ter eere van Ramon Novarro, Rudolph Valentino, Antonio Moreno... De faam van den jongen Mexikaan was voorgoed gevestigd geworden. Na onder de leiding van Rex Ingrarp in het Noorden van Afrika « The Arabian » gedraaid te hebben, werd hem gevraagd de hoofdrol in handen te nemen van eene der ontzagge-lijkste voortbrengsels die de Amerikaan-

FILM-REVUE

sehe kinematographie zal gaan verwezenlijken, « Ben Hur ». Dit werk dat in Amerika, als tooneelstuk een steeds groeiend succes kent, vergde een jonge hoofdrol van allereerste gehalte. Langen tijd schreven de « magazines » wedstrijden uit, waarbij het publiek zelf die hoofdrol moest aanduiden. Eerst werd George Walsh aangeduid, maar tengevolgen van inmiddels opgerezen moeilijkheden, werd eindelijk Ramon Novarro bepaald aangenomen. Voor ’t oogenblik draait hij in Italië en het zou niet onmogelijk zijn dat Rex Ingram en Alice Terry, die in Nice « Mare Nostrum » van Vincente Blasco Ibanez » aan ’t verwezenlijken zijn, aldaar komt vervoegen.

Zeer ontwikkeld, vier talen spreken de, houdt de schepper van « Scaramouche » dol van muziek. Van nature uit een weinig ruw, het gezelschap mijdende, zich van geen enkel omringende, mengt hij zich niet in het wereldsche gedoe, tot groot spijt der talrijke sterren die zeer gelukkig zouden zijn met hem te kunnen dansen of kouten.

Maar Ramon heeft eene meer ernstige bezigheid: hij beoefent zijn stem. Een beroemd New Yorker zangprofes-sor heeft hem verzekerd dat hij zonder moeite, indien hij wilde, zich aan het Metropolitan Opera kon laten verbinden. Naar het schijnt zingt hij de rol van Athaniël uit « Thaïs », zijn lievelings-opera op onberispelijke wijze.

Hoeveel concerten heeft de Mexikaan-sche kunstenaar ten zijnent reeds niet gegeven! Hij houdt er eene voorliefde-voor de muziek zijner landgenooten op na, en hij zou ze meer willen gekend zien. Zijne muziekbibliotheek, eene der rijksten van Hollywood, bestaat uit de volledige werken der groote Engelsche, Fransche en Italiaansche meesters.

Onlangs ontmoette hij te Rome de twee bewonderenswaardige kunstenaars die Lubien Muratore en Lina Cavalieri zijn, en voor hen, zong hij eenige der oude liedjes die hij zoo graag ten gehoo-re brengt.

Muratore liep er zoozeer mede op dat hij Ramon voorstelde een publiek concert te geven, en zoo is het best mogelijk dat men hem kortelings te Parijs in het

openbaar zal zien optreden.

Iets uit Ramon’s privaat leven te weten komen is niet zeer gemakkelijk, daar hij een zeer gesloten karakter heeft Nochtans worden zijne openhartigheid, wilskracht, door al zijne kameraden, en regisseurs erkend, en zij dragen hem groote achting toe.

Hij blijft voortdurend in verbinding met zijne familie, die nu wat minder ongelukkig is, iets waaraan Ramon niet vreemd is. Gebruikte hij zijn eerste salaris dat hij bij Rex Ingram verdiende niet om de zijnen te helpen en de opvoeding van een zijner broeders te verzekeren die hij naar de Hoogeschool van Californië zond?

RAMON NOVARRO

He will be the Scaramouche In Rafael Sabatlni’s great historical romance, soon to be plcturlzed by Rex Ingram.

Ramon is op 6 Februari 1899 te Buengo (Mexiko) geboren, en is nog vrijgezel.

Een groot hart en een groot talent werd ons dus met « Scaramouche » getoond, en we zijn nu in afwachting van hetgene hij in « Guerrita » presteerde, daar deze film hier kortelings aan de markt zal komen.

NEMO.

FILM-REVUE

gl CINE-ROMAN gH

(L’Opinion publique)

(A Woman of Paris)

Naar het Scenario van Charlie Chaplin. Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg. Film van de Artistes Associés. Rolverdeeling

De vader van Marie .... .... Clarence Gilbert

Marie Sinclair .... Edna Purviance

Vader Millet .... Charles French

Moeder Millet .... Lydia Knott

Jean Millet .... Carl Miller

Pierre Revel ....*.... . . Adolphe Menjou

Fifi ) vriendinnen van .... Betty Morissey

Paulette ) Marie „ Malvina Polo

3e Vervolg

« Is me dat een geschiedenis! it riep hij uit. Wie zou er aan gedacht hebben uw bezoek te ontvangen! Het is reeds sedert jaren dat ik u uit het z cht verloor! » En hij riep:

« Moeder! Moeder!

' Daarna hernam hij .

« Sinds den dood van mijn vader woon ik met mijn moeder... »

Marie zag op.

« Is uw vader dood? »

« Herinnert gij u dit niet?... ja. het is waar. gij hebt dit niet kunnen weten. »

De herinnering van dien droeven avond kwam hem voor den geest, en, een syeinig stil, met smart, vertelde hij:

« Ge weet nog dien avond dat wij samen zouden vertrekken. Op het oogenbl.k, dat ik terug thuis kwam, om eenig geld te gaan halen, vond ik mijn vader dood... uitgestrekt in zijn zetel, getroffen door een beroerte... Gij wachttet op mij,

in de statie, Marie... de uren gingen voorbij....

Oh!, ik herinner mij, gij hebt mij aan de telefoon geroepen... maar ons gesprek werd onderbroken door de komst van den dokter... en wanneer ik terug aan het toestel kwam.... waart ge vertrokken... Oh! hoe heb ik naar u gezocht. Ik ben naar Parijs gekomen, liet opzoekingen doen in den omtrek en in al de hotels rond de statie

Montparnasse.... Niemand kon mij aangaande u

de minste inlichting geven— Ah, daar is moeder!... »

De moeder kwam binnen en Marie, de keel loe-genepen, kon geen woord zeggen, zij stond op en groette.

« Zet u toch neder, mejuffer » zegde Mme Millet vriendelijk, a wij gaan juist de thee nemen. Alle avonden verlangt Jean thee. ik ben zeker dat het daardoor komt dat hij zoo slecht kan slapen... Zet u, mejuffer. »

Marie dankte als in een droom— de laatste woorden van Jean speelden haar in het hoofd.

Het geheim van dien avond was opgelost, maar te laat... Een vieeselijke verachting had beiden voor elkaar aangegrepen Het toeval alleen

had daar schuld aan.... Vreugde en verdriet verdeelden het hart van Jean, maar op het cogenblik

kende hij niets dan geluk Marie wist niet hoe

zich te houden en op de herhaalde uitnoodiging van Mme Millet om te gaan zitten, antwoordde 7»i werktuigelijk:

Jean haastte zich naar de keuken om een serviette voor haar te gaan halen. Hij vond er geen enkel die toonbaar was, allen waren dood versleten. Hij wilde Made een grootsche ontvangst bereiden, hij was zoo gelukkig. Hij nam nu de beste serviette, vouwde haar zorgvuldig op en legde ze voor Marie. Alsdan bekwam zij een weinig en vroeg:

« Gij zijt dus kunstschilder geworden? »

« Zooals u ziet, ik heb mijn weg gevonden. »

« En, mejuffer » kwam moeder Millet tusschen. « geen klein beetje. )ean heeft een 2e prijs te Rome behaald.... Sedert gij hem niet meer gezien hebt, iis hij goed' vooruitgegaan »

« Het is waar » antwoordde Made, a het schijnt mij dat ik alles vergeten heb; wanneer ik u de laatste maal gezien heb, waart gij reeds een goed' schilder. Ik herinner nu uw fijne landschappen, het kanaal, ik diende wel eens als model.... »

Hij verwachtte van haar nog meer herinneringen maar plots overkwam hem een grooten angst. Marie had de serviette opengeslagen en men zag daarin een groot gat, en dit deed Jean meer pijn dan al wat hem reeds overkomen was. De pelsen mantel, het schitterend' toilet' van Marie, dit alles zag hij nu duidel.jker. Hij kon niet gelooven dat het ditzelfde meisje was, van 15 jaar geleden, gehuld in een armzalig kleedje, en dewelke hij op een regenachtigen avond begeleidde naar zijn cuders.

Hij vond het geraadzaam niet meer over het verleden te spreken.

Wat Marie betreft, zij was haar ontroering geheel meester. Jean zag nu op welke manier zij haar thee dronk, hoe zij haar een been over het andere legde.... Was het mogelijk?... Was dit nu werkelijk Marie?.... Allerlei vragen kwamen hem op de lippen d'e hij niet stellen durfde.

Eindelijk stond zij op.

« Ik ga u vergezellen » zegde Jean, « het is niet gemakkelijk hier een taxi te vinden. »

« Dit geeft niet » antwoordde zij eenvoudig « mijn rijtuig staat beneden te wachten.

Hij stond meer en meer verbaasd.

« Voor het overige » ging zij verder, « wij zullen elkaar terugzien Ik reken er op dat ge

mijn portret schildert— Wanneer kunt ge naar mij komen? »

« Morgen vroeg, zoo ge wilt. »

« Ja, morgen vroeg. »

Zij gaf haar kaartje, na er eenige woorden op geschreven te hebben. Jean kon nu lezen

Mejuffer Marie Saint-C]mr

« Zij is niet gehuwd » dacht hij.

Hij vergezelde haar tot aan haar auto, maar op het oogenblik dat zij wilde instappen zegde hij: a Maar, ik denk er aan, ge zijt niet voor mij in dit huis gekomen, ik heb u uw bezoek doen missen! »

Zij lachte:

Dit is van geen belang, daar ik u gezien heb. Jean, van avond wil ik geen ander persoon ontmoeten! »

FILM-REVUE

Zij reikte hem haar hand welke hij hartstochtelijk drukte.

Wanneer den volgenden morgen Jean in de slaapkamer van Marie werd geleid, vond hij haar bezig een kleed uit te zoeken hetwe'k uitgespreid lag op haar bed.

« Ge ziet » lachtte zij, « ik denk aan het portret en ik zoek naar het kleed hetwelk mij het best zou gaan. »

Hij antwoordde ernstig:

« In orde, neem uv’ tijd. »

Een onderzoek woelde in zijn geest; den heelen nacht' reeds waren zijn hersens aan het werk geweest. Op welke manier was Marie de rijke vrouw geworden welke hij nu terugvond? Hij wist zeer

goed dat zij geen erfenis wachtende was.... en

dan, vanwaar die verandering van naam?... Saint-

Clair__ zij heette toch Sinclair?....

De aankomst aan haar woning had zijn geest niet gerust gesteld, integendeel. Zijn onthaal door de kamerjuffer, met dien verdachten glimlach, had hem angstig gemaakt. Hij zag met pijn in het harte naar al die rijkdommen welke hem omringden.

En op dit oogenblik kwam er een incident zijn ziel nog meer in de war sturen.

De kamerjuffer, een lade openende om een hoofdtooisel te boeken, liet een voorwerp op den grond vallen, het was een mannencol, maar een col van bijzondere waarde.

Niet op zijn gemak zijnde zag hij naar Marie of zij zijn verlegenheid niet opmerkte. Maar zij dacht niet eens aan hem, zij was verdiept in de keus harer to' letten..

Het kamermesje was vertrokken, doch. zij kwam weldra terug, sloot zorgvuldig de deur achter haar en fluisterde Maiie iets in het oor.

« Welnu, ’t is goed, ik kom! »

Jean meende in de oogen van het kamermeisje een ironischen blik te zien wanneer deze vertrok.

« Ge moet mij vooi een oogenblix verschoonen » zegde Marie, « ik ben verpl cht u alleen te laten.

er is bezoek Neen, neen, blijf! ik ben dadelijk

Hij boog zonder een woord te spreken en Marie verliet de kamer.

Pierre Revel was in het salon, gezeten op de leuning van een fauteuil.

« Ik stoor u zeker toch niet? « vroeg hij, Marie de hand kussende.

Zij glimlachte:

« Welke vraag, ge zijt toch ten uwent.

Hij maakte een onverschillige beweging, een van die beweg'ngen waar de vrouwen niet gaarne Van houden. Gelukkig stelde Marie zich spoedig tevreden.

« Ik was bevreesd dat ge ziek waart » sprak Pierre haar nu toe. <' Ge scheent mij gisteren zoo zenuwachtig en daarom heb »k mij nu gehaast om nieuws van u te vernemen. »

« Ik dank u wel; ik gevoel mij zeer goed en ik maak mij gereed om mijn portiet te laten schilderen door een groot artist. »

« Tiens! » riep Perre vroolijk, « een gelukkig gedacht en een goede verrassing!... En wie heeft de eer uw trekken op het doek te zetten?.... Mijnheer.... »

Zij viel hem haastig in de rede:

« Oh, het is een bekwaam man! Een prijs van Rome heeft hij. Zijn naam zal u niets zeggen! » Hij maakte een beweging van protest.

« Maar ik vraag hem u niet, iieve vriendin. » En terwijl het kamermeisje hem voorbij ging, zegde hij tot deze:

« Ginette, wees zoo vriendelijk mij de gedroogde vruchten te brengen? »

Hij zag haar naar de slaapkamer gaan, de deur niet ver open doen, opdat hij niets zien zou, en daarop hem de gevraagde vruchten brengen.

« Dank u, Ginette, dank u. ge zijt een braaf meisje, zeer verkleefd aan uw meesteres... Neen. neen, ga niet weg, neem de doos en vraag aan mijnheer daarnevens of hij geen vrucht wilt... » Geë gerd ditmaal, liet Mar e zich ontvallen:

« Maar in waarheid... x

P erre schoot in een schaterlach:

« Lieve vriendin, maak u met boos, ik wil u geen opmerking maken; ik heb toch vertrouwen in u, en daarbij, zij*: ge geen meesteres over uw daden? Ik heb maar eens willen lachen, meer niet. ik zweer het u; men zou zeggen dat ge mij niet kent! »

Hij nam zijn hoed.

« Allons » voegde hij er bij, « beken maar dat ik de trouwste uwer vrienden ben. Ik heb vertrou-v/en in uw openhart gheid, Made; gij zijt de eer-lijkste vrouw welke ik ken, waarlijk, en ik weet dat ge ook de eerste zijl. indien er ets bijzonders is, om het mij te zeggen... Vrienden hé? »

Zij legde haar hand in de zijne en riep « Vrienden! »

« A la bonne heure!... Ik kom u dezen avond

halen om te dineeren lot weerziens. beste

vriendin! »

En hij vertrok, opgewekt, wel wetende dat men aan de vrouwen niet meer moet vragen dan ze kunnen geven.

Mar e ging terug naar Jean. Hij stond in bewondering voor de schoone schilderijen.

« Verschooning >.- zegde zijn, « u alleen gelaten te hebben, een bezoek... »

Hij deed teeken, zonder z ch om te diaaien. dat dit weinig te beteekenen had.

Zij ging echter verder:

« Heft was__ een vriend welke om nieuws

Alsdan keerde hij zich om en zag haar in de oogen:

« Ik weet het— ik heb het gehoord. »

Er was een oogenblik stilte. Een we nig verlegen, telde zij haar kleederen op het bed, om de oogen niet te moeten opslaan.

« Wanneer beginnen wij? » vroeg Jean.

Zij antwoordde:

« Zoo spoedig mogelijk. Zult gij u hier instal-leeren of moet ik naar u komen? »

« Het ware goed dat ge naar mijn atelier kwaamt, het licht is daar beter. «

« Ja, het licht moet. goed' zijn, daarbij, ik kom liever naar u. »

Het portret was bijna voltooid, maar Marie had het nog geen enkele maal gez en. Zocdra de zitting geëind gd was had hij het telkens met een doek overdekt.

Meermaals had zij gevraagd om het eens te mogen aanschouwen* maai steeds had Jean gewei -gerd.

« Wanneer het af is. « antwoordde hij telkens.

« Wanneer gij het zoudt zien zon mijn inspiratie verdwenen zijn. »

Zij gehoorzaamde dan wijselijk en ging dan ieder maal, na het werk, nevens hem plaats nemen. Zij spraken over het verleden en daardoor kwam de intimiteit van vroeger terug. Nooit had* Jean Mar e iets gevraagd over haar bestaan. Doch. wanneer hij alleen was had hij verdiiet; een twijfel aangaande haar leven brandde hem op het hart.

{Wordt voortgezetj

Verwacht: « Monsieur Beaucaire ».

1 V '4- FILM-REVUE

Vlaamsche en Fransche uitgave, is het meest aangewezen familieblad van België en is met haar duizenden en duizenden oplaag, en door haar aangenamen inhoud over alles wat de Kinema betreft, en met bijvoeging van het wekelijks ch programma, uitsluitelijk de FILM-REVUE voor een groot aantal Belgische Kinema’s. In die Kinema’s, waar FILM-REVUE eventueel nog mocht ontbreken of niet aanwezig is, zult U goed doen, den Bestuurder erover te raadplegen. Van onze zijde zullen wij alles doen om U tevreden te stellen; van Uwen kant vragen wij dan ook daarvoor beleefd Uwe medewerking. De Redactie.

0 El"

8eht»r en Rtdakii9: Drukkerij « Excelsior »# a. a., Antwerp—

imrt* Oatthuiftraat, It, A»tw*rp*m.