FILM-REVUE

Een Onderhoud met Mama Coogan

Hoe Jackie wordt opgevoed

TIJDENS een kortstondig verblijf te Parijs, kwam het bij ons op, eens te trachten Jackie Coogan te zien. We begaven ons dus op goed valle het uit naar zyn hotel, met verwachtingen « op hoop van zegen », maar...

JACKIE COOGAN

If the screen were spoken of In terms of royalty, Jackie would oertainly be Its little prince.

Coogan Jr was juist met Coogan Sr een uitstapje naar Versailles gaan doen.

We liepen echter geen heel blauwtje op, daar Mrs Coogan was thuisgebleven, en na ons te hebben laten aandienen, was zij zoo welwillend ons te woord te staan.

Zooals het licht te begrijpen is, liep het gesprek natuurlijk over den kleinen held.

— Ik ben Jackie Coogan’s moeder, en dit is mijn geluk. Mijn zoon is nu tien jaar oud, en Mr Coogan en ik doen ons uiterste best om Jackie op te brengen, zooals alle kinderen van zijn ouderdom het dienen.

— Zoowel voor zijn vader als voor zijne « lieve mummy », zooals hij mij noemt, blijft hij steeds de kleine Jackie, een lieve kleine baas, die op een regelmatige wijze eet, net zooals ieder ander kind van zijn ouderdom; die veel speelt, evenveel leert en dan gansch natuurlijk voor het 'objektief komt te staan.

— Gewoonlijk slaapt Jackie van negen tot elf uren per nacht. Hij eet als een. kind, t is te zeggen, een versterkend ontbijt, en daarna niets meer tot het uur van net middagmaal.

— Jackie is nog nihnmer ziek geweest. Alleenlijk werd hij eens het slachtoffer van een auto-ongeluk, toen hij aan. 't draaien was. Dit zal nu een drietal jaren geleden zijn. Het was de eerste maal dat hij bedlegerig was en dan nog met een schedelbreuk.

— Lange weken verlieten wij geen oogenblik zijn sponde, hem verzorgende en God biddende, opdat hij maar spoedig zou hersteld zijn. En Jackie bracht het er door.

— Eene onderwijzeres, Mrs Nora No-wel, zorgt voor zijn onderwijs. In 16 weken tijds verwierf Jackie de kennissen van een kind dat reeds twee jaar op school had doorgebracht. En kan eèn, moeder nu niet trots op haar kind zijn, en dit bekennen?

-— Als Jackie mij bij mijne boodschappen vergezeld, of indien wij eens naar het strand gaan baden, dan wordt ik zeer dikwijls door een heele zwerm menschen omringd, die mij een oneindig getal vragen stellen over Jackie.

— Wat eet hij? Wat drinkt hij? Hoe slaapt hij? Is hij zenuwachtig? Hóéveel tanden heeft hij nog? enz., enz.

— Maar wat men mij het meest van al vraagt is dit:

— Is zijn arbeid niet te moeilijk?

— Vroeger heb ik mijzelve die vraag: reeds gesteld, en zijn vader eveneens:

FILM-REVUE

maar, in gemoede gezegd, denkt u dat wij Jackie zouden toegelaten hebben aan zijn arbeid te blijven, indien deze te lastig of te vermoeiend zou geweest zijn?

— Meer dan eens hebben wij ons zelve rekenschap kunnen geven, dat het voorv hem slechts een vermaak is. Hij gaat naar ’t studio, zooals een ander kind naar ’t spel, Is dit niet het beste bewijs dat hij hoegenaamd geen last van oververmoeidheid ondervindt?

— Voor hem is de arbeid een echt spel. Het studio is zijn eigenlijk huis.

— Dikwijls heb ik hem gezien, tijdens de opname van een tooneel waarin hij noodig was, dat hij den studio-machi-nisten om een hamer en nagels vroeg en ze in hun arbeid wilde bijstaan.

Tevens helpt hij ook de versierders — ten minste in zijn gedacht — en dikwijls richt hij afbeeldsels van schermen op, die hij dan zelf mèt planken en bordpapier, opbouwt.

— Nu en dan snelt hij naar den tuin, om in het zand te gaan spitten. In zijn vrije uren is hij zijn eigen meester en geen enkele wet noch reglement schrijft hem het gebruik van zijn tijd voor.

— Zoo ook voor zijn filmarbeid. Jackie handelt naar zijn ingeving óf den gemoedstoestand waarin hij zich bevindt, zoozeer is men beangstigd om hem niet te vermoeien. Indien hij zich niet tot draaien geschikt gevoelt, welnu, dan draait hij niet. Niemand uit onze omgeving zal hem zeggen dit te doen in plaats van dat, of omgekeerd.

— Ik heb Jackie willen opvoeden zooals eene andere moeder het niet zou gedaan hebben. Geen enkel oogenbKk is zijne populariteit, mijns inziens, verminderd. Voor ons is Jackie niets anders dan ons kind en thuis is er nooit sprake van kinema, en geen enkel zijner bewonderaars overschrijdt onzen drempel. Ten onzent komen er slechts jöhgetjes uit de buurt, die te samen met hem studeeren of spélen.

—— Het anderhalve jaar dat Jackie met Mr Charlie Chaplin heeft doorgebracht, was zonder twijfel het leerrijkste dat hij gekend heeft 'of nog zal kénnen. Mr Chaplin bleef uren lang met mijn zoon praten. Zij spraken over ernstige zaken en de groo.te kunstenaar scheen zich evenzeer te vermaken als de kleine.

— Zoo ook is er nog eene vraag die mij dikwijls wordt gesteld. Deze:

— Wat doet u met het geld dat de kleine verdient?

— Het geld dat Jackie verdient wordt op de meest zekerste wijze geplaatst. Laatstleden werd er op het Hoogerhof te Los Angeles nog een akt onderteekend, mij ais zijne ambtelijke voogdes aanstellend en zijn vader als voogd en officieel beheerder van Jackie’s gelden.

— Wij hebben deze akt aangevraagd om twee redenen:

-— Eerstens was het om Jackie’s geldelijke verdiensten geheel en al te vrij-

JACKIE COOGAN

The appealing little subject of the most spirited bidding contest In film history. Metro finally got “the million-dollar kid.”

waren voor het geval dat hij ons zou moeten missen.

— En tweeder.3, om alle lasterpraatjes den kop in te drukken.'Al het geld dat Jackie wint hoort hem toe; wij beleggen het in zijn naam.

— Hij bewaart de papieren voor de belangrijke aankoopen, de eigendommen bij voorbeeld, en deze akten zijn allen op zijn naarp ingeschreven.

— Zijn geld is op eene bank, op zijn naam gedeponeerd, en een verslag der verschillende operaties wordt regelmatig aan het Hof overgemaakt.

— Het geld waarvan Mr Coogan en ik leven, en waarmede wij Jackie’s op-

4 FILM-REVUE

voeding bekostigen is de vrucht van Mr Coogan s Sr. arbeid.

— Nochtans ontvangt Mr Coogan, in zijne hoedanigheid van beheerder van Jackie’s belangen, een zeker salaris, dat, gevoegd aan hetgenen hij verdient, hem de middelen verschaffen om het gansche huishouden te onderhouden. Dit salaris werd, wel te verstaan, door het Hof vastgesteld.

JACKIE COOGAN

— De oprechte wensch van Mr Coogan en van mij is, van Jàckie de waarde van het geld te doen kennen, en wij veroorloven hem slechts eenig klein geld op zak te hebben, en nimmer of nooit is het hem toegelaten hetzij gelijk wat te koopen, zonder de toelating zijner voogden of van een lid zijner familie.

— Het is hem verboden ijsroom, koude slagroom of gekonfijte vruchten te

.eten, wat niet goed is voor zijn ouderdom of zijn groei.

— Het is ons ten zeerste aangenaam te voelen hoezeer ons kind bemind en bewonderd wordt, maar wij rekenen dit niet als onze verdienste aan, dat hij aldus gevierd wordt. Het is een gave Gods en wij staan hem steeds ter zijde om die gave zoo goed mogelijk te leiden, als ouders het maar kunnen doen.

— Wij dragen evenveel zorg voor Jackie’s godsdienstige opvoeding als voor zijne studies.

— Hij gaat regelmatig ter kerke en naar de zondagschool en verleden jaar is hij gevormd geworden. Zijn eerste bezoek dat hij hier te Parijs aflegde, was aan de Notre-Dame, alwaar hij het Lof bijwoonde. In zijne studiën is de kerkelijke geschiedenis van evenveel belang als de reken- en aardrijkskunde en nooit gaat er een zondag voorbij,, zonder dat Jackie de kerkelijke diensten volgt.

— Indien Jackie de glimlach en de vreugde op de lippen en in het hart van millioenen menschen brengt, dan ben ik gelukkig, ja, ik ben gelukkig dat het mijn kind is, dat hiervoor werd gekozen.

— En hier kan ik niets beters doen dan de woorden aanhalen, door Mr Irvin S. Colb uitgesproken, tÿdens de enkele dagen die hij bij ons in het Westen doorbracht:

« Ik weet niet aan wat wij het geluk te danken hebben Jackie op deze aarde te hebben, zegde Mr Irvin S. Colb, en alles wel ingezien, zijn het misschien de engelen die hem ons gegeven hebben. »

« En ik ben er verre af, het met hem eens te zijn. » NEMO.

Vrije Tribuun

Bij JACKIE COOGAN

— Wat is er te doen, mijnheer, dat al die menschen daar als gekken staan te roepen en te tieren en elkaar onder de voet te ioopen

— De aangesprokene bezag mij als zot. Weet ge het dan niet: Jackie Coogan is zoo juist aangekomen!

Op gevaar, mijn eksteroogen te laten kapottrap-pen, drong ik mij door die huilende menigte heen en bereikte alzoo den kleinen miH:onnair.

— Hallo, boy! riep hij me toe. Dat is hier nog ai iets, hé, ik wist niet dat ik zoo beroemd was.

— Ik wist het ook niet, antwoordde ik verwonderd, dat hij me zoo joviaal aansprak.

FILM-REVUE

— Ge ziet het, met geld komt men overal terecht; eergisteren heb ik weer een bezoek bij den Paus gebracht, lachtte hij.

— Maar, is het dan toch waar, dat gij zulke schatten verdient met het draaien van een film?

— Ik begrijp zelf niet hoe dat kan, bekende hij eerlijk. Als het aan mij moest liggen, dan zouden de filmartisten wat minder en de groote schrijvers en geleerden wat meer geld en? roem verdienen.

Ik stond verstomd over zulk een openhartigheid.

— Zeg eens, vroeg ik, zou die reis van u ook niet wat...

— Reklaam zijn, wilt ge zeker zeggen, viel hij in de rede; natuurlijk, Barnum-reklaam en niets anders!

— Dus, mijnheer Jackie Coogan. zijt gij een soort speelpop in de handen der Amerikaansche filmmagnaten?

— Helaas, ja, zuchtte hij en gaf mij de hand als afscheid.

— Bonjour, waarde heer Coogan, groette ik terug.

— Kust mijn... sekretarissen, met uw «mijnheer»! lachtte hij op z’n Amer kaansch.

Van zulk een uitdrukking uit de mond van dit edel en beroemd *ienschenkind, schrok ik zoo, dat ik door onverwachte beweging met mijn hoofd tegen de... wekker sloeg.

Vier uur, bromde ik vergenoegd, en ik draaide mij nog eens om. /. G.

JETS OVER DRAMA'S

Zooals het gewoonlijk gaat, geeft men in de kinema alle weken een drama. Ik zie wel gaarne een drama, het is wel leerzaam. Maar om er nog een te zien gelijk ik er over eenigen tijd gezien heb, geloof mij vrij, dan zou men er voor goed zijn gading van krijgen.

Eerst en vooral, het was veel te lang en ook schrikkelijk met zijn haar getrokken; doch, dat gebeurt meer. Ten tweede: de vertolking was onbenullig. En dat stuk bedroeg acht lange deelen.

Dat is veel te veel voor een drama, vijf deelen is meer dan genoeg. Utizondering mag men noemen voor de prachtige filmen als «Keizerlijke Viooltjes», «Messalina», enz., daar komen betooverende toiletten en kundige dansen in voor, die uw geest van het eigenlijk onderwerp kunneh brengen. Maar gewoon lijk zijn er toch nog tooneeien die te lang duren en die vervelen. Korte drama’s maken gewoonlijk veel meer effekt op het gemoed van hef publiek dan die lange filmen waarvan men precies niet goed weet hoe te beginnen en hoe hem te eindigen.

Zoo kan ik van bovenstaande film zeggen, dat ik de vrouwelijke artiste in geen enkel der acht deelen zien lachen, wel grimlachen. In een drama ziet men toch, denk ik, van personen, dat zij na veel tegenspoed ondervonden te hebben, een nieuw, het ware geluk tegemoet gaan. Maar neen, deze film was in het geheel zoo niet, men kreeg niets dan zure, onverdraagzame gezichten te zien. Op het einde, ja, kon de partner eenen halven glimlach op het gelaat zijner partenaire tooveren.

En dan zijn er nog die zulke banden, van dat soort, kunstig, leerzaam en wat weet ik al noemen. Och kom, U kunt allen toch wel begrijpen, dat al die banden niet kunstig zijn. Ziet eens hoevelen dat er gemaakt worden. Het zijn maar serie-filmen. Er is misschien maar één film op de honderd, die van het begin tot het einde kunstig kan genoemd worden. De artisten zijn er aan gewoon, fimen voort te brengen. Het geeft hun niets meer; en, hoevelen zijn er niet, die zulke soort of van filmen van dien aard niet gaarne

draaien. Maar zij moeten. Het stuk beteekent niets, maar dat geeft 'nimers niet, met de noodige reklaam komt alles in orde.

Tot daar met die armzalige voortbrengselen.

Men heeft ook l:Imen in episoden, en waarvan het derde deel de herhaling is van het tweede, enz. Dat kan ook heel eentonig zijn, maar in zulke filmen komt nogal eens een personnage voor, dat het publiek in stemming weet te houden, door zijn komieke gebaren of aardige gezegden. Dat is wat anders. Maar in geen gewoon drama heeft men zoo iets niet. En met zulk eenen film eene uiterst dramatische kracht te willen geven, maakt men hem belachelijk en waardeloos.

Alice Faror.

Waarde Tribunisten,

Als regelmatig iezer van het blad « Kinema en Tooneelwereld » meen ik de vrijheid te mogen nemen ook eens mijn gedacht te laten verschijnen in de «Vrije Tribuun».

Waarde Tribunsten, wanneer ik deze regels schrijf iigt het reglement van den laatsten prijskamp voor mij, daarin staat duidelijk te lezen, dat de namen van de in te zenden Fox-filmen moeten bestaan uit vijf woorden. Wanneer ik nu in de uitgaaf van 3 Oktober 1.1. las, dat de oplossing was «De Glorierijke Koningin van Saba», ik daarover zeer verwonderd was. Ten eerste: om reden dat ik deze film alleen kende, onder de naam (verkort) D. K. v. S. Ten tweede: in het nummer van Vrijdag, 8 September 1922, staat de korte inhoud van

K. v. S. en dit is onderteekend door Nemo, denkelijk een der opstellers van dezen prijskamp. Ten derde: omdat ik in de uitgaaf van 26 Mei 1923, ondertitel (nieuwe filmen) lees (verkort) D. K. v. S. Ten vierde: omdat ik maar één enkele maal gelezen heb: « De Glorierijke Kon:ngin van Saba », en dan nog enkel als reklaam van een zekere kinema P. A. van Antwerpen, met daar onder het schrijven (verkort) D. K. v. S., is zeker voor kinema P. A. een groet sukses. Ten vijfde: in hetzelfde nummer, 19 September 1924, met als onderschrift P. D. G. een kort verhaal met namen van filmen; tusschen deze vind ik (verkort) D. K. v. S. Waarom Glorie of Roemrijke weggelaten??? Meer woorden zijn hier niet noodig. Het besluit der redakt’e is wei onwederroepelijk, maar daarom niet vrij van kritiek. Wij hopen dat dit schrijven een vingerwijzing moge wezen aan de redaktie, om in het vervolg zulke gevallen te voorzien aangaande de prijskampen.

P.-S. — Deze regel» geef ik ter overweging aan al de lezers(reesen) van « Kinema- en Tooneelwereld». Oxford F. C. for ever.

ONS ANTWOORD

De Fox-Film, die de oplossing van onze laatstleden albumwedstrijd was, n.l.: « De Glorierijke Koningin van Saba », werd alzoo op het doek gebracht, onder diezelfde naam door de Fox-Film, en daar een Fox-AIbum als prijs was, hadden we ons aan die naam te houden. Nemo.

MUZIEK

Waarom is het muziek noodig in den kinema? Onnoodig nietwaar, beste Tribunisten, daar een artikel over te wijden, daar gij allen zoo goed als ik, het nut daarvan beseffen kunt.

Alleen wil ik eenige woordjes schrijven over de missingen welke de muzikanten in vele kine-mas doen, en dat zij oorzaak zijn, dat de aanschou-wers mistevreden over hun doenwijze zijn, zooals ik het was laatstleden.

FILM-REVUE

Een boeiend drama ontrolde zich voor onze oogen. Een boeiend drama zeg ik, ja lezers, vermits ik vele toeschouwers hun tranen zien wegpinken had, doch de muzikanten bekommerden zich niet om hetgeen het vitte doek voorstelde, vermits zij een vr ooi ijk deuntje u'tgalmden.

Onnoodig u de ontevredenheid der aanschou-wers te melden.

Zou de bestuurder van deze kinema zijn muzikanten geen goede berisping mogen toedienen?

Is het dan zoo lastig, een vrooïijk lied aan te heffen, als er een lachstuk ontrold wordt, of, voor een drama, een klagend lied? Zelfs is het niet moe’lijk den donder na te bootsen, als den film dit vergt.

Voor mij moeten de muzikanten medewerken met deze van het witte doek, zoo zullen zij tenminste de vriendschap der aanwezigen niet verliezen, of weten zij dan niet, dat het muziek veel bijdraagt aan de hoedanigheid van den film?

Tribun'sten, u kunt begrijpen, dat de kinema waar het bovenstaande gebeurd is, mijn bezoek niet meer zal ontvangen: éénmaal çUe stommiteit gezien, is genoeg, zooals dit zou gebeurd zijn met u, waart gij in mijn plaats geweest. Bona.

BENIGE STELREGELS VOOR DE VRIJE TRIbUNISTEN

Beschrijf alleen onderwerpen die ge volkomen meester zijt.

Val niet in persoonlijk- of hatelijkheden.

Wees beknopt, zaakrijk, niet vervelend of wijs-neuz:g. Maak geen misbruik van het geduld der lezers.

Val geen andere would-be-medewerkers aan, omdat ze ster Zoo-en-zoo boven uw favori verkiezen. Schrijf niet om uw naam onderaan gedrukt te zien.

Tracht te oordeeien of uw bijdrage lezens- of drukkenswaard is Wees uw eigen strengste kritieken

Verlies niet uit het oog, dat ge voor een kinema-rùbr'ek schrijft.

Wees vooral uw eigen zelf!

HatXi.nar.

N. d. R. . . Onderschreven volkomen deze stelregels en hopen dat ze door de Vrije Tribunisten zullen genomen en rageeejd worden. .Vcmo.

Kinemabrievenbus

WARD JE. — Î) Pearl White, adres: c/o Hôtel Grillon, rue Baissv S.Anglas, Paris (8c).

2) Van Herbert Rawl nson, kunt U, indien alles goed gaat, binnen de 6 weken antwoord ontvangen.

3) Norman Kerry zendt gratis de hem gevraagde photo; in de Engelsche of Fransche taal te schrijven; adres: c/o Goldwyn Studios, Culver City f(Cal.) U. S. A.

KROEZELKOPjE. — - 1) Hoot Gibson zendt gratis de hem gevraagde foto; adres: c/o Universal Studios, Universal City (Cal.) U. S. A. Voornaamste filmen: « Voice on the Wire », « The Lone Hand », « Roar ng Dan ».

2) William Farnum zendt gratis zijn photo; adres: c/o Paramount Studios 6284, Selma Avenue (Cal.) U. S. A. Voornaamste filmen: « A Tale of Two Cities », a Le Misérables », « If I Were King », « Gord Nuggets ».

3) Mary Pickford, voornaamste filmen: « Tess of the Storm Coutry », « Dorothy Vernon of Had-don Hall», a Little Lord Fauntleroy »; zandt gratis haar photo; adres: Hollywood (Cal. ) U.S.A-

PLANEET MARS. — 1) «Dc Manzonder Naam», rolverdeeling: Peter .Voss (Harry L'edtko); Dodd (Georg-Alexander); Marguerite (Madidy Christians).

2) Meer dan waarschijnlijk zenden zij hunne photo niet gratis; best zoudt u doen hen eenige milliarden marken op te sturen.

3) Harry Liedtke (Peter Voss):s tweemaal gehuwd en cens gescheiden; zijn tw eede vrouw is de tGoneeispeelster Kathe Dorsch.

N.-B. — Zeg eens, m*n beste, /oudt gij ons eens niet kunnen zeggen ol gil bewoond zijt? (We bedoelen natuurlijk geene kle:ne... achtvoeters.

ALICE PAVOR. — We namen goed nota van uw schrijven, voorwat het kleine schilderijtje betreft, want het is er een, we kunnen niet anders dan er u om gelukwenschen, én om de ontwerping én bizonderlijk om de kleuren keuze. Voor wat de ft Vrije Tribuun» betreft, we vragen onze lezers • alleen dat zij hun persoonlijke opvattingen over alles wat de kinema aanbelangt op de stevigste wijze ineengezet, zouden inzetten, en vermats u in de teeken- en schilderkunst zoo goed beslagen zijt, twijfelen we niet dat u op letterkundig gebied insgelijks uw sporen kunt verdienen.

AURORA. — 1) Gloria Swanson is te Chicago in 1899 geboren. r

2) Zoodra we over een cliché beschikken, geven we de levensbeschrijving van Aasta Nielsen; deze is overigens reeds verschenen in c Tooneelwereld » van 24-8-1923; we vermoeden sterk dat men u iets op de mouw heeft willen spelden met die zoogezegde verwantschap.

3) Alice Terry is in 1899 geboren; zij meet I m. 67 en heeft zwarte haren en bruine oogen; gehuwd met Rex Ingram maar naar de laatste berichten, zouden zij gaan scheiden (om niet uit de mode te geraken.

N.-B. — We gelooven dat U het inzicht hebt onze « reglementaire » drie vragenreeks te ontduiken, niet? Voorwat die « Oom Sara »-kwestie aangaat, U houdt er bliksems slechte gedachten op na, hoor!

OTHELLO. — 1 ) Wyndham Standing is de ware naam van die artist; geboren pp 23 Augustus 1880; j gehuwd.

2) Mary Pickford kan in allp falen geschreven worden; adres: Hollywood (Cal.) U.S.A.

3) Claire W:ndsor is gescheiden; zij heeft een zoontje dat nu zes jaar oud as.,

APLOMB. — i) ’t Spijt ons zeer, misschien is Uwe inzending zoek geraakt; bij een volgende gelegenheid, gelieve ze te herhalen.

NANA STREA. — 1) Uw oplossing waa goed, maar daar er méér goede oplossingen waren dan beschikbare prijzen, zoo heeft het lot uitspraak moeten doen en, ongelukkiglijk genoeg, was dit U niet gunstig.

EVA. — 1) In a Manslaughter » 'Het Rekwisito-rium) vertolkte Jack Mower de rol van chauffeur van Leatrice Joy.

2) Dorothy en Lilian hebben beiden hetzelfde

3) De Amerikaansche titel vàn de film «. De Noodlott:ge Smaragd » is « The Green Temptation »; de naam van die vertolker is niet gegeven geworden.

N. B. — Bij het lezen dezer regelen, zal het U toegekende album reeds in. uw bezit zijn.

/. C. — Sessue Hayakawa, adres: c/o 6015, Hollywood Bowlvard (Cal.) U. S. A.

DNOMDE S. — Daar uwe bijdrage een persoonlijk antwoord is, spijt het ons zeer ze niet te kunnen opnemen.

L. AERTS. — 1) Van die. firn hebben wij nog niets gehoord; daar hij reeds zoo lang geleden

FILM-REVUE 7

gedraaid is geworden, bestaat er, ons inziens, weinig kans dat hij hier nog zal vertoond worden.

2) Mary Odette, adres: 11 a. South Hill Park N. W. 3, Londen.

3) De rol van Tih-Minh werd vertolkt door Mary Harald.

» N. B. — Voor wat de prijskamp betreft, verwijzen wij u naar het antwoord uwe «tweelingzuster » Nana Strea, gegeven; die bijdragen zijn de inzendingen voor de Vrije Tribuun.

M. V. — 1) «Het Kind-Koning » (l’Enfant-Roi) rolverdeeling: Lodewijk XVI (Louis Sance); Marie Antoinette (Andrée Lionel); A. de Ferssen (G. Vaultier); de Douph n (J. Meunier).

2) Georges Vaultier, adres: 78, rue de Strass-bourg, Vincennes (Fiance).

3) Andrée Lionel, adres: 15, rue Charton, Neuilly-sur-Seine {France).

N. B. .Zenden hunne foto tegen vergoeding van 2 fr.

SOLANGE. — 1) Georges Vaultier, zie adres -antwoord 2) aan M. V.

2) Georges Melchior, adres: 60, rue de la Colonie, Paris.

3) Léon Mathot, adres: 47, Avenue Félix Faure, Paris.

N. B. — Wat zijn uwe vragen strikt redaktio-neel! Is het misschien de schuld van den Herfst? Neen hoor, dan zijn uw Mechelsche nichtjes wat vriendelijker!!!

MONTE CHRISTO. — 1) Agnès Ayres, adres: c/o Paramount Studios, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.) Lh S. A.

2) Charlie Chaplin, adres: La Brea Avenue 1416 Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Anna May Wang, adres: c/o 6015 Hollywood Bouivard, Hollywood (Cal.) U.’ S. A.

N. B. — Zenden alle drie gratis de hen gevraagde foto.

OOG VOOR OOG — 1) Douglas Fairbanks, adres: Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Men kan hem in alle talen schrijven; een briefport voor het buitenland bedraagt 0.75 fr.

Zeg eens wraakzuchtig mensch, voor wanneer is het

WALLY. — 1) James Oliver Curwood is geen fîîmspeler doch een Amerikaansch letterkundige en bekend avonturen-romanschrijver; o. a. «Kazan de Wolfhond » is van zijnés hand

2) Carmel Myers, adres: 5721 Carlton Way, Hoä-Ijwood (Cal.) U. S. A.

3) Harriet Hammond, adres: c/o 6015 Hollywood Bouivard, Hollywood (Cal.) U. S. A.

GEORGE MARIE. — 1) Zie de levensbeschrijving van Rudolph Valentino, met opgave van juiste ouderdom in het nummer van 3 Oktober 1.1,

2) Zie den ouderdom van GLoria Swanson, antwoord nr I aan Auroia.

3) Sessue Hayakawa is te Tokio op 10 Juni 1889 geboren.

WALLY II. — 1) Gloria Swanson, adres: c/o Société Anonyme Française des Films Paramount, 63, Avenue des Champs Elysées, Paris.

2) Jackie Coogan, adres: c/o Hotel Grillon, 2, rue Boissy d’Anglas, Paris.

3) Zie antwoord nr 1) aan Wally. Daar het geen filmacteur is kunnen wij u het gevraagde adres n et bezorgen.

N. B. — Gelieve voo’ de toekomst te noteeren dat er per week maar drie vragen worden beantwoord. Uwe bijdrage voor de Vrije Tribuun is een persoonlijke aanval en kan bijgevolg niet opgenomen worden.

CORRIE-OMEN 1— 1) Is een té weinig bekend filmartist opdat wij u er de gevraagde inlichtingen kunnen over bezorgen.-

2) Armand Bernard heeft bruine haren en bnrne oogen; ongehuwd, adres: 30, Avenue Kleber, Paris.

3) In welke film en van welke maatschappij hebt u die actrice zien spelen?

N. B. — We zouden die mooie ingekaderde photos wel eens willen zien; t moet net een tentoonstelling zijn, niet?

ROMAINE. — Andrée Örabant is ongehuwd; adres: 5, rue de Brousse, Paris.

LEKKERBEK. — M sschien is Pearl White op reis, of hebt u uw schrijven teruggekregen?

, TITINE. — Zooals we u zegden, is er in België niets te doen; misschien wel in het buitenland; zullen zien wat we voor u daar kunnen doen.

G.45. — 1) De binnentoonéelen van «La Bataille » zijn in het Studio van den Film d’Art te N ee gedraaid geworden.

2) De z.g. zeeslag werd geleverd in de Middel-landsche Zee.

BRUTUS 102. — 1) De film «Notre-Dame de Paris » werd gedraaid door de Universal.

2) De opnamen van die film zijn gemaakt geworden in bet studio en omgeving der Universal, te Universal City in Cal fornië.

3) Hij werd geregisseerd door Wallace Wors-ley en de rolverdeel ng ervan is: Quasimodo (Lon Chaney); Esmeraida (Patsy Ruth Miller); Phoebus (Norman Kerry); Claude Froio (Nigel de Brulier): Jehan (Brandon Hurst); Lodewijk XI (Tully Marshal); Esmeralda’s moeder (Gladys Brockwell).

N. B. — Bijdrage voor de V. T. onopneembaar; is te eenzijdige filmkritiek.

IKKE. — Bijdrage voor de V. T. onopneembaar, is te persoonlijk.

EMMY AND ANDRY. — Bijdrage V. T. is te persoonlijk, kan niet opgenomen worden. NEMO

N. B. — Vragen ons na Zondag toegekomen worden in het voegend nummer beantwoord.

Kinemanieuwsj es

De regisseur Jean Epstein draait voor het oogenblik, voor de films Albatros, een drama, waarmede Nathalie Lissenko eens te meer har groote artistieke gaven zal toonen.

Met elk harer produktie’s, en bijzonder met « Calvaire d’Amour », «Kean» en « Les Ombres qui passent », is de vermaardheid dezer artiste nog verhoogd.

Men herinnert zich dat, tijdens de opname van de laatste film der Albatros, Nathalie Lissenko met tijdelijke blindheid getroffen werd, waardoor zij verplicht was lange maanden in de volstrekte duisternis te blijven; gelukkig voor de schoo-ne treurspeelster, en ook voor de kine-matografische kunst, is zÿ op het oogenblik gansch hersteld, zodat men weldra hare prachtige vertolking zien zal in de produktie « L’Affiche », dewelke Jean Epstein rekent in den loop van de maand Oktober te kunnen voleinden.

FILM-REVUE

MIRIAM ROZBLrLrA

Groote succesfilm naar de roman van B. L. FARJEON

E Londen woont, in een schoon 'huis, de vreedzame familie Ro-zella.

Dien avond verwachtte men den vader, die van een lange reis terugkeerde, toen een taxi voor de deur stil hield, en een gerechtsdienaar bericht aan Madame Ro-zella dat haar man in den trein dood gevonden is; een brief op hem gevonden, kondigt hun ruïne aan.

De armoede doet spoedig haar intrede in het bescheiden vertrek door de Rozella’s gehuurd. De moeder valt ziek de

dochter Miriam en Cecil, de zoon, zijn nog te jong om te werken.

Lady Laverock, die de Rozella’s vroeger kende, neemt Myriam als gezelschapsjuffer aan. Lord Laverock, en zijn vriend Randolph, merken de schoonheid van

Miriam op, maar de genegenheid van Lady Laverock, verwijdert het jonge meisje van tooneelen, d:e haar zouden kunnen kwetsen. f

Lady Laverock, reeds lang lijdende, komt plotseling te sterven, na Miriam n deel harer juweelen gegeven te hebben. Wanneer Mir jam aan Lord Laverock den dood van diens vrouw bericht, wil deze, door den drank bevangen, haar omhelzen. Miriam vlucht. De juweelen haar door Lady Laverock gegeven worden in haar kamer gevonden en Miriam wordt beschuldigd ze gestolen te hebben.

Miriam zoekt overal naar werk, maar nergens wordt ze aangenomen. De armoede wordt steeds grooter en de armoede 'kwijnt meer en meer weg.

Miriam wordt verzocht in den dienst van Randolph te treden, maar ze weigert

Owen Nar es.

volstrekt onder het dak van dien man te leven; maar dan ziet ze den akeligen toestand waarin ze zich bevindt. Ze verstaat ff ar plicht en gaat bij Randolph, die naar een voorschot geeft. Deze som laten aan Madame Rozella en Cecil toe, hunne gezondheid aan de zee te gaan herstellen.

Een groot feest heeft plaats bij Randolph; wanneer de genoodigden vertrokken zijn. ziet Miriam het gevaar dat ze loopt en barst in snikken uit.... Een lief klein meisje treedt binnen; het is de zuster van Randolph: wanneer deze terugkomt vindt hij beiden slapende.

Olivia is Miriam zeer genegen, en vraagt haar als gouvernante.

Zekeren dag verneemt Madame Rozella vanwaar het geld, haar door Miriam gezonden, komt. Een pijnlijk tooneel heeft

De film MIRIAM ROZEi LA wordt vertolkt door een schaar artisten J an eersten rang:

Ben Webster,

Henrietta Watsof, Nina Boucicauit, Gertrude Mac Qoy, Gordon Craig,

'de kleine Marie «inten en de schoone Moyna Mac Gill (in de rol van Miriam)

rajresir

Films C

Plantenstraat,

DUBOIS

40-42, BRUSSEL

plaats tusschen moeder en dochter....

Randolph rechtvaardigt het gedrag van

Miriam Zij heeft alles opgepfferd om

haar moeder en haar broeder te redden...

Ze zou haar eer opgeofferd hebbend....

En vol van liefde en spijt, smeekt Randolph Miriam hem te vergeven en vraagt haar zijn vrouw te worden.

De roman « Miriam Rozella » is het eenigste werk, hetwelk tweemaal in het groote dagblad « Daily Mail » verschenen is. ,

« Miriam Rozella » zal het groot succes van het seizoen worden daar deze film een bijzondere waarde heeft door zijn dramatische kracht, zijn aangrijpend spel en grootsche mis-en-scène.

FILM-REVUE

De sierlijkheid der Dames op het Witte Doek

WE zijn nu het tijdstip genaderd, of beter gezegd al voorbij, dat de filmverhuurders hun voorraad filmen voor het komende winterseizoen hebben opgedaan.

Zooals het ook de vorige, jaren was, zal ditmaal de Amerikaansche voort-brengst de markt wederom overheerschen.

We hadden de gelegenheid eenigen dier lïeeren te zien en vroegen hen om de reden waarom de Fransche film, b.v. bij hen zóó in ongenade stond. Een hunner, een vertegenwoordiger eener Zuid-Ame-rikaansche firma, toonde ons zelf zijn aankoopboekje en we stelden vast dat de Fransche film er dóór zijne afwezigheid in schitterde.

— Maar waarom verkiest u b.v, over-zeesche filmen boven de Fransdhe? Deze zijn doorgaans even goed verzorgd als diegenen welke gij komt te koopen, en zekeren halen het zelfs op de besten der Amerikaansche voortibrengst.

— Waarom?... Ziehier, lees en misschien zult ge begrijpen. En hij reikt ons een Peruviaansch dagblad over, waarin de uitslagen van een te Lima gehouden kinematographische schoonheidswedstrijd te lezen stonden.

Duitschland was er vertegenwoordigd met Hilda Loth in de film Magdalena; de Vereenigde Staten met Clara Kimball ( Young in De Wereld der Zonde; met Pauline Johnson in Blanchette pakte Frankrijk uit; Italië was tegenwoordig met Francesca Bertini in Credo der Liefde.

Het was deze laatste vertolkster — die in Zuid-Amerika steeds graag gezien is geweest — en met haar, heur laatste film die met eene overgroote meerderheid verkozen werden. Zeg nu niet dat gij het niet vat, maar beken liever dat gij het niet wilt begrijpen dat wij de romantische, poëtische en lyrische onderwerpen vertolkt door de mooie, zeer mooie artisten, ver uit verkiezen boven de belangrijkste realistische verhalen die zich in het wereldje der kroegen en krochten afspelen.

— Nochtans telde Blanchette met Mathot, de Féraudy, Leon Bernard en Mme Thérèse Kplb, een kunstige rolverdeeling.

— Dit geef ik wel toe, maar gij vergeet die oude kantonnier, de rondventer Baptiste, waarover in Frankrijk zulk eene reuzenreklame is gemaakt geworden. Geloof mij vrij, al die personnages, al diè tooneelen aangaande het eenvoudige en kalme leven van brave menschen, interes-seeren ons in geenen deele, want ten onzent wil ihet publiek verleden worden door beweging, weelde en schoonheid. Spreek mij b.v. over La Sultane de Y amour met France Dhéliawelnu die film was een waar succes, dat nog niet is uitgeput, en indien dezen band voor de wedstrijd had-de medegedongen, dat had hij zeker bekroond geworden.

— En Blanchette

— Niemand twijfelt er aan dat het stuk door een tooneelgezelschap opgevoerd zoude toegejuicht worden. Maar dan zou er Brieux’s tekst wel zeker voor het grootste gedeelte tusschen geweest zijn, en dezen tekst kan door geen enkel vertaler in het Spaansch goed overgezet worden.

— « Traduttoro, traditoro!.... »

— In Zuid, Amerika, zooals in de verre landen, zijn de bestudeeringen van karakters, karakters die wij hoegenaamd niet begrijpen, ons gansch onverschillig, daar zij té veel van onze zeden verschillen. Wat wij willen is voor alles de vreugde der oogen, mooie houdingen, weelderige toiletten...

— Ik denk wel dat u niet gaat beweren dat onze Európeesche artisten niet mooi zijn.

— Aanbiddelijk!... Ik heb zelfs de eer gehad met verscheidene hunner te spreken. Maar op het doek kleeden zij slecht, of indien u het liever hebt, zij geven den indruk hunne oude kleeren te gebruiken om te draaien. In welke film zult ge b.v. eene Fransche artiste vinden welke de elegantie heeft eener groote Amerikaansche filmdiva?... Ik weet wat u me gaat antwoorden. De Fransche artisten kunnen niet meer aan hunne toiletten besteden dan wat zij verdienen; dan wanneer de Amerikaansche sterren, ondanks de hoo-ge salarissen die zij opstrijken (gemiddeld 2000 dollar per week) door hunne weder-zijdsche maatschappijen voor dewelke zij draaien, gekleed worden.

— En indien ik u eens zegde dat talrijke dametjes van Buenos-Aires, van Rio-de-Janeiro, Montevideo, Santiago, Lima,

FILM-REVUE

Caracas, enz., door de eenvoud der Fransche filmtoiletten zóó ongunstig zijn beïnvloed geworden, dat zij de adressen der groote Parijzer modehuizen vergeten ten bate die van New'-York, die nogthans hunne models nabootsen?

Indien ik een Parijzer modehuis had,

dan zou ik al de Fransche filmdiva’s op mijne kosten kleeden. daar dit voor mij eene onvergelijk- en onbetaalbare reklame zijn zou.

— Weet gij dat in Pérou (!) tot in de kleinste onzer steden toe, er cinema-vertooningen door handige modewerkers

Cvoor de rijke planters- en fokkers-families gegeven worden, daar deze geene andere verstrooiing hebben dan zich te kleeden, uit te schitteren en visiten af te leggen?

— Met een draagbaar projektie-appa-raat doen deze handige reizigers stukken uit filmen zien en hoteeren de bestellingen!

— Weet gij dat zekere toiletten van Mary Miles Minier en van Bebe Daniels zulk een ophef hebben gemaakt dat zij, door de jonge dames besteld, in het la-tijnsch Amerika bij honderdtallen zijn verkocht geworden?

— Hoe deze jonge meisjes die toiletten dragen?... zeer goed, want zij zijn mooi en van latijnsch ras en daardoor elegant van nature uit. Maar wees er dan ook overtuigd van dat bij geene enkele huismoeder het gedacht zou opkomen hare dochters te kleeden zooals Miss Pauline Johnson in Blanchette, en dit alléén om reden van Baptiste, die men ten onzent de film van den « gatchoupino » genoemd heeft.

Van al die gedocumenteerde uitleggingen kunnen we opmaken, dat de Euro-peesche filmnijverheid, onder oogpunt van vrouwensierlijkheid nog ver .ten achter staat bij hare Amerikaansche mededingers. Zij zou het voorbeeld dienen te volgen eener Paramount, b.v. die hare eigen modemagazijnen en ateliers heeft, en die evengoed georganiseerd zijn als die van een Monnaie of van eene Comedie Française.

In de Vereenigde Staten zien wij groote filmregisseurs zooals een Cecil B. de Mille, niet aarzelen van zelve tusschen de

(1) In 1917 gaf de opneming der Peru-viaansche kinemas de volgende cijfers: Lima en ortistreken, 20 kinemas: Le Callao: 10; Huancavelica: 10; Cerro de Pasca: 5; Iquitos: 5; Piuvia: 5; Chi-clayo: 5; Trupillo: 5: Huarar: 5: andere steden: 50.

modellen van Ethel Gaffin, die toiletten te kiezen welke de ster tot aan de nederigste der figuranten zal dragen in de film die hij gaat draaien.

De sierlijkheid in de kinema is een der kenschetsende noten der Amerikaansche uitgave die, om haar in haar keus en opzoekingen te helpen, over artisten beschikt, wier modernisme immer datgene heeft weten te vermijden wat aanstoot geeft.

Zekere toiletten zijn somwijlen buitensporig, maar zij zijn zóó goed gemaakt en bovenal zóó goed gedragen dat het eene begöocehling voor de oogen is waardoor we dikwijls de zwakheden van het scenario vergeten.

Wat men bizonderlijk in de Amerikaansche film dient op te merken, is dat de insceneerders er zich allen op toeleggen, pm hunne vertolkers, in alle mogelijke schoonheid voor te stellen, en die nochtans, geloof ons vrij, niet bekoorlijker is dan de onze, európeesche.

Alleenlijk willen onze insceneerders er zich niet op toeleggen hunne vertolkers te aanschouwen zooals een beeldhouwer het model beschouwt, dat hem de ingeving moet bezorgen om in de klei de smaakvolle en sierlijke lijnen te kneden van het standbeeld dat hij met een goddelijk vuur wil bezielen.

Alhoewel eener voorbijgaande schoonheid, lijken de Amerikaansche kinema-sterren mooi, maar met die schoonheid hun door hunne insceneerders gegeven. Dezen zijn poèten, en zij verheerlijken de vrouw in mooie photos, waarvan men echter niet moet trachten het origineel te zien, wilt gij niet ontgoocheld worden.

Schoonheid en sierlijkheid zijn faktors die men in de kunst niet kan negeeren, maar, helaas, in de geïndustrialiseerde wordt er steeds minder en minder rekening van gehouden, ten koste der poësis van het filmbeeld.

NEMO.

WALLACE MAC DONALD, en niet Eugène O’Br'en zooals gemeld werd, zal de partenaire zijn van Norma Tal madge in

een radiotoestel mede naar de woestijn, tijdens de filming van « The Great Divide »; zij waren ver plicht daar eenige weken te blijven; zoodoende konden alle avonden Alice Terry, Conway Tearle, Wallace Beery en Mae Bush menig concert bij-wonen.

FILM-REVÜE

Het Huis der Leugen

(La Maison du Mensonge)

Scenario van Mary O’Connor, naar de roman van Philips Oppenheim — — a Tooneelschikking van Paul Powell

EiNGEVO'LGE van ongelukkige S beursoperaties werd de oude pro-'JL fessor John Bierly totaal geruïneerd. De man sterft op zijn kléin landgoed in den omtrek van Londen, ten gevolge van de hevigste droefheid, zijn twee dochters Jeanne en Mary, in armoede achterlatend.

Om niet als last te dienen voor haar oudste zuster, stemt Mary erin toe William Pierson te huwen, den vriend en

David Powell wordt door de bekoorlij-. ke en de uitzonderlijke gaven van zijn* nieuwe medewerkster getroffen. Hij geraakt verliefd en bekent zijn liefde. Mary zegt niets over haar eerste huwelijk, en tracht tijd te winnen met de hoop, dàt de echtscheiding weldra eer> einde zal stellen aan haar eerste verbintenis.

Zekeren dag, melden de dagbladen dat William Pierson, die zich naar Kairo begaf, aan boord van de Port-Saïd, het

man van vertrouwen van den ouden professor. Zij heeft zich tot dit huwelijk laten bewegen uit interest en niet uit liefde. Zoodra zij echter verneemt, dat William Pierson, de voornaamste persoon is, die het ruïneeren van haar vader veroorzaakte, verlaat de jonge vrouw het echtelijk dak en gaat zich mét haar zuster te Londen vestigen. Mary vindt er weldra een plaats als secretaresse-archiefbewaarster bij den rijken boekenverzamelaar David Laur.,

slachtoffer werd van een zeeramp in de Middellandsche zee. Ontlast van de eeni-ge hindernis, die haar geluk belette, stemt zij er nu in toe, de vrouw te worden van haar patroon.

Eenigen tijd later echter, toont haar zuster echter haar onthutst, een aankondiging van een dagblad, in dezer voege opgesteld:

« William Pierson, gevestigd te Kairo, » tijdelijk te Londen, Universal Hotel, » Wenscht in betrekking te komen met

FILM-REVUE

» handelshuizen, die hem goede voor-» waarden zouden stellen, om een han-» delsveriegenwoordiging in Egypte uit te » oefenen. »

In plaats van de waarheid aan haar man te zeggen, gaat Mevr. David Laur, heele? maal van streek, 's avonds en per auto, naar het Universal Hotel om er een beslissende samenspraak te hebben met William Pierson. Een hevige woordenwisse-ling grijpt er plaats. William weigert zijn rechten als echtgenoot te laten varren en de plaats te ruimen voor een mededinger. William ontsteekt in de hoogste woede, en valt als neergebliksemd ten gronde neer... Weldra loopt het gerucht dat hij vermoord werd, alhoewel het lijk geen enkel zichtbare kwetsuur draagt...

Mevr. Laur, radeloos, vindt een schuilplaats bij een kozijn van haar man, die hetzelfde hotel (bewoont. Dé autovoerder van Mevrouw, ziende dat zijn meesteres niet naar beneden komt, en op de hoogte zijnde van de gepleegde misdaad, telefoneert aan David. Deze komt toegeloopen en vindt zijn vrouw in de appartementen van den kozijn... De toestand wordt er nog meer ingewikkeld door. David verdenkt zijn vrouw, betrekkingen te onderhouden met den kozijn, en de politie is de meening toegedaan dat Mevr. Laur wel eens meer zou kunnen afweten over den tragischen dood van Pierson.

De echtgenooten keeren naar huis. Een ijskoude stilte heerscht er tusschen beiden. ’s Anderendaags laat Mary haar zuster halen. Deze geeft haar den raad alles aan haar man te bekennen. Mary en David verzoenen zich, terwijl, korten tijd daarna, de wetsdokter, met de lijkschouwing gelast, in zijn verslag elk vermoeden van moord wegneemt. William Pierson is gestorven aan een slagaderbreuk.

Deze gebeurtenissen moest Mary doormaken om uit haar huishoudelijk leven elke leugen te weeren en opdat er boven haar (bedreigd geluk een nieuwe hoopvolle zon zoude schijnen.

fömmant

48, rue Neuve, 48, BRUSSEL

Kinemanieu wsj es

JOHN BOWERS heeft een tijdje de film verlaten om zich te oefenen voor een motorrijwiel-koers. Deze koers wordt gerekend een der gevaarlijkste te zijn welke er tot hiertoe gereden is.

FIRST NATIONAL maakt een produktie met voorhistorische monsters dewelke men alles ziet doen als gewone dieren: eten, loopen, vechten, enz. Het voorspelt een film met de zonderlingste trukken tot hiertoe gezien.

IAN KEITH is de laatste sheik, op het zilveren scherm, om aller harten op hol te brengen en bijzonder te Hollywood. Dit voor de film « Christine of the Hungry Hearts », met medespeelster Florence Vidor.

DE VOORTBRENGER van de film « The Water Babies », naar de novelle van Kingsley, heeft een moeilijke taak te volbrengen. Hij is op dit oogenblik te Miami (Florida) om daar Ie trachten een zwaardvisch en een haai een gevecht te doen aangaan. Dagen en dagen ligt hij op loer om deze lieve diertjes te vangen.

SHIRLEY MASON ie verloofd met Harlan Feng-ler, een motorrijder en, naar wij vernemen, zullen zij spoedig in het huwelijksbootje stappen.

WANNEER men de film «The Man Who Came Back » zien zal, dan zal men ook een gedacht kunnen vormen van den groei en den oogst van pijnappels. Een gedeelte van de film is genomen op een pijnappelplanterif op de Hawaïeilanden, op het eiland Oahu, 15 mijlen van Honolulu. 5000 mijlen reis heeft men aldus moeten afleggen om deze tooneelen op te nemen.

14

FILM-REVUE

KINEROMAN

Grootvader

(Grumpy — Grand Papa)

Vlaamsche bewerking, naar de Paramount-film, door Ed. Neorg

Virginia Bullivant .... May Mac Avoy

Ernest Heron . .... Conrad Nagel

(EERSTE VERVOLG)

Wanneer Grumpy vertrokken was, wandelde Heron de plaats op en neer.

« Ik ken dit » mompelde hij. « Ik heb haar niet genoeg geschreven en Virginia is een meisje welke men niet verwaarloozen mag. Te veel werk heeft mij dit doen vergeten. Wanneer ik Maandag op het bureel kom, zal ik een week verlof vragen en haar naar de schouwburgen en kinemas brengen.*»

Hij wandelde steeds de kamer rond wanneer Suzan binnen kwam.

« Nog iets van uw dienst, Mr Ernest? » vroeg zij.

« Neen, dank u, Suzan. »

Hij wilde haar eenige inlichtingen vragen aangaande Mr Jarvis, maar bedacht zich.

Wanneer hij zich naar het venster keerde, zag hij de schaduw van een man. Hij liet zijn hand in een zijner zakken glijden en greep naar een revolver.

Het is Simpson, mijnheer » zegde Suzan aan den ingang der plaats. « Hij had den trein moeten nemen, maar hij wilde mij spreken. Nu zal de gek heel den nacht aan de statie moeten wachten om den eersten trein te hebben. »

« Gij zijt dien man een fijn dansje aan het leeren, Suzan. »

«'Daar houdt hij van, mijnheer..., Hij is d!ol op me! » lachtte het kamermeisje. «Doch, ik geef hem er geen aanleiding toe. »

« Nu, Suzan, goeden nacht. Ge doet zeker al de lichten uit? En is alle* goed gesloten?»

«Ja, Mijnheer. Daar staat Dawson borg voor... Goeder» nacht, mijnheer. »

Een uur later was eenieder ontwaakt, behalve Grumpy, door een hevig gebel in het salon.

Ruddock was de eerste beneden. Hij zag M. Jarvis, gebogen over iets nabij het haardvuur. Het was het lichaam van Ernest Heron.

« Is hij dood, mijnheer? » vroeg Ruddock.

«Neen, zijn hart klopt nog. Hebt ge niet een v/einig brandewijn? »

Ruddock vond het gevraagde waarop Jarvis or een goede hoeeveelbeid van tusschen de lippen goot van den bezwijnde.'

«Wat is er gebeurd, mijnbeer?» kloeg Ruddock.

« Ik weet het niet. Ik zat op mijn kamer te Iezeai toen i»k plots een zonderling gerucht hoorde. Ik

stormde naar beneden en vond Heron zooals hi| nu is. »

Op dit oogenblik kwamen Virginia en Suzan binnen geloopen.

Jarvis herhaalde wat er gebeurd was.

« Geef mij het adres van de dichtstbij zijnde dokter. », zegde hij. «Ik zal er met mijn auto heen rijden en hem hier brengen. Ik geloof nieü dat hij gevaarlijk gewond is, maar hij heeft een

May Mc Auoy ia the Paramount Picture 'Grumpy* A William deMille Production

Nadat Jarvis vertrokken was, opende Heron spoedig de oogen.

Onmiddeliijk voelde hij in zijn zakken, Waarop de weinige kleur op zijn gelaat, spoedig verdween.

«De damant is weg!» riep hij.

«Diamant?» vroeg Ruddock, a Welke diamant, i’nijnheer?»

« De Lawson-diamant! Ik had hem bij me'. Ik dacht dat ik iemand in den hof zag ea ik opende het venster. Wanneer ik mij «terug trok werd ik aangevallen. Hij moet zeker in de kamer geslopen zijn, wanneer ik naar buiten ging. Ik vocht met hem, maar werd op het achterhoofd door een zwaar voorwerp getroffen. Dit is alles wat ik weet. »

Heron bezwijnde weer, waarop Ruddock hem weer brandewijn gaf.

Wanneer de dokter kwam, sprak deze ernstig, nadat Virginia en Suzan de wonde had helpen reinigen en verbinden .

« Hij moet onmiddellijk naar bed! »

« Ik denk het beste » merkte Ruddock op, «eerst

FILM-REVUE

Mijnheer Bullivant te verwittigen. Ik ken zijn methode. Wanneer hij een zaak in handen kreeg, was het altijd zijn eerste werk, op de plaats zelve een onderzoek te doen vooraleer er iets aangeraakt werd. »

Dezen avond kan hij niets doen » antwoordde Virginia. « Zooals de dokter zegt, wij moeten Ernest naar bed brengen. »

Ruddock stemde toe haar zin te volgen.

« Hij heeft iets in zijn hand » kwam Suzan tusschen, wanneer Ruddock en de dokter, Ernest van den grond lichtten.

Ruddock opende des jongelings hand en haalde èr een witte gardenia uit.

« Dit moet mijnheer Bullivant zien » sprak deze en stak de bloem in zijn zak.

« Hoe is het er mede, dokter? » vroeg Järvi«; welke aan zijn auto gebleven was, maar nu in het salon kwam.

« Binnen een paar dagen zal hij gansch opgeknapt zijn», antwoordde deze. «Het ia een diepe wonde maar niet gevaarlijk. »

Wanneer men den volgend morgen Grumpy de zaak vertelde was hij woedend.

« Waarom, in den naâm van uw gezonde zinnen, hebt ge mij niet dadelijk geroepen. Ruddock? » viel hij tegen hem uit.

« Ik wilde wel, mijnheer, maar Miss Virginia was er tegen », stamelde hij.

« Bah! Laat ge dan een vrouwenrok over u re-geeren? » gromde hij terwijl zijn onderzoekenden blik over het tapijt ging.

« Niets hier te ontdekken » mompelde hij verder.

« Oh ja », zegde Ruddock, « hier is iets dat u misschien belang kan inboezemen. Ik vond dit m de verwrongen hand, van Heron ». Hij haalde daarop de gardenia te voorschijn.

Grumpy ontrukte hem de bloem, nam een vergroot glas uit zijn zak en onderzocht zeer aandachtig het voorwerp.

Men hoorde voetstappen; Grumpy verborg de gardenia in een kie n kastje.

Chamberlain, Jarvis kwam binnen.

« Ik dacht miss Bullivant hier te vinden», zegde hij. a Ik hoor dat haar tante in Londen z:ek is en dacht ik, dat het haar plezier zou doen haar met de auto er heen kte brengen. Dit gaat spoed‘ger dan mét treinen ».

. Hij ging buiten en zag Virginia welke juist naar •beneden kwam.

« Zeer lief van u, mijnheer Jarvis, mij naar Londen te willen voeren { Suzan b/iacht mij daar de boodschap over. Doch, ik kan niet vertrekken terwijl M. Heron in gevaar verkeert... Ik moet grootvader zien. »

Zij zag de gardenia welke Jarvis in het knoopsgat had.

« Oh, dit is de bloem 'welke ik u gisteren avond gaf; laat mij u een andere geven, deze is gansch verwelkt» lachtte zij. Zij ging naar een-bloemen-vaas en haalde er een frissche gardenia uit.

«Ik dank u o Veivolgde Virginia, «voor de diensten welke gij ons gisteravond bewezen hebt». Daarop overhandigde zij hem de boem.

Hij nam de verwelkte van zijn jas en antwoordde:

Wees zoo goed deze te bewaren als een zoete herinnering van mij, ik zal de nieuwe insgelijks als aandenken bij me houden. »

Dit zeggende, overhandigde hij haar de zijne.

Virginia plaatste dezen in haar handzakje.

«Wanneer ge een oogenblik wilt wachten, zal ik grootvader gaan vragen of hij het goed vindt dat ik met u mede ga », zegde zij.

Grumpy staarde haar gramstorig aan, wanneer zij in het salon kwam.

aFrachtig, hetgeen gij gisteravond deed, mejuf-f er! » broemde hij. «Waarom belettet gij M. Ruddock mij te roepen? Nu is er geen enkel spoor te vinden! »

«Dit spijt me geweldig, grootvader», antwoordde het meisje, terwijl er tranen in haar oogen kwamen.

«Nu, nu, ween niet, hé!... Jarvis zegt mij daar dat uw tante ziek is. Ge zult beter doen met haar fee gaan bezoeken, hier kunt ge toch niets uitrichten . »

« Denkt ge dan dat ik Ernest kan verlaten? », stamelde zij.

« Natuurlijk kunt ge dat, Ga, lieveling. Ruddock en ik hebben het druk. »

Wanneer Virginia in de hall kwam, vond zijl Suzan op haar wachten.

« Gij vergeet uw porte-monnaie, mejuffer », zegde deze.

« Dank. u, Suzan, steek hem in mijn handzakje, a. u. b. ».

Wanneer het kamermeisje dit opende, zag zij, de gardenia welke Jarvis aan Virginia gegeven had; doch, zij herkende dadelijk de bloem welke zij voor Heron had in orde gemaakt, gebonden met een lange haar

Zij zegde niets aan haar meesteres, dewelke zij in de auto hielp instappen, doch, nadenkend, trad zijn terug in huis.

Wanneer zij de bibliotheek voorbij ging hoorde: zij Grumpy’s stem.

« Dit kon ik maar niet begrijpen. Ruddock,. Waarom had Ernest deze bloem in zijn hand?... Ik herinner wel dat hij er gisteren een in zijn knoopsgat droeg. Doch, waarom was die verwrongen in zijn hand?»

Suzan trad naar binnen en zag de twee mannen naar een gardenia kijkende.

« Verschooning, mijnheer», zegde het meisje,. « Dit was de bloem niet welke gisteren avond mijnheer Heron droeg. Ik maakte ze voor hem op en bond ze vast aan een blad met een van mijn haren. »

« Niet de bloem d e hij droeg? » sprak Grumpy, verwonderd. « Waar is dan de gardenia welke gij voor hem gereed maakte?»

« In het handzakje van Miss Virginia, mijnheer. Ik heb ze daareven gezien. »

«Dit is klaar, Ruddock », glimladhtte de oude mén.

Hij wende zich tot Suzan.

« Geen woord) daarover aan een levende ziel! » waarschuwde hij... « Ruddock, wij moeten onmiddellijk naar Londen, naar de wonîhg van JarvlsL» voegde hij er bij.

(Wordt vqortgezet)

Verwacht:

DE SPAADSCHE DANSERES

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

La Neige sur les Pas

En rentrant dans son hôtel de la rue de Fran-queville, Marc Romenay, le célèbre architecte parisien, trouve un télégramme lui annonçant que sa femme est mourante à l’hospice du Grand Saint-Bernard et désire lui parler.

Il emmène Juliette, sa petite fille, et la fidèle gouvernante. Seul dans son compartiment, il souffre toute la nuit. Il revit le passé: Voici, sur le coteau de Publier qui domine le Lac de Genève et où l'avait conduit le hasard de sa carrière d’architecte, la Thérèse des premières rencontres avec ses cheveux couleur de châtaigne mûrissante et ses mélancoliques yeux de biche captive. Voici Thérèse fiancée. Voici Thérèse nouvelle mariée faisant son entrée dans cet hôtel, construit pour elle. Voici Thérèse jeune femme, entourée, comblée de luxe. Voici Thérèse, penchée sur le berceau de Juliette. Voici Thérèse, l’été dernier\en Suisse, rencontrant André Norans, cet André Norans complexe, changeant, hardi et tendre, qui lui avait donné la passion de la montagne.

Au matin, en montant en voiture à Martigny, Marc Romenay apprend, par un journal, les détails de l’accident. Thérèse Romenay et André Norans avaient voulu tenter, sans guide, l’ascension du Mont-VelarmUn névé les avait entraînés et ils avaient roulés jusqu’à une saillie rocheuse qui les avait retenus par miracle deux cents mètres plus bas après une chute dans les rochers. Trois jours et deux nuits ils avaient agonisé là. Quand les religieux du Saint-Bernard les avaient découvert, 'André Norans était déjà froid, mais Thérèse vivait encore.

A l’hospice, Marc Romenay apprend du Prieur Dornaz (pie sa femme est sauvée. Thérèse vivra! Thérèse vivra!... Et il retrouve au fond de lui-même une douleur qu’il connaît bien. Tl veut partir sans la revoir. Jusqu’au lendemain il erre dans le couvent sans rien pouvoir décider. Il doit écouter le récit du Père Sonnier qui a trouvé les malheureux. 11 doit apprendre le courage d’André Norans, les tortures de cette lente agonie et comment on a dû arracher les vêtements de Thérèse que la neige et le sang avaient incrustés dans sa chair.

Heures tragiques et cruelles. Que va faire Marc?

Et quand il entre dans la chambre de sa femme, quand il voit son pauvre visage sans beauté et les pansements qui couvrent sa tête rasée, alors il oublie la persistante rancune de son amour et de son orgueil, il oublie le pardon solennel et méprisant qu’il apportait et il dit simplement: ((Ma petite Thérèse, comme tu as dû souffrir ».

Marc Romenay avait au moment du pardon atteint la cime de ses heures déjà vécues, mais ensuite il faut redescendre, il faut ivre. Et 'a vie est

PROGRAMME du 26 au 30 OCTOBRE

1. La Guêpe

(marche)

. Al. Colin

2. Au pays bes Alaouates

voyage

3 b'/lmour jVIannequiq

comédie interprétée par

MARIE PRÉVOST

4. La Perle de Chicago . . Syl Detnars

(Valse de l’opérette)

5 La Neige sur les Pas

d’après le roman de H- BORDEAUX

de l’Académie Française

Pendant la Pause

Récital pour Orgue

PROGRAMMA van 26 tot 30 OCTOBER

1 De Wesp

(marsch)

M. Colin

2 in bet land ber Alaouaten

De biefde jVIodepop g

tooneelspel vertolkt door

MARIE PRÉVOST

|. De Parel van Chicago

(Wals uit de operette)

5 Besneeuwde Voetstappen

naar den roman van H. BORDEAUX

der Fransche Academie

plus cruelle que la mort. Thérèse se rétablit très vite. 11 l’installe avec Juliette à Château d’Ox. De Paris, il fait de brèves apparitions, arrivant le matin et repartant le soir.

Et Thérèse (pii aspire à vivre et que le présent absorbe n’ose pas lui parler. « Il a cessé de m’aimer », pense-t-elle tristement. Et lui se dit: «Je l’aime et cependant... » Ainsi le temps an lieu de les rapprocher, les sépare et ils souffrent en silence, elle de lui, et lui du passé.

Cependant Thérèse a compris que si le pardon vient de Marc, l’oubli viendra d’elle. Elle s’en va dans la vieille maison de Publier. Elle espère, elle attend tous les jours. Et Marc vient. II vient la chercher et elle ne craint plus d’évoquer le passé! Elle lui avoue, en tremblant, qu’après la mort 9 d’André Norans, elle a cherché le morceau de pain . byl Denial's «J« qu’il n’avait pas mangé!... Il était dur, ses dents 0 claquaient, mais elle voulait vivre. Et Marc lui redonne cette fois, librement, le pardon du Saint-Bernard: (( Te crois en toi, Tu es ma femme ».

Au Mont-Velan, la neige fraîche a effacé toutes les traces de l’accident; ainsi la vie, agissante, dure et volontaire, comme une troupe en marche et qui du passé se sert pour construire l’avenir, la vie a été plus forte que l’amour qu’elle contient.

Semaine prochaine à * oc

Programme Pi

Tijdens de Poos

Récita al voor Orgel

< as. m de la Toussaint

tra o réinia re

Le film sen

lationnel

LE HÄ

Tragédie de la Mer

Représentations publiques les:

Samedi 1 nov. (Toussaint) à 8 heures. - Dimanche 2 nov- à 3 et 8 heures Lundi 3 et Jeudi 6 novembre à 8 heures.

RP01M

Besneeuwde Voetstappen *ê

Naar den roman « La Neige sur les Pas » van Henri Bordeaux BEKNOPTE INHOUD Bij île ontvangst van het wreede bericht dat zijn vrouw stervend in het klooster van St-Bernard werd opgenomen, vertrekt Mare Romenay in allei-haast van Parijs, vergezeld van zijn dochtertje Juliette en de goevernante, Mevr. Archer. De reis is voor hem een bron \an onuitsprekelijk lijden: gejaagd en wanhopig snakt hij naar de bestemming, terwijl gansch zijn liefdeleven voor hem opdoemt. Hij verneemt alhier dat zijn vrouw, op een tocht in de bergen met den dubbelzinnigen André Norans, verongelukte; hij is dood, zij werd stervend weergevonden door de broeders. In het kloosetr verneemt hij dat Thérèse gered is. Hij wil •rgeven en toch kwelt hem de duivel van jaloerschheid en gekwetsten hoogmoed. Vergiffenis schenken is het gebaar vanféén stond, maar daarna gaat het leven voort, het leven, besmet met het verleden.

Het wordt de treurnis, van zwijgende smart. Doch langzaam, met haar vrouwelijke fijngevoeligheid zal Thérèse de twijfel oplossen in ëen herboren hoog liefdegevoel.

En lijk in de bergen de sneeuw de laatste sporen van het ongeluk heeft uitgewischt zoo zal ook het overwinnende leven het verleden doen vergaan.

Imprimerie do Centre. 26. Rempart Kipdorp. Anvers

POUR AVOIR UNE BIERE BONNE ET SAINE

VAN HOMBEECK

BERCHEM - Tél. 5210

ItlIlilS en BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

UOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

Uil nnirHuiuii uiniiiiii riiiumiimin 12, rue Van Ertborn Tél. 2921 ANVERS Tél. 2921

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai “FERODO”

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble's Polish

La seule maison de la place fournissan aux garages aux prix de gros

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

EXÉCUTION RAPIDE ET SOIGNÉE

Maison BE RTH Y

106, rue de l’Eglise, 106

Tï? t

Grand choix en toutes sortes de

FO U TIR URSS

Manteaux et casaquins à partir de fr. 3.75

E5a5H5H5H5E5i5E5E5&H5HJ5ESH5H5H5a5E5S5

OUVRAGES DE DAMES

OUVRAGES DESSINÉS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN. DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

HAXOWKItKIîIV

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIQÓED, JUMPERS

Anvers, Rue Vondalstraat, 15, Antwerpen

V 7 ALLE ELEGANTE DAMEN KOOPEN HUNNE

PELSEN

Pelsmantels, Boas en Marabous

in'het

Autos pour Cérémonies, Mariages, Baptêmes || et Fêtes

Garage J- & H. DEHU

Téléphone 3107 'M

42, Canal des\**ïv»«seurs - ANVERS

VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS

PRIX A FORFAIT É

Huis ANNA

Diep3s!raat, 143 - ANTWERPEN

CTËM ËEftrc STR AAT20

yjiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'."'''"'üiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiü

MEUBLES I

I Les plus grands Magasins en Belgique |

I 9 Longue rue des Claires 9 |

(près Meir) |

_ Grand choix de garnitures, 200 salles à manger, | I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah's, | I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. |

I liaison Américaine

Meilleur marché qu'ailleurs

1 Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. t. |

Magasin fermé |

BRODERIES-PERLAGES

ncienne

M— RYCKAERT

Ä. Caucheteux, successeur

Rue Rubens, 17 - Téléphone 12217 Rue Porte St. Georges, 27 - Tél. 1221S

ANVERS

MAISON lit: COXl'IAXCK

Ateliers de,,Plissage et Points-clairs

.. ENGELSCH HOEDE G/î

GAUS

VÜNDELSTR., 19

nabij St. Jansplaatsi

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Füurie k;eus

Ziet Ztalae

ONZE PRIJSKAMP

FOTO’S VAN FILMARTISTEN TE WINNEN!

1 ) Al onze lezers en lezeressen worden vriendelijk verzocht aan onderstaanden prijskamp deel te nemen.

2) Er zijn 12 PARAMOUNTFILMEN op te noemen; dat wil zeggen: Men moet al de punten invullen, hieronder aangeduid, deze vervangen door een letter, waarop men ten slotte den titel verkrijgt van een film. Men neme wel in aandacht dat de reeds gedrukte letters op hun plaats staan en deel uitmaken van den op te noemen naam.

3) Men moet op dit blad zelve de punten invullen, alsook naam en adres, uitknippen en opzenden naar « Kinema- en Tooneelwereld Korte Gasthuisstraat, 16, Antwerpen.

4) Er zijn 24 prijzen te winnen, bestaande uit een serie van

6 foto’s van filmartisten.

3) Zijn er meer dan 24 juiste oplossingen, dan zal het lot beslissen.

6) De oplossingen moeten binnen zijn vóór Vrijdag

7 November.

Naam en Voornaam

Adres