10,000 frank geldprijzen en talrijke prijzen in natura • • H§1

Hugueite Duflos Agnès Ayres

‘-Wedstrijd

Door de (Schoonste en SMeest hotogenieke cVrouw

an België

Sedert men weet dat we ons met cinema-aangelegenheden bezig houden stroomen aanvragen van jonge elementen, welke de loopbaan van film-kunstenaar of film-kunste-nares zouden willen betreden.

Duizenden jonge meisjes en vrouwen, in alle steden en dorpen, uit alle standen; duizenden mooie menschenkinderen, met 'n bekoorlijk figuur en een typische uitdrukking, bieden zich aan als cinema-artiste op te treden.

Welnu, De Cinema en zijn zusterblad Ciné-Revue, willen dien zoo dikwerf uitgesproken wensch onzer vrouwelijke bevolking, niet langer onbeantwoord laten. Er, met dit doel zetten we vanaf heden op touw, den meest boeienden prijskamp dien men denken kan: De Wedstrijd voor de meest Photogenieke Vrouw van België. 70.000 frank

geldprijzen en talrijke prijzen in natura.

Aldus geven we elke lezeres van De Cinema een kans, om te toonen dat ook zij de noodige bekoorlijkheid bezit om als film-artiste, eer en roem te verwerven.

Eén hoofdvereischte wordt van de candidaten evenwel gevergd: dat ze photo-geniek zijn: d. i. dat haar gelaatstrekken die hoedanigheden bezitten, zonder dewelke men niet, met kans van welslagen, een filmrol vervult.

Hoe over deze bijzonderheden geoordeeld, wordt in hiernaast omschreven reglement, waarnaar we alle deelneemsters verwijzen. Ook uiten we onze overtuiging dat bij drommen, uit alle oorden des lands, blonde kopjes en brunette's, jonge meisjes en volwassen vrouwen — héél de bloem onzer bevolking — met graagte aan onzen prijskamp

zullen willen deelnemen.

DE REDAC

Reglement voor de, Candidaten

1° Mogen deelnemen aan dezen wedstrijd, alle vrouwen of jonge meisjes van Belgische nationaliteit, die voor 15 Maart den leeftijd van 16 jaar bereikt hebben, en de hierachter omschreven bepalingen zullen volgen.

2° De candidaat zal aan het adres van De Cinema laten geworden:

a) Twee harer portretten, het eene de face en het andere in profiel (postkaart-formaat), maar zoodanig dat het gezicht 2 centimeters hoogte heeft;

b) Den bon, vastgehecht in de De Cinema (zie blz. 15), nauwkeurig ingevuld. De briefomslag, portretten en bon inhoudende, moet het volgend adres dragen: DE CINEMA, Charles Decosterstaat, 70-72, Brussel, of Provinciestraat, 24, Antwerpen, alsmede de aanwijzing: Wedstrijd van de meest Photogenieke Vrouw van België.

3U Een portret van elke deelneemster zal in de bladen van DE CINEMA verschijnen.

4 De in artikel 2 genoemde zendingen zullen ontvangen worden vanaf 15 Maart tot en met 15 Mei 1923. — Na dit tijdsip zal geen enkel candidatuur in aanmerking genomen worden. Op tijd en stond zullen de portretten der candidaten verschijnen in De Cinema.

5° Een jury, samengesteld uit: Drie cinematographisten, drie Belgische kunstenaars en drie Belgische dagbladschrijvers of letterkundigen, zal gelast worden eene eerstè keus te doen onder de duizenden candidaten en er 20 aan te duiden, waaronder het Belgisch publiek de meest Photogenieke Vrouw van België zal mogen kiezen.

Die 20 candidaten zullen op de kosten van De Cinema gefilmd worden en zullen dus tegelijkertijd op het doek en in de nummers van De Cinema verschijnen, ten einde de keus van het publiek te vergemakkelijken.

Wie deel neemt aan onzen prijskamp, neme de bepalingen van het reglement in acht en vuile den bon in, verschijnend op blz. 75 van DE CINEMA.

UITGEVER REDACTIE HET MUMMED 5Ô C«

J. M EUWISSEN.BRU55EL BCU55EL. (H DEC05TERSTR. 10-12 JAAP ABOMI 25 F

TEL. 3167e ANTWERPEN. PROVINCIE5TFL9V VERSCHIJNT OP VRUDAG

ONZE FILMSTER

Mary PICKFORD

« The world’s sweat-heart »: ze is een kind, zoo zuiver ongedwongen is haar gebarenspel, zoo helder haar blik, zoo rein en tintelend van leven haar heel broos wezen.

Ze is vrouw, door de diepere expressie die leed en vreugde op haar trekken weerspiegelt, door haar spontaan begrip van moederrollen. En boven al, vinden we in haar de gevoelvolle artieste, meegesleept door het te vertolken karakter, en schoonheid scheppend zonder pathos in 't natuurlijk weergeven van karaktervolle vrouwenfiguren.

Niet om haar schoonheid, ten minste niet slechts daarom, is Mary aller lieveling. Het volk schenkt haar zijn sympathie en liefde, omdat het voelt dat deze vrouw begrip heeft van aller leed.

Inderdaad, evenals Dickens Oliver Twist naar waarheid schreef, omdat zijn werk vele grepen bevat uit schrijver’s jeugd, ook zoo vertolkte Mary naar waarheid Pollyana of « langs den dienstgang », omdat deze films veel overeenkomst hadden met de kinderjaren der actrice.

Niet « tusschen rozen en gouden regen», .stond Mary’s wieg; de kleine Gladys Smith — later Mary Pickford geheeten — was nog een popje van 5 jaar, toen haar vader stierf. Moeder moest voor het dagelijksche brood zorgen, drama's spelend in den troep der « Valentine Stock Cy », terwijl Gladys op haar zusje Lottie paste, amper 3 jaar oud, en op Baby Jack, haar broertje, dat nog niet eens loopen kon...

’t Waren harde tijden voor moeder en dochter, tot eens een kinderrol openstond in De Baby van Bootle; de kleine Gladys, die aanwezig was bij de repetitie, zei hardop « ik zal de baby zijn », en het "vijfjarig popje werd aangenomen, trad op naar eder’s voldoening, en speelde voortaan met

groeiend succes comedie-kinderollen. Vanaf dien tijd liet ze zich noemen « Mary Pickford », naar haar grootmoeder’s naam, om niet verward te worden met haar zusje Lottie, die ook voor het voetlicht optrad.

Toen Griffith de jeugdige tooneelspeelster zag, was hij vol geestdrift, en weldra debuteerde Mary in De Luitmaker van Cremone.

In Amerika — meer dan ten onzent — gaan succes en talent gepaard met hooge winsten: weldra verdiende Miss Pickford 2000 dollars per week, bij Paramount, en kort daarna werd dit zeer behoorlijk salaris vertiendubbeld.

't Was de periode van Klein Duiveltje — Ieder zijn Levenswijze — Vadertje Langbeen, gevolgd door de heele reeks prachtige « pictures », die ons zoo boeiden en bekoorden: Pol/iana — Little Lord Fauntleioy — Tess in the Storm - Country en nog meerdere. Te veel zouden we uitwijden, moesten we hier in bijzonderheden treden, aangaande Mis Pick-ford’s spel in elk dier producties; doch in alle vinden we terug, die frischheid, die' dartelheid, dat triom-fankelijk optimisme, die de hoofdtrekken van Mary’s karakter zijn.

Roem, weelde, rijkdom is thans het part der groote kunstenares, doch bescheiden, teerhartig en zacht is zij gebleven te midden harer . triomfen. Het lieve bekje, wier oolijke stoute replieken, Griffith hadden aangetrokken, is nu een der mooiste vrouwen-figuren van de Amerikaansche cinefna-wereld geworden.

Was zij het niet die de meeste stemmen op zich vereenigde, voor de mooiste Amerikaansche cinema-artieste? Haar fijn besneden profiel, wel-gevormden mond, prachtige oogen, en vooral de weelderige golvingen van heur haar en de liefde-trek van haar heerlijk gelaat, oefenen op den toeschouwer, wanneer ze op het doek verschijnt, eene onzeggelijke aantrekkingskracht.

Eene aantrekkingskracht, die zich wellicht vóór haar komst op aarde moet hebben doen gelden waar toch blijkt dat reeds ettelijke jaren her. Genestet '

Mary neemt kennis van het scenario van Tess in het Stormtand.

op haar dichtte, want op wie anders dan Mary, zouden die verzen toepasselijk zijn, den wensch vertolkenk van iederen toeschouwer, die zijn hart voelt kloppen van liefde en stoute hoop bij Miss Pickford’s spel:

Geef een meisje blonde lokken.

Lippen, nimmer moe of bang Om te kussen en te jokken Heel het lieve leven lang;

Rozenblosjes, sneeuwen handen,

Hemelsche oogen, elpen tanden.

Ranke leest en vluggen voet;

Armpjes om er in te vliegen.

Of een kindje op te wiegen.

En een blij gestemd gemoed.

Lieve hemel, hoor mijn beden.

Geef haar zachtheid, stille trouw.

En die duizend kleinigheden.

Die zoo lief staan aan een vrouw.

Kleine zonden, teed're nukken,

Die ons gloeiend hart verrukken,

Liefde’s dart’le poëzij;

Geef haar wat zich de engel denken En uw rijkste gift kan schenken.

En dan, hemel, geef haar mij!

MARNIX.

Hoe men sterft... op het doek

(Vervolg van blz. 5)

als een wriemelenden paling, valt dan eindelijk uitgeput neder en herhaalt, ter aarde liggende, nog eenige kéeren zekere Zweed-sche lichaamsoefeningen. Marmerwit trekt hij de akeligste gezichten, .die den toeschouwer doen rillen en huiveren, hij gorgelt en raaskalt, hij kwijlt en ijlt, en eindelijk stemt hij er in toe den laatsten snik te geven. Hij is een man des doods. Neen, nog niet. Nog een laatste sparteling, nog een stuiptrekking, dan nog een geweldige laatste luchtsprong met de pikkels hoog-op.

Terwijl op zekeren dag een film zoo een

Mnry en haar kameraadje in Pollyana.

langen doodstrijd tot vervelen« toe afroldev riep een stem: « Verrek toch, sterf toch! »

Op dit ‘lioogöt tragieoh doodisaogenibilik.,ver-. wekte deze uitroep, losgewrongen uit een lang toegeschroefde keel, een uitbundige lachbui, wat niet .te verwonderen is. wijl vreugde meestal uit droefheid geboren wordt, evenals humor oplacht uit scherpe tegenstellingen.

De spontane kreet van dezen toeschouwer houdt wellicht een nuttige leering in voor kinemaledders en artisten. Geen wonder. Do-cinematogi'aaf, de waarheidskunst hij uitnemendheid, moet zooveel mogelijk het -echte-leven uitbeelden en al het conven-tiohneele, het gemaakte en opgeschroefde van kant laten. Zoo moet de dood, buiten enkele uitzon-, deringon, zoo 'kort mogelijk geschieden, zone. der in al die onbenullige bijkomstigheden te treden.

Enkel moet dé waarheid hooguit schitterglanzen en al wat haar verminkt en verkracht, moet geweerd worde om ook eenmaal niet het verwijt van een toeschouwer te hooren: « Verrek, sterf dan toch! »

Mary in less in the Ctorm-Country.

cJioe men sterft... op het doek

Heeft hij nog- een geducht pak slagen noodig

« Als een dief in den nacht zal de dood u verrassen ». getuigde Christus. Inderdaad, de dieven gaan door den band -een snellen gang met ons. Zij stelen niet alleen ons have en goed, maar ook ons leven. Uit geld- en hebzucht spelen zij korte metten met on-s. Ofwel krijgt gij zoo’n heete blauwe plekken op uw krimpend lijf geslagen dat ge enkele minuten later onder veel kermen de pijp aan Maarten geeft, ofwel smijten ze u door de venster morsdood, ofwel bliksemen ze u van de frappen en komt gij neder met gebroken schedel, ribben en beenen, ofwel vlijmen zij u dood neder met een scheermes of scherpen dolk; ofwel vlammen ze u met eenige knallende kogels uit een browning uw -hersenpan of hart stuk.

Heden ten dage beschikken de heeren moordenaars over zooveel wapens, vergif en ander getuig om in enkele sekooden uw levens-lampje uit te dooven.

Op het scherm echter, waar de memsche-lijke drama’s vertoond worden, sterft men zoo gauw niet.

’t Is slechts bij uitzondering dat een man die van het hoogste verdiep naar beneden buitelt en tuimelt, morsdood is. Geldt het een bioscooproman-, dan is hij bijna onsterfelijk, en gloeiende ijzers -en tangen helpen hem zoo snel niet naar 't pierenland. Doch hij een dramatisch tooneel hee-ft hij tijd om een larag-zam-en dood te sterven. Hij heeft den tijd om zijn testament te herlezen, zelfs zijn laatste wilsbeschikking te wijzigen, zijn geldkof-fer in v-eilige handen t,e brengen, zicli op z’n duizend gemakken in een donzige leunstoel neer te hurken en allerlei kleinigheden te verrichten* alvorens voor goed van ’t aar-dsch komisch-tragisch tooneel .te verdwijnen.

Doch dit is nog niemendal. Er zijn lui, die heelemaal niet willen sterven. De Amerikaan b.v. vindt nog de noodige kracht om zich tot bij dein telefoon te slepen, eenige -minuten op d>e aansluiting te wachten, de politie, zijn vrienden en zijn zakenlui te verwittigen. En

wijl hij over een herkulische kracht beschikt, heeft hij dikwijls nog een geducht pak slagen noodig eer hij naar de andere wereld met pak -en zak verhuist eh hij zijn oogen luik-d-icht sluit.

De Zweed staat dichter bij de waarheid en is karig met alles, evenals de Noorderzon met haar licht over zijn mooi land. Hier hebben wij den eenvou-digen dood zonder woorden-omhaal. Hij sterft zacht en kalm in zijn bed, een laatsten keer droomeod over een heerlijk landsohap, waaraan een zoete herinnering hangt. Stilletjes richt hij de oogen ten hemel, terwijl langzaam zijn hoofd op zijn borst knikkebolt en lijze neerzwicht. Zoo heeft de Zweed het minste leed om uit. dit tranendal, te vertrekken.

De Italiaan daarentegen sterft met veel pracht en praal. Tot het einde is hij aanstellerig, plechtig en verheven. Met afgemeten stappen meet hij het tooneel, dan ploft hij in een fluweelen zetel neder, diepe zuchten slakend; het wit van zijn oogen flikkerglanst, op groot« vellen ministerspapier pent hij zijn -ellenlang testament neder en strijdt dan zijn pijnlijken doodstrijd uit. -Hij rukt, zich zijn weelderigen haarbos uit, doorkerft zijn ver-bruind gelaat, knielt deemoedig neder, maar springt dan -weder snel recht; hij herinnert zich dat .hij vergeten heeft compromitteeren-de papieren te verbranden, krijgt opeens, tot overmaat van rampen, een dolksteek iim den rug: maar wat is dat voor hem? Hij werkt nog met handen en voeten, hij wringt zich

(Zie vervolg bz. 4.)

Krijgt op eens tot overmaat van rampen, een dolksteek in den rug.

DE KLEUR »FILM

DE SUBTRACTIEVE METHODE

Bij den eersten blik schijnt deze methode om filmen in natuurlijke kleuren daar te stellen te stuiten op onoverwinnelijke hinderpalen. Inderdaad, deze werkwijze berust op, het gebruiken van drie negatief-Urnen opgenomen door een rood, groen en blauw-vio-be«t filter. Dam moet van elk negatief een posi-tief-afdruk gemaakt en wel in de komple-mentkleur van den filter. Kn nu vooral staat men voor de groote moeilijkheid1: de drie afdrukken moeten laag tegen laag en met nauwkeurig-dekkende beelden op elkaar geperst. Een eenvoudig op elkaar leggen is niet voldoende; want dan zou men het pröjectie-objektief niet scherp kunnen stellen. Y7artdaar dat men van den derden filmhand de belichte gelatine-laag moet afnamen en deze tussohen de twee andere filmen aanbrengen. Praktisch is dat ondoenbaar.

Zoo wou Hardinge Goulborn Giffard (in 1913) van de drie door de kleureriifilters bekomen negatieven eerie, b.v. de rood-opname, afdrukken op een uiterst gevoeligen film die hij in een groen, toonbad tintte om hem na het droogen te bekleeden met een zekere lakstof (oplossing van celluloid in amyl-ace-taat). Hierop wordt een nieuwe, gevoelige laag aangebracht; daarop drukt men het tweede negatief (groen-opmame), 'dat men rood tint. met dezelfde oplossing bedekt, gevoelig maakt en voor een derde maal bedrukt,, waarop een laatste tinting (geel) volgt. Hef is wel verstaan, dat steeds bij het afdrukken het eene beeld haarfijn het andere moet dek kein. Het was een waar duivelswerk en werkelijke goede resultaten werden er niet mede bereikt.

Eenvoudiger was de opvatting van A. Hernandez Mejia, met zijn « Holograph ». Hierworden slechts twee negatieven gebruikt., verzakend aam de blauw-violette opname (welke het geel-beeld bevat). Om in die toon-onvol lediging te voorzien, gaf hij aan den positief film een dit menage: ten 'grondtoon, positieffilm een citroengelen grondtoon en die verder langs de twee zijden hedekt werd met een gevoelige laag. Zoo kunnen de twee-negatieven (oranje- en groenopname) daarop tegelijkertijd worden afgedrukt. Om deze bewerkingen 'mogelijk te maken, bouwde Mejia speciale opname- em afdrukapparaten. Doch / slechts gunstige opnaam-tooneelen met voor- ' deelige kleuren konden in aanmerking komen (izooals we reed« ook in het « adiditie/ve » kinemacolor-procédié hebban, gezien).

Het ontbrekend wit (voor de geeltinting van den film) wordt door kontrast verkregen.

J. E. Thornton volgt denzelfiden weg, rnaar-het gelijke gëel-kleuren is weggelaten.

A. Mills en Battistini trachtten ook deze methode te verbeteren. Eenigem, tijd latei' deed F. W. Donisthorpe een nieuwe, eigenaardige poging. Twee opnamen worden gemaakt, één door een Lebrood, een ander door een groen filter. Van de laatste wordt een-positief gemaakt en op bet eerste (rood) negatief gelegd. Bij doorzicht zijn zwarte, witte en grijze voorwerpen niet zichtbaar. (Want wat zwart is op bet negatief blijft zwart in bet positief.) Anders is bet met de gekleurde sujekten. Een groen voorwerp is in rood-me-gatief wit; in groen-positief ook wit; een rood voorwerp altijd zwart. Het voornaamste is bet zwart, wit en grijs in de echte kleuren om ie zetten. Daarvoor gebruikt de uitvinder ( een reeks toonbaderi.

Voor het opnemen van negatieven met de subtractieve methode hoeft, dan ook een toestel met drie neven elkaar geplaatste objek-tieven. achter dewelken de film door gemeenschappelijke grijpers verder bewogen wordt, maar op zulke wijze dat de belichting ter-izelfdertijd geschiedt.

Zoo zocht men ook het middel om slechts één objektief te gebruiken, waarbij de stralenbundel, drager van het opnememde beeld, «door imiddeil van tspiegéls of prisma's in drie sectoren verdeeld wordt. Dat is ook het, procédé der z.g. « Priszma-films », die na vele proefnemingen erin gelukt zijn reeds mooie resultaten te bereiken. Men herinnere zich -even « Het Glorierijke Avontuur », de historische band met bijzonder welgelukte gedeelten.

DE AUTOCHROOM-METHODE

Dat blijft de meest belangwekkende van al de middelen: de reohtstreeksche opname in kleuren op één filmband!

Hier steunt men op de uitvinding der Gebroeders Lumière die in photographie de eerste autochroom-platen hebben vervaardigd.

Men zou dus trachten dezelfde samenstelling op den celluloïdiband te bekomen: de raster bestaande mil een uitermate dunne laag fijne aardappelbloemkorrels die vooreerst in de drie gromdkleuren werden getint en achter de emulsielaag aangebraöht.

Twee moeilijkheden dringen zich hier vooral op: bij de kleurenopname gebruikt men een donker-geel filter, wat voor de snelheid van belichting bijzonder hinderlijk is.

Verder is de raster bij de sterke projectie-vergrooting dikwijls oneindig veel te grof, terwijl de groote dichtheid van het positief een uitzonderlijk krachtige lichtbron vergt. Buitendien moest vooreerst een uiterst-gevoe-lige « panchromatische » film gefabriceerd (dus ook gevoelig van on-aktmische stralen als b.v. de roode) om den belichtingstijd (1/16 »ec. per beeldje) normaal te laten.

Tot de oplossing van dit procédé werkten vooral Miethe en Dr Trauber, in Duitschland, Berthon, in Frankrijk. Deze laatste schijnt nu, in samenwerking met Keiler en Dorian, een bepaalde en onder alle opzichten gelukte uitslag te hebben bereikt, die werkelijk als

een oplossing van het moeilijke vraagstuk 7 kan worden aanzien. Het princiep van deze werkwijze kan alzoo samengevat; de pan-chromatisch-gevoelige laag wordt, op den rug van den celluloïdband gegoten, waarvan de andere zijde gelubt wordt op zulke wijze dat er per vierkante millimeter ongeveer 520 lenselementen voorkomen (nieuwe verbeteringen zullen dat aantal nog vermeerderen). Deze film wordt langs zijn gelubte zijde bedekt en het opnaamtoestel voorzien van een groot-koekslems en waarvan die vlinder (diaphragma) verdeeld is in drie sectoren, bedekt elk door een filter (violet-groen en vermiljoen). (Zie figuur II.)

Het afbeeldsel van het opgenomen voorwerp dringt dus door de respectievelijke filter op de kleurlubben. Elk dezer 520 lubben werpt op de emulsielaag een beeld dat zij door de ontvangen (zie füg.,1), volgens de densiteit van de Ikleuirem en 'beelden, en wat zoo kan worden voorgesteld:

BEELD DENSITEIT DER SEGMENTEN

Groen good Violet

Wit of g rij» Gelijk

Geel Gelijk — Geen blauw

Rood Geen geel Alleen Geen blauw

Men kan licht vermoeden dat wanneer de film na de ontwikkeling omgezet wordt als bij de autochroomplaten om een positiefbeeld te bekomen en men bij de projectie een lens gebruikt, voorzien van hetizellfdie diaphragma als bij de opname, men juist hetzelfde beeld bekomt door de inverse terugkeer van elk der lichtstralen welke bij de opnamen de film hebben getroffen.

Maar zoo kon elke opname slechts één afdruk hebben, wat dus onder industrieel opzicht geen nut kon opleveren. Een primordiaal belang diende dus gehecht aam, de verwezenlijking van meerdere afdrukken. Dat schijnt gevonden in het afdrukken door projectie. met Slechts een film op diezelfde wijze

(Zie vervolg bz. 74.)

voelde hij zijn macht, ook op een afstand, over haar terugkomen.

Op zekeren avond bracht bij haar de volgende boodschap: « Ik geef u tijd tot middernacht om terug hij mij te komen, zooniet zal ik u voor altijd doen Inslapen! » Cymba weigerde echter terug te gaan en na haar drie vrienden gesmeekt te hebben haar lichaam nooit te verlaten, sliep zij voor altijd in. De jongelieden, haar dood wanend, begraven haar in den kelder.

’s Anderendaags wordt Ghandal Dak gebeten door eene slang en vol wroeging bekent hij alles aan de kunstenaars.

Hij sterft e op hetzelfde oogenblik ontwaakt Cym-ba, frisch en gezond. De kunstenaars verlangen haar alle drie tot vrouw, maar Paul de Guyssac, wien ze sinds lang haar hart geschonken heeft, is de uitverkorene.

Zoo eindigt deze merkwaardige film, die-door zijn mooie sehilderaohtige decors en goed verzorgde too-neelschikking waardig is in onze grootste bioskoop-zalen gespeeld te worden

Zulke ophefmakende titels als hierboven vallen niet in onzen smaak, vooral wanneer het werk geen bijzondere betiteling noodig heeft om zijn waarde en strekking aan te geven. De vijf hoofdrollen — drie jonge mannen, een vrouw en een geheimzinnige .Hindou —- worden naar waarheid vertolkt. Uitmuntende artisten hebbe hun medewerking voor bet, vervaardigen van den film verleend. Het zijn:

Helen Gardner, eene der meest populaire cine-ma-artisten.Ze vertolkte den hoofdrol in groote Ame-rikaansche filmen, als « Arabische adem », « Miss Jekyl en Madame Hyde », « De Vrouw van Caën », « Cleopatra », enz.

Templer Saxe. Geboren in Engeland, studeerde hij aan de universiteit te Boon en te Brussel. Na voleindigde studiën, trad hij op als baryton in de « Carl 1!osa Opera Company ». Zij artisten-loppbaan begon bij in Amerika en wel met den film van Vit »graph « De Kracht der Zwakken ». Later speelde hij nog in « De Leeuw en de .Muis », «Miss Ambition » en « De Tanden van den Tijger », voor Paramount.

Peggy O’Neal, het mooiste model van New-York. Ze heeft voor verschillende beroemde artisten geposeerd.

. Lejarren O’HiHer, een wereldberoemd schilder en teekenaar. e *nd als eej 1er grootste kunstenaars va Amerik .. Deze zes 'L.jode modellen maken van dezen film een echt artistiek stuk, en alle liefhebbers van schoonheid, vooral van vrouwelijke schoonheid, zullen hen daar dankbaar voor zijn.

Scenario. —' In Parijs, in eenzelfde atelier, leefden drie kunstenaars, Robert Whittier, Jo, e Baglus en Paul de Guyssac. Alle drie hadden ze een grooten hartstocht voor het schoone, een edel hart... maar weinig geld.

Op dit tijdstip werd in Parijs ook veel gesproken over een geheimzinnigen Hindou, Chandra Dak, die iedereen verbaasde door zijn bedrevenheid in het hyp-notiseeren. Hij had een bijna bovenaardsohe macht, oj) zijn medium. Cymba, een . vrouw van geheimzinnige afkomst, en naar willekeur kon de Hindou haar in zoo'n die])en slaap dompelen, dat ze wel een doode geleek.

Chandal Dak werd wanhopig verliefd op zijn medium en verloor daardoor alle macht over haar. Ze vluchtte en zocht een schuilplaats hij de drie kunstenaars. die haar als model gebruikten.

De Hindou was woedend, doch langzamerhand

Sultan Klaled in zijn harem

(Vervolg en slot)

Doch Sliman zal d «aanval niet ongewroken laten. Hij is versterking gaan halen en komt nu met zijn mannen binnengestormd in het thee-huis. In een oogwenk is Saïd gebonden en gekneveld en reeds sleept men hem weg.

Maar Saïd vindt vindt nog den moed te roepen tot den ouden Bakir:

— Ik ook, ik ben afkomstig van de Mogh-reb en ik zal de reine Zilah wel tot haar plicht weten te leiden! »

En de oude man is verheugd over deze profetische woorden. Maar nog veel verdriet wacht hem.

Want den volgenden dag weigert Zilah haar vader te volgen naar Irchad, de hoofdplaats van de Moghreb. Haar hart is immers vol van Sliman.

DE VLUCHT DOOR DE WOESTIJN

Saïd zal door de mannen van Sliman ter dood worden gebracht. Door bovenmensche-lïjke inspanningen weet hij echter te ontsnappen. Zijn eerste daad is: de mooie Zilah te gaan schaken. Haastig brengt hij haar bij Bakir en verplicht -hen met hem den tocht door de woestijn aan- te vangen.

Doch Sliman waakt. Zilah zal hem niet ontsnappen! En het wordt een spannende achtervolging door de blakende zandvlakte. Saïd weet steeds te ontsnappen. Hij zorgt voor de bevoorrading van Bakir en Zilah.

Maar deze laatste treurt voortdurend om Sliman.

De woestijn is eindeloos. Irchad. de hoofdstad, is nog ver...

En Bakir, uitgeput van vermoenis. sterft in aanwezigkeid van Zilah.

Op hetzelfde oogenblik verschijnt Sliman. die door zijn volgelingen is verlaten. Een karavaan passeert en neemt Sliman?n Zilah

op. Doch juist komt Saïd toegesneld en hij roept de Arabiere toe:

— De vrouw die gij medevoert moet een heilige zending vervullen' T.aat haar achter!

En onder de kracht van Saïd’s woorden em blikken, gehoorzaamt, d-e overste van de karavaan.

Sliman is woedend. Hij loopt naar Saïd maar deze bedwingt hem als met een geheimzinnige macht.

Waarom doodt gij mij -niet liever?, vraagt Sliman. I

Daarom! zegt Saïd, en hij toont op zijn rechterpols dezelfde tatoeëering als Sliman.

Dan vervolgt Saïd tot zijn broeder en tot Zilah!

—- Vertrekt. Gaat naar Irchad! Ik zal in uw nabijheid blijven en u het n-oodige bezorgen.

RAMPEN OVER IRCHAD

Ondertusschen speien zich schokkende gebeurtenissen af te Irchad. In een paleis, gelegen te midden van prachtige tuinen, is sultan Yali Khaled gansch onder den invloed van zijn uitverkoren eehtgenoote Djabila! Wat kan het hem schelen dat hongersnood heerscht te Irchad en dat het uitgehongerde volk in opstand is gekomen!

Heeft hij niet de liefde van Djahila?

Djahila g'imlaoht wanneer zij slechte berichten uit de stad verneemt. Zij immers heeft haar stad verraden aan vijandelijke stammen, die Irchad zullen overrompelen en beloofd hebben Djahila tot, sultane van de Moghreb uit te roepen.

Op zekeren avond komt een vreemdeling aan op het kasteel. Hij vertelt aan sultan Yali Khaled, dat hij de woestijn heeft doorgetrokken en de spruit is van een grooten vorst. De vreemdeling is niemand anders dan Sliman. Hij heeft Zilah aan de poorten van Irclmd achtergelaten.

Onder de kracht van Said’s woorden en blikken, hebben de welvoerders van Zilah het meisje achtergelaten.

Saïd wil kost wat kost Zilah tien dansen.

De sultan biedt hë-m de gastvrijheid aan en weldra heeft Sliman de mooie Zilah vergeten, want rust hij nu niet in de bekoorlijke armen van Dja-hila, die den sultan- bedriegt?

Saïd echter heeft Zilah opgesloten bij een pottenbakker van Irchad, zekeren Kaddoer, in ai wacht ing dat de profetie zal vervuld worden.

DE OPSTAND

De vijandelijke volksstammen bereiden hun aanval op Irchad. Van de bergen komen gansehë benden ruiters naar de vlakte.

Men sluit de poorten van Irchad. maar de weerstand zal niet haten. Sultan Khaled vlucht als een lafaard langs oödergrondsche gangen. Sliman is bevangen in de armen van de val sehe Djahila en denkt niet aan verdediging.

Saïd tracht te vergeefs de inwoners van Irchad moed in te blazen. Genoeg hebben zij geleden onder hun sultan!

Ten einde raad neemt Said zijn toevlucht tot Zilah.

- Wek de bevolking op tot den weerstand! zegt liij haar. Als gij de stad redt zal Sliman u misschien weer lief krijgen.

En Zilah verschijnt onder het volk.

- Mannen van Irchad! roept zij. Zult gij de schande van een overrompeling dragen.’ Vooruit! ADan- in den strijd! Allah zal u bijstaan.

Op dit oogenblik verschijnt Saïd gewapend, llij gelukt er nu in de bevolking mee te

krijgen, ’t Gevecht vangt langs alle kanten aan. En tegen den- avond is Saïd overwinnaar.

Bevreesd van de volkswoede is Djahila gevlucht. Maar Said vangt haar en veroordee't haar om levend verbrand te worden. Djahila. pleegt echter zelfmoord.

Het volk vereert nu Zilah, die de stad heeft gered. Haar naam is op aller lippen. Maar zij blijft wanhopig.

Wal baat het mij de stad gered te hebben, als ik verlaten blijf van Sliman. snikt zij.

Maar de pottenbakker Kaddoer berispt haar:

— .Sliman was een lafaard! Liever dan mee te vechten met het volk heeft hij zich laten vermoorden op de kussens als een verwijfde kerel!

Het volk eischt Zilah. En als het meisje eindelijk verschijnt, gaat een oorverdoovend gejuich op:

— Heil Zilah! Heil onze Sultane! De zegen van Allah over onze sultane Zilah!

En Zilah keert zich tot Saïd, die juist naderbij gekomen is en zij steekt de armen naar hem uit, zeggende:

— En leve onze Sultan Said El Hamza, die met mij zal trouwen!

Maarf Saïd ziet haar weemoedig aam en fluistert:

— Neen,- het mag niet zijn.. De woestijn

roept mij ,

Eerbifl Mg kust hij den arm van het meisje, springt dan te paard on verdwijnt naar hot Zuiden...

32. LAET SANG ENSPEL.

(Inneming van den Briel, 1572.1

Niet snel, maar opgewekt.

Valerius’ Nederlandsche Gedenck-clanck.

1. Laei sang en spel, tam - oour en fluijt Nu klin-cken tot Gods eer; Dat

2. Gods goet - heijt we - sen moet ver-telt, Die noch soo voor ons sorgt, En

3. De Span - jaert wert ’) nu een ge - bit In sij-nen muyl ge - leyt; God

4. Ghij prin - een, hee - ren van ons landt, Maekt ons de Span-jaert quijt, Mal-

ZfZ

or - - gel, chi - - ter, harp en luyt Oock op-gae, voorden Heer,

ons den Briel en Ma - se stelt Als tot eert vas - te borgt,/. . n.

sy, die daer om hoo - ge sit, Ge-danckt in eeuw-ich - heyt, ~4' Uie

cand’ - ren trouw-lyck biet de hand, In Go-des vrees’ al - tyt,

fërnim

Él=8

haest wel van ons

Tc-eHSt ren kan Duc d’AKve den tv - - ran

( Vei volfJ-

— Dat was inderdaad dom van die grafno-oon!

— Kwade aanpassing! Wansmaak?... Ook hier ligt dat voor ’t grijpen... En toch!!! De vo’ledige, synkronische • en synpsychische meê- saam- en inwerking van muziek en ge-baar-in-heeld zal wel ééns gevonden worden. Geduld!... We zoeken... Doch, onder ons, ik, voor mijn deel, ’k vertrouw voorloopig eer op de toekomst Van cinema-op-muziek dan op het slagen van cinema-met-dialoog. F,en voorbeeld. Beethoven en zijn symfoniën.

— Best mogelijk... Zijn Tiende, meent u?... ’n Succes!... Bij de pers!... De pers, mijnheer! Ba!... A’s de kritikus muziek best kent, dan orakelt hij over eine als een papegaai over de huisihuurwet; kent hij best cine, dan brabbelt hiij over muziek als een walvisch over zalm! Wij hebben ook de koren met Zola’s «Droom» gekregen. Ook weer een succes!... De adaptatie, naar ’t schijnt, de meesterlijke adaptatie, heeft bergen gouds gekost. En de uitslag?... Eren zwaluw in Maart!... Aan ’t eind van ’t ro'leken: de failliet!...

— Een oogenblik!... « Drie Maagdekens-huis »?... Met de motieven van Schubert?... W’as dat niet mooi?... Heerlijk, onvergetelijk mooi?...

— Bah! Met dat fameus avondlied onder den Linde he?... Erlkoning in extenso, dooiden eersten tenor uit Weimar, is ’t niet?... Vijf duizend meter film in blanco, mijnbeer!... De men&chen, die gekomen waren om Schubert’s « Liefdelied » te « zien », vielen er bij in s'aap! Wat denkt ge wel! Ge zit daar drie kwart uuiis, im de pikdonkerste duisternis, om te worden geschokt, en ge wordt zoolang gewiegd!... Dat gaat immers niet op! Zoek iets anders als ge nu toch persé iets moet zoeken. Ligt daar de weg voor de Zevende Kunst?... Toen ze hier, bij ons, « Mireille » hebben afgedraaid, kregen wij bij elke... auditie, negen à tienzenuwtoevallen met de beroemde « Magali mijn teergeliefde » al’één! Gezongen, mijnheer! Aangepast, mijnheer!... Weer een paar kilometer film om die Magali, op haar gemak — én op maat — te laten uitzingen!... Dat gaat niet, mijnheer!... Of zijt gij ziende' blind en hoorende doof?... Kom eens meê... Gauw!... « Het Geheim van den Vuurtoren » loopt op zijn einde... Kom!...

Meteen bracht mij de gegaloneerde naar achter; hief fij de rood zware gordijn op, over mijn hoofd, ’t Was ideaa' duister in de zaal. Hier en daar schermenden, een kop, een hoed, een aardige silhouet. En een Egyptische graf-stilte. Van uit het « Raam op de Hemelen », in zijn intens extralicht — zicht op een stuk ze aan den voet van den toren. Rotsen. Een bootje. De golven komen aangekropen, als slangen met kragen van schuim in een bliksemstraal. En dan, het opschokken, het op-springen-uit-een-stuk, het op-neer-val'en met pakken water e gewuif van brandend schuim. De vuurtoren pal. De boot schommelt. En de stilte alom. Als een orkaan in een droom. Ontzettend!

— Is *t dat niet? fluistert de Neger. Is 't dat niet? Hoe grootseh! Hier zie ik nu den storm. Hier hoor ik hem nu woeden in; mijne verbee'ding. Hij schudt mijn hersens! Doet mijn hart 'krimpen. Voel mijn pols... Ho; suggestie van de stilte boven het zwijgend levende rumoer! En ’t is, begod! niet die piano, en die viool ook niet, die ginder snotteren, onder

de zee-in-passie, ju de dreunende kelders van den toren daar, die 't mij aaindoen, hoor! Zij bestaan eenvoudig niet. ’t Krekel aan den voet van geschokten Gaurisankar! Weg er mee! Weg!... Weg!...

Gelukkig! Kort op deze neger-emotie werden de gordijnen voor goéd opzij geschoven. De zaai liep 'eeg. « Het Geheim » had uit voor dezen avond.

— Da-a-g, beste vriend! Wat zegt gij nu, gij, een kenner, een fijnproever?... Getapeerd, te!...

’t Was John Theo Van Kruck, komponist en orkestmeester van « *t kot » — J. T. Van Kruck dixit die mijn arm uiteensohudde. zoo ’n enthusiast!

Achille GEYZKN

178, KONINKLIJKESTRAAT, BRUSSEL

Telephoon: B 98.04 — Telegram-adres: Geyzella-Brussel

:: Bijhuis: 13, JESUSSTRAAT, ANTWERPEN::

ALGEMEEN AGENT VOOR BELGIË VAN DEN BEKENDEN PIANO

" August Förster „

THE AUTOPIANO Kästner & C° Ltd

IN METAAL GEMONTEERD 9

ALTIJD VOORRADIG - 20.000 ROLLEN -VAN 65 en 88 NOTEN

— C>'hebt het gehoord!... Subliem!... « La Mer » van Paul Gilson!... Zijn schoonste motieven!... Zijn...

— Peuh! zei de Neger en van binnen in langs zijn neus uit, blies hij: « Montmartre ».

— Zwijg gij, Murillo, zei J. Th. Van Kruck, zwijg! Dat i.s eerst een begin! Wij gaan vooruit, zwarte man in de boosheid! Geef mij 'n scenario e ik schrijf er muziek overheen. Muziek voor en om Cinema! Een Cine-opera! Een Cine-symfoniseh drama!

- Dat kan niet, zei dé Neger, verpletterd... Dat kan niet! Neen!

— Kan dat niet? En waarom kan dat niet, duister'ing? En Saint-Saëns die, speciaal, een partituur geschreven heeft voor Cine « Moord op Hertog Guise »? En Michel-Maurice Levy, die een humoristische improvisatie uitgedacht heeft voor « La Conquête des Gaules »? En Arthur Honegger die « La Roue » van Gance, met cine-muziek illustreert? En Boris D inew die voor Fairbanks « Robin-Hoot -> eon symphonisch opera komponeert. Met vijf en zeventig uitvoerders, die hij zelf bestuurt hij de première? En... En ik, John Theo Van Kruck... Nu ja!,., ’k Ben drie minuut over mijn tijd. En 't Syndicaat... Brr!

Ik bekeek den Neger. Murillo bekeek mij. W'e stonden daar, lam van bewondering en... van- geheime vreugde, misschien.

De Neger — waarom Murillo? — zwierde zijn pet in het contro’ehokje; haalde er. van een spijker eigens dichtbij, een fijn grijzen

hoed uit, dien hij met zwierig gebaar opzette... — Eerst zien... ’t Zal mij een opera zijn!,.. Eerst « zien1 », zei de scheele!

Neger. Murillo dus, af.

Ik stak ’n sigaret op en ’k dacht: Wie weet? 't Licht aan die zoldering viel toe en het. leven op straat stond voor mij, open, breed, zwart en koud... Elf uur... Da-agl...

Hendrik COOPMAN Thzn.

O« Kleur-fllm (vervolg »an blz. 7) (

ge lubt ale die eerste de gebruiken, bedleikt met. een gewone emulsie opdat, na juiste regeling van de busopening, elk segment mathematisch juist worde overgebracht op de positieve film. zonder gebruik zelfs van kleur-filters.

Zoo schijnt dus verwezenlijkt een methode van driekleurensynthees door samenkoppeling van lichtmassa’s en vergend noch speciaal toestel, noch problematische bewerking.

BIn langs dien meest rationeelen weg is dus eindelijk, na zooveel jaren onverpoosd zoeken, noesten lij ver en rustelooze wiilakiraoM een bevredigende oplossing gevonden.

Er zal zeker daarom ook nog verbeterd en vereenvoudigd worden, maar de ware, vaste grondslag is nu gelegd.

De kleurenkinematografie is dus heden in het echte bereik der praktijk gekomen. En dat is een mooie, heerlijke overwinning!

AVEDEZ.

IDEAAL,

PRACHTIG

PRAKTISCH

ZUN ONZE

CARILLON

WESTMINSTER

PENDULES

BRUSSEL Rue des Fripiers, 12

ANTWERPEN Schoenmarkt, 12

BRIEVENBUS

JACK GIlAHLEiS WjRiHIOFvVE, Bench tim. — 1) Wat U weten snoef om ifiLlim-artiste it worden, bespreken we in den loop een onzer volgend artikels. 2) 'Zoeken we op. ver neemt u Safes-. 3) Adres Mathot is: 47, avenue Félix Faure, Parijs (15e). 4) Adirés Wamdia iHanoley is: Lastey Studio, Vine Street, 1520. Los Angeles.

N. B. — Omdat tiet blad « Ce Kiilm » zijn lezers aan de « Cinema » schonk, en deze lezers liet begin van dit roman in « De Film » hadden gelezen.

TZUGUA DNAHND. — Ja, waarde lezer, dat zaakje komt wel in orde met den tijd: brengt ons veel lezers, vooral veel abonnenten, en binnen, kort vermeerderen we het aantal bladzijden.

DE SM..., Oostende. — Brief met inlichtingen is ons teruggekeerd. Geef volledig adres op a. u. b..

C. IL, rue Kavell. — Art Accord geboren in Californie 1890. Begon loopbaan, na uit huis wegge vlucht te zijn, met Mary Bickford, Hoot Gibson eu andere, onder leiding van Griffith. Hoofdrol in « Nachtruhen », enz. Cow-boy-filmen geven we weldra ook in «De Cinema», Dank voor wensohen.

NAT BIiNKERiTON. — Ge moogt niet verwarten. Er zij« twee Lincoln’s, de eerste KIen o Lincoln is athleet, de tweede acteur. Zijn echte naam is Otto Luikenhelt.

YVONNE V. L. B„ Gent. — Geen kandidatuur voor den prijskamp wordt in aanmerking genomen, zoo de bon niet vergezeld gaat van twee portretten; herlees daarom het reglement.

Don tot deelname aan den Drijskamp

ooor de

(Schoonste en Dde est Dhotogenieke cVroum oan Delgië

(voornaam),

Mevrouw )

geboren te .... den , woonende straat, n' , te -.... wenscht

deel te nemen aan den prijskamp voor de meest pbotogenieke vrouw van België.

Aan bet bestuur van De Cinema, met de meeste Hoogachting,

(Handteekening)

N. B. — Duidelijk en leesbaar dezen bon invullen, en het zenden aan t volgende adres:

De Cinema. 10-12, Charles De Costerstraat, Brussel, of Provinciestraat, 24, Antwerpen.

fr

Steeds de belangen zijner lezers en lezeressen in acht nemend, wil De Cinema ook nu en dan een bladzijde mode-modellen geven. De teekening, welke men hier afgebeeld ziet, werd uit het tijdschrift De Nieuwste Modes ontleend, overal verkrijgbaar aan 1.50 frank.

/|Als premie voor onze lezeressen, stellen we knippatroons op maat, van deze modellen beschikbaar; om deze te bekomen, tegen matigen prijs, behoeft men ons slechts het hieraan gehecht bonnetje te doen geworden, alsmede

•. ofr- nummer van het model. Wie een degelijk op maat geknipt patroon verlangt, tegen spotgoed koopen prijs

de volgende inlichtingen

nummer van ,

make van deze éénige gelegonteid gebruik.

naam en voornaam, adres, taille-maat.

Alle orders doen geworden aan J. agv van de Cin ma.

FELIX, 20. Albert de Latourstraat, Brussel, of aan den uitu

DE DIRECTIE

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

CRAINQUEBILLE

RESUME:

Crainquebille csl un \ioux marchand des quatre-saisons, brave homme, honnête et borné. Un jour, il reçoit de l'aèrent 64 l'ordre de « circuler » mais comme il attend quatorze sous qu’une cliente est allé chercher, il ne peul obéir immédiatement L'agent verbalise el croit entendre le cri de «Mort aux vaches! » Crainquebille est inculpé d’avoir proféré ce cri et amené au poste, complètement ahuri — Crainquebille dans sa cellule, la trouve magnifique et la vie de prison bien agréable. Par contre la grandiose et grandiloquente cérémonie dn tribunal correctionnel le frappe de terreur et d’admiration.

Les juges lui apparaissent comme des idoles majestueuses et gigantesques. L’agent 64 est investi de toute la puissance de la loi. Malgré le témoignage favorable de l’éminent Docteur Ma thieu qui a vu la scène et qui prévint même le fameux agent 64 de son erreur, mais maladroitement défendu Crainquebille est condamné à i5 jours de prison el 5o fr. d'amende. C’est dans une sorte d'éblouissement qu’il subit son interrogatoire el qu’il entend son jugement... Quinze jours plus tard, poussant sa charrette, il rentre joyeusement dans la vie et reprend son métier d’autrefois. Mais tout le monde lui tourne le dos... Crainquebille ne peut supporter les coups du sort, il va chez le bistro, se met à boire. Et un soir d’hiver le pauvre vieux, désormais sans courage irait se jeter à la Seine, si la « Souris» un petit gavroche souffreteux qui a lui-même bien du mal à gagner sa vie, ne le sauvait en lui rendant un peu d'espérance...

ill!

verras

marche

Mont mart re

Ch. Bore!

LA PROVENCE IGNORÉE

Documentaire

Ch. Gounod

A la manière de d’Artagnan

Comédie dramatique interprétée par William DESMOND

Eigoletto....G. Verdi

Fantaisie

CRAINQUEBILLE

d'après l’œuvre d’Anatole FRANCE avec Maurice de FÉRAUDY dans le rôle titulaire

l'i'llllhllllllia Vllll 8 loi 12 April

Ch. Bore!

Tu verras Montmartre

marsch

£T ONBEKENDE PROVENCE

Oorkonde

Faust (valse) . . . Ch. Gounod

Op de manier van d’Artagnan

Dramatisch tooneelspel met William DESMOND in den hoofdrol

Eigoletto

Fantasie

G. Verdi

CRAINQUEBILLE

Naar het werk van Anatole FRANCE met Maurice de FÉRAUD1 in den titelrol

Ï PROCl _NE La célèbre actrice Alla NAZIMOVA dans

PRINCESSE INCONNUE

Superbe comédie dramatique en 5 par ies

PROCHAINEMENT LE FILM SENSATIONNEL:

NERON

Grand drame Romain en 12 p. interprété par les artistes Français Jacques GRÉTILLAT et Paulette DUVAL. Adaptation musicale spéciale pour CHŒUR MIXTE et GRAND ORCHESTRE

Formidable mise en scène.

Superproduction FOX-FILM

CRAINQUEBILLE

KORTE INHOUD:

Crainquebille is een oude rondventer van fruit, een doorbrave, eerlijke kerel. Op zekeren dag is hij aan de willekeur overgeleverd van agent n. 64 die hem verbiedt op den weg te blijven te staan met zijn wagentje. Wanneer deze zelfde agent plots een schimpend « Dood aan de ratten » hoort, dan wordt Crainquebille van die « misdaad » verdacht en in het gevang geslopt, zonder andere plichts-plegingen. Crainquebille vindt zijn eet prachtig het leven daar heel aangenaam. Het belachelijk-theatraal groolsche van de ceremonie in de rechtbank, vervult hem met ontzetting en bewondering, tevens. De rechters schijnen hem reusachtige afgodsbeelden toe. agent 64 de levende wet. Niettegenstaande de getuigenis ten ontlaste van den grooten Dokter Mathieu die toevallig het bewuste tooueel had bijgewoond en den beruchte» agent zelfs zijn missing had doen inzien, wordt Crain-quebille veroordeeld tol i4 dagen gevang en 5o frank boet. t Is in een droom dat hij zijn ondervraging ondergaat en zijn vonnis hoort... Veertien dagen later, keert hij, blijgezind terug tot het gewone leven, herneemt zijn allrdaagsche doening. Maar iedereen keert hem den rug toe... Crainquebille kan de slagen van bel lot niet onderstaan en hij gaat zich aan den drank verslaven...

En met een grimmigen winteravond wou de ongelukkige oude, moedeloos en tristig een einde maken aan zijn ellénde. Doch op bet oogenblik dat hij zich in de Seine wil werpen redt hem een kleine gavroche, die zelf moeite heeft om door het leven te gaan. Maar toch zal hij den ouden Crain-qucvilic wat moed en hoop geven. Beiden zullen hij elkaar blijven...

Centre, 26. Rempart Kipdorp. Anven

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOMBEECK

BEKCHEM - Tél. 5210

mi:i:i:s en BOUTEILLES - en PUTS

HABILLEZ

VOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

La Fimiiiur« iiénmili' .Linoiiiiiliile

12, rue Van Ertborn

Tél. 2921

Tél. 2921

ANVERS

Agence' pour la Provi ’ce d’Anvers du Vrai "FERODO"

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K F

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s PoUsh

La seule maison de la place f urnissant aux garages aux prix de gro

Maison BERTHY

106, rue de l’Eglise, 106

FO uFin unRS

Arrangements — Réparations Conservation de fourrures Prix avantageux — Travail soigné

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

EXECUTION RAPIDE ET SOIGNÉE

OUVRAGES DE DAMES g

OUVRAGES DESSIIVÉS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

Il VNDWKRKEN

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED,

JUMPERS ij

fg Anvers, Rue Vofidelstraat, 15, Antwerpen g Ef!SfHffasHsz5ïszszs2sasararaffESBSHS2SHSî

GARNITURES

POUR

Fumoirs, Salons, Boudoirs Chambres à coucher Verandah Fauteuils - Club

11, Longue rue du Vanneau

(près du parc)

ijllliiiiiiiiiilillllilllilllillilllllllllllllllllllllillllllllliiiiilllllliiliiliiiiilililiillillllllili

MEUBLES

I Les plus grands Magasins en Belgique |

9 Longue rue des Claires 9

(près Meir)

I Grand choix de garnitures, 200 salles à manger, | I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah’s, | “ bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. |

I Maison Américaine

Meilleur marché qu’aillems I Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. f. | Magasin fermé

Autos pour Cérémonies. Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - ANVERS

VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

uiwdLt&yLr cteil y,

IA cL y/mü

A. ck e*I?oo s - £|36cuxiibt oooei -o

GEHËïïüre STR AAT20

BRODERIES

DESSINS MODERNES

PERLAGES, BOUTONS, POINTSCLAIRS. PLISSAGE

mRYCKAERT

RUE RUBENS, 17, ANVERS

TRAVAIL SOIGNÉ ET RAPIDE

..ENGELSCH HOEDE

V0NDELSTR., 19 CAUS ("abij St.. JanDlaa+s)

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Rüirrje Iç.eus

Ziet Étalage