Source: FelixArchief no. 1968#988
Ce texte a été généré automatiquement sur la base des pages numérisées, en utilisant la technologie ROC. En raison des polices de caractères historiques utilisées dans les livrets de programmes, les résultats ne sont pas sans fautes.
Consultez les images de ce livret de programme
AU BON COIN
A. VAN OSTA & O
39 « 41 rue Carnot straat — rue Dambrugge straat, I
Grande spécialité Best
de gekend
VETEMENTS sur MESURE
et de huis
la belle CONFECTION der stad
à des
PRIX voor GEMAAKTE
défiant en op MAAT TE MAKEN
toute kleederen voor
concurrence HEEREN. JONGELIEDEN
B en KINDEREN
AU BON COIN
Vendredi -| *r Samedi j J Dimanche -| £ L u n d i 4L Jeudi -|Q avril iq~4
Vrijdag Zerterdag *•**! Zondag Maandag AO Donderdag AV April J
Eclair-Journal î. Eclair-Nieuwsberichten
Actualités sonores Aktualiteiten op den klankfilm
30 Ans d’Automobile 2, 30 J&ar Auto
Documentaire Dokumenttilm
TRADER MICKEY 3. TRADER MICKEY
Dessin animé sonore Klankteekenfilm
Disques P A- Fi L O P H ONE- Grammofoonplaten
LEISE FLEHEN MEINE LIEDER - AVE MARIA
du film "Symphonie Inachevée"
B 49I7I Martha Eggerth B 49171
MIREILLE
le chef d'œuvre de het meesterwerk van
FREDERIC MISTRAL
Musique de Muziek van
CH. GOUNOD
DRAMATIS PERSONÆ
MIREILLE....Mireille Lucie VINCENT . . . M. Jean Brunil
Jeanne MARIE....Mme Clariot RAMÜN . . . . M. Boudouresque
de l’Opéra Comique de l’Opéra
TAVEN....Mme Luigi AMBROISE. . . M. Blanchet de Sauvage
OURIAS....Joe HAMMAN
Paul VERGNES — Mme Lucy BERTHRAND — André GÉRARD de l’Opéra de l’Opéra Comique
Orchestre du Theatre National de l’Opéra
KERCKHOVE’S i™«—«WHI iiimnn
DE BESTE DAMBRUGGE8TRAAT, ÎO
MIREILLE
de FREDERIC MISTRAL
Maître Ambrose, le vieux vannier, et son fils Vincent, se trouvent un soir à passer à proximité du Mas des Micocoules. Ils vont y demander l’hospitalité à Maître Ramon. Ramon possède une perle de fille: Mireille. Il convie les deux vanniers au repas du soir, dans la cour du Mas. Mireille fait le service.
Le repas fini, elle vient trouver Vincent, assis sur la margelle du puits. Elle questionne le beau jeune homme sur ses pérégrinations. Le fils de Maître Ambroise est ainsi amené à lui parler des Saintes-Ma-ries-de-la-lVlèr et à lui conter la guérison dont il a été le témoin (d’un enfant aveugle) . 11 conclut en lui disant: Si jamais le malheur un jour vous accable, courez aux Saintes. Mireille écoute Vincent avec ravissement et l'amour naît dans son cœur.
A quelque temps de là, Vincent passant, tout seul cette fois, dans le voisinage du Mas, est appelé par Mireille faisant sur la branche d un mûrier la cueillette des feuilles pour ses vers à soie. Il vient l’aider dans sa besogne. Soudain craque la branche sur laquelle ils sont tous deux. Mireille, affolée, se suspend au cou de Vincent et, enlacés, ils tombent sans mal, au pied de l’arbre. La jeune fille, sitôt remise de sa frayeur, avoue son amour au vannier qui, à son tour, laisse exploser le sien, éperdu.
Maintenant, au Mas des Micocoules, une joyeuse réunion des jeunes filles raillent Mireille, dont elles ont surpris les amours avec Vincent. La Sorcière des Baux, la vieille Taven, fait l’éloge de Mireille, qui déclare qu elle s’enfermerait dans un couvent plutôt que de se marier. Ses jeunes compagnes éclatent de rire et
entonnent la chanson de Magali.
Un jour qu elle était à la fontaine, un dompteur de taureaux, Oürias, le roi du Trident, qui vient encore de se couvrir de gloire à la grande ferrade d’un village voi-son, s’approche d’elle; elle l’éconduit.
Qurias s’en retourne le cœur plein de rage. Il rencontre Vincent sur son chemin. Un combat à mort s’engage entre les deux rivaux. Vincent lutte avec tout le courage de l’amour, et finalement fait choir Ourlas. Mais celui-ci, par traîtrise, perce d’un coup de trident Vincent. Ce crime reçoit son châtiment.
A l'aube, trois porchers trouvent Vincent étendu dans son sang. 11 l’apportent dans leurs bras au M-as des Micocoules. Mireille se désole, mais sa mère, Jeanne-Mlarie, pleine de confiance dans le pouvoir de la Taven, ordonne de porter le blessé chez la Sorcière.
De retour chez lui, le fils du vannier dit à son père son amour pour Mireille, et l’engage à aller demander sa main. Le vieillard résiste, puis, fléchi par les instances de son fils, se décide à partir. Il arrive en même temps que les moissonneurs. Quand les riches possesseurs du Mas, Maître Ramon et Jeanne-Marie, apprennent du vieil Ambroise l’objet de sa venue, ils répondent par le refus le plus méprisant. Maître Ambroise s’en va. La nuit venue, tandis que les joyeux moissonneurs dansent la farandolle autour du feu de Saint-Jean, triste, Mireille, du balcon de sa chambrette regarde la fête avec des yeux inondés de toutes les larmes de son cœur.
L’amoureuse fille, désespérée, se rappelle les paroles de Vincent. Au milieu de
TAVERNE DU
Paon Poval
RENOMMÉE POUR SES
BIÈRES ANGLAISES
SPÉCIALITÉ DE
VIEUX PALE-ALE
UN VRAI BIJOU!
QUI REJOUIRA LES GENS DE GOUT C’est aussi un récepteur de qualité parfaite
POUR LE GROS:
ROTHERMEL CORPORATION s a.
27, Quai du Commerce, 27 BRUXELLES
la nuit, fuyant la maison paternelle, elle va au tombeau des Saintes-Maries. A l’aube, elle rencontre les bergers de son père. Puis, avec la force du jour, accablée de chaleur et haletante de soif, elle trouve près d’un puits le petit ramasseur de limaçons, Açdreloun, qui lui fait passer le Rhône.
Au matin, Maître Ramon et Jeanne-Marie s’aperçoivent de l absence de Mireille. Antelme, le chef des bergers, déclare qu’à l’aube, il a vu Mireille qui lui a demandé le chemin des Saintes-Maries. Aussitôt, Ramon donne l’ordre d’atteler, et bientôt sa femme et lui partent à la poursuite de Mireille.
Dans sa course à travers la Camargue.
MIRE
van Frédéric
Baas Ambroise, de oude mandenmaker, en zijn zoon Vincent, bevinden zich op een avond in de nabijheid van het Mas des Miicocoules. Zij vragen om daar te vernachten aan Baas Ramon, een rijke eigenaar. Ramon bezit een perel van een meisje: Mireille. Hij vergast de beide mandenmakers op het avondmaal, op het binnenplein van het Mas. Mireille dient op.
Na het avondmaal gaat zij Vincent aan den waterput vervoegen. Zij ondervraagt den mooien jongeling omtrent zijne rondreizen. Zoo komt de zoon van Baas Ambroise ertoe haar over de Saintes-Maries-de-la-Mer te spreken en haar de genezing te verhalen van een blind kind, welk mirakel hij zelf heeft bijgewoond. En om te besluiten, zegt hij: Als U ooit door een onheil wordt getroffen, begeef U dan naar de Heiligen en Uwe gebeden zullen aanhoord worden. Mireille luistert met be-
Mireille est frappée d’insolation. Elle se traîne jusqu’à l’Eglise des Saintes-Maries. A ce moment surviennent ses parents. Les Saintains, apprenant la nouvelle, accourent dans l'Eglise, et montent Mireille à la chapelle haute. A Son tour survient Vincent. Alors, partageant sa peine, la foule des Saintains fait retentir en choeur le plus émouvant des cantiques. Mireille, dans une dernière vision, voit les Saintes lui apparaître sur la haute mer et, ayant dit à Vincent de suprêmes paroles d’adieu et d espérance, s’endort radieuse dans la mort, tandis que l'infortuné jeune homme, hors de lui, éperdument vient se jeter sur son corps et le couvrir de ses embrassements frénétiques.
ILLE
MISTRAL
wondering naar Vincent en een eerste liefde ontwaakt in haar hart.
Enkelen tijd nadien, komt Vincent nogmaals in de nabijheid van het Mas en wordt hij geroepen door Mireille, die op een tak van een moerbezieboom bladeren aftrekt voor hare zijdewormen. Hij gaat haar een handje toesteken. Plots zwicht de tak, waarop ze zich bevinden. Zoodra zij van den schrik bekomen is, bekent Mireille hare liefde voor den mandenmaker, die, op zijne beurt, aan zijne liefde uiting geeft.
Op het Mas des Micocoules is een hee-le groep lustige meisjes bijeen en lachen zij samen om Mireille, die zij in hare liefdesbetrekkingen met Vincent betrapt hebben. De oude heks Taven spreekt met lof over Mireille. Hare gezellinnen barsten daarop in lachen uit en heffen het lied aan van Magali.
0*p zekeren dag bevindt zij zich aan de
bron en wordt zij aangesproken door een stierentemmer, Ourias, maar hij wordt door het meisje afgewezen.
Ourias is hierdoor vertoornd. Hij ont-5 moet Vincent. E,en hevig gevecht heeft j plaats tusschen beiden. Vincent voelt zich ‘ gesterkt door de liefde en behaalt de overwinning. Maar, uit weerwraak, wordt hij f door Oürias neergestoken. Dteze laffe
- aanslag wordt echter bestraft.
Bij den dageraad, wordt Vincent door drie hoeders gevonden. Zij dragen hem naar het Mas des Micocoules. Mireille is hopeloos, maar hare moeder, Jeanne-Marie, vertrouwt op de oude Taven en gebiedt de gewonde bij de heks te brengen, in het Hol der Heksen. Mireille vergezelt de groep en in hare aanwezigheid geneest Taven de wonde.
Bij zijn vader teruggekeerd, ontboezemt Vincent hem zijne liefde voor Mireille en zet hem aan om hare hand te gaan verzoeken. De oude verzet zich hiertegen, maar zwicht eindelijk onder het aandringen van zijn zoon. Hij komt op het Mas des Micocoules aan met de maaiers. Wanneer de rijke eigenaars van het Mas, Baas Ramon en Jeanne-Marie, hooren met welk doel de oude Ambroise tot hen is gekomen, schepen zij hem minachtend af, terwijl zij eene ernstige vermaning toedienen aan de ongelukkige Mireille, die hare liefde voor Vincent heeft durven bekennen. Baas Ambroise gaat heen. Bij het intreden van den nacht, terwijl de maaiers opgetogen in het ronde dansen rond een vuur opgedragen aan Saint-Jean, staart de troostelooze Mireille vanuit haar balcon
naar het feest, met betraande oogen en snikkend van smart.
Haar lijden is ontroostbaar, maar zij herinnert zich wat Vincent haar heeft gezegd. En te midden van den nacht ontvlucht zij het vaderlijk huis en begeeft zich naar het graf der Saintes-M'aries. Bij den dageraad ontmoet zij de herders van haar vader. Naargelang de dag vordert, wordt zij meer en meer door warmte en dorst aangegrepen, zoodat zij naar een put gaat, waar zij een wormzoeker ontmoet, Andretoun, die haar over de Rhone helpt.
Morgens bemerken Baas Ramon en Jeanne-Marie, dat Mireille verdwenen is. Antelme, de meester der herders, verklaart dat hij Mireille gezien heeft, en dat zij hem den weg naar Saintes-Maries heeft gevraagd. Ramon geeft dadelijk bevel om zijn gespan klaar te maken.
Terwijl Mireille door Camargue voortvlucht, zakt zij uitgeput in elkaar. Zij sleept zich nochtans voort tot de kerk van de Saintes-M!aries. Op datzelfde oogenblik komen hare ouders aan. Bij het vernemen van de nieuwstijding, komen de Kleine Heiligen toegesneld en hijschen Mireille op de verheven kapel. Vincent komt eveneens en geeft vrijen loop aan zijne smart bij het aanschouwen van den doodstrijd zijner geliefde. Alvorens voor eeuwig in te slapen, fluistert zij Vincent nog enkele laatste woorden tot afscheid en bemoediging toe, terwijl de diep getroffen jongeling in zijne groote wanhoop het reeds verstijfde lichaam frenetisch omhelst en liefkoost...
Chocolat
JtTartongin
le meilleur
VOUS-ÊTES ASSIS DANS UN FAUTEUIL
DES
ETABLISSEMENTS
FIBROCIT
Les ETABts FIBROCIT, 26, RUE MASUI - BRUXELLES
GRANDE VEDETTE HONGROISE
Martha Eggert h
AVEC HANS JARAY ET
LOUISE ULLRICH
dans une gri nde œuvre
VIENNOISE
SYMPHONIE INACHEVEE
musique DE (LEISE LLEHEN MEINE LIEDER) MUSIQUE DE
Fr. SCHUBERT Version originale. - Sous-titres français-flamands Fr. SCHUBERT
Orchestre Philharmonique de Vienne. - Les Chœurs d'Enfants de Vienne. " Les Chœurs de l'Opéra de Vienne. " Orchestre Tzigane Cyula Howath.
ENFANTS ADMIS
Ce chef d’œuvre de l’écran passe depuis 7 mois en exclusivité et avec le plus grand succès jtjsjFANTS ADMIS
ce que l ame douloureuse de Schubert a compris, est-ce là ce que le génie de son cœur a capté au passage? Ses pas, errant au hasard de ses pensées, le conduisent devant cette vierge rustique que protège une niche rudimentaire. A ses pieds des mains dévôteuses ont allumé deux veilleuses.
Son amour irréalisable, son âme éperdue de souffrance, cette rencontre si opportune dans le crépuscule qui envahit le ciel, cette paix indicible, la seule qui puisse atténuer les tourments des humains, inspirent à Franz Schubert, en quelques instants de recueillement et de méditation, l’immortel. Ave Maria, dont les accents sublimes retentissent et s'amplifient sous les voûtes de toutes les cathédrales.
Il arrive fréquemment que I on accuse l’indigence des mots pour expliquer son impuissance à traduire des sentiments et des pensées. Ce pourrait être le cas pour Symphonie Inachevée, non que le film soit inracontable, mais parce que raconter le film, selon le logique déroulement des événements, n’est pas dire ce qu’est le film, non plus que de parler de la sensibilité exquise des interprètes féminines ou de l émouvant visage d illuminé de Franz Schubert. Car le film est tout cela et beaucoup plus encore. 11 est une page de technique impeccable, il est une recherche dans la simplicité des images qui nous enchante, il est le jaillissement d’un cœur jeune et sincère qui traduit la jeunesse éternelle d’un sujet vieux de plus d’un siècle, il est aussi la compréhension parfaite de l’œuvre musicale de Schubert. Car les thèmes de Schubert soulignent chaque image lorsque l’image doit avoir le premier plan.
Fuis, à d’autres moments, la musique envahit l’écran et notre cœur, fait reculer l image loin, le plus loin possible, car, elle, la musique, a besoin de la première place. Alors, elle chante, elle s’enfle, elle se développe, elle s’épanouit, abolissant tout sentiment étranger à l’art. Elle atteint les sphères divines, montant, comme l’écrivait un jour quelqu’un parlant de la musique beethovenienne, « pareille aux volutes d’en encens sonore».
Christ: Je vous donne ma paix. Est-ce là
C’est bien là la réussite la plus parfaite, la collaboration la plus étroite entre les images et la musique, la musique participant au sujet même, le plan visuel n’ayant sa pleine valeur qu’en fonction du plan sonore et vice-versa.
C’est bien là la victoire irréfutable du cinéma qui, avec de telles réalisations, n’a plus besoin de détracteurs, ni de défenseurs. C’est bien là la récompense de ceux qui savent voir et savent entendre, car il n’est plus besoin d’explications ni de commentaires, l’intense émotion dont on se dégage avec peine après les dernières images et les derniers accents de Symphonie Inachevée étant la plus éloquente des conclusions. Arlette JAZARIN.
ÉCONOMIE,
Hygiène, Confort,1
avec les
RADIATEURS “|nC/l[” CHAUDIÈRES lUUAL
pour
CHAUFFAGE CENTRAL
par Eau chaude ou par Vapeur.
Demandez la Brochure spéciale envoyée franco sur demande.
Chauffage central
Distribution d’eau chaude
Installations
sanitaires
Louis VERANNEMAN
43, Rue du Pavillon
ANVERS m 557.45
Chaudière “Idéal Classic”
BESPARING, GEZONDHEID en BEHAAGLIJKHEID
zijn U verzekert
door de
Centrale Verwarming
mei
Radiatoren en Ketel
“IDEAL CLASSIC „
zrx
Vraagt het uitlegboekje, dat U kosteloos zal toegezonden worden, aan
I Louis VERANNEMAN
43, Vlagstraat, Antwerpen
TELEFOON 557.45
X, 3 eau qui
Corrige les écarts de régime
EEN WEENSCHE SCHUBERT-FILM
« De Onvoltooide Symphonie », onder regie van Willi Forst, met Hans Jaray en Martha Eggerth in de hoofdrol...
Weenen, 7 October.
Wanneer men in het najaar terugkeert in een wereldstad en kunstcentrum als Weenen, na een afwezigheid van vele weken, wordt het een toer uit te maken wat men allereerst moet gaan zien van het vele, dat reeds voor de wintercampagne wordt van stapel gelaten. Het oordeel der kennissen was dit keer beslist en eensluidend: de nieuwe Ween-sche film, het eerste, en meesterwerk van Willi Forst als regisseur, diens Schubertfilm.
Daar deze film wel van Weenen uit de wereld zal veroveren, en dan ineens den naam zal vestigen van Willi Forst als regisseur, zal ik er hier alvast iets meer van vertellen.
Toen ik de film zag in Weenen’s prachtige «Apollo», kreeg ik, na het obligate filmnieuws met Dtallfuss voor en Dollfuss na, enkele nummers te hooren van de wereldberoemde Wiener Sängerknaben, die dit voorjaar Amerika veroverden, en die morgen, 8 October, weer daarheen vertrekken voor een nieuwe tournée van zes maanden.
Die Sängerknaben in hun witte matrozenpakjes, zijn hier haast even populair als het Wunderteam, de spelers van het nationale elftal! Even populair. Maar anders. Miet die elf beenhelden zou elk Wiener en elke Wienerin graag eens een avondje naar Grinzing gaan, naar een Heurigen. Deze frissche, schattige zangertjes — er zijn er in het geheel een tachtig —, die opgevoed worden in een R.-K. kostschool en die te Hinterbichel bij Pre-gratten in Oost-Tirol o.a. als kellnertjes mee moeten helpen aan de exploitatie van een hotel, en sanatorium, dat door hun geestelijke opvoeders en verplegers wordt geëxploiteerd — zou het publiek zoo willen vertroetelen, knuffelen, met taartjes volstoppen en met limonade!
Waarom men er gisteravond zestien naar dezen luxe bioscoop had laten komen om ons Schubert s « Ständchen » en, natuurlijk, ook als toegift, de « Schone blaue Donau » te laten zingen, werd me eerst duidelijk bij het zien van de hoofdfilm.
Schubert begon zijn loopbaan als hulp-schoolmeester! En in een van de meest geslaagde scènes van deze haast vlekke-looze film zien we hem voor zijn klas, op het bord het één maal één schrijven, dat zijn jongens moeten naschrijven en dan hardop nazeggen: dan plotseling, heel zijn klas vergetend, de melodie opschrijven van het gedicht, dat hij juist vond in een cadeau gekregen Goethe-bundel, zijn « Röslein auf der Heide »; we hooren ze hem geestdriftig neuriën en dan... de hee-le klas van schoolboefjes het lied prachtig en uit volle borst nazingen. Het zijn nl. de Wiener Sängerknaben, deze kleine stem virtuosen, die voor Weensche schoolrakkers speelden, en die in deze film bewijzen, dat men op dien jeugdigen leeftijd tegelijkertijd zéér gedisciplineerde lijstertjes kunnen zijn en tevens volmaakte schoolrakkertjes.
Weenen leverde voor deze film nog veel meer: bijv. het Wiener Philharmonische orkest voor de natuurlijke bijzonder
goede muzikale begeleiding — al maar Schubert’s « Unvollendete » en meest bekende liedern; ook zijn Ave Maria, helaas, niet vanwege de muziek maar vanwege de filmische paraphraseeringen, welke voor velen, in een bioscoop en in een film, wat ongepast zullen voorkomen — en dan: zijn prachtige oude voorstads-hoekjes en zijn keur van tooneelspelers-en -speelsters.
Deze film wordt gedragen door Martha Eggerth — Wienerin van Hongaarsche afkomst, zoodat ze ook in het Hongaarsch kan zingen en een prächtigen czardas dansen, als jonge, ondernemende gravin Eszterhazy — en door Hans Jaray, vroeger verbonden aan het Burgtheater, thans in het theater in der Josefstadt. Wie de eerste serie uitvoeringen zag van « Sissy » in het Theater an der Wien, zag hem als keizer Frans Josef, wanneer hij eiken avond, met groot succes, het hof maakte aan en trouwde met « Sissy », zijn eigen vrouw, Paula Wessely, die na deze triomfantelijke carrière als « Sissy », dezen zomer het hart stal van alle Salzburg-feest-gangers door haar onovertrefbare creatie van Gretchen in Max Reinhardt’s Faust.
Onder regie van Willie Forst, spelen Jaray en Martha Eggerth deze film vlekkeloos.
Luise Ullrich, het eenvoudige meisje, dat als pandhuishoudersdochter, Schubert in zijn moeilijksten tijd helpt door hem meer te geven op zijn luit dan deze waard is, en door hem uit de panden van haar gestrengen vader — schitterend en fijn gespeeld door Weenen s grooten komiek Hans Möser — rok, hoed, hemd en schoenen te leenen voor zijn eerste soiree bij de muziekmaecenas’se gravin Kinsky, speelt op zichzelf haar sympathieke rol van op-offereijd, liefhebbend meisje uitstekend.
maar ze leek mij, in dit milieu van Weeners, iets te kittig. Hoe zal ik zeggen? Te Berlijnsch!
Men zal in deze film van haast allen nog geheel of vrijwel onbekenden op het witte doek — alleen Martha Eggerth had daar een reputatie op te houden, en deed dit! — o.a. nog een zeldzaam goeden Hofkapelmeister vinden, vertolkt door Raoul Aslan, een naar Weenen, uit Saloniki, gekomen kunstenaar van Armenische afkomst, die de sarcasmen en Weensch-geestige boutades van den tekst, tot hun volle recht doet komen.
Want deze film is nu eens niet alleen zeldzaam goed geregisseerd, gespeeld en opgenomen — de scènes in het Hongaarsche Burgenland, op en bij het landgoed Forchenstein bij Eisenstadt, waar Schubert eens muziekleeraar was van de dochters van graaf Eszterhazy, zijn ongemeen mooi en goed; een drink- en dansgelag in een kroeg bij Zigeunermuziek is zóó echt als ik er nog nooit een op een film zag — maar ook vol geest. Ietwat sentimenteel, Weensch romantisch en lief, maar toch ook pittig en geestig. (Voor het scenario teekende op het program Willi Forst « naar een idee van Walter Reisch », op het doek deze laatste alleen.)
Als Schubert in zijn school ontdekt is door den Hofkapellmeister, en de dochter van de bank van leening hem aan Heeren geholpen heeft, mag hij zijn H-Moll symphonie komen voorspelen op een der beroemde Dbnderdagavonden bij gravin Kinsky. De symphonie was niet af. Maar al spelende vond hij de inspiratie voor het eind. Als de inmiddels in de zaal verschenen jonge gravin Eszterhazy — Martha Eggerth. in een avondjapon om van te watertanden — plotseling hinderlijk begint te lachen om een grap, die een van
MAISON - HUIS
Jules Peeters
14, rue Houblonnière - Hopland, 14, ANVERS — ANTWERPEN
Fondée en Gesticht in
1870
Tapi;
tous
Tissus
apis
en tous genres
i. apijten
in allen aard
Stoffe
len
LINOLEUM
Au Monopole
6rande Maison de Blanc
31, Marché au Lait - Coin rue Vleminck
Remise de 10o/o aux membres de la’’Ligue de familles nombreuses”et Invalides de Guerres
Magazijn van alle soorten gemaakte en ongemaakte GOEDEREN. Groote keus vas alle soorten Werkkielen, Broeken, Overals, Lange grijze-en Kakhi-Frakken Groote keus in KINDSKORVENGOED
Wed. A. Niemans-Van Riel
Lange Beeldekensstraat,144.Tel. 564.22
Nevens de Wetstraat
Dit huis heeft geen bijhuizen
G LO
Le Globe est une boisson rafraîchissante d’une pureté et d’une finesse incomparables.
Son goût exquis, son parfum suave et sa délicieuse fraîcheur, lui ont valu son surnom —
L'AME DU CITRON
ondcTn
Alk
haar aanbidders haar in het oor fluistert, slaat Schubert het spinet hard dicht en loopt woedend weg.
Otitslagen in zijn school, waar hij zijn jongens zingen leerde in plaats van rekenen, raakt hij steeds dieper in schulden, totdat hij naar Forchenstein geroepen wordt om er de dochters van graaf Eszter-hazy muziek bij te brengen. Het blijkt de schuldige aan het incident ten paleize Kinsky geweest te zijn, die haar vader tot deze benoeming wist te brengen. Dte jonge gravin bleek nl. dien avond a prima vista verliefd geraakt op den nog jeugdigen componist.
Als de oude graaf van deze liefde hoort, stuurt hij Schubert onder een voorwendsel terug naar Weenen. Daar snakt deze drie maanden naar een levensteeken van zijn geliefde Katharina.
Haar zuster roept hem eerst terug naar Hongarije den dag dat Katharina, eindelijk gezwicht voor haar vaders wil, een Hongaarsch edelman huwt. Zonder haren Franz te hebben vergeten.
Deze heeft inmiddels zijn « Unvollendete » af gemaakt. Hij zal die voorspelen voor de bruiloftsgasten, als zijn huwelijkscadeau. Maar juist op de plaats, waar ze eens door haar lachen, die symphonie onderbrak, kan de bruid het thans niet meer uithouden, barst ze in snikken uit en valt
flauw.
In een afscheidsscène vergeeft Schubert alles en scheurt dan de Vollendung uit de partituur, vernietigt ze en schrijft in de plaats: « Zooaïs mijn liefde nooit een einde zal vinden, zoo moet ook dit lied nooit een einde hebben».
Men ziet al de mogelijkheden voor een regisseur, beschikkend over Weenen en een Hongaarsch kasteel als decors, een Martha Eggerth met haar mooie stem en Hongaarsche danstalenten, de Wiener Philharmoniker, de Sängerknaben, de beste Zigeunerprimassen, een Hongaarsche bruiloft, muzikale soiree bij gravin Kinsky een pandjeshuis...
Willi Forst heeft er alles uitgehaald, al zou men wenschen, dat hij aan het eind den wanhopigen Schubert, dwalend door het koren, voor het daar ontmoette Mariabeeld slechts zijn Ave Mlaria liet com-poneeren, zonder dat daarop de uitvoering van dit lied volgde door het onzichtbare orkest, waarbij allerlei sterren-, kaarsen- en andere filmische effecten om dat beeld worden getooverd. Als de film in het buitenland komt, zal zij daar van Weenen iets beters laten zien dan al die operettefilms, met een Weenen, dat nooit bestond en zeker niet meer bestaat. Iets van zijn onvergankelijke en echte charme, muzikaliteit en goeden smaak.
SYMPHONIE INACHEVEE
LE JOURNAL:
Un film d’une beauté, d’une pureté et d’une perfection achevées.
A ntoine.
PARIS SOIR:
Nous sommes inondés de poésie de musique et d’amour. Ici, je le répète, tout est pur. C’est l’Amour avec un grand A, sans grande complication.
Un beau film, fait de grâce, de poésie et d’amour.
Pierre Wolff.
LE JOUR:
Quel joli film! comme il est fait avec goût! Comme il a de la délicatesse, et comme on comprend qu’on l’applaudisse!
René Bizet.
L’ECHO DE PARIS:
La « Symphonie inachevée » est une œuvre admirable. Le réalisateur a trouvé en Martha Eggerth, une magnifique com-
tesse Esterhazy dont je vous défie bien de ne pas être amoureux.
Didier Dax.
L’ETOILE BELGE:
Un chef-d’œuvre!
Le terme est lourd de sens. Nous ne l avons jamais employé avec plus de plaisir.
La production cinégraphique s’est enrichie d’un film appelé à un grand succès et qui le mérite pleinement.
La « Symphonie inachevée » est un véritable triomphe.
CINEMATOGRAPHIE FRANÇAISE:
Quel ravissement procure ce film. Oh a une impression d’harmonie, de douceur, de délicatesse infinies. Et quelle poésie émane de cette illustration d’un moment de la vie de Schubert.
Un vrai chef-d’œuvre de grâce tell est «Symphonie inachevée».
resse
Het is voor U zeer schadelijk naar
DEUTSCHLAND
te reizen zonder
Tourist Marten
dewelke by WIRTZ verkrijgbaar zfjn.
Reisagentschap WIRTZ 44, de Keyserlel, Antwerpen.
Achetez vos
Vins et Liqueurs
- EN CONFIANCE A LA MAISON -
Arthur Enthoven
Fondée en 1896 Rue Breydel, 27, ANVERS Tel. 271.92
Champagnes et liqueurs fines de toutes marques. Vins de toutes provenances.
IMPORTATIONS DIRECTES
Een SPECIALIST _ sinds 1907
VOOR: Onderneming Onderkoud Herstelling "V"ernieuwing
VAN
AKEN
TOR
SCHAL
EN S IËN
Fr. Dolfeyn
ANTWERPSCHE TEL.993.27 STEENWEG, 274 mtmmimm
OUDE- GOD