FILM-REVUE

EENIGE BIOGRAPHISCHE NOTA’S

CORINNE GRIFFITH

ORINNE Griffith is te Texarkana, in den Staat Texas, in 1899 geboren. Hare ouders bezorgden haar eene opvoeding in het klooster van het H. Hart te Nieuw-Orleans. Eens hare studies geëindigd, gevoelde zij zich, zooals zoovele anderen, tot de Stille Kunst aangetrokken en stelde alles in het werk filmactrice te worden. Tengevolge van een schoonheidswedstrijd, waarin zij als primus bekroond werd, bekwam zij rolletjes van figurante bij de Vitraph. Maar al spoedig werd hare natuurlijke bekoorlijkheid opgemerkt en werden haar belangrijker rolletjes toevertrouwd. Hare eerste vertolking van eenige beteekenis was aan de zijde der toenmalige star Earle Williams. Al zeer spoedig steeg hare populariteit in aanzien en werd zij tot den star-titel verheven. Corinne Griffith is eene uitmuntende danseres en ontwerpt zelve hare hoeden en toiletten. Ook is zij bekend voor de sierlijkheid waarmede zij zich weet te kleeden. Hare voornaamste filmen zijn: « The Climbers », « Garter Girl », « Girl of To-Day », « Bab’s Candidate », « Human Collateral », « Tower of Jewels ». Zij is gescheiden van Webster Campbell en hertrouwd met Albert Maresco. Corinne Griffith meet 1 m. 60 en heeft lichtbruin haar en blauwe oogen.

Haar ideaal-Echtgenoot Corinne Griffith houdt er over de ideaal-echtgenoot nog al strenge principes op na, en hierin ligt misschien de reden van haar tweede huwelijk. Ziehier wat zij hare « zeven geboden » noemt: 1°) Hij moet boven alles een eenvoudig mensch zijn, en geen super-man; nooit te slecht en ook nooit te goed... behalve voor mij!

2°) Hij moet eene lenige inborst hebben, nooit eentonig en immer belangwekkend. Hij moet zich zonder bijbedoelingen kunnen vermaken, en tevens bekwaam zijn zijn geest op één punt samen te vatten.

3°) Hij moet van zijn tijd zijn; dit wil zeggen niet te streng, noch te buitensporig, voor wat modes en gewoonten aangaat.

4°) Hij moet goed over de werkelijke waarde zijns gelijken kunnen oordeelen, de oprechtheid van de schijnheiligheid en de bekwaamheid van den bluf weten te onderscheiden.

5°) Hij moet er een smaak op na. houden voor wat de kleedij aangaat, om over de zijne te beslissen alsmede om over de mijne te oordeelen; moet mijn laatste toilet bewonderen, de kleur mijner haren, en deze mijner oogen onder verscheidene lichteffekten gezien.

6°) Hij moet immer mijne nieuwsgierigheid gaande houden; want de man wiens houding in dit of geen geval men op voorhand kan raden is van alle belang ontbloot.

7°) In de club mag hij andere vrouwen bewonderen, indien hij ten slotte zich tot mij keert en besluit: « Zij is wel lief, dit is zeker, maar, alles bij mekaar genomen, kan zij het tegen U niet halen, en het scheelt hem zelfs nog veel! »

Hoe zij haar dag doorbrengt

24 December 1923, 7.30 uur ’s mor-gends. — Ik houd van buiten-studio werk. Het is verrukkend in een vreemd hotel te ontwaken, verwonderd rond te kijken zonder zich oogenblikkelijk rekenschap te kunnen geven waar men zich bevindt. Ik sta op, open de vensters en kijk naar buiten. Van uit mijne kamer is het een prachtig zicht. Onder mij de Kaap Florida en de Golf van Mexico. Deze morgend is zoo blauw als de spreekwoordelijke zee —— van hemelsblauw azuur.

OUVRAGES DE DAMES

OUVRAGES RESSUYÉS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN,

DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

Il AM>WK |{ KEiY

S WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vondalstraat, 15, Antwerpen

-r ALLE ELEGANTE DAMEN KOOPEN HUNNE

PELSEN

Pelsmantels, Boas en Marabous

in het

Huis ANNA

tOiepjstraat, 140 - ANTWERPEN

I MEUBLES I

I Les plus grands Magasins en Belgique |

9 Longue rue des Claires 9 g

(près Meir)

Grand choix de garnitures. 200 salies à manger, | g chambres à coucher, salons, cuisines, verandah's, | g bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. g

Maison Américaine |

Meilleur marché qu’ailleurs I Ouvert tous les jours jusqu'à 8 h. s. | I Magasin fermé g

Autos poui Cérémonies, Mariages. Baptêmes

et Fêtes

Garage J & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - ANVERS VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FOR r AIT

BRODERIES-PERLAGES

ancienne

M RV0KAERT

A. Caucheteux successeur

Rue Rubens, 17 - Téléphone 12217 Rue Porte St. Georges, 27 - Téi. 12218

ANVERS

MAISON? DE CONFIANCE

Ateliers de „Plissage et Points-clairs

.. EIVGELSCH HOEDENMA GA Z!JDI..

VONDELSTR., 19

CAUS

(nabij St.. Jansplaats

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Ujrrçe Jçeus Ziet étalage

CINEMA

ROYAL - ZOOLOGIE

La Dame de chez Maxim s

La môme Crevette, une étoile de première gran- 0,/J deur, avait décidé de lâcher son ami le lieutenant V >.. Corignon. f

iQ Le docteur Petypon, neveu du général, a comme V > », ami le docteur Mongicourt. Or, un soir, Petypon 0 >Qi se laisse entraîner par Mongicourt. chez Maxim’s. Y (J* C’est ainsi que le sage Petypon se réveilla sous »0 un canapé, les cheveux malades. Mais sa surprise A > est encore plus grande, quand il trouve dans un y >0 coin la môme Crevette qu’il ne reconnaît pas. > A L’embarras de Petypon est énorme, d’autant Sj: plus qu’il craint toujours l’entrée de sa femme, se A livrant aux pratiques du spiritisme et des tables tournantes. Lt, en effet, on entend l’organe peu q engageant de Mme Petypon. Petypon n’a que juste le temps de faire cacher la môme Crevette et simu- 1er une maladie pour pouvoir éloigner Mme Pety- pou. Mais comme Mme Petypon se prépare à faire 0 le lit de son époux, une voix mon te-de derrière les,% rideaux et Mme Petypon s’entend commander de q partir sur la place de la Concorde attendre qu'un homme lui annonce l ’arrivée miraculeuse d’un fils. 0 Or, pendant que Mongicourt s’empresse d’aller chercher un manteau pour la môme Crevette, Mme Q) Petypon ayant emporté la robe de la môme Crèvet-te, le général Petypon du Grêle tombe sur la mô- 0 inc Crevette qu’il ne connaît pas, car le général était en Afrique avant le mariage 3e son neveu. 0 Petypon est heureux de voir qu’il a comme nièce ~X" une jolie femme, et parle d’enlever son neveu et 0 sa femme pour aller assister aux fiançailles de sa V nièce Clémentine avec le lieutenant Corignon. 0 Stupéfaction de la môme Crevette en apprenant tt* que son ex-amant se marie, et naturellement elle accepte l’invitation au grand ébahissement du docteur Petypon, qui ne sait plus où donner de la 0 tête. L’arrivée de Mme Petypon vient jeter encore le trouble et, pour sauver la situation, Mme Pety- . pou passera pour la femme de Mongicourt. X

Au château du général, nous retrouvons la mô- l«r me Crevette et le docteur Petypon qui a réussi à A semer sa femme légitime. Mais l’arrivée de la Pa-risienne sème le désarroi dans le salon provincial. q Le duc Guy de Vnlmonte tombe amoureux de la jolie femme. Le général surprend Guy de Valmonte 0 en conversation avec la môme Crevette et reproche à son neveu d’être aussi tolérant sur les mœurs de 0 sa femme, mais la légitime Mme Petypon arrive. .j. Elle arrive à déduire que la môme Crevette est la 0 femme du général Pelypon.

Les résultats de tönt cela, c’est que Corignon 0 épousera la nièce du général; le docteur Petypon .« gardera sa femme, et enfin le général lui-même 0 annonce qu’il partira pour les grandes manœuvres * en compagnie de la môme Crevette. 0

PROGRAMME du 30 NOV. au 4 DEC.

1 • Trianerias

Paso-doble

Larrnga

2. Strasbourg

voyage |

3 L’affaire de la Rue de Lourune

comédie interprétée par

MAURICE CHEVALIER

4. La Dame oe chez Maxim’s

vaudeville interprété par

Marcel LEVESQUE et Pina MENICHELLI

Pendant la Pause

Récital pour Orgue

PROGRAMMA van 30 NOV. tot 4 DEC.

1 • Trianerias

Paso-doble

Larruga

sStraatsburg

3 De Zaak der Lourunestraat

tooneelsp-1 vertolkt door

MAURICE CHEVALIER

4 De Dame van bjj Maxim’s

blijspel vertolkt door

Marcel LEVESQUE en Pina MENICHELLI

Tijdens de Poos

Récitaal voor Orgel

Semaine prochaine

LE FILM SENSATIONNEL

THE PIRE PATROL

(La Patrouille de Feu)

Grande tragédie de la mer

Grand succès î Grand succès î

De Dame van bij Maxim’s

De môme Crevette, die van geen klein gerucht vervaard is, heeft besloten haar vriend Corignon te « lossen » en deze is er geen zier kwaad om, gezien hij zich gaat verloven met Clementine, nicht van Generaal Petypon.

Op zekeren avond laat de neef van gezegden, — de later Petypon — zich door zijn vriend Mongicourt meesleepen om bij Maxim aan te landen en na een heel reeks gebeurtenissen de môme Crevette onder het echtelijk dak mede te voeren; iets waarvan hij dén anderen morgen zich zelf geen rekenschap kan geven. Plots hoort de man de weinig aanmoedigende stem van Mme Petypon.

De môme Crevette heeft een inval: zich verbergend; zal zij de vrouw doen gelooven aan den wensch van den een of anderen geest die haar verkondigt omdat zij heen moet gaan, voor een mystieke reden. Wat zij dan ook vol vervoering doet! Daar valt plots Géneraal Petypon du Grèle binnen en neemt de môme Crevette — die hij hij zijn neef niet had gekend, daar hij toen in Afrika was — voor de vrouw van Petypon en spreekt zonder meer van beide mede te nemen om de verloving te gaan inzegenen van Clementine en Corignon.

Verbazing van de môme Crevette velrnemend dat haar minnaar gaat trouwen, en natuurlijk neemt zij de uitnoodiging aan, ter ontzetting van Dr Petypon die niet meer weet wat te beginnen.

De terugkeer van Mevr. Petypon brengt nog meer verwarring en na een boel voorvallen zal Madame Petypon, natuurlijk onwetend doorgaan voor de vrouw van Mongicourt.

Tn het kasteel van Generaal Petypon du Grèle wordt hertog Guy de Valmdnte smoorlijk verliefd op de môme Crevette die als luchtige Parisienne in het provincieplaatsje een heel beroering veroorzaakt. De Generaal verrast heide in een verliefd tête-à-tête en hij verwijt zijn neef zöo « verdraagzaam » te zijn. Een dakpan: Mevr. Petypon keert weer en de stemming is gebroken. Zij heeft echter de stellige overtuiging dat de môme Crevette de vrouw is van den Generaal!

Tntusschen vindt de môme Crevette Corignon weer en beide besluiten te vluchten. Zoo zal Dr Petypon eindelijk van die vlucht vinden. Maar... de Generaal heeft lont geroken van die vlucht en hij verplicht de arme dokter degene achterna te zette die hij voor Mevr. Petypon houdt.

i. Corignon zal de nicht huwen van den Generaal.

s. Dokter Petypon zal zijn spiritisme-vrouw behouden, beschaamd als niet één.

3. De Generaal zal naar de gröote manœuvers trekken in gezelschap van de môme Crevette.

Imprimerie da Centre, 26. Rempart Kipdorp, Anvers

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOMBEECK

BERCHEM - Tél. 5210

niEllES en BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

KOS

ENFANTS

BRITANNIA

17, Longue rue d’Argile

Maison BERTH Y

106, rue de l’Eglise, 106

Tff

Grand choix en toutes sortes de

FO XJFtFl U FIES

Manteaux et casaquins à partir de fr. 37 5

U lonrniiiirc (léiimi liiiiiinoHle

12, rue Van Ertborn Tél. 202/ ANVERS Tél. 202

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai “FERODO”

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissan . aux garages aux prix de gros

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

Champ Vleminekx à ANVERS

Te lé pm • 9209

FILM-REVUE

8 uur 30. — Ik ontbijt met Mr. W. en Mr. G., mijn regisseur. Wij kouten over New-York en over het Christmas-feest. Wij zitten op het terras van het hotel dat insgelijks op de zee uitgeeft en een zoel briesje waait ons toe. Men waant zich niet in vollen Zomer. Er vertoeven hier vele jonge meisjes die mij schijnen herkend te hebben, zóó verwonderd kijken zij mij aan. En aan de ontbijttafel is dit alles behalve onaangenaam; de gerechten heben mij niet gesmaakt.

10 uur 30. •— Eindelijk op de plaats van ons arbeidsveld aangekomen, worden wij er opgewacht door twee gezelschappen: het eene bestaande uit inboorlingen, het andere uit toeristen. Tus-schen deze laatste bevond er zich een oude gentlemen die tabak kauwde en wiens kinnebakken geen oogenblik roerloos stond.’ Dit vond ik zonderling. Ik dacht bij me zelve: eindelijk hebben we de eeuwigdurende beweging ontdekt. Zeer vertrouwelijk vertelde hij mij dat hij een scenario had geschreven. Hij was

9 uur 30. — Mr. G. vertrekt en ik ga verder het land in voor ons filmwerk. De hier heerschende tropenbloei is werkelijk prachtig. We nemen verscheidene zichten van mooie palmboomen.

volop in het vuur zijner uitleggingen toen de regisseur mij aanriep dat men met draaien ging beginnen.

10 uur 45. — De menigte drong zich al meer en meer te saam, zoodat het

moeilijk werd ze uit het opnameveld te houden. Ik had nog eenige oogenblikken tijd en zette mij op een boomstronk neder. Ik hoorde plotseling een gil en sprong weer recht. Op een paar voet van mij kroop er een slangetje. De oude gentleman, die het scenario had geschreven doodde het met zijn wandelstok, en de lady die daar had gegild beweerde dat het giftig was. Een kwart uur lang luisterde ik naar het scenario van mijn redder. Dit wil zeggen dat hij het zeer wel vertelde.

11 uur. . . Ik draaide een zeer dramatisch tooneel: een vechtpartij met

Mr. L... In het midden van den strijd werd mijn diamantsteen uit mijn ring gewrongen, maar gelukkig vond ik hem al spoedig weer. Hij was mij door eene tante gegeven, en het was een zeer waardevol stuk. Wij stopten en gingen allen op zoek.

11 uur 45. . . Hij werd door de oude gentleman gevonden. Eerst redde hij mij van eene giftige slang en tweedens vond hij mijn diamantsteen weer. Dit was voldoende om hem mijn adres te geven en verzocht hem mij zijn scenario naar mijn home te New-York te zenden. Ik wil hopen dat het eene geschikte geschiedenis weze. U ziet, dat terwijl hij aan ’t vertellen was, ik met mijne gedachten elders vertoefde, daar ik voor ’t oogenblik nog evenveel van zijn scenario afweet dan één uur te voren.

12 uur. — Een voor een trok eenieder stedewaarts om te gaan lunchen, en uit de auto werd het noodige proviand gehaald; äl spoedig dampte de koffie over het aangelegde kampvuur en zaten wij smakelijk te eten. Eene kleine jongen bleef ons verbluft bekijken. Hij deed zoo verbaasd, dat ik veronderstelde dat hij ons voor ’n soort halve góden moest aanzien. Eindelijk noodigden wij hem uit met ons te komen mee eten. Hij deed zich zóó te goed dat wij dachten iemand voor ons te hebben die in geene week nog iets over zijne lippen had gehad. Hij kon iets langer dan een halve meter zijn, en toen wij hem vroegen wat hij deed, vertelde hij ons zonder blikken noch blozen, dat zijn levensdoel (?) was eene kinemastar te willen worden. En om een bewijs van zijn talent te geven trok hij allerlei leelijke gezichten.

Zijn eenige schat die hij bezat en ons toonde, was een oud pennemes, en hij vertelde ons dat hij het van eene kinemastar had gekregen. Van wie wist hij niet te zeggen. Hij had zooveel sproeten als Wesley Barry, maar zijne vriendelijkheid deed ons zijn onaangenaam uiterlijk vergeten.

2 uur. — Ik stapte in de auto en ging mijn zwemkostuum aantrekken. We zouden terug gaan arbeiden en eenige wa-tertooneelen draaien. Gedurende een uur of wat vermaakte ik mij uitstekend, juist totdat het sproetenjong mij vertelde dat er somtijds haaien aan dit strand aanwezig waren. We dachten ineens de rugvin van een zeetijger gezien te hebben en op minder tijd dat ik vertellen kan, was onze zwempartij op dit kustgedeelte afgeloopen. Deze toonee-len hebben wij later aan een ander strand gedraaid, waar men geene haaien kende.

4 uur. — Het werd stilaan tijd om aan het Christmas-feest te gaan denken. We besloten de arbeidsdag dan maar als geëindigd te aanzien, en sloegen de weg naar het hotel in.

4 uur 30. — Ik sliep tot het uur van het diner. Er zou dien avond eene schitterende partij gegeven worden en ik wilde mij frisch gevoelen.

6 uur 30. — Het gansche gezelschap dineerde in een privaat salon, en we reikten elkaar de noodige geschenken over. Ik had tijdens de afgeloopen dagen al mijne vrije oogenblikken aan winkelen besteed. Ik heb U nog vergeten te zeggen dat wij de oude gentleman en het sproetenjong hadden uitgenoodigd. Zij verklaarden zich uiterst wel vermaakt te hebben.

8 uur. — We gingen al koutend nog een uurtje wandelen aan het strand. Het was een hemelsch prachtige avond en ik kon mij maar niet voorstellen dat het Kerstavond was, zoo zacht en zoel wa# de lucht, noch warm noch koud.

9 uur. — We gingen naar de balzaal en dansten. Ik denk wel tien pond in gewicht verloren te hebben. De oude gentleman is een wonderlijk goed walser — de beste van het hotel.

12 uur middernacht. — Ik was zeer vermoeid en trachtte naar mijn bed. Sinds jaren had ik niet meer zooveel

FILM-REVUE

gedanst. Telkenmale ik schrijf: Christmas is hier, en waar ik mij ook moge bevinden, houd ik er aan mij in gezelschap te bevinden. En als ik Christmas

in mijn home doorbreng, dan komt moeder uit Texarkana mij verrassen. Ik wilde dat zij het morgen ook kwam doen...

NEMO.

PARAMOUNTVERHAAL

(à âk

NS doel was HOLLYWOOD. Zoo-als velen wilden wij ook eens de beroemde filmstad bereiken. Wij waren wel bekend als EEN GROOT MAN, maar toch, om daar te komen, moesten wij zooals gewoonlijk DE OMWEG maken. Eerst maakten wij een tochtje per auto en reden 100 PER UUR, waardoor wij den bijnaam kregen van de WERELDKAMPIOEN. Allerlei schilderachtige streken reisden wij door totdat wij

ONDER DE SPAANSCHE ZON kwamen. Daar werden wij voorgesteld aan den Koning en moesten OP DE TREDEN VAN EEN TROON onze voeten zetten. Wij waren zeer vereerd over deze lieve attentie en namen daarna hoffelijk afscheid.

Onzen tocht was nog ver van ten einde. Vooraleer Europa te verlaten wilden wij ook eens een stierengevecht bijwonen en wendden ons tot een zekere SPAANSCHE DANSERES, welke wij 15 FRANK PER UUR betaalden om ons te geleiden naar die BLOEDIGE ARENA'S. Wij maakten eerst kennis met haar zuster REGINA en haar GROOTVADER. Daarna begaven

wij ons naar de vertooning_ Na ons

goed vermaakt te hebben, namen wij afscheid en namen den trein naar Napels, in gezelschap van een zekere ZAZA en een lief kind, bijgenaamd BELLA DONNA. Deze laatste verhaalde ons de geschiedenis van DE 8e VROUW VAN BLAUWBAARD, welker man haar DE 10 GEBODEN oplegde en daarna over haar een T ZIGA ANSCHE GERECHTIGHEID uitoefende. Het was een wreede historie welke ons lang bijbleef. Eindelijk waren wij te Napels en namen afscheid... De merkwaardigheden der stad werden bezocht waarna wij ons ter ruste

legden AAN DEN VOET VAN DE VESUVIUS. Des anderdaags zouden wij scheep gaan. Wij zochten, na een ver-kwikkenden slaap, een schipper op, die den naam droeg van MORAN DE ZEEMAN. Wij betaalden een goeden prijs en scheepten in. ZIJN GROOTE BROER

stond aan het roer en eischte van ons een BORGTOCHT. Met plezier gaven wij die en zaten weldra in volle zee. Wij zouden kunnen zeggen dat wij een voorspoedige reis hadden, ware het niet dat wij een oogenblik- VERLOREN OP DEN OCEAAN waren en IN DEN WERVELSTORM zaten, doch, wij hadden geluk en kwamen in Amerika aan. Wij werden er goed ontvangen, hetgeen ons moed gaf om een verder gelukkige reis. In den trein, boven ons hoofd, bengelde een VERGULDE KOOI waarin DE SPERWER, bekende roofvogel, gevangen zat; hij treurde als DE EENZAME in de woestijn; was dit een slecht voortee-ken? Wij stelden ons spoedig gerust, want al waren wij bijgeloovig, onze vrees was spoedig verdwenen.... Verder ging onzen tocht__ langs een plaats beroemd om

HET GEHEIM DER WITTE VALLEI.

Allerlei verhalen daaromtrent deden de

ronde__ Dat er eens DE WIEG stond

van een pasgeboren kina, waarna de geheimzinnige verdwijning van hetzelve, door toedoen van de moeder, en deze HET SCHANDMERK met zich droeg, alsook den bijnaam kreeg van DE VROUW MET DE VIER MASKERS, er een sluier gewprpen werd over die vallei en men nooit meer iets daarover vernam. Wanneer wij die plaats voorbij stoomden werden wij somber gestemd, gelukkig was het maar _ EEN WOLK DIE VOORBIJ DREEF. Eindelijk hadden wij het grootste gedeelte van onze reis afgelegd. Wij verlieten onzen trein en sloten ons aan

bij DE KARAVAAN NAAR HET WESTEIN, bestaande uit lieden welke zich TOT DEN LAATSTEN MAN zouden

laten dooden, moesten zij aangevallen worden; zij beriepen zich op HET RECHT TE BEMINNEN en den een noemde den ander ZIJN BESTF1 VRIEND. Ten lange laatste waren wij toch in Hollywood en kwamen in kennis met al de filmartdsten der maatschappij PARAMOUNT.

Vrije Tribuun

PRIJSKAMP OF LOTERIJ?

Als regelmatig lezer van de Vrije Tribuun, heb ik reeds dikwijls klachten gehoord over de slechte muziekbegeleiding tijdens het afrollen van filmen; maar hier, vrije tribunisten, wil ik u eens wat anders vertellen, aangaande de prijskamp van de te winnen foto’s van f il marxisten.

In zekere Kinema E..., te N..., waar men ook « Film-Revue » verkoopt, las men ook de prijskamp hierboven vermeld, maar moeilijk was het niet voor een liefhebber van het witte doek om de oplossing te vinden. Doch in zekere Kinema was het nog gemakkelijker: daar liet men doodeenvoudig de oplossing op het doek verschijnen.

Sedert wanneer zijn de kinemabesfcuurders vrij iets, dat de redaktie alleen aangaat, te dwarsboo-men en er een algemeene loterij van te maken?

Ik vind goed dat eein kinema reklaam maakt voor zijn filmen, doch keur af, dat een prijskamp, waarin de redactie ieder kinemaliefhebber in staat stelt aan mede te dingen, geboycotteerd wordt.

Het ware te hopen, dat de redactie, indien zulks in haar macht ligt, die kinema-eigenaars eens goed op hun plaats zou ze ~n, want anders zou men nog meer soortgelijke gevallen krijgen.

Ik schrijf deze. regelen niet uit afgunst tegen de kinemabestuurders, maar enkel opdat zij m de toekomst dergelijke moppen niet meer zouden uithalen om er een. loterij van te maken.

Oxford F. C. for over.

P. S. — Bovenstaande is geen verzinsel, doch waarheid, want met eigen oogen kon ik mij ervan overtuigen.

KUNST

Ik bevind mij vóór de affichen van zekeren kinema. Er staat te lezen in groote kloefletters. dat e

Komt zien! Het zevende wereldwonder! Film zus en zoo, met ster zus en zoo! 500 paarden, 800 figuranten, verder 20.000 kilos plaaster, 800 kg. bouten en nagels, enz., voor het oprichten van het slot van Patagoni en andere.

Wat al bombastreklaam! Van de acteurs, en vooral van de 2de rangspelers, wordt niet gewaagd. Bijzaak!

Sommige menschen nemen ook al huppelende juhertjes in badkostuum of in een mooi toilet gestoken voor kunstenaars uit de « stille kunst ». « Zaakies zijn zaakies », lachen de bestuurders in hun vuist.

Het menschdom wii] bedrogen zijn!

Aigrette.

ROOKEN

Ik lees in een plaatselijk dagblad, dat de burgemeester van Antwerpen eraan denkt een besluit uit te vaardigen, het rocken in de kinema’s verbiedende.

Ik zie de gezondheid van dit besluit in het geheel niet in.

Trouwens, dik heb nog nooit een vertooning gezien, die door veelvuldig rooken werd onderbroken of belemmerd.

Waar dit evenwel zou kunnen plaats vinden is het te wijten aan slechte verluchting.

Deze maatregel zou slechts tot gevolg hebben dat vele toeschouwers de kinemazalen ontvluchten.

Zou de heer burgemeester niet beter doen eerst het publiek en kinemaeigenaars te raadplegen?

Havelaar.

N. B. — Ik ben zelve geen hartstochtelijk roo-ker. Verre van mij hei rooken aan te wakkeren, wil ik toch aan zekere toeschouwers het onschuldig genoegen laten hun gemoedelijk pijpje, sigaar of sigaret te rooken.

Drommels, waar blijft anders onze persoonlijke vrijheid.

TE HOBOKEN

Op bezoek zijnde bij een vriendin te Hoboken, was ik in de gelegenheid. Zaterdag, voor de eerste maal een kinema dezer gemeente te bezoeken. Ik stelde me reeds, vóór het binnengaan, een schuur voor. Maar wat een ontgoocheling! Een pracht van een zaal, een wel met bloemen versierd wandelterras, en dan hoe lustig, als tijdverdrijf, het genot der jonkheid: den dans.

Acht uür. De bel klinkt. Wij bezetten onze plaatsen, in een gemakkelijken zetel, en klets! daar is het begin: « Toortsen in gevaar ». Nooit ben ik meer medegesleept geworden dan met dien film. Heel de zaal snikte en waarlijk, mijn tranen bleven niet ten achter. Wat een pracht van een band! Wat de ontroering nog kwam vergroo-ten, was de puike begeleiding van het orkest, hetwelk voor gelijk welke kinema of zaal van Antwerpen niet moet ten onder doen.

Waarlijk de Hobokenaren mogen trotsch zijn dergelijke kinema in hun gemeente te bezitten, want nooit heb ik een beter kinema-avond gekend dan deze.

Wat ik verwonderlijk vond. was dat de volgende week « De Spaansche Danseres » zou vertoond worden, een film van eerste gehalte. Wat een bijval voor zulk een kinema. Gansch mijn lof.

Medintje.

GEKHEID

Lees in « Kinema- en Tooneelblad », van 31 October j.l., de biografie, en ge zult, o hartstochtelijke bewonderaar, vernemen welke de lievelings-cijfers zijn van Margueritte de la Motte.

Ik ben een zeer eenvoudig wezen, maar bezit, meen ik, genoeg gezond verstand om zoo*n hoogst gevoelig balansje in beweging te brengen, dat bij de apothekers in een glazen kastje staat, en houd er lievelingsbloemen, lievelingsgeuren, lievelingskleuren, lievelingsschrijvers, lievelingsfilmers sters). lievelingsboeken en lievelingsmenschen op na.

Lievelingscijfers? Neen, die weelde zullen zich enkel filmers-met-hooge-salarissen kunnen veroorloven. Want ik veronderstel: Miss de la Motte stapt in een tramwagen (of heeft ze misschien een auto?), vraagt «verbinding». «Zooveel cen's », zegt de receveur. 'Ik heb niet het flauwste vermoedden van wat een tramritje in Hollywood wel kosten mag, maar t is een veronderstelling, dus: vijf cents. « Och neen, antwoordt Miss de la Motte daarop, mijn Lievelingscijfers zijn 22 en 24, dus 46 cenls, sir! »

Zóó gaat het dan ook met alle verdere aankoo-pen. Alleen., als een voorwerp meer kost, zal ze waarschijnlijk niet afbieden...

FILM-REVUE

Ik geef toe dat romantische menschen Lieveïings-letters hebben, hoofdletters. Bijv.: de eerste let-4er van uw heids voornaam... Maar lievelimgscij-fers? Ik ben niet zoo onbescheiden mij af te vragen, welke herinneringen aan die bewuste drie tweetjes en één vierken mogen verbonden zijn, of welke geheimzinnige bekoorlijkheden voornoemdé cijfers in de zwierigheid hunner krullen mogen verborgen houden... Ik heb igezegd, dat ik een zeer eenvoudig wezen ben, misschien zóó eenvoudig en alledaagsch dat mijn verstand veel te bekrompen is om te begrijpen, dat er stervelingen gevoelig, liefdevol en... dwaas genoeg kunnen zijn om cijfers te vertroetelen!

Moderne reklaam?

Johanne C. Förster.

HET ORKEST IN DEN KINEMA

Beste lezers en lezeressen, daarover wil ik u even spreken, want het orkest in den kinema wordt te weinig erkend door zijn bezoekers. Er zijn vele lieden, welke er geen acht schijnen op te slaan, die tijdens een uitvoering maar altoos verder babbelen en die er zi’ten juist alsof er geen orkest bestond. Is dit in hun oogen dan zulke nulliteit? En nochtans, veronderstelle men zdch eens een vertooning zonder ééne noot muziek. Ik ben ervan overtuigd dat de film, welke men alsdan zoude afrolleu, de helft van zijn waarde zou verliezen. Immers, wat zou het eentonig zijn bij een sprakelooze voorstelling dan eveneens geen enkel muziekstuk 'en gehoore te krijgen! Denk nu echter niet dat ik wil bedoelen dat alle muziek goed is om een film te begeleiden. Oh neen, verre vandaar, want het zou grootelijks mishagen tijdens een hartroerend drama eenige Jaszbandaria’s op zijn maag te krijgen.

Het is dan ook van het allergrootste belang, dat de orkes’leider zooveel mogelijk zorge voor een goed gekozen muzikale aanpassing.

Maar, zult ge opwerpen, iemand die zooveel acht slaat op het orkest, zal zeker niet veel meedragen van hetgeen op het witte doek voorgesteld wordt. Doch, ik verzeker u, beste lezers en lezeressen, dat, alhoewel geen enkele beweging op het wife scherm aan mijn blikken zal ontsnappen, evenzoo geen enkele noot muziek voor mijn oor verloren gaat.

Mijn leus is en blijft altoos: « Een puik orkest, prachtige filmen en een kunstige muzikale begeleiding zijn altijd aangenaam! » Tatake.

KINDEREN IN DE KINEMA

is ie's dat overbodig is en best gemist kan worden. Waarom kinderen medebrengen tot last van anderen, en die huilen dat hoeren en zien vergaat? Gelukkige bezoekers, die er het dichtstbij zitten.

Ik zou hun gezicht wel eens willen zien. Enfin, ge zoudt er wel gezichten van trekken, ’t Is waarlijk hinderlijk, haast niet om ui1 te staan, dat geschreeuw van die kleuters. Ik heb het verleden Zondagnamiddag nog ondervonden, toen de film « De Kleine Lord » gedraaid werd. ’t Was kinder -koncert, geloof ik. Er werd gehuild, zoo erg dat Mary Pickford ervan zenuwachtig werd (het leek wel of zij de bibberkoorts kreeg), iets wat aanleiding gaf tot fluiten en stampen (ook weer ie s onverdraaglijk. en nog wel door groote menschen, wat haar al gauw tot bedaren bracht.

Maar waarom toch met zulke lastige kinderen naar de kinema komen? Hoe kan men van een kind verlangen drie uur aan één stuk stil te zitten? Da" is iets onmogelijks voor een kind. Men, kan het hun niet kwalijk nemen. Maar ik vind, dat de ouders verstandiger moesten wezen: men kan een

kind toch niet overal binnenbrengen, en ik denk wel dat moeder thuis kinema genoeg heeft bij haar kleuters.

Dat men, zooals Mej. Solange voorstelde, een film apart zou draaien voor moeders met hun kleinen, ds ie s dat nooit tot stand zal komen; maar dat men dan een regeling treffe, zooals op vele plaatsen: geen toegang voor kinderen beneden de zeven jaar. Zou zulks niet oneindig beter wezen? Ze begrijpen toch niets van wat ze zien. En zoo het regel ware: geen toegang beneden de 14 jaar — alleen voor ' uitzondering, bedoel ik want iedere film is n;et geschikt voor meisjes beneden de 14 jaar — het ware heusch zoo slecht niet, vooral voor de hedendaagsche wereld. Men hoort en ziet toch genoeg, en der gelijke tooneelen geven voor kinderen niets anders dan aanstoot: ze begrijpen het maar half of... juist verkeerd, iets dat nu ook niet noodig is.

Hierbij eindig ik, hopende dat het kindermuziek voortaan thuis zijn gang moge gaan en dat de kinemabezoekers van hun lastige zangnoten mogen verschoond blijven. Had-je-me-maar.

EEN MODELKINEMA

Laatstleden Zondag was ik, na een lange afwezigheid, in mijn geboortedorp teruggekeerd en had een aangename verrassing. Getrouwe lezer zijnde van « Film-Revue » wil ik nu in dit aangename weekblad die verrassing eens mededeelen.

Ik was vroeger een regelmatig bezoeker van Cinema Géant en dus kon het n'et anders of ik ging weer eens daar een bezoek brengen. Hoe stond ik te kijken wanneer ik de zaal binnentrad: Was dit de « Géant « van vroeger? Welke verandering! Welke versiering! 5&elke aangename zetels! Maar wanneer ik het orkest hoorde, een orkest van 10 muzikanten, dan kon ik mijn ooren niet gelooven. Was ik nu in een gemeente buiten de stad of in de stad zelve? Wat meer, op het programma stond « De Spaansche Danseres », een superf lm van Paramount, dewelke op het oogen-blik nog maar alleen in de eerste kfas kinema’s vertoond werd. Deze film werd begeleid met een speciale muziekaanpassing. dewelke de goedkeuring verwierf van het publiek. Doch, een n euwig-heid is zeker wel de danszaal, palende aan de kinemazaal, en waar de bezoekers tijdens de poos, gratis, een flikker kunnen slaan op de muziek van een puike orchestrion.

Ik geef dit als voorbeeld aan vele kinemabe-stuurders. Wat verlangt het publiek? Aangenaam onthaald te worden op goede filmen, degelijk orkest en te zitten in gemakkelijke zetels.

Wanneer de bestuurders van kinema’s d t alles ter harte trekken dan zullen zij steeds volle zalen lokken evenals de « Géant » van Hoboken.

Ik las ook een plakkaart van een tooneeltroep welke bij vergissing geschreven had « Stad Hoboken », maar na mijn bezoek aan gemelde kinema had ik den indiuk dat ik wel degelijk in een stad was. Hoboken for Ever.

Ons Photohoekje

NOU G A ontving gratis de photo van Suzanne Christy, postkaartformaat, na 2 dagen.

DHÉLIA ontving de photos van:

Geneviève Félix, na 2 weken, postkaartformaat, vergezeld van een lief schrijven, tegen vergoeding van 2 fr.

Gina Relly, formaat 20x25, na 10 dagen, tegen vergoeding van 2 fr.

Ramon Navarro, gratis na 3 maanden en 3 dagen, formaat 35x45.

Mary Miles Minter, formaat 30x40, gratis, na 2 maanden en 16 dagen.

ROQUE

'"jgX OD LA ROQUE heeft 1 7, van |\y zijn 24 jaar, doorgebracht op tooneel en cinema; het was enkel wanneer hij de rol vertolkte van « Dan Mc Tavish » in Cecil de Mille’s « The Ten Commandments », dat hij eerst op den voorrang kwam.

Deze, nu in aanzien komende artist, is geboren te Chicago ten jare 1898. Hij begon zijn tooneelloopbaan op zijn 7de jaar en debuteerde met Willard Mack, Na twee jaren kinderrollen gespeeld te hebben keerde hij terug tot de school. Daarna deed hij een omreis met een nummer voor de music-hall. Dit kontrakt ten einde, volbracht hij zijn studiën en kwam terug aan het theater, maar ditmaal in een operette. Zijn debuut op het stille tooneel was bij de Essanay Co. Een weinig daarna speelde hij reeds met menig groote artiste.

Lang duurde het echter eer hij «star»-rollen te vervullen kreeg; steeds werd

hij aangeduid om oude rollen te vertolken; dit werd hem zoo’n gewo/ Le dat hij wanhoopte ooit « jong » te \\ _,r-den en toch verlangde hij er zoo naar. Die kans werd hem per toeval gegeven. Bryant Washburn werd ziek, en daar Rod La Roque van hetzelfde type was, donkere oogen en donker haar, gaf men hem de rol van Washburn, in een nieuwe film. Sindsdien werd hij een « lea-ding-man » en is het gebleven.

Zijn voornaamste filmen zijn: « The Garter Girl », met Corinne Griffith; « Life », « Paying the Piper », « What’s Wrong with the Women », « Notoriety », « The Challenge », « Slim Shoulders », « Jazzmania » en « The French Doll »; in deze twee laatste filmen had hij als partner Mac Murray.

Op het oogenblik is Rod La Roque een paramountartist.

Deze acteur heeft hooge idealen, en bijzonder over de vrouw, dewelke hij

eens denkt te huwen. Hij verlangt niet dat zijn vrouw een loopbaan zal hebben, zij moet enkel voor hem een huisvrouw zijn. Wanneer het toeval wil dat zij een film- of tooneelspeelster is, dan zal hij er niet tegen zijn dat zij nu en dan een rol vertolkt; is zij een artiste

Ieen of ander gebied, schilderen of cekenen, dan mag zij in haar vrijen tijd, wel eens een schilderij of teekening maken; en moest zij een schrijfster zijn, dan zal zij het geluk mogen smaken om van tijd tot tijd een novelle te schrijven.

edik kan goed begrijpen dat een meis-je/die loopbaan niet heel gaarne opgeeft », zegt hij, « en bijzonder wanneer zij aanleg heeft, doch, ik verlang daö alleen van haar dat zij dit talent ge!-4ruike enkel voor haar plezier. Voor een familie welke oprecht verlangt gelukkig te zijn is het voldoende dat de man alleen het brood verdiene. »

Rod La Roque is een weinig grooter

dan men hem op het witte doek ziet. Hij is 6 voet en 2 duim hoog, hij heeft breede schouders, en wanneer men hem ziet gaan denkt men een man voor zich te hebben met « Zeven-mijls » laarzen aan. Wanneer hij iemand de hand drukt is het een warme druk, de beteekenis van echte vriendschap.

Zijn verlangen om meer te worden op het scherm is nu voldaan. Toen hij slechts 7 jaar oud was, sprak hij reeds van al te leeren wat hij kon, betrekkelijk het tooneelspelen, en die wensch is dan ook bewaarheid geworden.

Voor « The Ten Commandments » (De Tien Geboden), de sensatie-film van Paramount, heeft hij zijne uiterste krachten ingespannen, waarvoor hij dan ook door Regisseur Cecil de Mille is geluk gewenscht en waardoor hij zeker nog lang bij deze machtige Company blijven zal. P. D. G.

FILM-REVUE

DE OVEMHIHIG UAH EEN ECHIGEHOOT

(La Conquête d’un Mari)

Sentimentale Comedie met MAY MAC AVOY

'Scenario van Harvey Thew Naar de novelle van Hector Turnbull

Tooneelschikking van Frank O’Connor

l1 E Old Btidge woont de lieve Mar-J guerite Mackensie, met haar twee 'sat ooms: Georges en Donald Graig. Beiden zijn heel gierig. Alhoewel het hen

niet toelacht, bestemmen zij Marguerite aan Joseph Dobbos, zoon van den smid.

Om wat rust te genieten, komt de romanschrijver Etienne Ware zekeren dag te

FILM-REVUE

besloten heeft zoo haast mogelijk te schei-Old Bridge aan. Wanneer hij ’s nachts een toertje doet, wordt hij voor een dief gehouden; achtervolgd en gekwetst vlucht hij bij Marguerite, die hem verzorgt. Om voldoening te geven aan het menschelijk opzicht, dwingen Marguerite’s ooms haar, Etienne Ware te huwen.

spant met haar samen om het hart van haar zoon te winnen.

Het is met het lezen van een zijner roman’s dat Marguerite het middel vindt om zich door haar echtgenoot te doen liefhebben.

Etienne moet ten slotte bekennen, dat zijn vrouwtje innig bemint.

Alhoewel het jonge meisje schoon is, gaat het Etienne niet goed haar te huwen. Toch heeft deze verbintenis plaats. Etienne, die den, brengt zijne vrouw bij zijne ouders. Madame Ware, ingenomen door de liefheid en de onschuld van haar schoondochter,

JkiflBnoaiÿ

48, rue Neuve, 48, BRUSSEL

Kinemanieuuisies

M. LEONCE PERRET komt de schoone Suzanne Talba te engageeren om den rol van Keizerin Eugénie te vertolken in die firn: cc Madame Sans-Gène ». Deze film zal ons dus de twee echtgenoo-fcen van Napoleon te zien geven.

MONTE SLUE gaat huwen en dit met miss Tove Janson, dochter van den Noorweegschen artist. Zij zelve is filmspeelster. Het is dé tweede maal dat Monte Bleu in het huwelijk treedt. Hij is gescheiden van miss Erma Gladys.

TE PARIJS is in het Magador-Theater de Albatros-film cc Le Lion des Mogols » gegeven geworden. Deze film is, zooals men weet, vertolkt door Ivan Mosjoukine, Nathalie Lissenko en Camille Bardou, en bewerkt door M. Jean Epstein.

HET Amerikaansche oorlogsdepartement maakt schikkingen om in het publiek te vertoonen de zichten genomen per vliegtuig van de reis rond de wereldi. De twee operateurs zijn juist te Washington aangekomen van. den laatsten tocht, van Seattle tot Columbia. De 22.000 voet film daarbij genomen zullen nu bijeen gebracht worden met de anderen van alle deelen van de wereld.

IN DEN GAUMCNT STUDIO draait men eenige binnentooneelen van de film cc La Chaussée des Géants ».

ANITA STEWART keert terug tot het witte doek als een inboorlinge van de Zuidzee eilanden. Dit voor de film cc Never the Twain », met Bert Lytell als baar leidingman.

LILIAN GISH zal in « The Swan » de hoofdrol vertolken, daar Elsie Ferguson van die rol heeft af gezien. De laatste film van deze lieve actrice, « Romola », zal kortelings op de markt komen.

DE AANPASSING van de novelle « Wife of the Centaur » van Cyril Hume, is nu volledigd voor Metro-GoTdwyn-Mayer. King Vidor is aan de produktie begonnen met John Gilbert, Eleanor Boardman en Aileen Pringle dn de hoofdrollen.

EDWIN CAREWE, die gekende regisseur van de First National, is met een gedeelte van zijn gezelschap naar Londen vertrokken om eenige toonee-len te nemen voor cc Madonna of the Streets ». Werden gefilmd, plaatsen zooals «-Strand », « Trafalgar Square » en de kerk cc St. Paul». Zooals wij reeds meldden, spelen daarin de bijzonderste rollen, Alla Nazmova en Milton Sills.

FLORENCE TURNER heeft New-York verlaten, op weg naar C. ’ifornië, om in een Marion Davies film te spelen.

Kinemabrievenbus

FILM-REVUE

]ASMANIA. — Maurice Costello is gehuwd; zendt gratis zijn photo; adres: c/o Hollywood

Boulvard, Hollywood (Cal.) U. S. A.

N.-B. — We feheiteeren u orn uw goed geheugen, dat in een onzer volgende nummers zal beloond worden.

JOPPE. — Marguerite de la Motte kan in de Fransche of Engelsche taal geschreven worden; zendt gratis haar photo; adres: 1401, Fairfax

Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

N.-B. — Ontvangen 1 fr. in postzegels.

HAD-JE-ME-MAAR. — 1) Het gevraagde nummer kan men zeker nog bekomen.

2) Of « Kœningsmark » hier nog zal vertoond worden is een groot geheim. We denken echter van wel.

3) Marie Prévost lis in 1898 geboren, heeft bruin haar en blauwe oogen * is een ex-bathing girl; gehuwd met Kenneth Harlan; adres: 401. South Hamphire Boulvard, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

N.-B. -— Hoe kort en bondig! Erg druk gehad? Een volgende maal meer, hoor! of...

DHÊLIA. — 1 ) Lila Lee:s de gelukkige moeder van een baby.

2) Gloria Swanson, voornaamste filmen: « The Impossible Mrs Bellew », « Beyond the Rocks », « Zaza ».

3) Bebe Daniels is ongehuwd.

BOUBOULE. — 1) Betty Compson, adres, c/o

Paramount Pictures, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Marie Prévost, zie adres antwoord aan Had-je-me-Maar.

3) Gladys Walton, adres: 436, South Western Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

BLOND KOPJE. -- 1) Rudolphe Valentino, adres: c/o Paramount Pictures, 6284, Selma

Avenue (Cal.) U. S. A. Voornaamste filmen: « The Sheik », a Blood and Sands », « The Young Radjah ».

2) Pola Negri, voornaamste filmen. «The Cheat», «Men», « The Spanish Dancer»; zelfde adres als voorgaande.

3) Ruth Roland, alsmede de twee vorigen kunt u in de Fransche of Engelsche taal schrijven.

LEKKERBEK. — 1 ) jack Holt, adres: Paramount Studios, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.)

2) Harold Lloyd, adres: 502, Irv ng Boulvard, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Beiden zenden gratis hun photo en dienen in de Engelsche taal geschreven.

HELIOTROPE. — Mary Philbin, adres: 1729 3/4, Wilcox Avenue, Hollywood Cal.) U. S. A.

LICO. — 1) Harry Piel, is in 1887 geboren; zendt gratis zijn photo; adres: Keiserdamm, 10, Charlottenburg, (Duilschland). Kan in de Viaam-sche taal geschreven worden.

2) André Roanne, is te Parijs, op 22 September 1898 geboren; adres: 12, rue Armengault, Saint Claud (France); in de Fransche taal te schrijven.

3) Betty Balfour is 21 jaar oud; in de Engelsche taal te schrijven; adres: 41, Graven Park, Willes-den N. W. (Engeland).

MARIA. — Vivian Maltin, adres: c/o 6015, Hollywood Boulvard Hollywood (Cal.)

JANE. — I) Lon Chaney draait voor ’t oogen-blik Zendt gratis zijn photo; adres: 1575, Edge-mont at Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Dorothy Philips, adres: 1510, Laurel Avenue, Hollywood (Cal.)

3) Raquel Meller zendt haar photo tegen vergoeding van 2 fr.; adres: 15, rue d’Armengand, Saint Cloud (France).

N.-B. — Best zal zijn om schrijven nog eens te hernieuwen; dank voor uw wenschen.

UNITED ARTISTS. — Is slechts zwendel.

JULIA EN PIERRE. — 1) Irene Castle, adres: At Ithaca, New-York (U. S. A.)

2) Mitchell Lewis, adres: 1032, Arlington, Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Edith Johnson, adres: 1624, Hudson Avenue, Hol lywood (Cal. )

BLINKY. — 1 ) Die artisten draaien voorloopig niet meer.

2) Wallace Beery is geboren in 1887, en zijn broeder Noah in 1884; Wallace’s adres is: 1346, Harper Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) ’n Volgende maal meer geluk met de prijskamp.

ALI-BEN-DARAK. — 1) Wallace Beery, voornaamste filmen: «Spirits of Chivalry», «Robin Hood», « Hurrigane’s Call»; zie adres antwoord aan Blinky.

2) Dorothy Devore, adres: c/o 6015, Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Sh rley Mason, adres: 1770, Grand Concourse, New-York-City.

N.-B. — Neen, m’n waarde, zoo gemakkelijk komt u er niet van af; als penitentie leçgen wij u op... uwe vrienden aanraden ons blad te lezen.

MUGUET. — France Dhélia is haar ware naam; geboren in 1897 en van Fransche nationaliteit, bi-zonderste filmen . «La Sultane de l’Amour », «La Garçonne», « Pulcinella »; adres: 97, rue Jean Jaurès, Paris.

ONBEKEND. — 1) Marguerite de la Motte is de Fransche taal machtig; gelooven niet dat dit stuk in België verkrijgbaar is.

2) Wat n onbescheiden vraag!...

3) Dergelijke brieven leest zij immer zelf.

N.-B. — We zullen het laten zooalls het is: een zoet geheim!

TWEE BOERKENS. — ’t Spijt ons zeer. maar in deze Brievenbus wordt alléén over kinema gehandeld.

TARSA. — 1) Lionel Barrymore is de oudste broeder van John; kan in de Fransche en Emgel-sehe taal geschreven worden.

2) Andrée Brabant zendt haar photo tegen 2 fx. Adres: 5, rue de Brousse, Paris.

3) Ramon Navaro, in dc Engelsche taal te èchrij-ven; adres, c/o Metro Studios, 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

JOHANNA C. FORSTER. — Zijn we wat

streng geweest? Maar een weimg beter schrift ware toch welkom, hoor!

VIOLETTA. — 1) Viola Dana, adres: 7070, Franklin Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

2) Richard Taimadge, adres: Grand Ascher Î438, Gower street, Lo», Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Douglas Fairbanks en Mary Pickford, adres: c/o Hollywood (Cal.) U. S. A.

N.-B. — Zenden allen hun photo; de beleefdheid vereischt aan elk afzonderlijk te schrijven. Waarom schrijft u «Waarde Heer..?» Zijt u zóó zeker dat ondergeteekende van het sterke (’t is toch sterk, niet?) geflacht is?

ANDRÉE. — 1) Harrison Ford is 32 jaar oud.

2) Ivan Mosjoukine is een Ru«.

3) Betty Balfour is 21 jaar oud; ongehuwd.

N.-B. — We vermoeden sterk dat u een zeer

nauwe bloedverwante zijt van Fernando uit aF.lm-Revue », niet?

MARGUERITF.1'. — Marguerite de a Motte meet ï .55 m.; heeft blond haar dat kunstmatig golft en bruine oogen; draait nog; haar huidig salaris is ons niet bekend; in de Engelsche of

F1LM41EVUE

Fransche taal te schrijven; zendt gratis haar photo; adres: 1401, Fairfax Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

N.-B. — Nieuwsgierig zijt u nu wel niet juist, maar... u weet toch graag vee!, niet?

IRROC-OMEN. — Onzen besten dank voor het kunststukje en we reserveeren het een eere-plaats in de verzameling van ons privé-werkkàbinet, tevreden? We verwachten, onder vooraf gaandelijke dankzegging, het reuzens'uk en we hebben maar alvast ordei gegeven de deurstijlen wat te ver-breeden om het door te?aten. Voor wat het overige betreft, men heeft u goed ingelicht; rond de 25;

I en tevens net zooals u het voorstelt. Maar, te drommel, wie heelt m dat gelapt? Cnockie? kent u dan het liedje niet vaai « Cnockie, Cnockie, ’k bewonder je mooi rokkie ». Da-ag!

DERBY. — 1) Richard Taldmadge, zie adres antwoord aan Violetta.

2) Die naam is niet gegeven geworden.

3) Niet meer fatsen, hé!

SEDECIO. — 1) Die vereenigmg heeft voorloopig haar werkzaamheden gestaakt.

2) Dergelijke studios bestaan er in België niet.

3) Gedraaid door de Belga Film, 34, Barthélémy Laan, Brussel.

INDEX H. P. — 1 ) ’t Spijt ons zeer, maar een dergelijke film kunnen wij ons niet herinneren.

2) Asta Nielsen zendt gratis de haar gevraagde photo; adres: Vestergade, 2, Kopenhagen (Danemark).

3) De rol van Index werd vertolkt door René Gresté; is sinds 2-12-1922 overleden.

AIGRETTE. — Niet boos zijn! Nieuwe bijdrage wordt opgenomen.

H. M. P. B. — Lya Mara kan in de Vlaamsche «n Duitse he taal geschreven worden; zendt haar photo tegen vergoeding van eenige... millnarden marken; adres: Markgrafenstrasse, 21, Berlin S.

N.-B. — Een goede raad voor de toekomst: met potlood gestelde vragen worden niet meer beantwoord.

PSEUDONIEM — 1) Alma Rubens, adres: c/o Pioneer Film, 729 Seventh Avenue, New-York i(U. S. A.)

2) Lionel Barrymore, adres: Lambs Club, New York City (U. S. A.)

3) Beiden zenden gratis de hen gevraagde photo.

SALEM. — 1) Zie antwoord aan Marguerite.

2) André Roanne zendt zijn. photo tegen vergoeding van 2 fr.

3) Filmregisseurs verzenden geen photos. Gehuwd met Alice Terry; adres: c/o Metro Studios, 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

OTHELLO. — 1) A age Fönss zendt gratis zijn photo; adres: Nordisk Film, 45, Vimmelkaftet, Kopenhagen.

2) Edouard Mat hé is ongehuwd; geboren in???; is op de tooneelomreis; adres: 15 rue Hégésippe Morean, Paris.

3) Sandra Miravanoff is gehuwd met G. de Meck; geboren in 1897.

N.-B. — Een volgende maal meer geluk met de prijskamp.

CHU-CHINGHOW. — 1) Conrad Nagel, voornaamste filmen: «Profane and Sacred Love»,

« What Every Woman Knows », « Midsummer

Madness». Adres: *846, Cheroke Avenue, Los

2) Rudolf Valentino bevindt zich nu in Amerika; adres: c/o Paramount Factures, 6284, Selma Avenue, Hollywood (( a .) I . S A.

3) William S. Hart heeft een broeder; adres: Bates and Effis stïeet, Hollywood (Cal.) Ü. S. A.

WARD JE. — l) Die rolverdeeling is al meermaals verschenen; maar eens goed zoeken.

2) Pola Negri kan in de Fransche, Engelsche of Duitsche taal geschreven worden.

3) Frank Mayo is in dë Engelsche taal te schrijven. Adres: 7018, Franklin Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

LYNA TAMBOUR. — 1) De hoofdrol uit

«Satansziel» werd vertolkt door Lon Chaney; zijn beenen waren geplooid en onder zijn lijf vastgebonden geworden

2) Owen Moore en Calleen Moore zijn geen bloedverwanten.

3) Is geraadzaam, dit vleit hen.

BETTY-MIZET1E. — 1) Doris Kenyon, adres: 850, West, End Avenue, New-York City (Cal.) U. S. A.

2) Barbara Bedford, adres: 5269, De Longpré Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3 ) Het spijt ons zeer het woord « ouderwetsch » neergepend te hebben, we herroepen het en schrijven «modern». Meer dan waarschijnlijk is dit nu weer ook niet waar, maar wat er te veel' is aan « modern » en te weinig aan a ouderwetsch», maakt dat de balans weer gelijk staat, alsof er niets gebeurd ware! *t Akkoord! Besten dank voor de regels en de mooie myosotis!

JEANNE EN MIT JE. — Best mogelijk! Eens op de post reklomeeren.

MAE MURRAY. — Maë Murray is de ware naam dezer artiste; geboren in 1894; adres c/o Metro Studios, « 1025, Lilian Way, Los Angeles;(Cai.) u. s. a.

SCARAMOUCHE. — Ramon Navarro kan in de Fransche n Engelsche taal geschreven worden; zelfde adres als M. Murray, antwoord aan voorgaande.

SLEUTELBLÖEMPJE. — 1 ) Scenario’s die u in

Frankrijk wil overleggen, dienen in de Fransche taaJ en in Amerika, in de Engelsche taal en met de machine geschreven te worden.

2) Jackie Coogan heeft noch zusters noch broeders.

3) Iedereen mag iets voor de « Vrije Tribuun » inzenden.

ALICE PAVOR. — ’l eekening van Clara Kimball Young goed ontvangen en buitengewoon gelijkend, maar sinds we die kleurenteeken ng vai> u gezien hebben... van begraven, geen kwestie hoor; en moesten we er aan dood gaan, nu, is er iet3 mooiers dan onder de kunst begraven worden?

TATAKE. — 1) Harry Carey, adres: c/o Universal Studios, Universal City (Cal.) U. S. A.

2) Micke Madsen en Carl Schenstrom zenden gratis hun photo: zie adres Asta Nielsen, antwoord in de Duitsche of Vlaamsche taal te schrijven.

SOLANGE. — 1) Jack Pickford is hertrouwd met Maryl nn Miller: meer dan waarschijnlijk zal hij Olive Thomas’ photo niet zenden.

2) De hoofdvertolkster van « Hollywood » is geen star.

3) Lissenko wordt uitgesproken: op de Russische wijze: Lissenko, met de klemtoon op de eerste lettergreep en L.issanko met de klemtoon op de laatste (les in de spelkunst uit de papschool).

N.-B. — ’t Was volop hoogtij op de redaktie, toen we vernamen dat Solange s kwade bui over was! Onze kollega’s slaak'en een zucht van verluchting, de bestuurder stak een nieuwe sigaar op en ondergeteekende zette een nieuw lint op de machine, kuischte de letter uit, dronk een glas melk en sliep die nacht eens zoo rustig! We zijn nu eens benieuwd hoe lang de nemel nu wel onbewolkt zal blijven...

NEMO.

FILM-REVUE

gj KINEROMAN M

(L’Opinion publique) (A Woman of Paris)

Naar het Scenario van Charlie Chaplin. Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg. Film van de Artistes Associés.

Rolt erde elïn g

De vader van Marie .... Clarence Gilbert

Marie Sinclair .... Edina Purviance

Vader Millet .... Charles French

Moeder Millet .... Lydia Knott

Jean Millet .... Carl Miller

Pierre Revel .... .. Adolphe Menjou

Fifi ) vriendinnen van .... Betty Morissey

Paulette ) Marie v .... Malvina Polo

Marie Sinclair ging iïi gedachten naar. *t venster en zag door de ruiten; het was een stormachtigen avond en de regen viel bij stroomen neder. De armoedige huizen in de straat werden flauw verlicht door één enkele gaz.

Marie huiverde.

«Welke droefheid», mompelde zij, «onze straat is nog doodscher dan gewoonlijk. »

De schaduw harer kamer woog haar plots te zwaar op het lichaam; zij ging buiten de kamer en boog zich over de leuning van den trap om te luisteren; zij hoorde haar vader in de keuken grommen, over het hout dat te nat was en in den haard niet branden wilde.

« Dat gaat weer een lief avondje worden », zuchtte Marie, « of het zou moeten zijn dat Jean me kwam halen ».

Het meisje ging terug de kamer in en zag haar beeld in een spiegel; zij bestatigde dat zij van een buitengewone schoonheid was. Zij was fier over de regelmatige trekken van haar gelaat, haar ronde schouders en de volheid van haar hals. Haar zelve lief vindende, glimlachte zij en helderde haar somberheid bp, haar oogen glinsterden onder het aureool van haar blonde lokken.

Plots luisterde zij, aan de benedendeur werd een sleutel in heb slot gedraaid, daarna hoorde zij stappen op den trap, haar deur insgelijks op slot doen, waarop?ij angstig riep:

Hij antwoordde niet en Marie begreep dat hij naar de keuken teruggekeerd, en zij een gevangene bleef. Zij ging moedeloos terug i.aar het venster en loerde opnieuw door de ruiten.

Sedert een maandl ontmoette zij, eiken avond, Jean Millet op den hoek der straat, niettegenstaande het verbod van haar stiefvader. Korts na haar geboorte was haar vader gestorven en was haar moeder hertrouwd; deze had ook het tijdelijke met het eeuwige verwisseld, zoodat Marie nu ouderloos was. Haar stiefvader lachtte niet met hoffelijke bijeenkomsten en zijn meening was dat een jong melisje het recht niet had te beminnen zonder toestemming harer ouders. Zoodus, Marie had haar geliefde gekozen, zonder den raad van haar stiefvader, welke zij niet lijden mocht.

In de straat, onder het licht der gaz, verscheen een jonge man en rechtte zijn oogen naar het venster.

Marie opende het raam, boog zich voorover en riep met halve stem:

« Jean, zijt gij daar? »

Een doffe stem antwoordde:

Ja, waarom zijt ge niet naar beneden gekomen? »

« Hij heeft me opgesloten. Hij verbiedt mij uit te gaan. »

Een oogenblik van besluiteloosheid; Jean zag rondi, geen mensch was er te bespeuren; plots kwam hij nader en begon op den muur te klimmen en bevond zich spoedig tegenover Marie.

Zij protesteerde niet, integendeel, zij nam den arm van Jean en murmelde:

Hij nam haar stevig vast en hier begon nu een moeilijke nederdaling; zonder hinder geraakten., zij beneden.

In de keuken stond de stiefvader op, hij had het gerucht der vlucht gehoord. Hij nam de lamp, ging nam boven en kv/am in de ledige kamer.

Alsdan, zeer bedaard, liet hij de gordijnen zakken en sloot het venster goed dicht, zoo zelfs, dat er geen regen binnen kon. Daarna, met dezelfde kalmte, trok hij terug naar beneden.

Op de eerste treden van den trap gekomen, zag hij aan den muur het portret zijner vrouw, nog met rouwfloers omgeven. Hij richtte er het licht zijner lamp op, schudde een oogenblik het hoofd, en sprak dan het beeld aan:

« Nietwaar, mijn arme Jeanne, meisjes die hun huis verlaten hoeven er niet meer terug in te komen, want zij onteeren voor de gansche wereld hun familie? ».

De stilzwijgendheid van het beeld versterkte zijn meening want hij ging de voordeur op het nachtslot doen en kwam terug in de keuken, waar hij zich te werken zette.

Onder den killen regen fluistereden de twee geliefden elkaar de zoetste woorden toe. Zij maakten plannen voor de toekomst en bouwden de schoonste luchtkasteelen.

Langzamerhand werd het nacht en heerschte er overal volslagen duisternis. Tienmaal legden ze denzelfden weg af, tienmaal -herhaalden zij dezelfde woorden en verdubbelden hunne kussen. Zij beminden en hun liefde omsloot de gansche wereld.

Te middernacht bevonden zij zich voor de woning van Marie en daar kwam het meisje tot de werkelijkheid terug.

« Mijn God! » mompelde zij, « indien men mijn vlucht maar niet gezien heeft! »

« Ga terug langs het venster » antwoordde Jean, «en geef me teeken wanneer alles in orde is».

Hij hielp haar opklimmen en wacht', e geduldig af.

« Oh, Jean! » riep Marie zachtjes, het venster is gesloten, gesloten! «... Ik kan het niet openen! ».

« Dit zullen wij zien! » bromde Jean en klom insgelijks naair boven. Na zich overtuigd te hebben, en samen met Marie naar beneden gekomen zijnde, begon hij op de deur te kloppen... Men hoorde niet... Hij nam alsdan zijn toevlucht tot zijn voeten en schouders om met geweld de deur open te krijgen. Door dit gerucht werd aan een ander huis een venster geopend, een hoofd kwam er door maar trok zich dadelijk terug.

Jean hield plots op, hij hoorde binnen loopen.

« Eindelijk » mompelde hij, « niets te vroeg! »

Een sleutel werd in het slot gedraaid en daarna, de deur geopend. Met de lamp in de hand verscheen, zeer ernstig, de stiefvader, Jean ging hem.

FILM-REVUE

een hard woord toespreken maar de oude man was hem voor en vroeg:

« Waar is Marie? »

De jonge man wees het meisje aan. welke in de schaduw stond en weende.

« Daar is zij » zegt hij, « laat haar spoedig bin-, nen want zij zal koude vatten... »

Doch, haar stiefvader sprak ernst g, als sprak hij een veroordeeling uit:

« Zij is goed waar zij is... De openbare meen ng is van oordeel, dat een meisje, welke haar huis verlaat zonder toestemming van haar ouders, er niet meer moet teruig keeren... Dat zij gaat waar zij wilt!... Goeden avond! »

En zander Jean den tijd te geven iets te antwoorden werd de deur toegeslagen.

« Het is heel eenvoudig » zegde Jean tot Marie Sinclair, wanneer zij terug in de s raat waren,

« gij gaat mede naar mijn ouders. Zij zullen niet weigeren u in huis te nemen... In ieder geval is het een vervelende zaak. »

Hij zette de kraag van zijn veston naar omhoog en stak een sigaret aan.

« Ik geloof gaarne dat dit u in een moeilijke toestand brengt, Jean » antwoordde Marie zachtjes, « maar he) is toch niet mijn schuld, nietwaar?

Jean had spijt dat hij een zin uitgesproken had waarin Marie een verwijt kon voelen; hij sloeg zijn arm om haar heen en omhelsde haar. Zij wandelden naar de wijk waar de familie Millet woonde.

Jean twijfelde er niet aan dat hij met open armen zou ontvangen worden. Hij wist dat zijn vader en moeder goedhartige lieden waren, doch. dat zij wel gevoelig waren aan de kwatongerij van. de geburen.

Hoe ging hij de zaak voorstellen? Al wandelende maakte hij allerlei zinnen gereed.

Marie zegde nie s. Zij hoopte uit geheel haar hart en vertrouwde op haar gezel.

Zij kwamen aan de woning der Millet’s, gelegen aan de rivier.

Jean, welke een sleutel bij zich had, opende en bracht zijn beminde in het kleine salon. Er smeulde in den haard nog een weinig vuur hetgeen Jean ging opwakkeren. De warmte deed het meisje goed.. Zij was een weinig gerustgesteld door de omgeving welke haar tegen lachte.

Zij zette zich neder en lachte Jean toe.

« Gevoel'; gij u goed? » vroeg de jonge man ». Ge zult zien, alles zal zich schik... »

Hij sprak niet verder. Eenig gerucht in den gang deed hem opzien. Hij zag aan de deur zijn vader staan. Men kon goed zien dat de man nog niet te bed geweest was. Hij was een man van zware gestalte en had een diepe basstem.

« Gij komt wel laat naar huis » mompelde hij. En op dit oogenblik merkte hij Marie op.

« Ah... » liet hij hooren... en herhaalde: «Ah...» Daarop gaf hij teeken. aan Jean hem 'e volgen.

« Wat beteekent dit? » vroeg hij,.. » Van waar.:, komt dit schepsel? »

Met zachte stem. opdat Marie hem niet hooren zou, vertelde hij alles aan zijn vader, er bij voegende dat de fout aan hem ligt. Maar hoe meer hij sprak, hoe meer hij de overtuiging kr.eeg, da1 er op zijn vader niet te hopen viel. Hij smeekte alsdan den man niet onbarmhartig te zijn waarop deze hem plots in de rede viel en Marie deze woorden hoorde:

« Neen... neen... dit niet... wij zijn van een eerbare familie... eerbaar... dat zij vertrekke... hier kan zij niet blijven!... »

De moedeloosheid maakte zich van haar mees-

'ter, zich oprichtende ging zij naar de corridor waar beide mannen nu in een twis; gewikkeld waren.

« Laat mij vertrekken, Jean » zegde zij, « maar geleidt mij, gij moogt uw ouders niet ongehoorzaam zijn ».

Op dit oogenblik kwam de moeder van Jean tevoorschijn. Het gerucht had haar wakker gemaakt. Mevrouw Millet was een goedaardige vrouw, met zachte, verstandige oogen. Zij richtte haar blikken op Marie, welke zij nie'; kende, doch,, sprak haar niet en wendde zich tot haar zoon.

« Mijn jongen » sprak, zij, « windt uw vader niet op, ge weet dat hij niet igoed is en de minste aandoening kan hem noodlottig zijn. »

Mijnheer Millet, in waarheid, wankelde daar hij de volgende hevige woorden uitsprak:

« Ee, n meisje welke de zijnen verlaat, is voor de wereld verloren, iedereen weet dit ».

Ce moeder wierp een zijdelingschen blik op. Marie hetgeen een verwij beteekende dat zij te huis had moeten blijven.

Jean vertelde nu de geschiedenis aan zijn moeder, hij verwachtte van haar tenminste medelijden, doch deze schudde het hoofd en mompelde

« Ónmogelijk, mijn jongen, onmogelijk... »

Marie begreep dat zij er een einde moest aam maken. Zij leed onder deze woordenwisseling die ten haren nadeele uitviel. Zij voelde zich door ieder voor een verachtelijk schepsel uitgemaakt. Zij wilde vertrekken, gelijk naar waar, maar... aan den arm van Jean.

« Ik vertrek, mevrouw, ik ver rek » zegde zij.. « Ik zal u niet langer in uw rust storen, ik vertrek.. . »

En plots hield Jean op met strijden. Hij begreep-dat zijn liefde sterker was dan de koppigheid zijner ouders. Hij begreep wel de openbare meening desaangaande, de vrees welke de wereld regeerde, maar hij zou deze trotseeren.

« Kom! » zegde hij tot Marie met vaste stem.

« Mijn jongen! » riep zijn moeder de handen, ui gestrekt.

« Vrees niets, moeder » stelde hij haar gerust,. « binnen een kwaart uurs ben ik terug! »

En hij geleidde Marie naar buiten.

Be den gingen naar de statie, welke op dit uur zeer verlaten was. Onder weg hadden zij reeds-een plan gevormd.

« Wij hebben nog een uur om den trein naar Parijs te nemen » sprak Jean. « Hebt gij geld bij u? »

Marie hàd een 100 franken bij. haar, daar zij steeds haar spaarpenningen op zich droeg.

« Ik ga terug keeren » zegde Jean, « en eenig geld aan mijn vader vragen. Beoordeel hen niet slecht, Marie, he) zijn brave menschen, zij vragen niet liever dan mij te helpen, doch, zij hebben een zekere vrees voor het publiek. Heb vertrouwen, Marie, van het oogenblik dat gij niet bij hen verblijft, zullen zij u toch helpen... Dadelijk ben ik terug... »

Marie bleef alleen en gaf zich over aan allerlei overpeinzingen.

Terug te hu's gekomen vondi de jonge man zijn moeder in de voorkamer, zij wachtte hem.

« Welnu? » vroeg hij met zachte s'em.

Zij scheen zeer bedroefd; met een gebaar wees zij naar het kleine salon waar Millet was; hij zat in een zetel en rookte zijn pijp.

(wordt voortgezet)

Verwacht:

— MONSIEUR BEAUCAIRE —

Aan onze geaciite lezers en lezeressen I

Nu U allen blijk hebt gegeven, onze uitgave FILM-REVUE steeds te willen lezen, maken wij U nu ook attent op onze uitgave

Ul- ER TMEEUBEU

Dit belangrijk weekblad, immer zeer rijk geillustreerd geeft een volledig overzicht over alles wat kinema aangaat, alsmede film en tooneelnieuws, de schoonste artikels over kiema en theater, enz., enz.

ln alle kiesten en dagDiaduiinhels te uerkriigen

40 bladzijden tekst voor fr. 0.85

Koopt het EENS en ge zult het BLIJVEN koopen.

Abonnementen kunnen ten allen tijde op de post en op ons bureel opgegeven worden aan den prijs van

3 maanden voor fr. 7.50 6 » » » 15.00

Het wordt franco thuis bezorgd.

Al wie zich laat inschrijven voor een jaarabonnement, ontvangt gratis tot nieuwjaar

IIHEIRA' EH I80REELIEAELD