• VLAAMSCHE UITGAVE

RUTH ROLAND

Beheer en Redactie Korte Gasthuisstraat, 16, Antwerpen

FILM-REVUE

ONZE BIOGRAPHIES

WANDA~HAWLEY

T|p»\ lN weinig aan Betty Balfour, de pi lustige Squibs, gelijkende, wier meeslijpende fantazij zij dikwijls nabootst, doet het goudblond hoofd je, de blauwe en lachende o ogen van Wanda Hawley aan eene dier k!->i-ne, bekoorlijke, frissche en goedgevormde markiezinnetjes eener schilderij van Watteau of van Fragonard denken. Langen tijd eerste planrol in tooneelspelen, heeft deze uitmuntende filmdiva zich onlangs bizonder doen opmerken in een nieuwe Engelsche film getiteld « Het Treurspel van Korosko » (Ivie of Fates) naar de roman van Conan Doyle, de schrijver van Sherlock Holmes.

Wanda Hawley, naar haar ware naam Selma Wanda Pittack, zag het levenslicht te Scranton, in de Vereenigde Staten op 30 Juli 1 897. Zooals het met veel jonge meisjes ging en nog gaat, dacht zij er reeds vanaf hare prilste jeugd aan de planken te betreden, maar het gesproken tooneel boezemde haar maar weinig belang in, en zij verkoos liever het Opera. Na hare studies aan de Union High School te Bremerton Wash geëindigd te hebben, begaf Wanda zich naar New-York alwaar zij kolege liep aan de Hoogere Muziekschool van Brooklyn. Beethoven, Chopin, Schubert waren hare meestgeliefde komponisten en hare studies voor muzikante en pianiste vol vlijt en onverpoosd voortzettende, begon zij stilaan zelf te komponeeren, en hare gewrochten mochten het succes kennen.

Na een proeftijd aan de Washington Universiteit te Seattle, ondernam de kunstenares een zangtournée doorheen de Vereenigde Staten. Eene onverwachte gebeurtenis zou tijdens die reis al hare verhopingen in het niet doen verzwinden. Eene tengevolge eene overspanning opgeloopen keelontsteking was haar zoo noodlottig, dat Wanda hare zangeresplannen voor goed moest laten varen.

Raadplegingen bij beroemde specialiteiten, een paar heelkundige bewerkingen, tientallen geneesmethodes konden het jonge meisje hare mooie stem van weleer niet weergeven. Zij moest er zich dus in berusten niet meer te zingen.

Tien jaren in nutteloos geworden ar beid, eene verwoeste loopbaan, dit was. de balans van Wanda’s kraci.tpogicgei . Wat zou er van haar geworden?

Eene der beste regisseurs der Fox Cy. raadde haar aan te gaan draaien. Vol geestdrift sloeg zij toe, vermits de zang haar nu verboden was, ging zij zich aan de stile kunst wijden, hierin het voorbeeld volgende van verscheidene Tooneel- en Opera-kunstenaars, die, door een dergelijk ongeluk gedwongen, aan kinema zijn gaan doen, alhoewel zij er vroeger nooit aan gedacht hadden. (Hetzelfde ongeval overkwam o.a. de Fran-sche filmartist S. David Evremond, die, op het punt zijnde de planken van eene der grootste parijzer schouwburgen te-betreden, tijdens den oorlog zijne stem verloor en zich nog gelukkig achtte aan, kinema te kunnen gaan doen).

Wanda Hawley verscheen voor de eerste maal in het studio in 1917 en. draaide « The Derelict » met Stuart Holmes, die wij ten onzent het kennen door zijne kreaties in « De Roman van een Koning » en in « De Vier Ruiters van den Apocalypsus ». Nadien was zij de partenaire van William Farnum in « The Doctor », en opnieuw deze van Stuart Holmes in « The Broadway Sport ». Zij vertolkte deze eerste banden onder den naam van Selma Wanda Pittack, en trad. nadien in verscheidene Far-West filmen met Tom Mix en George Walsh op.

Het was rond dit tijdstip in 1916, dat zij kennis maakte met J. Burton Hawley. Dit jongmensch was een echt sportman en vurig voetballiefhebber. Zekeren dag vergezelde hij eene vriendin zijner familie naar eene garden-partij, en had, vast voorgenomen om, na enkele minuten aanwezig te zijn geweest te verdwij-

FILM-REVUE

nen, om zijne kameraden te gaan vervoegen. Maar dien dag wachtten de overige elftallers tevergeefs hun makker. Tijdens die bijeenkomst had hij Wanda ontmoet en gaf den brui aan het voetbalspel.

ter). Nadien zag men ze terug in eene voortbrengst van Cecil B. de Mille «. Old Wives for Neu », en in « We Can’t Have Everything », « For Better, for Worse », met Gloria Swanson.

Daarna draaide zij met William S.

Mrs. Hawley geworden, sloo't de artiste eene verbintenis af bij Lasky en voor deze firma deed zij haar eerste optreden aan de zijde van Douglas Fairbanks in « Mr Fix II » (Douglas repor-

Kart, Charles Ray, Bryant Washburn, Wallace Reid, Robert Warwick, Walter Hiers, enz., eene menigte filmen: « Secret Service », « Held by the Enemy », « The Tree of Knowledge », met Irving

Cummings, . « Every woman », . « Mrs. Temple Telegram », « Her Beloved Vagabond » met T. Roy Barney, enz...

Door de Realart aangeworven, draaide Wanda Hawley voor deze maatschappij: «Miss Hobbs », «Food for Scandal », « Her First Elopment », « The House that Jazz huildt », « The Snob », « Her Face Value », « Bobbed Hair ». « The affairs of Ana'.ol », enz.

De meesten dier filmen zijn ten onzent verschenen onder de titels zeer verschilgenoeg, hetzelfde niet gezegd worden van het dekor. Welk een nagemaakt Afrika en welk een Azië! In hun vrije oogenblikken zouden de amerikaansche filmregisseurs wel eens goed doen de geschiedenis der rassen en der kleedij eens goed in te studeeren en ons geene Arabieren te toonen die, in plaats van Onled Naïls voor den geest te roepen, veeleer op karnavalvierders gelijken en Hindous die van tusschen de schermen van een hippodroom schijnen te komen.

Wanda Hawley in het park van haar bungalow te Hollywood.

lend van de Amerikaansche benamingen, van:« De Veglione », « In den Maneschijn », « Mijne vrouw overdrijft »,

« De Eenzame », « Het Hart bedriegt ons », « Snel, omhels mij! », « De broze Haard ».

Van Wanda Hawley komen wij nog verder te zien «Een Horzel bij de Bijen» waarin zij de partenaire was van den vermakelijken Walter Hiers. « Op de brandende zandvlakten » van George Melford heeft ons getoond dat, alhoewel een stevig talent van blijspelen bezittend, Wanda het treurspel op even gelukkige wijze machtig is; hetzelfde in s « De Jonge Radjah » met Rudolph Valentino. Maar indien de vertolkster in deze filmen uitmuntend is kan, jammer

De twee filmen van Wanda Hawley die men kort geleden heeft vertoond, zijn « Thirty Days » (Un Dégourdi), de laatste film van den ongelukkigen Wallace Reid, en « The Truthful Liar » (Maître Chanteur), en treurspel waarvan het scenario buiten het gewone treedt, maar waarin Wanda Hawlen en Casson Ferguson twee moeilijke personnages op kleurrijke wijze vertolken.

Sindsdien is het kontrakt dat de schepster van « De Veglione » en van « Overdreven Snelheid », met Lasky had, ten einde geloopen en verliet zij de studios van Californië om met Gaumont British van Londen eene verbintenis af te sluiten.

De talentvolle star diende hiervoor naar Europa over te komen, maar zij

FILM-REVUE

wachtte eerst de uitspraak harer echtscheiding van J. Burton Hawlen, af.

Dit gebeurde in 1923. Wanda gaf als rede de verregaande luiheid van haar echtgenoot op: van eenig ernstigen

arbeid wilde hij niet weten en hij leefde alzoo geheel op haar kosten. De rechter zag het gegronde van hare vraag in en de scheiding werd uitgesproken.

Wanda Hawley in een film

met Wallace Reid.

Wanda was opnieuw vrij!

« Fires of Fates » ( Het Treurspel van Korosko), waarvan men reeds in dit blad eenige artikels en bijzonderheden heeft gelezen en die hier kortelings aan de markt zal komen, is de eerste Engel-sche film door de amerikaansche artiste gedraaid. Na een kort verblijf te Londen,

vertrok het gezelschap, waartoe insgelijks Nigel Barrie en Stewart Rome, wiens schepping in René Navarre’s « Fer-ragus » iedereen zich nog wel zal herinneren, hoorden, naar Egypte.

Wanda Hawlen kon hiprdoor zichzel-ve oordeelen, over het groote verschil dat er bestond tusschen de pseudo-woestijn van Californië, alwaar zij « Op ’t Brandende Zand » gedraaid had, en de echte, onvervalschte woestijn, waarin de Engelsche kinematografist besloten had Sir Arthur Conan Doyle’s werk te verwezentlijken.. Eene reis van tienduizend mijlen schrok deze goede dienaars der stille kunst niet af. Dit « uitstapje », tot aan de uiterste grenzen van Souda-neesch Lgypte, overtreft dit van Jacques Feyder in « L’Atlantide », en stelt op het huidige oogenblik een wereldrekord daar.

Wanda Hawley

Na tot in de woestijn doorgedrongen te zijn, ging het kleine gezelschap het graf van Tut-Ank-Amon bezoeken, dat zoo juist was ontdekt geworden. Na een kort verblijf te Cairo, te Heliopolis en na eenige opnamen gedaan te hebben bij de pyramiden, in de Vallei der Koningin, te Louqsor, Karnak 'en Thebe, scheepten artisten en regisseur zich in Dahabieh op den Nijl in, en legden alzoo een afstand af van meer dan tweeduizend mijlen.

In. samenwerking met een troep Sou-daneescbe Meharisten en eenige inland-sche stammen, kon men aldus een eersten rang-film verwezentlijken; zeer kortelings zal men in de gelegenheid gesteld worden deze pracht band te kunnen be-

FILM-REVUE

wonderen, die bovendien klaarblijkend getuigt van een schitterende vooruitgang der Britsche kinematografie, zoowel onder oogpunt van techniek als ander oogpunt van vertolking.

Het beroep van filmster leidt tot alles; Ziehier Wanda Hawley “Wattwoman”

Tijdens deze woestijnreis bleef het troepje van geene avonturen verstoken. Zoo ging het o.a. niet zonder moeite om de toelating te verkrijgen in eene moskee te Louqsor te mogen draaien. Ingevolge de Mohamedaansche gewoonte, waren al de artisten verplicht zich van hunne schoeisels te ontdoen en uit stroo gevlochten pantoffels aan te trekken.

Een andere maal was het Wanda Hawley die hevig schrok: een troep der-wichen, vergetende dat zij slechts eenvoudige figuranten waren, begonnen glas te kauwen, slangen in te slikken, op vlijmscherpe stalen punten te dansen en een hunner naderde de star en stak zich een dolk dwars door de wangen;

Het werd stilaan tijd om naar Engeland terug te keeren, ten einde er in het studio de binnentooneelen af te werken. De volharding waarvan de vertolkers hadden getuigd, werd ruimschoots beloond door het zegevierend sukses dat

die band op de Britsche schermen behaalde.

Onlangs draaide Wanda Hawlen, nogmaals voor de Gaumont British, « The Lights o’London », eene aanpassing naar het in Engeland beroemde melodrama van G. R. Sùns.

Onder de leiding van Captain C. C. Calvert, de verwezentlijking van dezen band, getuigde Wanda, tijdens de brand-ramptooneelen van den film, van een bovenmenschelijken moed. De aangrijpende tooneelen welke in deze film voorkomen, willen ontegenzeggelijk veel bijdragen tot het sukses dezer voortbrengst, die evenwel in het Vereenigd Koninkrijk nog niet op de markt is gebracht. (

Onlangs is Wanda Hawlen terug naar de Vereenigde Staten om er haar eerste film voor de Vitagraph Cy te gaan draaien, met dewelke zij eene voor haar uiterst voordeelige verbintenis heeft afgesloten.

In Engeland, zoowel als in de Vereenigde Staten deed Wanda aan alle sporten: auto, zwemmen, golf, enz.

Bovendien vergeet zij niet dat zij vroeger, in de Far-West, eene heldin was van avontuurfilmen en zij gaat immer voort haar lichamelijk te trainen, ten einde ieder oogenblik klaar te zijn, om een avontuurfilm, een tooneelspel of zielkundig treurspel met evenveel sukses te kunnen vertolken. NEMO.

Kinemanieiiiusjes

DE TOONEELEN van «Carmosine», de eerste Fransche film zonder andere titel, zal door M. Robert de Jarville verwezenlijkt worden, en zullen worden gedraaid met overeenstemming van den Opéra, die denzelfde naam draagt, naam door meester Henri Février toegekend, naar het meesterwerk van Alfred de Musset.

WIJ VERNEMEN dat « Airell Films » kortelings « Le Roman d’une étoile de Cinéma » met Lia Mara zal draaien.

PRISCILLA DEAN gaat een schip koopen. Dit schip heet « Bangor » waarop zij tooneelen draaide voor « The Storm Daugther ». Doch, het wordt herdoopt en ontvangt den naam van « Pricilla ». Ter dier gelegenheid gaat zij een feest geven en na afloop zal het zee kiezen. Wanneer haar tegenwoordige film geëindigd is gaat zij, met haar echtgenoot Wheeler Oakman, een reisje onderne men naar Honolulu.

MADAME GERMAINE DULAC, gaat binnen

kort een nieuwe film beginnen, naar het Deensch werk van Molbeck, « Opad ».

FILM-REVUE

nOG DIET TEÜIEDEli

SUCCES en fortuin hebben, terwijl men nog jong is, dit moet heerlijk zijn. Wij allen voelen dit, wij allen weten dit, en daarom, wanneer wij onze geliefkoosde ster op het doek zien, denken wij aan niets anders dan aan die twee zaken.

Wanneer wij echter in het binnenste van die artisten konden kijken, dan zouden wij spoedig te weten komen, dat velen van hen niet bezitten wat ze gaarne zouden hebben.

« Geld is goed ën populariteit is ook goed, doch babies zijn beter dan die twee dingen » zegde eens een filmspeel-ster, maar zij voegde er dra lachende bij: « Wanneer ge dit in uw blad zet, noem dan niet mijn naam. »

Er zijn een menigte « stars », welke het niet onder stoelen en banken steken, dat zij geld trachten bijeen te vergaren om eenmaal een gezellig tehuis te hebben en de film voor goed vaarwel te zeggen. Een voorbeeld heeft men reeds gehad en wel door Nathalie Talmadge, de echtgenoote van Buster Keaton en zuster van Norma en Constance Talmadge.

Marguerite Clark, door haar schoonheid en prachtig spel, heeft duizende bewonderaars gewonnen, niet alleen in Engeland en Amerika, maar over de gan-sche wereld. En toch, allen welke haar meer van nabij kennen, weten dat het haar eenigst verlangen is om stil en eenvoudig, afgezonderd te gaan wonen, ergens op een buitengoed.

Miriam Cooper, welke voor het eerst naam maakte met « De Geboorte eener Natie » en « Intolerance », twee produc-tie’s van D. W. Griffith, zou zoo gaarne van het stille tooneel verdwijnen, maar hier is het nu weer haar echtgenoot welke haar niet gaan laat. Hij wil wel, op voorwaarde dat hij een betere actrice vindt dan zijn vrouw, want de man van Miriam Cooper is haar regisseur.

Een andere beroemdheid op filmgebied, en welke meermaals aan zijn vrienden verklaard heeft om het zilveren scherm vaarwel te zeggen, is de groote komiek Charlie Chaplin. Niet dat hij ondankbaar is tegenover het publiek, oh,

neen, maar Chaplin is een droomer en dikwijls genoeg heeft hij den wensch uitgedrukt een gewoon burger te worden. Tot een Engelsch bezoeker heeft hij eens gezegd, dat men niet moet verwonderd zijn, dat hij den een of anderen dag stilletjes Amerika verlaat, naar Engeland oversteekt, en zich vestigt in de Waterloo Road, om daar zich over te geven aan de studie van het menschdom. Degenen, welke de groote kleinen man kennen, verklaren dat hij zoo iets wel eens beginnen zal; hij heeft kennis van zaken alsook de middelen.

Een massa filmacteurs waren vroeger aan het gesproken tooneel alvorens zij hun geluk op de film gingen probeeren. De meesten van hen klagen, dat zij het hartelijk applaus moeten missen, hetgeen hen op het tooneel zoo aanmoedigde.

Een knap Engelsch acteur nam de zaak wijsgeerig op en verklaarde: « Ik

heb met filmwerk in 6 weken meer verdiend dan in 6 maanden op de planken. Doch, wanneer ik er tegen kan, ga ik terug naar het tooneel. Van aangezicht tot aangezicht tegenover uw publiek staan, het te kunnen roeren, het te kunnen inpalmen, zoodat men van vervoering u al rechtstaande toejuicht, ah! dat is iets wat een studio u nooit terug betalen kan! De artistieke mogelijkheden op een film zijn enorm, en van het publieke standpunt gezien is één goede film beter dan de meeste tooneelstukken. Doch, ik * ben acteur, en ik hoor liever, zelfs wanneer ik al op weg naar huis ben, het applaus in mijn ooren klinken, na mijn groot dramatisch tooneel.

Uit dit alles kan men de zedeles trekken, dat men nooit tevreden is, zelfs de grooten en de rijken niet.

Kinemanieu wsj es

DE VERWEZENLIJKER van « De Vier Ruiters yan den Apocalypse», van « Scaramouche » en van «L’Arabe», gedeeltelijk te Parijs, te Algérie en in Maroco verleden jaar gedjraaid, komt terug, doch zonder zijn lieve vrouw Alice Terryt die « onder contact » is met de Métro. Rex Ingram denkt in Europa, in Frankrijk of in Italië, de la-tijnsche film «Mare Nostrum», naar de roman van Blasco Ilbanez, te draaien. De rolverdeeling moet geheel of wel de drie kwaart aan Fransche film-artisten verdeeld worden.

Douglas Fairbanks in De Dief van Bagdad

Estelle Taylor

Eene opkomende ster aan den film-kernel. Voor ’t oogenblik is ze « leading

woman » bij de Paramount maar alles Iaat voorzien dat ze welhaast in graad zal verhoogen en alsdan voornamere rollen zal te vertolken krijgen waardoor haar talent beter zal kunnen beoordeeld worden.

Betty Compson en Huntly Gordon

in hun laatste Paramount film « The En-nemy Sex », geregiseerd door James Cruze.

MARY KORNMANN

Eene nieuwe vondst in Filmland. Mary Kornmann is het zesjarige dochtertje van Hall Kornmann, de operateur van Harold Lloyd (Lui). Zij komt nu voor een belangrijk salaris door de Pathé Exchange in dienst genomen te worden.

FILM-REVUE

Kinemabrievenbus

TARSA. — 1) U. S. A. wil zeggen United States America en deze beginletters volstaan.

2) In « De Koningin der Zonde » werd de hoofdrol vertolkt door Lucy Doraine; die cijfers zijn niet gegeven geworden.

3) Lon Chaney kan in de Fransche of Engel-sche taal geschreven worden, adres: c/o Metro Studios, 1023, Lilian Way, Los Angeles (Cal.) U.

F. MAYO en M. MURRAY. — Jaque Catelain vertolkte hoegenaamd geen enkele rol in « Paar-demolen »; in deze film werd de rol van den misvormde vertolkt door George Hackatorne.

N. B. — Ziezoo, nu zullen de dames wel overtuigd zijn, maar vreezen tevens zelve in ongenade te vallen.

R. HOOGHUYS. — 1) Gelieve de nota onderaan de Brievenbus te volgen; de bijdrage was spijtig genoeg, niet geschikt voor opname.

2) Romuald Joubé, adres: 18, rue de la Grande Chaumière, Paris.

3) Suzanne Christy, adres: c/o, 3, rue de Ro-croy, Paris.

V. L. RAY. — Aliéné Ray, adres: c/o 3, rue de Rocroy, Paris.

HAD-JE-ME-MAAR. — Aangezien uwe bijdrage over Tooneel handelde, hebben we ze aan den hiervoor aangestelde medewerker ter hand gestelid, daar zij over zijn vak handelde; spijtig genoeg, hij vond ze* voor opname niet geschikt, zoodus....

DUXEFOUX. — l)Asta Nielsen, adres: 2, Veste rgade, Kopenhagen, zendt hare photo gratis.

2) Zoover we weten, zijn er geene; u kunt echter de Duitsche artisten in het Nederlandsch schrijven.

3) Van welke maatschappij was die film?

N. B. — Er worden per week maar 3 vragen

beantwoord.

PALLIETERKEN. — 1) Jack Warren Kerrigan is ongehuwd.

2) Richard Talmadge is ongehuwd en heeft werkelijk die ouderdom.

3) Reginald Denny zult u zeker dezen Winter nog in een paar nieuwe filmen kunnen zien.

JACK B. 21. — De verschenen photo is wel die van John Barrymore en niet van Lionel. John’s gelaat is spits en de haren glad gekamd, terwijl Lionel’s hoofd eerder struisch en rond is, en tevens krulhaar heeft. Voor wat de photos van Lon Chaney en Thomas Meighan betreft, daar "hebt u volkomen gelijk in; dit zijn nu eenmaal de gevolgen van zetduiveltjes.

SUNRAY. — Lew Cody, adres: c/o, 6015, Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) J. Barney Sherry, zelfde adres als voorgaande.

3) Mark Twain is de naam van den beroemden Amerikaanschen humorist en die is reeds sinds 1910 dood; u bedoelt zeker Mack Swain, zijn adres is* 1868, Glendale Boulvard, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

N. B. — Zoo Schrijf u eens aan: c/o 6015, Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U. S. A.

A LI-BEN-DA RAK. — 1) Agnes Ayres en Theç-dore K oslof f, adres: c/o Paramount Pictures, 6284 Selma Avenue, Holywood (Cal.) U. S. A.

2) Frank Mayo, adres: 7018, Franklin Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

MILO. — Die arbeid is voorloopig onderbroken wegens finantieele moeilijkheden.

MARIE-JOSE. — Voorloopig is die kwestie in een d.'epe rust verzonken, zoodus....

MARY X. — 1) Ten einde geen « haarken-pluk » in het leven te roepen, wenschen we liever niet te zeggen, wie we voor de mooiste film-actrice houden; de jongste is Mary Kormman, waarvan u de photo in dit nummer vindt.

2) Mary Philbin draait zeker nog.

'3) Vroeger zond Dorothy Davenport nog photos van haar overleden echtgenoot Wallace Reid, maar we zouden het niet met zekerheid kunnen zeggen of zij het nu nog doet.

TODDY. — 1) Ivor Novello, adres: 11, Ald-wych, London W. C., ongehuwd; is op 28 Oktober 1894 geboren.

2) Lloyd Hughes, adres: 601 S. Rampart street, Los Angeles( Cal.) U. S. A.

3) Zie levensbeschrijving van Rudolph Valentino in vorig nummer. Al die artisten zenden gratis hun photo.

N. B. — Er worden per week maar drie vragen beantwoord.

LEKKERBEK. — 1 ) Pola Negri kan in de En-gelsche, Fransche of Nederlandsche taal geschreven worden, zendt gratis hare photo, adres: c/o, Parmount Studios, 6284, Sema Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Lilian Gish, in de Fransche of Engelsche taal te schrijven; zendt gratis hare photo, adres: c/o Inspirations Pictures, 565 Fifth Avenue, New-York-City.

AURORA. — 1) en 2) Van welke maatschappij waren die filmen?

3) De rol van Desdemona in « Othello, de Moor van Venetië», werd vertolkt door Ica von Lan-keffy.

VANDAAL. — Zie de rolverdeeling van «Als de Winter komt » in de brievenbus van vorig nummer, onder motto: «Topsy».

SCHATTEBOUTJE. — 1) Gladys Leslie,

adres: 1252 East, 26th Street, Brooklyn, New-York.

2) Vivian Martini, adres: Goldwyn Studios,

Culver City (Cal.) U. S. A.

3) Mahlon Hamilton, adres: Associated Producers, 729, Seventh Avenue, New York.

N. B. — Niet mistroostig zijn; we zijn er van overtuigd dat u wel ééns bij de prijswinners zult zijn.

TATAKE. — 1) en 2) Rolverdeeling niet gegeven.

3) Gertrude Mac Coy zendt gratis de haar gevraagde photo; adres: 108, Sutherland Avenue,

Maida Vale, S. W. (Engeland).

N. B. — Indien de beoordeeling onpartijdig en degelijk is, vinden we geen bezwaar ter opname; de inzending over « Eène Levensbaan » is echter niet geschikt.

HENRIETTE COECKELBERGS. — \ Spijt ons

te zeggen dat de werkzaamheden dier inrichting geschorst zijn. Maar, à propos, het lijkt ons, dat u meer van filmen houdt dan van handschoenen herstellen, is ’t niet? Zonder wrok, hoor! en met de beste groeten terug!

JENNY. — 1) Wel zeker, de filmsterren blijven nog steeds photos zenden, maar wat en in welke taal hebt u hen geschreven?

2) Voor die betrekking raden we u aan uwe vraag schriftelijk aan het Beheer in te dienen met opgave van naam, adres, referenties en verlangd salaris.

DIANA. — 1) Leatrice Joy, adres: 1626, Vine Street, Los Angeles (Cal.) U. S. A

2) Adolphe Menjon. adres: 1911 Carmen Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Werner Krauss, adres: 88 Unter den Eichen, Berlin-Dahlem (Duitschland ).

JULIA en PIERRE. — 1) Tully Marshall adres: 1930 N. Vine Street, Hollywood (Cal.) U. S. A.

FILM-REVUE

2) Virginia Favie. adres: Pathé Exchange, 25 West, 45th. Street, New-York (U. S. A.)

3) De rollen der familie Whitacker in « Hollywood » werden vertolkt door: Angela Whitacker (Hope Drown); Joel Whitacker (Luke Cosgrave); Margaret Whitacker (Eleonor Lawson).

MARIO. — 1) De verlangde nummers kunt u op het bureel afhalen.

2) De rol van Huber in c Paardenmolen » werd vertolkt door George Seigmann.

3) Die filmen zijn zeer, zeer oude banden en vol krassen; bij het projekteeren zijn zij zeer onduidelijk.

DUFFEL A AR. — 1) Nathalie Lissenki en Ivan Mosjoukine zijn gescheiden.

2) Die rolverdeeling is niet gegeven.

HAVEL A AR. — Hopen in de toekomst wat meer van u te lezen te krijgen; beste groeten terug.

VRIJE TRIBUUN. — Pallhsterken, bijdrage is opgenomen, maar gelieve in t vervolg geen persoonlijke antwoorden meer neer te pennen.

NEMO

N. B. — Vragen ons na Zondag toegekomen, worden in het volgend nummer beantwoord.

Vrije Tribuun

ONDER DEN IN DRUK!....

Heusch ’k wil hem zien ventje!

Weerom wordt dien prachtfilm ontrold, en....

we gaan er heen, niet?....

Ja beslist!_ En we gingen.

Zondagavond in Coliseum, « Mery go round»!...

Hoe begint het wat zien we al niet, vóór

we op den Prater geleid worden.... ’k moet erg

zoeken... ’k weet:niet meer! verschrikkelijk,

ben ik dan m’.n geheugen kwijt!.... ach ja, alles

wordt verdrongen, door een beeldig kopje, niets zie ik, dan een onschuldig lachend mondje, ifi den reinen blik van een paar lieve meisjesoogen, toe-behoorende aan het orgeldraaistertje van den Paardenmolen, en wat zorgde het orkest voor een mooie illusie. Wat was dat, k werd als xiit mijne omgeving getrokken, alles om me heen vergat ik, ’k begon te leven met Agnes, ’k voelde haar vreugd, haar angst en smart. Vooral haar smart, want,... wat deed het me pijn hier in m’n binnenste, wijl ik het niet luid op mocht uitsnikken, een krop zat me in de keel, en tranen leken al maar door van m’n wangen...

Eindelijk nog eens vreugde. O wat jubelde ik zelf. ’k zou het hebben willen uitroepen!... maar wat hoor ik gerucht om me heen,... Och ja, 'k ben in de kinema, en ’t publiek maakt aanstalten om heen te gaan, immers men ziet een verbintenis in t verschiet, en. dan,... is de roman uit: Gauw droogde ik m’n gezicht, k moest er voorzeker net een spiegeltje uit zien, en’bij ’t uitgaan der zaal, hield ik me druk bezig met het sluiten van m’n mantel, ’k dierf niet opzien met m’n beschreide oogen, maar toch, ’k moest, en... wat zag ik,... och zoovelen zagen er net uit als ik. En lang reeds waren we buiten, toen voelde ik hier... hier in m’n binnenste toch iets als een hemel aan m’n hart, onwillekeurig moest ik lachen, terwijl me nogmaals de tranen in de oogen schoten, en als een ontboezeming. — Wat heb ik geweend... maar och!... zooveel genoten!!... Maria.

NOG IETS OVER *T ORKEST IN DE KINEMA

’t Mag wel gezegd worden, dat vele kinemas in onze stad Antwerpen, hun orkest in het. geheel niet stellen naar de filmen die zij vertonen. De heeren

kinemabestuurders of wel de orkestmeester (wie de muziek regelt, daar ben ik zelf niet van op de hoogte), zouden daar veel beter moeten op letten.

Over een tiental weken zat ik, op een Zondagavond, in een kinemazaal, men draaide er den film af: «Het treurspel van Alaska», werkelijk, een schoone band; maar het orkest verkwiste hem heelemaal, want opeens, wat hoorde ik, men speelde een lied uit de kerk. Dat past toch niet bij een film waar geen kerk of iets wat er betrekking naar heeft te zien is. ’t Orkest is in de kinema alles en van de tien in de stad, zijn er geen zeven, welke er op letten hun muziek volgens hunne filmen te„ stellen.

Is het dan niet even gemakkelijk, geachte heeren, kinemabestuurders van Antwerpen, liw orkest te stellen volgens de filmen die bij u vertoond worden. Wanneer u er gevolg zult aan geven,, zullen uw programma’s de toeschouwers behagen en uw kliënteel zal steeds aangroeien.

Het « Moderne Palace », de gezellige instelling, van ’t Kiel, welke ik wekelijksch bezoek, geeft er steeds een schoon voorbeeld van. Daar verdient het orkest geprezen te worden, want het is er steeds uitmuntend, en velen der stad Antwerpen die er zouden mogen tegen wedijveren. Niet dat ik andere wil vernederen, in ’t geheel niet, maar wat zij kunnen, zouden anderen toch ook kunnen doen. Daarom zou elk kinemabestuurder, beter op zijn orkest moeten letten en het niet veronachtzamen.

John Worden.

AAN BUTTERFLY

Ik las uwe bijdrage in'Vrije Tribuun, waarin u een oproep deed tot de bewonderaars van James Kirkwqod, House Peters, Jack Mulhall en Eugène O’Brien. Nooit heb ik een artikeltje durven schrijven voor Vrije Tribuun, maar uwe leuze ter harte nemend: « Ieder vogel zingt zooals hij gebekt is », heb ik toch mijn stoute schoenen aangetrokken.

In uw schrijven doet u uwe bewondering kennen’ voor de bovengenoemde artisten en u hoopt dat er nog andere bewonderaars of bewonderaarsters zullen optreden.

Nu, ik zal mijn meening rechtuit zeggen, hoor! Evenals u ben ik een. vurige bewonderaarster van die filmhelden, vooral van Eugène O’Brien en van House Peters. Weinig artisten kunnen zich met die twee vergelijken vind ik.

Hoe goedig, zacht en medelijdend kunnen hun oogen zijn, waarlijk, hier kan men het spreekwoord: « de oogen zijn de spiegels der ziel » gemakkelijk in toepassing brengen.

Dikwijls heb ik mij verwonderd afgevraagd waarom er zoo weinig over hen gesproken wordt en waarom zij zoo weinig bewonderaarsters tellen. Heel raar wordt er zelfs een inlichting over hen gevraagd. Hun filmen worden zonder veel reclames op de markt gebracht, terwij de voortbrengselen van filmsterren, wier talent betwijfelbaar is, met veel luister gelanceerd worden. V/at James Kirkwood en Jack Mulhall betreft, beide artisten heb ik slechts eenmaal de gelegenheid gehad te bewonderen, maar ik verzeker u dat z»j beiden een onvergetelijken indruk op mij gemaakt hebben.

Pallieterhen

DE TIEN GEBODEN VAN DE «MOFJE FANS»

1. Gaat allen mooie filmen zien. Hoedt u voor lawaaierige «superfilms».

2. Komt nooit te laat op een vertooning.

3. Onthoudt u van te luidruchtige goed- of afkeuring. Geeft geen fluitjeskoncert of klapt niet in de handen.

4. Ergert uw geburen, voornamelijk als deze

FILM-REVUE

het geluk hebben het mooie geslacht te vertegen-woord'gen en lief te zijn, niet door veelvuldig opstaan of spuwen.

5. Reinigt uw schoenen niet aan den jas van uw voorman.

6. Stelt u voor dat alle toeschouwers likdoorns op de voeten hebben.

7. Maak van de kinema-zaal geen rook-, spreek- of slaapkamer. Verplaatst er ook het veld van uw liefdesidyllen niet heen.

8. Wees bescheiden. Bezet geen twee plaatsen als ge slechts één betaald hebt. Eischt de armleuning niet onbeschaamd voor u alleen op.

9* Beveelt goede filmen aan bij uw vrienden. Raadt hen knoei rolprenten af.

10. Koopt allen degelijke filmbladen.

Havelaar

EEN WOORDJE OVER KINDEREN TOELATEN IN DE KINEMA

Sinds een paar maanden ga ik bijna wekelijks mar den kinema (naar een volkskinema in de stad). Elke week komt er tusschen de poos op het doek, hetgeen men de volgende weken gaat spelen. Zoo ook verscheen er sinds een aantal weken « De Roemrijke Koningin van Saba », daarbij in groote letters: « Kinderen niet toegelaten ». Ik ging natuurlijk weer naar de kinema, en ik zag tot mijn groote verwondering bijna niets anders dan kinderen (goed verstaan geen baby’s hoor, want die waren thuis gelaten, gelijk de mijne, waarvan ik met groote moeite ontsnapt was, omdat ik dacht dat ik anders niet in de kinema zou mogen), maar kinderen boven de 10 à 11 jaar. Waarom waren die toegelaten Zijn dat soms geen kinderen meer? Of zou dit zijn om wat meer reklaam voor den film te maken!

Waarom doet men zulks?

Gaarne zou ik daar wel eens een antwoordje op willen, want ik kan u zeggen dat ik daar niets van af weet, want sinds de twee laatste jaren had ik niet meer in de kinema geweest, niettegenstaande ik regelmatig wekelijks kinema- en Tooneelwereld las, en ik vind dat de stille kunst tusschen dien tijd veel uitgebreider zijn geworden.

Wie antwoord? Simonne

Photohoekje

JAZZMANIA ontving gratis de photo van: Rudolph Valentino, formaat 16.5x21.5, na 7 weken; Séssue Hayakawa, formaat 16.5x21.5, na 4 weken • Dorothy Philips, formaat 13 x 13, na 5 1/2 weken; Marie Prevost, formaat 13xxl8, na 7 weken.

LISSA PARSINOVA ontving gratis de photo van: Norma Talmadge.

JULIA en PIERRE ontvingen gratis de photos van: Cullen Landis, 17x22, na 3 1/2 maanden; Garett Hughes, 13x17, na 2 1/2 maanden; Conrad Nagel, 13x17, na 2 maanden; Lewis Stone, 13 x 17, na 2 1/2 maanden.

JULIA en PIERRE ontvingen gratis de photo van: Jack Holt, formaat 12.5x17.5, na 4 maanden; James Kirkwood 16.5x21.5, na 1 maand en half; Douglas Fairbanks in « De Dief van Bagdad », formaat 16.5x21.5, na 28 dagen.

PRIMEROSE ontving gratis de photos van Reginald Denny, na 2 maanden; Betty Balfour in squibs, na 12 dagen; Blache Montel, na 28 dagen; Fernand Herrmann, na 2 maanden en 15 dagen. Allen in postkaartforméfet.

Harrold Lloyd, na 6 weken; Thomas Meighad, na 1 maand en 28 dagen; Frank Mayo, na 1 m.

en 21 dagen* William Farnum, na 6 weken; Dorothy Gish, na 29 dagen; Alice Terry, na 6 weken; Bébé Daniel, na 7 weken; Betty Compson, na 6 weken, allen formaat 18x13.

Richard Talmadge na 5 maanden; Agnès Ayres met brief, na 5 weken en 4 dagen, fomaat 21 1/2 x 16 1/2; alle twee buitengewoon schoon. Douglas Fairbanks in « The Thief of Bagdad » 21 1/2x 16 1/2. En een prachtphoto van Constance Talmadge, na 2 maanden en 5 dagen, formaat

SCHATTEBOUT JE. — Vermits het andere liefhebbers van filmstarren van nut kan zijn, wil ik gaarne opgeven welke photo’s ik ontving. Ik ben begonnen met brieven schrijyen op 24 September 1923. Gedurende dit jaar, het verloopen jaar natuurlijk, heb ik 233 brieven verzonden, 71 photo’s ontvangen en 35 brieven teruggekregen, met slechte adressen. Dus nog 127 photos die ik zou moeten ontvangen, indien allen me antwoorden.

Alice Brady na 8 m. 2 w.; Agnes Ayres, na 1 m. en 26 d.; Antonio Moreno na 1 m. en 2 w.; Alma Rubens na 2 m.; Alice Terry na 1 m. en 2 w.; Alice Joice na 2 m. 2 w.; Andrée Brabant na 11 d.; Anna Q. Nilsson na 1 m. 11 d.; Bebe Daniels na 1 m. 21 d. • Buster Keaton na 6 m. 2 w.; Betty Blythe na 2 m. en 1 w.; Billie Burke (2 Ph.) na 2 m. 2 w.; Bessie Love na 3 m.; Blan-ihe Montel, na 4 dagen; Betty Balfour na 24 d.; Charlie Chaplin na 2 m.; Charley Ray na 8 m.; Conrad agel (2 ph.) na 4 m.; Constance Talmadge na 2 m. • Carmel Meyers na 3 maanden; Charles Hutchinson na 2 m. 2 w.; Dorothy Gish na 2 maanden; Dorothy Philips na 1 m. 2 w.; Douglas Fairbanks na 2 m.; Frank Mayo na 3 m.; Gloria Swanson na 1 m. 9 d.; Ginette Maddie na 6 dagen; Gina Palerne na 5 d.; Georges Carpentier na 32 d.; George Walsh na 2 m. • Geirges Biscot na 11 d'.; Gabriel de Gravonne na 4 d.; Harold Lloyd na 1 m. 2 w.; Hope Hampton na 1 m.; Hilda Bauley na 3 m.; Jean Dehelly na 2 m.; Ivan Mosjoukine na 2 m. 3 d.; Joe Hamman na 23 d.; Jean Toulout na 5 dagen • Jack Pickford na I maand; Lila Lee na 3 m. 7 d.; Lois Wilson na 1 m. 2 w.; Beatrice Joy na 3 m.; Lilian Gish na 2 m. 2 w.; Luciano Albertini na 14 d.; Mary Pic-ford na 5 maanden; Maë Murray na 6 m.; Madeleine Erickson na 5 dagen; Mario Ausonia (2 ph.) na 19 dagen; Mildrer Harris na 9 m.; May Mac Avoy na 5 m.; Maë Marsh na 1 m.; Mary Phil-bin na 1 m.; Norma Talmadge na 2 m.; Nito Nal-di na 1 m. 2 w.; Priscilla Dean na 1 m. 19 d.; Rudolph Valentino na 1 m. 2 w.; »m Richard Barthelmess na 1 m. 14 d.; Ramon Navarro na 3 m.; Ruth Roland na 4 m.; Reginald Deny na 2 m.; Sessue Hayakawa na 2 m.; Sandra Milowa-noff na 4 dagen; Thomas Meighan na 2 m.; Viola Dana na 1 m. 2 w.; William Farnum na 1 m. 8 dagen William S. Hart na 1 m. 8 dagen.

DUFFELAAR ontving gratis de photo van: Betty Compson, formaat 24x18.5 na 81 dagen; Lila Lee, 18x12.5 na 53 d.; Thomas Meighan, 18x12.5 na 51 d.; Harold Lloyd 18x12 na 48 d.; Bebe Daniels, 18x12, na 45 d.; Aagnes Ayres, 18x12, na 51. d.; Andrée Brabant na 9 dagen; Lucy Dora'ne, postkaartformaat, na 18 d.; Dolly Davis, postkaartform. na 5 d.; Ginette Maddie, postkaartform. na 8 d.; Mary Odette, postkaart-form., na 44 d.; Betty Balfour, postkaartformaat na 51 dagen.

TATAKE ontving gratis de photo van: Sessue Hayakawa, formaat 21.5x16.5, na 43 dagen.

SUNRAY ontving gratis de photo van: Gloria Swanson, formaat 13x17, na 9 weken; Norman Kerry na 5 weken.

FILM-REVUE

SslS CINE-ROMAN ISOT

(Grumpy — Grand Papa)

Vlaamsche bewerking, naar de Paramount-film, door Ed. Neorg

Caleb Bullivant .... Theodore Roberts

Virginia Bullivant .... May Mac Avoy

Ernest Heron .... Conrad Nagel

«Een draadloos bericht voor u, M. Heron».

Een steward van s/s «Reliance» overhandigde dit aan een opgeschoten, welgebouwd jongmensch, welke gemakkelijk aan dek, in een leunstoel, de vaart van het schip nazag, in de Southampton wateren.

Ernest Heron las het bericht:

«Tot einde der week in verlof in het Noorden. James Lawson ».

« Er is geen antwoord zegde Heron tot de steward.

Hij stond op en ging naar zijn kabien; hij nam een spoorwegboek en zag de uren na, wanneer er treinen vertrokken van Southampton naai Mes-singham.

« Dat beteekent dat ik zoolang vrij ben en die tijd benuttigen kon, met naar de oude Bullivant te gaan, om in gezelschap van Virginia te blijven... Messingham is maar 20 mijlen van Londen; er is een vroege morgentrein, dus kan ik Maandagmorgen vertrekken en bijtijds op het bureel van Lawson zijn... Heerlijk, doch, ik had toch liever eerst dit aan Lawson willen overhandigen... 50.000 pond is geen kleinigheid. »

Hij sloot de deur van zijn kabien en nam uit zijn binnenzak een lederen portefeuille. Daaruit nam hij een groote ruwe diamant. Het was de grootste, tot hiertoe gevonden in de Lawson-mij-nen in Kimberley; Heron was tegenwoordig wanneer men die diamant ontdekte; de firma telegrafeerde naar Londen dat Heron persoonlijk het kostbaar stuk zou overhandigen.

Deze vondst was' ruchtbaar geworden, de pers had er zich mede gemoeid en veel was er over geschreven.

Daardoor natuurlijk was de verantwoordelijkheid van den jongen man zeer groot.

Men had een bijzondere zorg gedragen om de passagiers van de « Reliance » te kontroleeren; de kapitein verzekerde Heron dat er aan boord geen juweeldieven waren. Wanneer de boot Southampton in het zicht had, was de jongeling blij in een paar uur van die steen ontlast te zijn, doch, het draadloos bericht bracht daar verandering aan.

Het was nu Vrijdagnamiddag en de diamant zou in zijn bezit blijven tot Maandagmorgen. Sinds de « Reliance » Kaapstad verlaten had, voelde hij riu voor de eerste maai een zekere zenuwachtigheid. Doch, hij lachtte om zich zelf, stak de steen terug op zijn plaats, en sf>rak:

« Ik ben gek. Niets kan mij gebeuren. Het is niet mogelijk dat er van de dokken tot aan Virginia’s huis, dieven mij zouden opvolgen. De roekelooste schurk zou het niet wagen in Bullivant’s huis te dringen. »

Voor dit laatste had Heron wel rede.

Niet alleen was Grumpy, (men noemde hem zoo achter zijn rug) in zijn tijd de behendigste advocaat geweest, in zake waar men zijn hulp inriep

tegenover misdadigers, maar hij was nog steeds de meest gevreesde man dezer. Het was een publiek geheim, dat Scotland Yard, de detectieven van Londen, steeds hem noodig hadden, wanneer het gold het een of ander geheim te ontsluieren. Was voor Scotland Yard de vrees der bandieten groot, voor Grumpy werden zij door paniek aangegrepen, als ze maar hoorden dat deze, voor een misdrijf op te helderen, gevraagd was.

Heron’s vrees voor de diamant verdween geheel en al wanneer hij aan Bullivant’s huis belde te Messingham. De deur werd geopend door Dawson, de oude bediende, doch, in de hall werden zijn valies en hoed aangenomen door Suzan, Virgi- nia’s kamermeisje.

Theodore Roberts in. the Paramount Picture "Grumpy A WilliaradeMUle Production,

« Miss Virginia is op haar kamer, mijnheer »,. zegde Suzan. « Weet zij dat ge vandaag kwaamt?»

« Neen, Suzan. Ik had de tijd niet haar te verwittigen. Heeft men gedaan met het diner? »

« Ja, mijnheer. »

« Goed. Ik heb mijn avondkleederen in mijn groot koffer geladen, hetwelk naar Londen opgezonden is, hoe stom!... Ik zal dan maar zien hoe ik mij opknap. Zoudt ge niet denken, Suzan dat een dezer gardenias mijn uitzicht een weinig veranderen zal? »

Suzan’s antwoord was dat zij uit een vaas een bloem nam.

« Er zou een blaadje moeten achter steken, mijnbeer. Wacht een oogenblik. »

Zij trok uit haar weelderige zwarte lokken een lange haar en bond daarmede bloem en blad te zamen.

« Meer dan ooit, Suzan* ziet ge er bekoorlijk uit!» lachtte Heron, terwijl hij de bloem in zijn knoopsgat stak. « Wanneer moet ik u een huwe-lijksch geschenk zenden? »

« Dit zal nog zoo lang niet duren, mijnheer. De kamerdienaar van M. Jarvis heeft mij gevraagd. »

FILM-REVUE

,« Wie is hier, mijnheer Jarvis? » vroeg Heron. «Hij is. hier, mijnheer. Ik geloof dat mejuffer Virgi nia hem in de stad ontmoette. Hij heeft hier gedineerd en zal morgen vroeg vertrekken, James Simpson is de man welke mij verlangt te huwen. Dezen avond verlaat hij het huis met de bagage van M. Jarvis. »

Op dit oogenblik viel de blik van Heron op het venster en zag hij een man naar binnen gluren. Suzan volgde dien blik.

« Dit is Simpson, mijnheer. » lachte zij. « Hij is vreeselijk jaloersch. »

« Gij moet hem die gelegenheid niet geven, Suzan, wel' te verstaan, indien gij van hem houd... Misschien heeft hij gemerkt dat ge die bloem voor mij gearrangeerd hebt. »

«Ik hoopt het» glimlachtte zij ondeugend. «Ik ben niet zeker dat ik hem genoeg bemin om hem te trouwen.»

« Dan moet gij hem niet aanmoedigen » merkte Heron ernstig op.

Eenige minuten later kwmam er een dartel, donkerharig meisje te voorschijn.

« Gij had wel kunnen telegrafeeren, Heron », sprak zij, wanneer de jonge man haar tegemoet kwam.

« Ik wist niet dat ik de gelegenheid zou gehad hebben naar hier te komen», antwoordde hij, de kouden toon van Virginia opmerkende. « Ik ging recht naar Londen, maar kreeg bericht eerst Maandag mij op het bureel aan te melden. »

«Oh! » zegde Virginia.

« Het schijnt u geen plezier te doen mij te zien, Virgina?»i

«Och, wees niet gek, Ernest, lachtte zij ditmaal, ge weet toch wel dat ik van u houd. »

Heron, gelukkig, omhelsde haar.

« Lieve Virginia, hoe bemin ik u... Maar zeg, hoe is het met grootvader? »

«Oh, prachtig! Hij twist op dit oogenblik met M. Ruddock; de laatsten tijd doet hij niet anders. »

« Ik denk dat dit komt omdat hij zijn tijd niet meer doorbrengen kan met schelmen te bçvechten Een wonderbaar man, uw grootvader, Virginia. » « Hij is zoo goed, Ernest... Zoudt ge niet beter doen naar boven te gaan om uw aankomst te mciLen? »

« Gij hebt gelijk, Virginia ».

Hij liep de trappen op, bleef voor en geopende deur staan en glimlachtte.

De oude man dreeg met een stok naar Ruddock, zijn trouwe kameraad.

«Gij zijt als allen, Ruddock », sprak hij. «Gij denkt mij een kind, doch, laat mij u zeggen dat ik mij bete“ voel als ooit. »

Caleb Bullivant was een merkwaardig figuur. Hij was meer darr 80 jaar oud en zag er uit als een menschelijke havik, maar dan een vriendelijk havik, zoo men wilt. Zijn groote neus was daar de oorzaak van; zijn gelaat had de kleur van perkament; doch, zijn diepliggende bruine oogen schitterde als d;e eener onkheid en men zag er een humoristische glans in welke de hardheid van zijn aangezicht verzachtte.

Hij droeg een ouderwetsche halsdoek en oen gebloemde robe-de-chambre.

Joh*n- Ruddock was vroeger Grumpy’s eerste klerk geweest en niettegenstaande beiden steeds aan het twisten waren, waren zij toch altijd de beste vrienden.

Grumpy’s gelaat helderde op wanneer hij Ernest zag, doch, herinnerde dat hij in slecht humeur was, vroeg hij deze barsch:

« Welnu, wat brengt u terug in Engeland? Zeker geldnood? »

« Neen, mijnheer Bullivant, juist het tegendeel.»*• s« Gij komt op een slecht oogenblik, M. Ernest» zegde Ruddock, terwijl hij des jongsman’s handen drukte. « Hij is niet aan te spreken. »

« Maakt gij dat ge buiten komt! » bulderde Grumpy.

« En zeer blij te gaan » lachtte de andere terwijl hij eenige papieren opnam. « Ik veronderstel dat ge hier blijft tot het einde der week, M. Ernest? »

« Dit hoop ik, M. Ruddock, doch, ik ben nog niet uitgenoodigd. »

«Wat is de oorzaak, Ernest, dat ge terug zijt?» vroeg Bullivant wanneer Ruddock vetrokken was.»

« De Lawson-diamant. Men vertrouwde die mij toe om naar hier te brengen... En, M. Bullivant, men gaat mij lid van de firma maken. Dit zal mij toelaten Virginia te huwen. »

« Dan raad ik u aan dadelijk naar beneden te gaan om haar het flirten te beletten met die Chamberlain Jarvis.. De kleine gekkin heeft door die kerel zeker haar hoofd laten op hol brengen. »

« Wie is die Chamberlain Jarvis? » vroeg Heron. «Een man waarmede Virginia bij haar tante kennis maakte. Een onnoozelaar, naar het schijnt, maar hij kan onmogelijk zoo onnoozel zijn als hij er uit ziet... Hier, geef mij uw hand, ik zal u voorstellen. »

Heron hielp Grumpy de trappen afklimmen. Wanneer beiden in het salon kwamen, zagen zij bedoelde persoon de muziek omdraaien voor Virginia, welke aan de piano zat.

Hij zag er goed uit, men zou zeggen kinderlijk, maar bij nadefe opmerking moest Ernest bekennen dat Grumpy gelijk had, wat betreft zijn onnoozel-heid.

De oude Bullivant stelde beide mannen aan elkaar voor; daarna zette hij zich aan een tafel en boog zich over een album, doch, nu en dan sloeg hij, met half gesloten oogen, een blik op het gezelschap.

De drie jonge menschen keuvelden een tijdje gezellig onder elkaar tot Jarvis zegde afscheid te nemen, daar hij den volgenden morgen vroeg naar Londen moest vertrekken.

Een half uur later vertrok Virginia ook en met haar afschei'd ontwaakte Grumpy.

« Het beste zou zijn, Ernest, dat ik die diamant, in de brandkast verborg »•, zegde hij plots.

« Niet noodig u lastig te vallen, Mr Bullivant » antwoordde Heron. « Uw huis is wel de laatste plaats waaraan diieven een bezoek zouden brengen. Niettegenstaande gij u uit de zaken teruggetrokken hebt, vreezen zij u nog steeds. »

De oude man. schudde het hoofd.

« Ik durf zeggen, Ernest, dat ge gelijk hebt. Maar was ik een beroeps-inbreker, dit huis zou mijn eerste doel zijn. »

« Het is al goed voor de wereld, Mr Bullivant, dat ge dit stieltje niet beoefent! » lachte de jonge. ing. « Gij zoudt de beste detectieven van Scotland Yard verslagen. »

De oude advokaat was fier over dit kompliment.

« Ik geloof dat daar veel van waar is, jongen, want. ik zou steeds het tegenovergestelde doen

van d e lieden daar Maar, van wat anders. Wat

denkt ge van die Jarvis? Laat ons daar eens over praten. »

« Gij denkt toch zeker niet, mijnheer Bullivant, dat Virginia verliefd op hem is? » vroeg Heron

angstig.

« Neen, maar die kleine gekkin flirt met hem-een weinig te veel, vrees ik. Het zou goed zijn, Ernest, haar zoo gauw mogelijk te trouwen. Bell Ruddock, dan ga ik naar bed. »

(Wordt voortgezet)

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Le Chant de l’Amour Triomphant I

Du temps de la Renaissance italienne, Muzio et Fabio, deux jeunes gens de la haute noblesse vivaient à Ferrare. Ils étaient unis par les liens de la plus cordiale amitié. Alors que Fabio s’adonnait à la peinture, Muzio était un musicien accompli. Or le sort voulut qu’ils s’éprissent, l’un et l’autre de Valéria, jeune fille d’une beauté remarquable. Ils s’avouèrent mutuellement leur passion et jurèrent sur la croix que si l’un d’eux avait le bonheur de conquérir le cœur de Valéria, l’autre s’inclinerait en silence. Longtemps ils firent en vain la cour à la jeune fille. Sur les conseils de sa mère, elle finit par accorder sa main à Fabio. Dès qu’il eut appris sa décision, Muzio vendit ses terres et s’embarqua à destination de pays lointains. Au moment de parlir il embrassa cordialement son ami et lui dit: « Sois heureux mon cher Fabio ».

Quatfe ans s'écoulèrent ainsi. Fabio et Valéria avaient créé un foyer charmant. Et sans prévenir personne Muzio apparut soudain à Ferrare. De ses voyages il avait apporté une étrange façon de se vêtir et avait ramené un serviteur hindou. Fabio fut très heureux de revoir son ami et l’invita à habiter chez lui. L’apparition de Muzio apporta un trouble singulier dans l’atmosphère paisible de la deftieure de Fabio et de Valéria. AVec le concours de son domestique Muzio montra à ses amis des choses tellement surnaturelles que la jeune femme prit peur. Pour dissiper le malaise elle lui demanda s’il continuait à s’occuper de musique. Sans se faire prier Müziô se fit apporter un violon bizarre et d’un archet savant il exécuta une mélodie orientale qui fit naître dans l’âme des auditeurs des sensations profondes, jusque là inconnues. — Quel est cet air P demanda Fabio. — On me l’a enseigné dans l’île de Ceylan. Il s’appelle «Le Chant de l’Amour Triomphant».

On entendit souvent Muzio rejouer cette musique enchanteresse. Et toutes les fois Valéria était la proie de songes étranges. Or, une nuit, Fabio constata que Valéria avait quitté sa chambre pour se rendre au pavillon de Muzio. A son tour il se précipita dans le jardin et rencontra son ami qui marchait droit devant lui sans paraître rien entendre ni rien voir. Fabio crut entendre à nouveau les accents du «Chant de l’Amour Triomphant» et poignarda Muzio dans un accès de jalousie furieuse. Muzio était mort. Mais voici que son serviteur se livra à des pratiques de la magie OC‘ culte et réussit à lui insuffler assez de vie pour

PROGRAMME du 19 au 23 OCTOBRE

1. La Parade des Soldats de Bois L. Jessel

2 Folies des Grandeurs

comédie interprétée par GLADYS WALTON

3. South Sea- Moon

L. Hirsch

4. Le Chant de l'Amour Triomphant

grand film d’art

Pendant là Pause

Récital pour Orgue

PROGRAMMA van 19 tot 23 OCTOBER

1. Parade der houten Soldaatjes * L. Jessel

2 Grootheidswaanzin

tooneelspel vertolkt door

Gladys WALTON

3. South Sea-Moon

. L. Hirsch

4. De Zang der Overwinnende Liefde

groote kunstfilm

Tijdens de Poos

Récitaal voor Orgel

Semaine prochaine programme sensationnel

Premières visions à Anvers de:

La JNfeige sur les pas

d’après le célébré roman de M- HENRI BORDEAUX de l’Académie Française

Humour Mannequin

comédie interprétée par MARIE PRÉVOST

que le mort quittât lui-même la maison et se mit à cheval. Le charme étrange qui s’était exercé sur Valéria se dissipa aussitôt et petit à petit la vie des époux reprit son cours habituel.

De Zang der Overwinnende Liefde

Ten tijde der Hergeboorte leefden te Ferrara twee jonge lieden van hoogen adel: Muzio en Fabio, in hartelijkste vriendschap, zoozeer zelfs dat zij zwoeren dat, zoo een van hen het hart kon winnen van Valeria, een jong meisje van betoove-rende schoonheid, waarop beide verliefd waren, de andere niets zou doen om dat geluk, te verstoren. Wanneer Valeria dan ook de voorkeur gaf aan Fabio, verkocht Muzio al zijn goederen en vertrok naar verre streken... Vier jaar lang kenden Valeria en Fabio het volmaakste geluk, tot op zekeren dag Muzio terugkeerde, vergezeld van een Hindoeschen fakir, die de macht had de wonderbaarste visioenen voor te tooveren. Hij zelf zal op een zonderlinge viool, geheel verschillend van diegene welke in Italië worden gemaakt, een Oostersch hymne vedelen « De Zang der Overwinnende Liefde », melodie die de geheimzinnigste gewaarwordingen bij de toehoorders doet geboren worden.

En menigmaal hoorde men in den nacht die verleidelijke tonen als ondoordringbaar raadsel, zoozeer dat zij voor Valeria eén onzeggelijke be-toovering werden. Tot op zekeren nacht, onweerstaanbaar aangetrokkén, zij trok naar Muzio’s paviljoen in den tuin van haar woonst. Fabio volgde haar op en zag, als een schim, zijn vriend voorbijgaan, gelijk voortgedreven door een bovenmen-schelijke passie. En terwijl Fabio meende het hymne te hooren van den «Zang der Overwinnende Liefde», opgedreven door een razende ja-loerschheid, doorstak hij Muzio... Dan, onder de heerschappij van des fakir’s macht, was het alsof Muzio opstond en te paard steeg... Zoo vertrok Muzio zonder dat ooit iemand het vreeselijk drama vermoedde en nooit zou iemand weten waar do Hindoe het lijk van zijn meester had geborgen of begraven...

De mysterieuze toover, die Valeria beheerschte, verging en langzamerhand hernam het kalme, gelukkige leven van Valeria en Fabio zijn gang.

Imprimerie dn Centre, 26. Bempart Kipdorp, Aövera

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOMBEECK

BEKCHEM - Tél. 5210

BIERES en BOUTEILLES - en EUTS

HABILLEZ

VOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

La Fourniture Generale Aoîomoliile

12, rue Van Ertborn

Tél. 292/ ANVERS Tel. 292

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai “FERODO”

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence génerale pour la .Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissan aux garages aux prix de gros

Maison BERTHY

106, rue de l’Eglise, 106

Grand choix en toutes sortes de

jwo umm umms

Manteaux et casaquins à partir de îr. 3.75

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

1111 iubhiiib

— POUR

CATALOGUES

•v'\er RECLAMES »«-LUSTRATIONS

„."exécution

rapide |T

SOIGNEE

Champ Vlemtnekx.6 aIHVER TÉLÉDM-02O9

OUVRAGES DE DAMES

OUVKAGES DESSINÉS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

HANOWEKKEN

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen

Autos poui Cérémonies, Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J, 6c H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - ANVERS

VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

ALLE ELEGANTE . DAMEN KOOPEN HUNNE

PELSEN

Pelsmantels, Boas en Marabous

in het

Huis ANNA

. Diepsstraat, 140 - ANTWERPEN

cLe

eict- j/JOTi

I ooaMi.

C EM£ElurcstRAAT20

i'.'‘'''‘"iiiiiiiiMiiiiiiiiiiiniji

I MEUBLES 1

I Les plus grands Magasins en Belgique |

9 Longue rue des Claires 9 |

= (près Meir) g

I Grand choix de garnitures, 200 salles à manger, | I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah's, | bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. |

BRODERIES-PERLAGES

ancienne

M— RYCKAERT

A. Caucheteux successeur

Rue Rubens, 17 - Téléphone 12217 Rue Forte St. Georges, 27 - Tél. 12218

ANVERS

MAISON DE CONFIANCE

Ateliers de „Plissage et Points-clairs

Maison Américaine

I Meilleur marché qu’ailleurs

Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. s. f I Magasin fermé |

iufiiiiiiiHiiiiiliiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiii?

.. ENGELSCH HOEDEM1A GA ZIJN.. VOMDELSTR., 19 CAUS (nabij St. Jansplaats)

De laatste nieuwigheden in Titten Hoeden

üîirje îçeus >y'S5Sfj& . Ziei Etalage

fir

Anvers

FILM-REVUE

« Vlaamsche en Fransche uitgave, is het meest aangewezen familieblad van België en is met haar duizenden en duizenden oplaag, en door haar aangenamen inhoud over alles wat de Kinema betreft, en met bijvoeging van het wekelijks ch programma, uitsluitelijk de FILM-REVUE voor een groot aantal Belgische Kinema’s. In die Kinema’s, waar FILM-REVUE eventueel nog mocht ontbreken of niet aanwezig is, zult U goed doen, den Bestuurder erover te raadplegen. Van onze zijde zullen wij alles doen om U tevreden te stellen; van Uwen kant vragen wij dan ook daarvoor beleefd Uwe medewerking. De Redactie.

Beheer en Redaktie:

Korte Gasthuisstraat, 16, Antwerpen.

Drukkerij < Excelsior », a. Antwerpen