Programme de 12 à 18 janv. 1934



Livret de programme

Source: FelixArchief no. 1968#978

Ce texte a été généré automatiquement sur la base des pages numérisées, en utilisant la technologie ROC. En raison des polices de caractères historiques utilisées dans les livrets de programmes, les résultats ne sont pas sans fautes.

Consultez les images de ce livret de programme



AU BON COIN

A. VAN OSTA & C

39 - 41 rue Carnot straat — rue Dambrugge straat, 1

Grande spécialité Best

de gekend

VETEMENTS sur MESURE

et de huis

la belle CONFECTION der stad

à des

PRIX voor GEMAAKTE

défiant en op MAAT TE MAKEN

toute kleederen voor

concurrence HEEREN. JONGELIEDEN

en KINDEREN

AU BON COIN

Vendredi | A Samedi Vrijti«»g Zeterdafl

Programme 15 Speelwijzer

Lundi -tC. J

Samedi -|»T Dimanche -| A Lundi -| C Zeterdaf] Zondag Xfx Maandag

Jeudi -jo janvier j g 3 4 Donderdag Januari

1. Tannhauser

Ouverture .... R. Wagner

2. Vers l'Iguassu

Documentaire

3. Eclair-Journal

Actualités sonores

4. La chasse est ouverte

Dessin animé

1. Tannhauser

Openingstuk .... R. Wagner

2. Naar de Iguassu

Dokumentfilm

3. Eclair-Nieuwsberichten

Aktualiteitcn op den klankfilm

4. De jacht is open

Teekenfilm

Disques

P A R LiOPTIONEj- Grammofoonplaten

"LA GUERRE DES VALSES" Sélection d’Orchestre B 17187

UN CERTAIN Mr GRANT" "RAYONS DE SOLEIL"

Selection par Orgu et Orchestra. B 49649

5. Une Idée Folle 5 Een dwaze Inval

DRAMATIS PERSONÆ

V'ctor . . . LUCIEN BAROIX

Evclvne

.Michel Fradin .... Hubert Daix

Mabel

Docteur Toubat.

Brown-Duvant . . . .

Kosalie

Auguste

Emile

Anita

Louis Dumont ., . . . . William Aguet

KERCKHOVE’H HOEDEN HHHH

DE BESTE

HHM DAMBRUGGESTR A AT. 10


tar

Une idée folle Een dwaze inval

Paul, jeune peintre très 1933, est continuellement désargenté. Un de ses oncles, possesseur d’un beau château dans les Alpes, lui offre d’y venir passer quelque temps en son absence. Bien entendu, Paul ne devra emmener personne d’étranger au château de son oncle, et surtout pas de petites femmes...

Paul s’installe avec un de ses amis, Victor.

Paul se livre dans les paysages de neige à la peinture, sa distraction favorite. D’ailleurs, oh chance! un hôtel de la région lui a commandé une enseigne. Pendant une absence de Paul des passants remarquent l’enseigne commencée et laissée sur la terrasse et demandent à Victor le prix des chambrés.

Victor a une idée: Pourquoi ne pas transformer le château en hôtel?

Paul, à son retour, à la surprise de voir le château occupé par toutes sortes de gens. Entre autres, une troupe de girls de music-hall est installée là.

On devine les joyeux quiproquos qui peuvent résulter de cette situation, d’autant que l'oncle de Paul arrive un beau jour avec un acheteur éventuel pour son château.

Après le premier moment de stupeur, l’oncle et son acheteur décident de continuer à exploiter le château en hôtel. Victor en sera le directeur. Son idée n’était pas si folle.

Paul, een jonge schilder «up to date», is altijd zonder geld.

Een zijner ooms, eigenaar van een schoon kasteel in de Alpen, noodigt hem uit er, tijdens zijne afwezigheid, eeni-gen tijd te komen doorbrengen. Wel te verstaan mag Paul niemand medebrengen,, vooral geene vrouwen...

Paul betrekt het kasteel met Victor, een zijner vrienden.

In de sneeuwlandschappen wijdt Paul zich aan zijne geliefkoosde ontspanning: schilderen. Oh! geluk! een hotel uit de buurt heeft hem een uithangbord besteld. Tijdens de afwezigheid van Paul bemerken voorbijgangers het onafgewerkte uithangbord op het terras en vragen aan Victor om de kamers te zien.

Victor heeft een inval: waarom het kasteel niet in een hotel veranderd?

Bij zijne terugkomst is Paul zeer verwonderd het kasteel bezet te zien door allerlei lieden, onder andere een troep music-hall girls. Men raadt de koddige too-neelen welke zich voordoen, des te meer daar Paul’s oom zekeren dag terugkomt met een kooper voor het kasteel.

Na het eerste oogenblik van verstomming, besluiten de oom en zijn kooper voortaan het kasteel als hotel uit te baten.

Victor zal bestuurder zijn: zijn inval was nog zoo dwaas niet.

TAVERNE DU

PaorRoyal

RENOMMÉE POUR SES

BIÈRES

ANGLAISES

SPÉCIALITÉ DE

VIEUX PALE-ALE


UN VRAI BIJOU!

QUI REJOUIRA LES GENS DE GOUT

C’est aussi un récepteur de qualité parfaite

POUR LE GROS:

ROTHERMEL CORPORATION s a

27, Quai du Commerce, 27 BRUXELLES

L ’homme est drôlement fait. A mesure que notre vieille Europe s’enfonce toujours plus profondément dans la crise, dans la misère, dans le marasme, nous éprouvons un besoin toujours plus grand d’euphorie, d’anéantissement voluptueux dans la musique et les souvenirs.

Depuis quatre ans, nous souffrons de toutes sortes de maux.

D'epuis quatre ans, nos écrans sont dominés par le film viennois.

C’est peut-être là, après tout, que le cinéma sonore de notre ancien continent a trouvé sa plus parfaite formule.

Si la vitalité robuste des Américains ou des Russes nous manque, si nous ne savons pas, comme eux, transposer en éclatantes images la. vie courante, notre vie à

Vous verrez la semaine prochaine le plus viennois des films viennois

GUERRE

DES

VALSES


nous, nous excellons, par contre, dans la miniature, dans le ciselage, dans le petit rien du tout raffiné dont les peuples ne sauront jamais goûter la saveur perverse.

Tous les Européens actuels sont un peu viennois dans l’âme. Tous, ils vivent entre la nostalgie et l’euphorie, sous l'empire du passé. René Clair, lui-même, ce metteur en scène soi-disant moderniste, est Viennois dans l’âme. Quand il tourne un film, il ne procède pas autrement que Strauss ou qu'Offenbach: il dépouille la vie de toute sa réalité, il la stylise agréablement, il la rend semblable à la vitrine d’un magasin de jouets — de jouets pour grands enfants.

Les meilleurs films viennois, se situent à un moment précis de l’histoire.

1815, 1820, 1830...

Après la défaite de Napoléon, le vieux monde qui se croyait déjà anéanti, emporte par le Maëlstrom furieux des révolutions et des guerres, reprend du souffle.

C’est le dernier répit que lui accorde le destin.

Bientôt, les peuples recommenceront à bouger, des foules noires monteront des faubourgs, les « damnés de l’industrie » crieront leur misère, les machines vrombiront, le ciel sera obscurci des fumées, bientôt le monde ne sera qu’un cloaque immonde où l’on se battra pour le minerai, pour le charbon, pour le pétrole, pour le bain.

Mais, pour l’instant, tout est encore cal- j me. Comme au temps de Louis XV et de j Marie-Thérèse, on danse sur les parquets I cirés où se reflètent les feux de mille bougies. Les robes froufroutent, les bouches carminées murmurent des paroles tendres. Les éventails s’agitent. Oh boit du champagne léger que servent des laquais en perruque frisée et en culotte courte. Dtehors, la nuit est fraîche, parfumée et piquée d’étoiles, avec ses lacs argentés au fond des jardins, avec ses amoureux terrés dans les grottes artificielles, avec les illuminations blanches des statues parmi le feuillage.

Calèches, menuets, tambours, uniformes, soubrettes, bougies, maîtres de danses, parades, amourettes, intrigues de chancellerie et sonnerie: la vie viennoise de 1815 à 1848, cette vie frivole et condamnée (et qui se sait condamnée) se déroule comme une suite d’estampes,

« Ce fut, avant la fin de la représentation, le plus bel acte de l’histoire européenne,», dira, plus tard, le socialiste Las-salle qui, pourtant...

Et cet acte suprême, une musique le rythme, le pénètre et l’enveloppe, une musique le traduit tout entier, avec ses moindres nuances, avec sa joie démesurée, sa faiblesse devant la vie, son insouciance, sa sentimentalité lyrique et son cynique optimisme.

Cette musique, vous l’avez deviné déjà, c’est la valse!

Chocolat

JUartongin

U meilleur

VOUS-ÉTES ASSIS DANS UN FAUTEUIL

DES

ETABLISSEMENTS

FIBROCIT

Les ETAB, S FIBROCIT, 26, RUE MASUI - BRUXELLES


Guinness

vous fera du bien

DES VALSES

sique d'Aloïs Melichar d’après des motifs de

JOHANN STRAUSS

PROCHAINE —

S GRAND

SAISON

ENFANTS ADMIS


Josep li LANNER en J okann STRAUSS

lets Over de vrienschap, oorlog en vrede tusschen de twee Köningen van de wals.

Wij schrijven 1819 en zijn te Weenen. Het « Congres », dat vier jaar tevoren beëindigd werd, had een einde gemaakt aan den gespannen toestand. De Weener kon zich weer verzadigen aan muziek en dans, wijn en goed eten en trachtte zooveel mogelijk in te halen, wat hij al die jaren had moeten missen. Politiek bestond voor hem niet meer. Waarom ook? Het leven was reusachtig goedkoop geworden, voor eten en drinken betaalde men bijna niets, de schouwburgen floreerden, bij premières was de toeloop zoo groot, dat de politie vaak moest ingrijpen. Danszalen werden gemoderniseerd en in bijna alle café s waren strijkjes, die zich door hun muzikale prestaties een wereldnaam verwierven.

Wonderlijke dingen op muzikaal gebied deden den Weener op bepaalde dagen der week trekken naar t café «Dë groene Jager ». En dat alles vanwege de muziek. Om de vier jonge menschen die daar speelden en den Weener in een toestand van zalige extase wisten te brengen. Bij de melodieën van de eerste viool kon eenieder zich een tekst denken, zooals het hem het beste voorkwam. En dat was juist het mooie daarvan. Het was de 18-jarige Josef Lanner, door wiens viool de muziek direct tot het hart van den Weener sprak. D'e gitaar werd bespeeld door Johann Dtahanek, die met zijn jongeren broer, den tweeden violist, uit Bohemen naar Weenen kwam. De oudste D'rahanek was in Weenen een populair man geworden en werd allerwegen met « Jessas, der Dra-hanek » begroet. Verder was er nog de

altviool, bespeeld door den piepjongen Johann Strauss, die van tijd tot tijd zijn instrument met... bier spoelde, om maar weeke tonen te krijgen, een nog zoo goed als « onbeschreven blad », een ijverig musicus en bovendien de vriend van Lanner.

Lanner en Strauss stamden beiden uit een klein burgerlijk milieu. Josef Lanner, die op 12 April 1801 te Weenen, in de voorstad St. Ulrich, no. 10, waar zijn vader een schoenmakerij had, geboren werd.

Hij voelde niets voor het bedrijf van zijn vader, noch voor het beroep van ciseleur, dat hem was toebedacht. Dës te meer voelde hij voor muziek, ook boeken las hij graag, waarom zijn vader hem dan ook j meermalen meenam naar de verschillende } concerten. Toen de jongen eens in tame- j lijk beschonken toestand op het instituut, * waar hij het vak van ciseleur leerde, ‘ kwam, was dat reden genoeg, om hem! van de polytechnische school te smijten. (

Nu stond de weg voor hem open. Zijn

leeraren kennen wij niet, doch spoedig 5 nadat de zaak van den ouden Lanner door j de « inflatie », die na den vrede van Lu- 5 neville volgde, veel van zijn oude glorie ( had ingeboet, vinden wij josef terug als j violist in de kapel van den ouden Pamer. f Michael Pamer, wiens ongelukkige fami- j lieomstandigheden hem troost deden zoe- j ken in overmatig eten en drinken, was j geen onbeteekenend musicus. Zelf een 5 uitstekend violist, waren zijn composities! veel gezocht en in meer dan één dansai- 1

bum uit dien tijd naast de dansen van j

Beethoven en Schubert te vinden. Zijn ka- 1 rakter maakte echter een samenwerken?

ÉCONOMIE,

Hygiène, Confort,'

avec les

RADI ATEU RS “J n f A! ” CHAUDIÈRES WlnL

pour

CHAUFFAGE CENTRAL

par Eau chaude ou par Vapeur.

Demandez la Brochure spéciale envoyée franco sur demande.

Chauffage central

Distribution d'eau chaude

Installations

sanitaires

Louis VERANNEMAN

43. Rue du Pavillon

Chaudière “ Idéal Classic ”

BESPARING, GEZONDHEID en BEHAAGLIJKHEID

zijn U verzekert

door de

Centrale Verwarming

mei

Radiatoren en Ketel

“ IDEAL

CLASSIC „

Vraagt het uitlegboekje. dat U koeteloo» zal toegezonden worden, aan

Louis VERANNEMAN

43, Vlagstraat, Antwerpen

TELEFOON 557.46

ANVERS m 557.45


L eöiz qui Corrige les écarte de régime

met hem zoo goed als onmogelijk en ook spoedig zei Lanner zijn engagement op, om zich met gelijkgezinde jonge musici in kamermuziek en de uitvoering van eigen composities en arrangementen te oefenen. Maar de lof van zijn vrienden kon hem niet bevredigen en tenslotte was hij toch gedwongen, geld te verdienen. Met de gebroeders Drahanek, die hetzelfde doel voor oogen hadden, speelde hij voor het eerst in Jüngling s café en, toen het succes niet uitbleef en het aanbod van verschillende amusements-inrichtingen steeds toenam, ook in « D'e groene Jager ». Daar hoorde de jonge Strauss hem, zijn eenige wensch was in de kapel van Lanner mee te spelen, wat hem ten slotte ook gelukte.

Strauss, drie jaar jonger dan Lanner, werd 14 April 1804 in de Flossgasse geboren. Zijn vader was eigenaar van de herberg « Zum guten Hirten », een echte kroeg, die door vele Weensche volksdichters als Perinet, Bäuerle, Castelli en ook door den musicus Wenzel Müller werd gefrequenteerd. Voor den kleinen Strauss w'as het steeds een genoegen te luisteren naar de violisten, die s avonds in de kroeg speelden en die door menschen met muzikale ocren met den bijnaam « chole-takapel » betiteld werden. Toen de kleine Johann voor zijn verjaardag eens een kleine viool ten geschenke kreeg, kon hij al heel spoedig de verschillende liedjes en maischen, die hij van zijn vaders muzikanten had afgeluisterd, naspelen. Johann wilde musicus worden, alleen ontbraken den ouders de middelen voor een daartoe geschikte opvoeding en de idee, dat hun zoon eens geld zou verdienen, door in de een of andere kroeg zijn liedjes te spelen, bestond voor hen eenvoudig niet. Hij iverd bij een boekbinder in de leer gedaan, die het kereltje wel klein zou krijgen, Doch na op zekeren dag een geducht pak slaag te hebben gekregen, liep hij

weg van zijn meester. Hij werd opgenomen in het huis van Polischansky, een trouw stamgast van « Zum guten Hirten », die den ouders verlof vroeg voor zijn opvoeding te mogen zorgen, wat hem dan ook genadig werd toegestaan. Johann kreeg vioolles en al heel spoedig kon men hem hooien op kamermuziek-avondjes bij voorname families, waar hij door zijn beschermer werd geïntroduceerd. Na den dood van zijn vader nam hij het aanbod, om in kamer s kapel mee te spelen, aan, doch, evenals Lanner, nam hij wegens het brute optreden van den eeuwig dronken leider zijn ontslag. Tot zijn groote vreugde werd hij direct in de kapel van Lanner opgenomen.

Dte vriendschap der beide jonge musici liet Strauss spoedig de achter hem liggende kommervolle jaren vergeten. Hij en Lanner namen een gemeenschappelijke woning, doch het vrije Erven, dat thans voor hen volgde, stapelde de eene schuld op de andere, zonder nochtans afbreuk te doen aan de innige vriendschapsbanden. Er wordt zelfs van hen verteld, dat zij samen op zeker moment slechts één hemd bezaten, dat afwisselend dan door den een, dan door den ander werd gedragen.

Lanner had zijn kapel wederom uitgebreid, nu met een cellist, en in deze nieuwe bezetting speelde hij in de «Rebhuhn», een stamlokaal van Franz Schubert. Deze laatste bracht Lanner in connectie met andere beroemde musici. Het ensemble van Lanner won aller harten en spoedig moest hij zijn quintet uitbreiden tot een strijkorkest, waarmee hij den 111 Mei 1824 in het beste café aan den Prater debuteerde. Niet alleen voor de Lanner-vereerders, maar voor heel Weenen was dit een sensatie. Het was namelijk de eerste maal, dat een strijkorkest in de open lucht speelde. Het succes was overweldigend.

Het aanbod der verschillende eigenaars


; van amUsements-inrichtingen, om in hun: etablissement op te treden, was overstel-

{ pend. Lanner verdeelde zijn kapel en liet t een tweede orkest onder leiding van I Strauss in de « Grüne Baum » spelen. In 'l dien tijd voelde Strauss zich niet bijzon-J der gelukkig, hij had al lang zijn eigen

• orkest willen dirigeeren. Overigens was

• hij eenigszins melankoliek en menigmaal ( geprikkeld, dat bracht die tijd, waarin verbazend veel werd gecomponeerd, zoo met j zich mee. Contrapunt, compositie- en in-j strumentatieleer had Strauss uit de boe-j ken gelëerd. Zijn eerste pogingen op dit! gebied verkocht hij aan versch.llende ( Weensche kapelmeesters, die de muziek-l stukken met hun eigen naam teekenden.

'l Lanner wist hiervan langen tijd niets, de j eerste stukken, die hij zag, waren voor; hem een verrassing, hoewel zij toch reeds: jaren samen woonden. Van dat oogenblik

{ af verzocht Lanner om Strauss’ medewer-1 king bij het samenstellen van zijn composities.

Het is duidelijk, dat Strauss, door zijn steeds feller wordend verlangen, om een eigen orkest te leiden, door het vele werk, dat hij voor Lanner moest doen en door zijn werk als componist, hoe langer hoe meer geprikkeld werd, hetgeen niet naliet, zijn invloed te doen gevoelen op de geestesgesteldheid van Lanner. Eindelijk maakte Strauss een einde aan de gespannen verhouding: hij legde Lanner, die dit allang had voelen aankomen, zijn plannen voor en vroeg om zijn ontslag. Lanner, innig bedroefd, wenschte hem het beste en drukte den wensch uit, dat dit hun vriendschap geen kwaad zou doen.

Op den ln September 1825 tijdens een concert bij « Bock » — werd den verschillenden leden van het orkest het uittreden van Strauss bekend gemaakt. Lanner was dien avond bijzonder geprikkeld — eenerzijds door jalouzie, anderzijds door de zorgen van het zoeken naar een geschikten plaatsvervanger — en het kwam tusschen hem en Strauss tot heftige woorden. Andere orkestleden bemoeiden zich er mee: stoelen en bierkruiken vlogen door de lucht, vensters en spiegels werden kapotgeslagen, kortom, het werd een vechtpartij, waaraan ook nog een groot gedeelte van het aanwezige publiek deelnam. Het eind van het lied was, dat verschillende musici bij Lanner wegliepen en de partij van Strauss kozen.

Kort na het verbreken van de vriendschapsbanden componeerde Lanner zijn « Trennungswalzer ». Het wordt algemeen aangenomen, dat Lanner meer met smart aan zijn vriend heeft gedacht, dan Strauss aan zijn vroegeren dirigent. Maar beiden brachten de Volgende veel werk; ieder ging zijn weg naar den roem, hoewel Lanner s « Trennungswalzer » kort na het ontstaan daarvan over bijna de geheele wereld werd gespeeld. Maar Strauss volgde hem onweerstaanbaar kort op den voet. Toen zich echter onder het Weensche publiek twee partijen gingen vormen, de « Lannerianen » en de « Siraussianen », was de verzoening tusschen de beide orkestleiders niet ver meer. In 1828 volgde Lanner het voorbeeld, dat Strauss hem reeds eenige jaren tevoren had gegeven, en trouwde En tijdens het bruiloftsmaal, dat bij « Bock » gegeven werd, opende zich plotseling de deur — Johann Strauss bracht Lanner zijn persoonlijke gelukwen-schen. Bij « Bock » waren de vrienden uit elkaar gegaan — bij « Bock » werden de vriendschapsbanden opnieuw aangeknoopt.

Vrienden zijn het verder gebleven. Zij hebben Europa hun muziek geschonken,

MAISON — HUIS

Jules Peeters

14, rue Houblonnière - Hopland, 14, ANVERS — ANTWERPEN

Fondée en Gesticht in

1870

J. apis

en tous genres

Tissus

JL apijten

in allen aard

Stoffe

len

LINOLEUM

Au Monopo le

6rande Maison de Blanc

31, Marché au Lait - Coin rue Vleminck

Téléphoné 272.00 WÊÊÊtKÊÊBÊ

I COUVERTURES COUVRE - LITS LINGERIE LINGE DE TABLE I STORES RIDEAUX BONNETERIE

Remise de 10o,° aux membres de la "Ligue de familles nombreuses” et Invalides de Guerres

Magazijn van alle soorten gemaaakte en ongemaakte GOEDER EN. Groote keus vas aile soon en Werkkielen, Broeken, Overals, Lange gri.ize-en Kakhi-Frakken Groote keus in KINDSKORVENGOED

Wed. A. Niemans-Van Riel

Lange Beeldekensstraat,144.Tel. 564.22

Nevens de Wetstraat

Dit huis heeft geeu bijhuizen


GLOBE

Le Globe est une boisson rafraîchissante d’une pureté et d’une finesse incomparables.

Son goût exquis, son parfum suave et sa délicieuse fraîcheur, lui ont valu

son

surnom —

L'AME DU CITRON

die thans nog overal wordt gespeeld en ons ook zal overleven. Voor het laatst ontmoetten zij elkaar in 1843: vóór den lijkstoet van Lanner liep de kapel van het eerste burgerregiment, onder leiding van Johann Strauss, die op deze wijze zijn te vroeg gestorven vriend herdacht.

Op het groote Weensche kerkhof liggen Lanner en Strauss vredig naast elkaar.

Dit is in het kort de levensbeschrijving van twee personen, die de hoofdrol spelen in de vroolijke film-operette, die de A. C. E. vervaardigde onder den titel van

« WALZERKRIEG ».

Eenige jaren geleden trok de regisseur Ludwig Berger aller aandacht door zijn « Walzertraum », de film, die over de ge-heele wereld een welverdiend succes oogstte; thans heeft dezelfde regisseur een film geschapen, waarmede hij dit succes verre zal overtreffen.

Fernand Gravey, Jeanine Crispin, Dïa-nem, Charpin en vele anderen m de verschillende rollen, heeft hij een filmwerk geschapen, waarin de sprankelende geest uit dien tijd en de Weensche muziek hoogtij vieren.

Het scenario behandelt den tijd, waarin Lanner en Strauss strijden om den voorrang, wie van hen beiden de beste musicus is van hun eeuw en hun geboorteplaats. Tot zelfs in Engeland is de mare van de Weensche wals doorgedrongen en men wil het allerbeste Weensche wals-orkest dan ook dadelijk in Albion enga-geeren. De « Walzerkrieg » speelt zich af in Londen.

Met alle mogelijke geoorloofde en ongeoorloofde middelen trekken Strauss en Lanner en beider helpers en handlangers tegen elkaar te velde, tot het komt tot den beslissenden slag voor de koningin. En dan wint Strauss...

Doch de wals-oorlog wordt voortgezet. Hoe deze vroolijke strijd, die geheel Weenen in twee kampen verdeelt, eindigt en hoe het hier niet gaat om een overwinnaar en een overwonnene, maar om een ouden en een jongen walskoning, hoe bovendien twee jonge menschen met het sluiten van den vrede tegelijkertijd een verbond voor het leven sluiten... dat moet U allen zelf maar eens gaan zien!

DKQUiS


BINNENKORT DE OROOTE

WEENSCHE FILM

WALS-'STRIJD

Het zal de groote muzikale pronkfilm van het seizoen zijn. Speelt ten tijde van Lanner en Strauss in Weenen en Londen. Beiden strijden om de eer de beste walsen te componeeren. Het komt tot ernstige muzikale conflicten, die tot een reeks buitengewone komische complicaties leiden en waarvan eigenlijk de verloving van de Engelsche koningin met Eduard van Conbury aanleiding is.

Deze film toont ons de heele romantiek van den Biedermeier-tijd in haar volle schoonheid en zorgeloosheid en naast de vroolijke tooneeltjes uit het oude, muzikale Weenen zal zij een reeks wonderbare en prachtige scènes uit het hofleven van de vorige eeuw brengen. Fernand Gravey, Janine Crispin, Arletty, Charpin, Olivier, Madeleine Geray en Dranem spelen de hoofdrollen. Het scenario is van Hans Muller en Robert Liebmann. De muziek is gecomponeerd met gebruikmaking van walsmelodieën van Lanner en Strauss. Deze film gaat voorzeker een groot succes tegemoet.

Verwacht:

HET KASTEEL DER DROOttEN

met

LUCIEN BAROUX

PRINCESSEN GRIL

met

MARIE BELL

ALBERT PREJEAN ARMAND BERNARD

ZIJNE KEIZERLIJKE HOOGHEID

met

MARIE GLORY

GEORGES RIGAUD . GASTON JACQUET

Muziek van

FRANZ LEHAR

Pour avoir du charbon de qualité et le poids garanti, adressez-vous à la firme:

Comptoir Belge des Combustibles

(Société Anonyme)

LONGUE RUE DES IMAGES, 264

ANVERS

Téléphone: 570.40 Fournisseur du Jardin Zoologique.

Achetez vos

Vins et Liqueurs

— EN CONFIANCE A LA MAISON -

Arthur Enthoven

Fondée en 1896

Rue BreydeL 27, ANVERS Tel. 271.92

Champagnes et liqueurs fines de toutes marques. Vins de toutes provenances.

IMPORTATIONS DIRECTES

Een SPECIALIST

sinds 1907

VOOR:

O nderneming Onderkoud Herstelling V ernieuwrng

VAN

DAKEN

Fr. Dolfeyn

ANTWERPSCHE TEL.993.27 r.TT7.r; STEENWEG, 274 ——OUDE » U