Beheer en Redaktie Korte Gasthuisstr.. 16, Antwerpen

• VLAAMSCHE UITGAVE

» VERSCHIJNT WEKELIJKS o

COLLEEN MOORE

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

PROGRAMME du 1 au 6 NOVEMBRE

Le Harpon

Allan Dexter aime son amie d’enfance Evangeline, fille du vieil armateur de New-Bredford, Charles W. Morgan. Or, celle-ci, Quakeresse-fervente à l’imitation de son père, a dû jurer au vieillard de n’épiouser jamais qu’un Quaker qui serait aussi un maître du harpon. Et Allan Dexter-n’est ni l’un ni l’autre. Aussi, malgré l’amour avoué d’Evangéline prise entre l’élan de son cœur et la rigidité de son serment, Allan Dexter est-il évincé, cependant que le baleinier Jack Dinner et le tortueux Migg complotent de s’emparer, le premier du meilleur brick de Morgan, et le second, de sa fille.

Ayant voulu s’enrôler comme matelot afin de gagner ses galons de chef harponnaur, Allan Dexter tombe aux mains de Finner qui l’emmène de force en mer afin de laisser le champ libre à Migg. Mais Finner, en cours” de croisière, ayant assassiné le capitaine du brick, est saisi par les matelots vengeurs de leur chef, qui emprisonnent le bandit et poursuivent la chasse aux baleines pour leur compte et celui de leur armateur.

Dans ces circonstances, Allan Dexter se révèle: ü devient harponneüf émérite et ramène au poit le brick chargé des dépouilles de nombreux cétacés. Or, il arrive juste à temps pour empêcher l’odieux mariage qui, sur l’ordre du vieux Morgan abusé, va livrer Evangeline au traître Migg. Devenu Quaker, et ayant fait ses preuves de baleinier, Allan épousera son amie d’enfance.

1. La Tzigane

L. Game

2. PROMENONS-NOUS SUR LA MER

Comique ,

3. Là-Haut .

(fantaisie)

M. Yvain

LE HARPON

tragédie de la mer

Pendant la Pause

Récital pour Orgue

PROGRAMMA van 1 tot 6 NOVEMBER

1. La Tzigane

2 WANDELING OP ZEE

(fantasie)

L. Game

M. Yvain

DE HARPOEN

treurspel der zee

Tijdens de Poos

Récitaal voor Orgel

Semaine prochaine

MILTON SILLS

dans le film sensationnel

L> lie des JSfavires perdus

De Harpoen

Allan Dexter bemint Evangeline, dochter van den ouden reeder van New-Bedford, Charles W. Morgan, en die aan haar vader — een Quaker in merg en been —- heeft moeten beloven slechts een Quaker te huwen die tevens de harpoen als een meester kan hanteerefi. Allan Dexter, dia noch het een noch het ander, is eïi zich ziet afgewezen, wil dan ook als matroos mede ter walvischj acht. Hij valt in de, handen van den walvischjager Jack Finner, die het gemunt heeft op Morgan’s beste schip, en van Migg, die de dochter wil hebben. Tijdens den tocht vermoordt Finner den kapitein, maar wordt door de wrekende matrozen, geboeid, in hef ruim opgesloten,. terwijl zijl' zelf de jacht voortzetten. Allan Dexter wordt in die omstandigheden, een buitengewoon .behendig harpoeneierder en voert aan boord van het schip talrijke door hem getroffen dieren medé.

Hij komt juist ter elfder ure om het schandelijk huwelijk van Evangeline met den verrader Migg;—- dat op bevel van Morgan moest plaats hebben — te verijdelen. Allan wordt Quaker, en gezien hij zijn proeven als walvisch-jager heeft afgelegd, bekomt hij de hand en het hart zijner geliefde Evangeline.

Imprimerie du Centre. 26. Rempart Kipdorp. Anvers

sns sluing

iiî)ji9oj] m}\\\in udpeijMuem 9Q

snvo

(see|dsuep -}s Hqeu) 31IV J 6i ‘aisnaaNOA MHZ V3 VM M3 (13 OH H3S33DM3

|LuiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiii|iiiiiiiiiiiyj I aUIjaj uts'bSb i

SJIBp SJIUOJ )3 sSBSSjld'' 3p SJ3|[a)y:i.)VVMVO.) 3« VOSI VU

SH3ANV

812o I m - ll ‘saSaoso 'IS 3)J0cl 3ny ilZZX auoiidgpx ’ Al ‘suaqny any

xnassaaans 'xnaiaqsneQ

OTYIOAÏÏ NOS!

S30viH3d-S3ia3aoaa

QTlWVIS3MB3 M3 O,

faoTnsTynttey- ü'àooo 'voo

iiyaaOÆ V XIHd

SMOisynoxa aaoNvyxa, a v s30vaoa SH3ANLV - sjnasscja saP lBUB° ‘st7 iOIE

nHa h T 9jb9

saiga ia

ssragjdEa ‘saSEUEjvt ‘s3iuotu9.i?o lnod so, nv ||

I •< q 8 çtnbsnC sjnof saj sno) jjaAno | sanajitEb aqo.iEui jnajiiajq

oiiiiï.ïi.iouiv iiosren

I 'D}3 'op ‘sanSuoj-sasiBqo ‘sauaqj ‘xnBajnq | 1‘s,qBpuEJSA ‘sauisino ‘suojbs 'xaqanoo b ssjquiBinf I ‘xaSuBiu b sapBs 00S ‘sa.itqiu.reS ap xtoqa put J

6 S3JIBJ3 sap anj anSuoq 6

I anbiSjag ua suisbSb]/ spuBjS snjd saq |

I sananaw I

nniiiifniiiiiiiiiiiiitiHiiiii.il.nnninnnninninininnm

IM3MJIV - W ‘Wt88d9!0

VNNV smH

pq ui

snoqejBjm U9 seog ‘siaq-UBUisjaj

NHSiad

3NNHH N3dOO>l N3WVO 31NV0333 333\ a

iigdjoM'j.uy 'si, BBJis|epuoA any 'sjqauv jjj

saadwnr ffl

'aaooiayaaNVH ‘n3xnv>i ‘saaoxs ‘Naaaaaaaa tö -aaavx ‘NaiaHdsaaa ‘Naoxvx ‘aariz ‘ioa\ b v:8>iï2iAvavvu

ymW3 NOSIVIA!

sHHdwnr ‘saaaaxNaa ‘nivw vt v araaxxaNNoa 'saaoxs 'saddVN ‘sxn-aaAnoo ‘snoxoo ‘saios ‘shnivi

saxïssaa smïJThaibo

sawva aa saovHAno

QtJ3/\KI>c/ Q -STHOuiuxaiA duisq

33M9IOÇ 13 3aidua MOIin03Y3

sanaittMissaa

sanaABMDOioud

sojS ap xud xne saSejeS xn« uBssiuinoj aoBjd v\ ap uosibui a[nas eq

qsqog s.aiqojq }a puouiBia np anbiSpg B| xnod apjauaS aauaSy

sapiq b sjuawainog sap sxaAuy ->nod aouaSy

.>!BJA nP sxaAuy, p aouiAOjg bj xnod aauaSy

iz6z i?x SM3ANV ,Z6Z ’l?i1

ujoqpg UEy\ atu ‘zi

D||I|«III«!IIV 3|tMpp>| iMlIiptj H

SZ-'S 'Ji ap j.jjsd B suinbesBO ja xnBauBW

sïïun uun oji

ap saqos sajno} ua xioqa puBjg

AAA

901 ‘3Sjiggt| ap anj '901

IHira N0SIV1

d[igjycp anj dnSuo'i ‘Li

VINNVJilHa

SANVJM3

s'oa

zmnavu

sxnj w» - smiaiiioa s:i3a:ai3i

0129 - W3H3NH9

3DHH9FVOH NVA

aijessBjg b snoA-zossejpy

3 NI VS 33 3NNOH 33313 3NH 3IOAV 3I10d

ONZE BIOGRAPHIES

miltoInT sills

"|î N 1909 woonde de impressario Robertson eene tooneelopvoerkig bij 'bSL gegeven door n liefhebberstroep. Groot was zijne verbazing toen hij vaststelde dat eene der medespelers met de beste tooneeiartisten had kunnen wedijveren.

Robertson won over hem eenige inlichtingen in en maakte kennis met Mil-ton Sills, de vertolker in kwestie. Het energieke gelaat, de grijze oogen, de bruine haren, de jonge man maakte op hem een uitmuntende indruk.

Te Chicago op 12 Januari 1882 geboren, en al zijne studies in die stad gedaan hebbende, en op het punt zijnde professor in de wijsbegeerte aan de Hooge-school van Chicago benoemd te worden was Milton er nog zoo erg niet op gezet zijne betrekking vaarwel te zeggen, ondanks het veeleer belachelijke salaris van 520 dollar dat hij er genopt. « Ik zal u binnen een paar dagen mijn antwoord doen kennen... » verklaarde hij den impressario die hem eene verbintenis had aangeboden.

Het was geen gemakkelijk noch aangenaam iets het kollege, waarin hij al zijne kinderjaren had doorgebracht, en waaraan hij hoopte als professor gehecht te worden, zoo maar vaarwel te zeggen. Maar voor alles man van de daad zijnde, verkoos Milton Sills de zielkunde boven de wijsbegeerte, en hij begreep onmiddellijk het belang dat er voor hem bestond om van beroep te veranderen.

Robertson s aanbod stelde hem tevens in de gelegenheid van te reizen, te leeren, en zich van den dagelijkschen sleur onafhankelijk te maken. Was dit nu geene andere wijze om aan wijsbegeerte te doen met van zijne eigen gedachten werkelijkheden te maken? De teerling was geworpen en hij zegde zijne studies vaarwel voor het tooneel. Molière, Ibsen en Shakespeare waren Kant, Leibnitz en Descartes de baas geworden....

Milten Sills en Gloria tiwanson in « Het Opperste Uur » (The Great Moment).

Hij debuteerde dus op het tooneel aan de zijde van Charlotta Nillson in « This Woman and this Man » van Avery Hop-wood, en waarvan het te New-York behaalde sukses beteekenisvol was.

Van zijne eerste stappen op de planken ten zeerste opgemerkt, werd Milton Sills al spoedig eene der meest gevierd artisten van het Amerikaansch tooneel. Door David Belasco aangeworven, vertolkte hij « Fighting Hope » met Blanche Bates, « The Governor Lady », met Clyde Fitch (dit stuiy is op het doek gebracht geworden door Harry Millarde en zal hier denkelijk tijdens dit seizoen nog vertoond worden onder de naam « De Ketting ».

Vervolgens zag men Milton Sills in. het gezelschap van Froyman waarin hij « The Happy Marriage » met Doris Keene, « Diplomacy », naar het stuk van Victorien Sardou, « Panthea » met Olga Petrova als partenaire en « The Law of the Land » vertolkte.

Eindelijk in 1917, na verscheidene nieuwe stukken gekreeërd te hebben, waarvan het succes niet meer te herhalen is, besloot de sympathieke kunstenaar zich aan de stille kunst te gaan wijden

FILM-REVUE

zonder evenwel het gesproken tooneel geheel en al vaarwel te zeggen.

Gehuwd met eene Engelsche tooneel-speelster, Gladys Wynne, werd Milton Sills door zijne bekoorlijke den weg naar het studio gewezen, zijzelve vertolkte een rol in « The Span of Life » met Lionel Barrymore, terwijl Milton voor ’t voetlicht in « The Law of the Land » optrad. Gedurende drie maanden, kregen de beide artisten, van beider

zijde zeer druk in ’t werk, elkaar niet te zien, alhoewel zij het zelfde huis bewoonden. Gladys besloot aan dit anormale bestaan een eind te stellen en wist haar man er toe te bewegen te gaan draaien. De aantrekkelijkheid van het studio haalde het weldra op ’t tooneel en bij Fox kreeërde Milton Sills « Honor System », een film die een zeer groote bijval kende en door de artist zelve als een zijner beste scheppingen aanzien.

Na « Patria » en een paar andere banden te hebben, tusschendoor nu en dan nog eens op t tooneel verschijnende, besloot Milton Sills de gesproken kunst voor goed vaarwel te zeggen. Hij vertrok naar Hollywood, vast besloten in ’t vervolg slechts de zaak van de kinema te dienen.

En van dan af was het eene overgroo-te menigte banden die hij hielp in de wereld sturen en waarvan de voornaamste zooal zijn: «Deep Purple», «The Claw», «The Savage Woman» met Clara Kimball Young, «The Wild Cat» met Geraldine Farrar, «More Deadly than the Male» met Ethel Clayton; «Satans Junior» met Viola Dana; «The Inferior Sex» met Mildred Harris; «The Woman

Than Gavest Me»; «Eyes of Youth» met

Clara Kimball Young; «The Gay Miss Fortesque» met Enid Bennett; «The Street Called Straight», «Behold My Wife», «The Little Fool», «Burning Sands» met Wanda Hawley; «The Great Moment», «At the End of World», «Miss Lulu Bett», « The Furnace», «The Isle of the Lost Ships», « The lady who walked Alone», «Adams Rib», «The Sea Hawk», enz.

De filmen welke ten onzent bizonder Milton Sills naar waarde hebben doen schatten zijn «Het Eiland der Verloren Schepen», vat» Maurice Tourneur; «Het Opperste Uur » waarin hij Gloria Swanson's partner was; «Mejuffer Satan» met Viola Dana; «Lulu Asschepoester» met Lois Wilson en Theodore Roberts; «Op de Brandende Zandvlakten» met Wanda Hawley, enz. Zijn laatste succesbanden zijn «De Vervloekte Wet» en «De Zee Havik».

Zeer verschillend der « latijnsche » jeune premiers: Rudolph Valentino, Ramon Navarro, Antonio Moreno, vertolkt Milton Sills het type van den An-gelsaksischen jeune premier bij uitmuntendheid. Vertolker van filmen die heel en al beweging zijn en van geen gevoels-filmen, stelt bij, meer dan eenig ander, het volmaakte type van den sportman en van den Yankee self made man daar, zooals Jack London, James Oliver Cur-wood en zooveel anderen het zoo goed beschreven hebben.

Verwacht van hem geene overdreven * mimiek; door zijn koud uiterlijk, veropenbaart hij al spoedig de groote kunstenaar; sober, een en al flegme, leeft hij zijne rollen bizonder innig mede en onlangs nog telde een strijdtooneel dat hij met Noah Beery vertolkte, nog tusschen de mooiste en ontroerendste die wij ooit op het doek gezien hadden. Ten andere moesten de twee kunstenaars, ernstig gekneusd en gelaat en lichaam bebloed, zich eenige dagen rust en herstel gunnen alvoiens opnieuw voor het opname apparaat te kunnen verschijnen.

Het oordeel van Milton Sills over de kinema zal denkelijk onze lezers niet nalaten belang in te boezemen:

« Feuwen lang, zoo verklaart hij, hebben de menschen ir. hun onmiddellijk bereik, eenige middelen gehad om aan

hunne kunstopvattingen den vrijen loop te geven. Zij bezaten het marmer en de hamer om beelden te houwen, het doek en penseel om te schilderen, de muziek-tuigen om te bespelen, de woorden om te schrijven. Niemand dacht aan een nieuw vooruitzicht dat, dank aan de wetenschap en aan de menschelijke vooruitgang ons in de gelegenheid zou stellen om op het doek ontelbare tooneelen de meest verschillende -zieletoestanden weergevende, de meest verschillende landstreken en beschavingen in beeld brengend, te bewonderen. De verschijning van de kinema en zijne ontwikkeling zijne eene ware omwenteling. Wij zullen onze Shakespaeres van het witte doek hebben, die scenario’s zullen schrijven die wij zullen kunnen lezen, en die slechts éénmaal zullen verwezenlijkt worden... Hunne lotgevallen zijn dikwijls in beeld gebracht. De klassieken van het scherm zullen door de beste artisten van ieder geslacht kunnen gespeeld worden, net zooals « Othello », « Hamlet », « De Dame met de Camélias », die sinds lang herleven, maar met een nieuwe bezetting en gansch verschillend van de voorgaan-den.

» Wanneer de klassieken van het Witte Doek burgerrecht zullen verworven hebben, wanneer de kinematographisten der gansche wereld zullen bewezen hebben dat zij in staat zijn niet alleenlijk verhaaltjes per reeks, waarin de zielkunde min of meer vervalscht is, maar ook echte meesterstukken te verwezenlijken, dan zal de kinema de waardigheid en solvabiliteit veroveren waaraan het hem op het huidige oogenblik nog mangelt. Het scherm zal zijn Ibsen, zijn Molières, zijne Dumas, en evengoed zijn Shakespeare hebben. De smaken zullen in de kinema evolueeren, zooals zij het op het tooneel gedaan hebben.»

Men ziet dus dat de gedachten der klassieken van de kinema en van het ki-nematographische repertorium, waarvan wij onze lezers reeds hebben ingelicht, in de Vereenigde Staten insgelijks aan de orde van den dag staan en dat zekere kinematographisten en niet der minst belangrijksten er een zeer groot belang aan hechten. Die gedachte zal misschien in de toekomst verwezenlijkt worden, maar

tot hiertoe hebben de «levende beelden» die groote meesterstukken nog niet voortgebracht welke aan de stukken van een Racine, van een Molière, van een Shakespeare te vergelijken zijn.

Zooals men heeft kunnen zien neemt Milton Sills zijn beroep op als denker en als kunstenaar. De regelmatige studioar-beid heeft hem zijne wijsgeerige studies niet doen vergeten, en iederen dag zondert de schepper van « Het Eiland der Verloren schepen » zich in zijne bibliotheek, eene der rijkste en best voorziene van Hollywood, af, en waarin de Fran-sche schrijvers eene voorname plaats innemen. Gedurende enkele uren vergeet de kunstenaar de sunlights en denkt er niet meer aan de valschaards te kastijden, noch de onschuldige vervolgde te redden. Hij leest en herleest de klassieken, de wijsgeeren van gister en van heden, raadpleegt Bergson, bestudeert Einstein, immer in gezelschap van zijn onafscheidbaar kameraad: zijne pijp, die hij slechts ter zijde legt tijdens de opnamen.

Want te Hollywood is Milton Sills’ pijp even beroemd als de sigaar van Theodoor Roberts en de hoornen bril van Harold Lloyd, en het is te midden een dikke rookwalm dat hij, tusschen twee opnamen in, met zijne medespelers over tooneel en letterkunde praat, hen zijne geliefkoosde schrijvers opnoemende: in de poësies, de Engelsche dichter Keats, voor het tooneel, de groote Molière, in beeldhouwkunst Michel-Angelo en in de schilderkunst Leonardo da Vinei.

Buiten het studio is Milton Sills een volmaakt sportman. Hij verafgoodt de lichaamsoefeningen, traint zich iederen dag, rijdt te paard, springt, bestudeert de bewegingen die hÿ moet uitvoeren in de film die hij draait of in voorbereiding is. Zijne laatste schepping « The Sea Hawk » (De Zee-Havik, waarover reeds in ons blad is geschreven geworden en die hier tijdens dit seizoen nog zal vertoond worden) is een ontroerend treurspel dat zich afspeelt ten tijde der Noor-sche zeeroovers, en geeft eens te meer het bewijs der buitengewone lenigheid van den kunstenaar die, om beurten, galeiroeier en stamhoofd, eene reeks ongeloofelijke heldendaden begaat, en tevens

FILM-REVUE

eene merkwaardige proeve levert zijner diepe kennis der schminkkunst.

Iederen avond, tevreden over zijne dikwijls vermoeiende dagtaak, slaat Milton Sills, de pijp tusschen de lippen, de weg naar zijn bungalow te Hollywood in, alwaar hij door zijne echtgenoote (die niet meer draait) en zijr twaalfjarig dochtertje wordt opgewacht. En dan, net zooals Cincimatus uit de oude ro-meinsche geschiedenis, schopt, harkelt

Kinemanieuwsj es

De Hel van Dante

Den 29n September heeft M. William Fox, in den Centraal-Cinéma van New-York, de Film « De Hel » van Dante, voorgesteld.

Deze voortbrengst is voor edle Amers-kaansche cinémalographisten een ware veropenbaring geweest, zoowel op kunsfc-als op technisch gebied.

Het succes, behaald bij de eerste voorstelling, ging alle verwachtingen te boven. De eerste ontvangsten van Centraal-Cinema beliepen op vijftig duizend dol-lors op vijf dagen. Deze ontvangst is het record van een instelling van 900 plaatsen.

Wij vernemen dat een kopij van de film « De Hel » van Dante te Parijs aangekomen is en dat zij kortelings daar zal gedraaid worden.

Mr. William Fox heeft besloten dat al de groote voortbrengsten, gelijktijdig van de groote hoofdsteden van de gansche wereld zouden uitgaan. Frankrijk is dus hier de bevoorrechte, en te Parijs, dat men als het cinematografisch middenpunt beschouwt van Europa, zal de eerste proefafdraaiing geschieden.

JACKIE COOGAN IN «LEVE DE KONING»I — De schrijver van «Leve de Koning », Robert Rinehart, is in Amerika bekend aïs zijnde de meest bekende schrijver van onze dagen.

De trouwe bezoekers van den schouwburg kennen hem als zijnde de voortbrenger van « The Bats, «Spanish Love» en «Seven Days» en «te laatste roman lezers zijn steeds benieuwd voor zijne schriften. Maar « Leve de Koning » overtreft al zijn werken.

en wiedt de schepper van « Op de brandende Zandvlakten»... want hij is tevens een hofbouwer en tuinier. En, immer angstvallig om te gelukken, wijdt de sympathieke vertolker, zijne beste zorgen aan het planten van rozen, lelies, ka-melia’s, want hij is even trotsch op de pracht van zijn Engelsche tuin als op de immer stijgende successen zijner kinema-tographische scheppingen.

NEMO.

De een'gste reden waarom deze film niet eerder verschenen is, is dat slechts een kind hem kon vertolken, en dat kind is: Jackie Coogan.

Nooit heeft een kind van acht jaar zooveel verwondering vei wekt; nooit in de geschiedenis heeft men hooren spreken van een kind dat meer bemint wordt. Niet alleen is hij het k,-nd door iedereen aanbeden, maar Jackie Coogan beeft üijns gelijken niet.

DICK KIRKWOOD, de bekende filmakrobaat, is Donderdag 16 Oktober, tijdens bet opnemen van oefeningen r.an een vliegtuig, te pletter gevallen.

Mr. HUG ON is op het oogenblik op de Balea-rische Eilanden waar hij de film aL’Homme des Baléares» draait; de rolverdeeling is als volgt: MM. René Navarre: Quintana; James Devesa: d’Avial; Camille Bert: Gocho; Chasne: Docteur Madrazo; José Durany: Zurdo. Mmes Colette Darfeuil: Gloria; Alex:ane: Juliana.

F lmopnemer: MM. Gibory en Bachelet; Too-neelschikker: M. Paulet.

Mr. GABRIEL DE GRAVONNE is door de « West-Film » aangeworven geworden om de mannelijke hoofdrol te vertolken in een nieuwe voortbrengst van Carmine Gallone. De vrouwelijke hoofdvertolkster zal Soava Gallone zijn. ROMUALD JOU BE is door een firma van Rome geëngageerd om in een voorname film de hoofdrol te vertolken.

EDMOND VAN DAELE, de sympatheke schepper van a Narayana », a L’Ombre du Péché » en « Cœur Fidèle » komt door Abel Gance aangeworven te worden. Zeker is het om een bijzondere rol in a Napoleon » te vertolken.

IN HET STUDIO van Joinville draait men de binnentooneelen van de Fransche film a Un Fils d’Amér que » van Pierre Veber en Marcel Ger-bidon. In dezen band krijgt men ook eenige tooneelen van Texas te zien.

MAURICE MARI AUD komt de verwezenlijking van « Mon Ocle » met René Navarre, Francinne Mussey en Jean Devalde te eindigen; bet is een Fransche comedie met afwisseling van bittere en vermakelijke tooneelen.

FLORA LE BRETON moest in Amerika de Br'tsche filmnijverheid gaan vertegenwoordigen, tijdens een liefdadigheidsfeest, ter eere van den Prins van Wales.

WANNEER DE FILM van Wiliam Desmond « Good Deed O’Day » op de ma: kt komt, dan zal men eenige oude filmlievelingen terugzien zooals Marguerite Clayton, Ruth Stonehouse en Francis Ford.

Kinemabrievenbus

MON SI. — 1 ) Bebe Daniels heeft zwart haar en zwarte oogen.

2) Lila Lee heeft zwart haar en donkerbruine oogen.

3) U kunt het er op wagen ze in. de Vlaamsche taal te schrijven, het zou de eerste maal niet zijn dat er gunstig gevolg aan gegeven werd.

N.-B. — Besten dank voor de aanwerving dier nieuwe lezeressen en wenschen voor U eene zeer spoedige genezing. Tot ons groot spijt kan uw schrijven voor de V. T. niet opgenomen worden daar uwe zienswijze verkeerd is. Tracht eens iets beters.

BOGAERTS. — Inzend'ng voor de Vrije Tribuun kan n_et opgenomen worden, daar zij te persoonlijk is

CHU-CHIN-CHOW. — l)Constant Rémy, adr.: c/o 3, Rue de Rocroy, Paris.

2) France Dhélia, adres: 97, rue Jean Jaurès, Levallois-Perret (France).

3) Beide artisten vergen 2 fr. voor het verzenden hunner photo; met Belg sehe postzegels kunnen zij niets verrichten, U doet beter hen een internationaal postmandaat te zenden.

LEKKERBEK. — 1) Wanda Hawley, adres: c/o V tag.aph Films, 1708, Talmadge Street, Los Ange.es (Cal.) U. S. A.

2) Théodore Roberts, adres: c/o Paramount Studios, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Beiden zer.den gratis de hen gevraagde photo; ze in de Engelsche of Fransche taal te schrijven.

GELIJKHEBBER. — 1) De vrouwelijke hoofdrol in « Roger de Geschandvlekte » werd vertolkt door Rita Joliivet.

2 ) De rol van « Roxane » in « Cyrano de Bergerac » werd vertolkt door Mlle Moglia.

AURORA. — 1) Betty Blythe is in 1894 geboren; meet 1.78 m.; heeft zwart haar en blauwe oogen; draagt heur haar niet « à la Ninon », gehuwd met Paul Scardon, adres: 1820 La Brea Street, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Lucienne Legrand is ongehuwd; zendt hare

photo tegen ve.goeding van 2 fr. Adres: 75,

Avenue Niel, Paris.

3) Jean Dax zendt zijne photo tegen vergoeding van 2 fr.: adres: 36, rue de Penthièvre.

N. B. — Besten dank voor de groeten.

ELZA en HORT EN SE. — 1) Bebe Daniels, adres: zie antwoord 2 aan Lekkerbek.

2) Zendt gratis hare photo. Forrest Stanley kan in de Engelsche en Fransche taal geschreven worden.

HAD-JE-ME-MAAR.. — 1) De vrouwelijke

hoofdrol in « Notre Dame de Paris » werd vertolkt door Patsy Ruth Miller.

2) De hoofdvertolkster van « De Schaduw» was Alm rante Manzini, een Italiaansche.

3) We raden u ten stelligste aan eens een artikeltje over dit onderwerp te pennen; er wordt ai tè veel misbruik van gemaakt.

N. B. — Zoo, U h«bt gedroomd dat wij dood waren en er werd reeds voor een krans met witte bloemen gezorgd? Nou, hartelijlT bedankt voor die lieve attentie, maar we denken er nog niet aan dit aardsche tranendal zoo spoedig te verlaten. Uwe inzend ng voor de V. T. is nog al scherp, maar gaat toch door. Beste groeten terug.

BEWONDERAAR. — 1) Die artist meet rond 1 m. 70.

2) Martha Mansfied is over eenige maanden tijdens het draa en van een film ernstig verbrand geworden en aan de bekomen wonden overleden.

3) De overgroote meerderheid der nachttoonee-len, worden in den dag opgenomen en het is de groene kleur die men aan de filmen geeft welke den 'ndruk van den nacht weergeven.

ROS ROOSJE. — 1) Forrest Stanley zendt gratis zijne photo; in de Fransche of Engelsche taal te schrijven; adres: 604, Crescent Drive, Beverley Hills (Cal.) U. S. A.

2) Frank Mayo en Thomas Meighan zijn beiden nog in leven.

3) Harold Lloyd, adres: 502 Irving Boulvard, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

WILDE ROOS. — 1 ) Die vereeniging heeft voorloopig hare werkzaamheden gestaakt.

2) Die meneer is een eenvoud'ge zwendelaar en afzetter.

3) Aangezien de overgroote meerderheid dier inrichtingen aftruggelaarszaken zijn, geven we liever niet hunne adressen.

SCHATTEBOUT JE. — 1) Charles Oggle, adres c/o Paramount Studios, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Edna Purviance, adres: 402 A. Westlake Terrace, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Lowell Sherman, adres: c/o 6015 Hollywood BouVard. Hollywood (Cal.) U. S. A.

JAZZ-BAND. — 1) Pearl White, adres: c/o 3, rue de Rocroy, Paris.

2) Betty Balfour, adres: 41 Graven Park, Willesden. N. W. (England).

3) Beiden zenden gratis de hun gevraagde photo; kunnen in fransche of engelsche taal geschreven worden; bij gelegenheid voldoen we aan uwen wensch.

JULIA MEEUS. — Uwe oplossing was wel juist, maar aangezien er meer juiste inzendingen dan te verdeelen prijzen waren, zoo heeft het lot uitspraak moeten doen, en ongelukkiglijk genoeg was d:t u niet gelukk'g.

OTHELLO. — 1) Shirley Mason ds de zuster van Edna Flugrath en van Viola Dana; zij is in 1902 geboren; voornaamste filmen: «Molly and ï», «The little Wanderer», «The Winning Girl». â -,

2) René Navarre is gehuwd met Elmire Vau- \ J tier.

3) Fern Andra is ongehuwd; zendt hare photo

tegen vergoeding van eenige— milliarden marken: adres: Königgratzerstrasse, 105, Berlin

FANTOMAS. — 1) De rol van Peter Voss in « De Man zonder Naam » werd vertolkt door Harry Liedtke; geboren op 12-10-1888 te Königsberg; adres: 13/14 Apostel Paulusstrasse, Berin-Schö-

neberg.

2) De rol van detektief in diezelfde f lm was in handen van Georg Alexander; adres: 15, Hardenbergstrasse 15, Charlottenburg (Duitschland).

3) De hoofdvertolkster vein «Haar laatste Dans» was Kar na Bell; zendt gratis haar photo; adres: Nord’sk Film, 45, Vimmelkaftet, Kopenhagen (Denemarken ).

J. T. HA WLEY. — 1 ) Dorothy Dalton ia gescheiden van Lew Cody en onlangs hertrouwd met de vader van Elaine Hammerstein; in de engelsche of fransche taal te schrijven; adres: c/o Paramount Pictures, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Een dergelijke naam is ons niet bekend; hebt u zich niet vergist?

N. B. — Onze inlichtingen worden volkomen grat:s verstrekt.

MARCEL. — I) Sid Smith, adres: c/o 6015 Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U. S. A.

FILM-REVUE

2) Adolphe Menjou, adres: 1911 Carmen Avenu e, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Lee Parry, adres: c/o 3 rue de Rocroy, Paris.

N. B. — Zenden aie drie gratis de hun gevraagde photo.

EVA. — 1) Volgens de laatste berichten zou er in het huishouden van Alice Terry en Rex Ingram breekspel zijn; waarom, is nog niet geweten.

2) Is het adres van een persoonlijk vriend van ons, die zorgt voor de voortbestelling in geval het ju ste adres niet zeker is; dit in het belang der vragers zelve, ten einde geen nuttelooze onkosten te hebben.

3) Carol Dempster, adres: Griffith Studio, Maroneck, New-York (U. S. A.)

Uit Hollywood kunt u binnen de zes weken antwoord ontvangen.

DHÉLIA. — 1) Voor het oogenblik is Gloria Swanson ongehuwd.

2) Zouden ze u niet kunnen opsommen; het moeten er een zestal zijn.

3) Marion Davies is nog nooit gehuwd geweest.

IKKEPOELEKE. — 1) Mary Harald, adres:

11, rue P galle, Paris.

2) Owen Nares, adres: c/o 6015 Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Ben Webster, in welke film en van welke maatschappij hebt u die zien spelen.

GLIMWORM. — 1) Betty Blythe, in de engelsche of fransche taal te schrijven; adres: 1820 La Brea Street, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Agnes Ayres, eveneens; adres: Paramount Studios, 6284 Selma Avenue Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Douglas Fairbanks kan in alle talen geschreven worden; adres: Hollywood (Cal.) U. S. A.

N.-B. — Zenden allen gratis hun photo.

ALICE PA VOR. — 1) Dit ligt aan de kinema-bestuurders welke die film moeten afhuren; die prijs mag h er niet medegedeeld worden.

2) Zoodra we in de gelegenheid zijn drukken we de photos van die beide artisten in ons blad af (maar u weet toch graag veel, niet?)

3) Verwachten dus de beloofde inzending.

IRROC-OMEN. — 1 ) Owen Nares heeft bruine

haren en blauwe oogen; zie adres antwoord 2 aan Ikkepoeleke.

2) Eene artiste met dergelijken naam is ons niet bekend; in welke film en van welke maatschappij hebt u haar zien spelen?

3) Beverley Bayne, heeft bruin haar en bruine oogen; adres: c/o 6015 Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U. S. A.

N. B. — Begrijpen niet hoe die brief geschiedenis in mekaar zit, in ieder geval is deze toch terecht gekomen, zooals u ziet. De nichtjes in kwestie zijn «echte » nichtjes hoor! en waarom zouden wij, als Sin oor, onze eigen stadgenooten achteruitzetten? Graag ontvingen we een dier beloofde kunstwerken ter inzage. Beste groeten terug!

TITINE. — Brief ontvangen, en nemen poede notitie van den inhoud. NEMO

N. B. — Vragen ons toegekomen na Zondag, worden in het eerstvolgend nummer beantwoord.

Vrije Tribuun

Als men zoo wekelijks Vr. Tr. eens goed naleest, och, dan gaat er geen enkele week voorbij of deze of gene weet een afkeuring over die of die z’n schrijven te doen, en ik vraag me af of

men wel goed1 weet dat ’t een Vr. Tr. is, dus voor ieder toegankeli k; händigen en onhand gen mogen daar hun meen:ng in schrijven maar.

waarom dan zooveel afkeuringen gemaakt? 'eder is toch vrij te schrijven over wat en wie ook, en het woord V. T. zegt het toch; en ik geloof niet dat heer Nemo die personen (afkeurders) daarvoor heeft aangesteld, dus—

Doch, laat hen die zooveel af te keuren hebben eens met het hunne voor den dag komen, met inzendingen die geen keuring noodig hebben; doch me dunkt dat ieder;nzend ng alléén de keuring van Heer Nemo noodig heeft en zoolang hij het woord «ongeschikt» niet gebruikt, wel zoolang houd ik ze voor goed. Hij kent z’n klanten wel alsook de waarde van het blad, en zal er wel voor zorgen het niet belachelijk te maken door dergelijke inzendingen, denk ik. Zoo nu en dan krijgt men wel eens van die 'nzend ngen te lezen van schrijvers zonder verlegenheid, zooals Mr XX, doch m’n beste schrijfsters, laat je niet ontmoedigen hoor en schrijft nog eens zooveel want:

Heer Nemo, denkt in ieder b’ad A an ieder z’n meening te schrijven Doch alléén over cinema zonder overdijven.

Je schrijft er dus je meening neer En een opvlieging volgt eiken keer

Men zou haast zeggen dat je ’t liegt En dat je de Vr. Tr. bedriegt

Maar lu'stert niet naar zulke praat A\ maken ze je nog zoo kwaad Aan U het schrijven naar je zin Ruimt voor een ander je plaats niet In.

en de keuring over dergelijke praatjes beuzelarij of inzin zooals men het noemt, alléén aan:

Neem U dus in acht En elk schrijft zijn gedacht Maar dan ook zonder nijd Omdat ge Vrije Tr...sten zijt.

Ik hoop dat niemand het me kwalijk neemt want ’t is m’n bedoeling niet je kwaad te maken hoor, blijft dus kalm. Ik mag het toch wel eens helpen herinneren hé? ’t Is net voor mij alleen dat ik het schrijf, ik kan me tegen een aanval wel verdedigen, doch ’t is maar dat men dikwijls erg onredelijk is en ’t zijn de heeren lezers die door die z.ekte zijn aangetast, doch ik hoop dat ik hen van het goede d anke heb ingegeven en dat beterschap net achterwege b ij ven zal, dit is de vriendschappelijke wensch van

Ons Photohoekje

SCHATTEBOUT JE, ontv'ng gratis de photo van: Mary Philbin, na 1 m.; Norman Kerry, na 1 1/2 m.; Herbert Rawlinson, na 10 m.; Lloyd Hughes, na 5 m.; Mary Odette, na 15 dagen.

LEKKERBEK ontving gratis de photo van: William S. Hart, formaat 18x26, na 42 d.; Mary P.ck-ford, formaat 18x26, na 1 1/2 m.

BEWONDERAAR ontv ng gratis drie photo’s van Mario Ausonia.

DHELIA ontving gratis de photo van: Betty Blythe, formaat 30x20, na 3 m., 10 d.; Bebe Daniels, formaat 30x35, na 2 m.; Rudolf Valentino, formaat 20x15, na 2 m., 10 d., Lila Lee, na 2 m.

(Deze twee ve.gezeld van een lief schrijven). Marion Davies, formaat 30x20, na 1 m., 9 cL; Gloria Swanson, formaat 30x20, na 2 m.

FILM-REVUE

DE ENGEL VAN DEN HAARD

L’ANGE DU FOYER

Hoofdvertolkers:

ALICE lW, ROSEIÏUinV THEBY. FRABK GLENDOfl en de meine ... JOSEPHIBE AOAIR ...

SOLEIL LEVANT FILMS

19, rue Zérééio, 19, Brussel

MADAT het doek gevallen is, begeven zich de drie bijzonderste hoofdvertolkers zich naar hunne kleerkamer; het zijn Julien Lorraine, Maud Clifford en Ralph Jackson.

Terwijl julien van kleederen veranderd, om in gezelschap zijner vrouw, en zijn dochtertje,' de verjaardag van zijn huwelijk te vieren, komt Maud hem geluk wen-schen voor het behaalde succes.

Aan deze eerbewijzen antwoordt Julien haar dat de successen niet alleen voor hem waren, maar ook voor zijne medespelers... Haar oogen onafgebroken op hem gericht, zegt ze dat ze hem beminde, maar het nooit had durven bekennen. Zij wordt door Julien afgewezen.

Intusschentijd maakt Viola met de kleine Ruth alles voor het feestje gereed. Men belt... denkende dat het haar man is, spoedt Viola zich om de deur te openen maar staat tegenover Ralph Jackson, die haar reeds vanaf haar huwelijk lastig valt; zij doet een stap achteruit en Ralph maakt er gébruik van om in het vertrek binnen te dringen. Op dit oogenblik meldt de kleine Ruth de aankomst van haar vader; vol

schrik vlucht de lage verleider langst het venster, juist dat Julien in de kamer treedt,

Zonder eenigen uitleg, doet Julien zijne vrouw verwijten, en vertrekt, de kleine Ruth met zich nemende. De arme Viola stort buiten kennis ten gronde. Terug bijgekomen zet Viola zich op zoek naar haat man, om haar kind terug te vragen.

Des s’avonds, na de vertooning, verge-zeldt Julien Maud om de kleine Ruth te» ruste te leggen. Viola ziet dit en vernietigd dwaalt ze langs de straten. Haar kind willende terug hebben begeeft zij zich naai Maud; helaas, haar zinnen zijn geschokt en zij wordt in een gesticht opgesloten.

Eenige maanden later, niets meer van zijn vrouw vernomen hebbende, is Julie» met Maud gehuwd, maar hij is niet gelukkig en het is dank aan de kleine Ruth dat hij Viola terug vindt. De twee plichtigett willen zich alsdan van Julien ontdoen, maar beiden ondergaan zij hun welverdiende straf.

Nu is hun geluk weer volledig en kunnen ze weer vrefcgde smaken, naast hunne kleine Ruth, den engel van den Haard.

TOT DEN LAATSTEN MAN

(Jusqu’au dernier Homme

Groote dramatische avonturen

Scenario van Doris Shrœder - Naar de beroemde roman van Jane Grey - Tooneelschikking van Victor Fleming

IJ zijn in de meest wilde streken van Arizona, op een tijdstip waar- 'i' op aldaar alleen de macht van de slimste en de sterkste heerscht.

Eenige schaarsche planters, aangetrokken door de natuurlijke rijkdommen van deze nog niet bezochte streek, komen van alle werelddeelen om er fortuin te maken.

Het zijn over het algemeen avonturiers, die nergens anders gelukten. Hun strijdlustige drift is des te grooter daar de grond aan de eerste bewoners toebehoort.

ben... Fred Jorth, zijn mededinger, heeft een bende vrijbuiters, zoo wild als wolven, aangeworven en onderneemt tegen hem een strijd zonder genade om hem zijne eigendommen te ontnemen.

Bijgestaan door zijn mannen, die de ploeg moeten verlaten om de wapens op te nemen, aanvaart Isbel stoutmoedig den strijd, die hij niet gewild heeft.

De menige hinderlagen, door zijnen huichelachtigen tegenstander gemaakt, doen zijne rangen geweldig dunnen, Mid-

Te laf en te zwak om alleen te handelen, vereenigen zij zich en kiezen als hoofd de meest onverschrokken onder hen. Er zijn twee kampen en hebben gedurig oorlogen. Gaston Isbel, onvermoeid werker, is een der eerste in het land aangekomen; hij is blootgesteld aan degene, die minder gelukkig dan hij, hem niet vergeven de beste plaats genomen te hebderwijl komt Jean, de oudste des Isbel’s, na zijn ranch te Orégon verkocht te hebben, zijn vader in Arizona vervoegen; hij maakt toevallig kennis met Hélène "V orth op dewelke hij stilaan een heilza-men invloed uitoefent, niettegenstaande de haat die beide familie's scheidt.

Zijne eerste zorg is te trachten den vrede tusschen de twee kampen te slui-

FILM-REVUE

ten, maar, zijn vader, uitgedaagd door jorth, en verraderlijk geslagen, doet Jean de eed zich te wreken, en doet zijne mannen zweren te strijden tot den laatsten man.

Alhoewel alleen, gelukt het Jean de hinderlagen te doen mislukken, en over zijn vijanden te zegevieren.

Welhaast zal de liefde den haat tusschen de families doen vergeten.

Jean Isbel en Hélène Jorth geven vrijen loop aan hun dappere natuur en vereenigen hun ranchen en hun harten.

Rinemanieuuisjes

HET IS M. Max de Rieux, toegejuicht in « Ce petit Chose » en weldra in « Les Grands », die de roi van Dominique in « Comment j’ai tué mon enfant » zal vertolken.

Deze film is getrokken uit den roman van P erre L’Hermine en bewerkt door M. Jean Feyder.

De vrouwelijke hoofdrollen zijn in handen van MMes Sivia Grey en Forsannes.

MAE MURRAY, die een gekende danseres is, bemint fel deze kunst. Zij houdt ook veel van Jazz-Band.

HÉLÈNE DARLY komt voor den f’lm «La Oosserie des Genets » aangeworven te worden om er de vrouwelijke rol in te vertolken; zij zal bestuurd worden door M. Liabel en Madame Renée

Sylvaire, de lieve artiste die ons terugkomt als__

tooneelschikster.

Deze film is vertolkt geworden door twee der beste filmartisten, Richard D*ix en Lois Wilson.

« Tot den laatsten Man » wordt een der grootste successen van het seizoen.

PARAMOUNT

Rue Neuve, 48, Brussel

WIJ VERNEMEN dat de film «Le fantôme du Moul’n Rouge » voor rekening van de Rné He vil maatschappij, hebbende as hoofdvertolkers Georges Vaultier en Sandra Mi’owanoff, voor rankrijk en België door de « Mappemonde F im » is aangekocht geworden.

In deze film zullen wij den beroemden Oostei-schen danser Bac Isbii zien.

Reeds zijn de rechten van « Le Fantôme du Moulin Rouge » aan een en twintig landen verkocht geworden.

RAMON NOVARRO, die men in de film « Scaramouche » heeft kunnen bewonderen, is een der meest gekende Amerikaansche art'sten. Nochtans is hij Mexikaan van Spaansche ouders; van jongsaf wijdde hij zich aan den schouwburg, en daar hij grooten aanleg had voor muziek, maakte hij zijn debuut in de Operetten. Hij was ook een goed danser en verkreeg daardoor een plaats in het dansgezelschap van Marion Morgan, die een omreis deed in Californië. Zekeren dag werd hij door Rex Ingram ppgemerkt die hem een kontrakt aanbood, om:n de film « Le Prisonnier de Zenda» voor te komen. Van dien dag af was zijn toekomst verzekerd.

Het was in « Scaramouche » dat Ramon het meeste sukses behaalde. Nu is hij een der beste «starren» van Amerika.

12

FILM-REVUE

De Mie van Douglas Fairbanks

’ EN heeft reeds veel gesproken en geschreven over de krachttoeren van Douglas Fairbanks. Niemand •pringt er beter van het eene dak op een ander dan hij. Er bestaat geen hinderpaal die voor hem geen kinderspel is. Hij zit gemakkelijker op een wild paard dan wij op een stoel. Hij loopt niet, hij springt. Wij gelooven niet dat wij hem reeds dik-wijld hebben zien loopen. Immer is hij dààr. Hij is Douglas Fairbanks.

Dit alles is maar iets onbeduidend om ons op te bekoren. Nochtans kunnen wij het niet goedkeuren dat de kinema eene akrobaten cirkus wordt. En indien wij het Douglas niet euvel opnemen dan is het omdat wij altijd gedacht hebben dat er onder zijn schrander voorhoofd iets schuilde dat ons met die sport kon doen instemmen. Wij hebben maar al te goed begrepen dat, om snel te handelen er snel dient gedacht te worden.

De athleten zijn er nooit volkomen kunnen toe geraken. Het is misschien omdat het maar athleten zijn. Douglas, hij, is een kunstenaar. Denk niet dat hij iemand of iets zoekt te redden wanneer hij zoo •nel loopt! Neen zijne snelheid heeft een ander doel. Doch laat ons verder zien.

Douglas vertolkt de karakteristieke « typen » dewelke de groote menigte aan-riet als eene wipplank voor hunne sport-gevoelens. De achtervolging, de sprong over een afgrond, het springen over een muur, van het eene huis op het andere rijn van die gevallen waarmede de groote massa van het publiek zich voelt meegeslepen, waar het naar tracht, die gansch Overeenstemmen met hare sportieve gevoelens en instinctmatig deze kracht-toe-ren met de diepste aandacht volgt. En deze filmen hebben op zich zelf meer karakteristieke waarde, buiten die van den vertolker zelf, als menige andere band. Douglas in zich zelf genomen is een warboel, waarin men moeilijk het begin Op het einde kan vinden.

In de film «'Een avontuur in New-York» onder andere, stelt hij ons een onvergete-fijlc leven voor van beweegbaarheid, schrander-, vlug en roekeloosheid hetmet zijne buitengewone snelheid en doenwijze.

Tot heden toe heeft geene enkele kunst het zóóver kunnen brengen het leven in welk, ons inziens, het beste overeenstemt zijn doen en laten trouw weer te gevent En het is daarheen, dat, ten huidige dage, de jonge kinema, zonder schroomen, zijne stappen richt. Wie zou er nog kunnen aannemen dat de helden uit vroeger dagen, ontdaan van de dicht- letter- schilderkunst, de muziek en de beeldhouwers-kunst, die romantieke en schilclerachtige helden, dat deze met een zeker voordeel op het witte doek zouden kunnen komen? Ze zouden de waarde van het woord, moeten hebben, om hun voorkomen te verheffen. De kinema vraagt nieuwe symbolen, nieuwe typen. Ten einde deze te bewerkstelligen beschikt hij over eenvoudige en prachtige technische beginselen, die op hunne beurt eene bijna nieuwe kunst uitmaken die zeer ingewikkeld kan worden. En Douglas Fairbanks is de eerste dier typen.

Wat is hij? Vooreerst is hij de gelukkige bezitter van een ideaal — mooi uiterlijk. Bekwaam om zonder aarzelen alle moeilijkheden te overwinnen, krachtig, moedig en onbeschroomd, is hij de ridder der hedendaagsche tijden. In de middeleeuwen zou hij voorzeker een lied met gebarenspel geïnspireerd hebben. In Hollywood maakt hij zelf de symphonie der inspiraties. Aan ons, Oude Wereld;, toont hij ctat wij maar bestaan als zijnde een gevolg van grondbeginsels van strijd. Wij kunnen hem niet aanschouwen zonder ons te herinneren dat wij ook spieren hebben en dat het noodig is deze, door een dolce farniente, niet te laten verzwakken. Daar denken wij niet aan als wij een boks- of schermmatch bijwonen. Wij denken daaraan in het bijzijn van Douglas k airbanks omdat wij hem zien leven onder onze oogen, strijden, werken, spelen met de toestanden die eigenlijk maar ver-grootingen zijn der toestanden waarin wij ons alle dagen spartelen. Zijn dekor, is de wereld, somtijds met geesteshumor wat misvormd, maar ’t is toch de wereld. Hij

FILM-REVUE

leert ons snel denken, zooals hij, en met zekerheid en zelfvertrouwen te handelen. Bekijk die duistere zaal, vol volk waarvan alle oogen met gespannen aandacht naar het witte doek gericht zijn! Het witte doek verlicht door de weerkaatsing van het leven. Allen glimlachen zooals hij zelf.

Zekerlijk, het leven laat ons niet toe in onze eigen gebaren de gril van zijn glimlach eigen te maken. Maar zonder die gril zou het verdichtsel niet bestaan en dit is wel de beste reden om te bewijzen dat het verdichtsel is. Ziedaar het \ .anlokkende grondbeginsel der samenstellingen van Douglas Fairbanks. Zijn glimlach is niet dien van een athleet die zeker is van zich zelf. Het is die van een artist die voor u speelt zooals hij met het teven speelt. Gij zijt zijn laatste hinderpaal en... hij heeft u overwonnen.

Hebt u « Nachtmerries en Bijgeloof » van hem gezien? Het is een schitterende film evenals « Het Teeken van Zorro ». Wij dagen u uit, als gij ze nogmaals zult zien, te loochenen dat gij niet door eene schuchtere en glimlachende filosofie bevangen zult wezen.

Zulk een onderwerp zou, 20 jaar geleden aanleiding gegeven hebben voor het een of andere vaudeville en eens te meer zoudt gij geschokt wezen door de loomheid van de gebaren der vertolkers en door een gulle lach der beenhouwersvrouw, uwe buurdame.

Douglas Fairbanks leeft zijn rol in die filmen met een opzienwekkende snelheid, met eene meeslijpende sympathie. Hij vertelt u zijne ongelukken op de ernstigste wijze der wereld. Gij aanhoordt hem, zooals onze voorouders eene smakelijke geschiedenis zouden aanhoord hebben. En dan weet gij dat onder dit onberimpeld voorhoofd, er iets is dat alles uitlegt en dat u zegt u te verzoenen met het leven, met u zelf het talent.

Bewonderen wij dus in Douglas Fairbanks de eerste kunstenaar die het zoover heeft weten te brengen om een type te vertolken van hedendaagsche held en vergeten wij niet dat hij zelf deze type is. Laat ons er nog voor de zooveelste maal bijvoegen dat het niet voldoende is «Kinema te spelen» men moet zijn rol meeleven. Wat kan ons het onderwerp of de verschillende verhoudingen van een stuk schelen? Hij zelf schijnt ze met zekere onverschilligheid te bejegenen. Het is de vertolker die we niet meer zien, wij zien niets dan Douglas Fairbanks. Hij lacht.

glimlacht tot ons en schijnt ons zijne ha, i toe te steken om ons te zeggen: « Hoe gaat het »? en opgewekt door zijn schoon, eenvoudig en toch vernuftig spel zouden wij hem dan kunnen antwoorden: Opperbest z'-ds gij ziet ».

Hacrde Douglas Fairbanks, in plaats van artist te worden een ander ambacht of bedrijf aangevat, wij zijn overtuigd dat hij even volksgezind laat ons zeggen « populair » zou geworden zijn met 't is eende* wat. Doch hij is artist geworden. Ongetwijfeld is hij de geliefkoosdste « star » geworden van de kinemawereld. Hij heid dus gelijk dit bedrijf te kiezen.

Als artist is hij aan zijne taak niet te kort gekomen. Eerst heeft hij d’Artagnan geschapen vervolgens Robin Hood. Met die twee rollen hebben de kinemakritie-kers hunne oogen wijd opengesperd: en weldra spreidde zich de glorierijke mantel der vermaardheid over zijne schouders en zijn naam werd wereldberoemd.

Douglas is de vreugd van de film. Hij is er het schitterende licht van, met vluchtig gesprong, de jeugdige spitsvondigheid en de eeuwige glimlachende fantazij. Die man bezit de kunst van de kinema tot in het diepste zijner ziel . hij heeft het genie der snelle bewegingen van het harmonieuse gebaar, van die lijn, die zich zonde* moeite verplaatst volgens de reinste logi-ka. Nie'is dat er geschokt wordt, niets moeilijks of pijnlijk in zijne sprongen noch in zijne athletische krachttoeren. Hij is de kracht, maar de kracht in dienst der gratie en van den geest.

Met hem verliest men nooit het muzikale rythmus, want de duivel der danskunst huist in hem zooals in Zarathoustra en hij zou kunnen zeggen, evenals de held van Nitsche: « Mijn voet is de hoef van het paard, met hem loop en galopeer ik over berg en dal aldus wordt ik door den duivel bekropen die dan mijne koers verdubbeld. »

Douglas beweegt alles • uit hem straalt er een wellust uit zooals uit eene springende en dansende godheid.

Met hem leven wij iedere geschiedeni» die hij voortbrengt, niet door de gesproken zinnen, noch de gedachten noch doo* ontledingen maar rechtstreeks in een« athmosfeer van oprechte waarheid.

Welke dramatische kunst zou ons zooverre kunnen meeslijpen, verre van on» zelve, op het realistische Van een men-schelijke droom en met eene verbeelding in volle ontluiking...

FILM-REVUE

EU CINE-ROMAN Üi

(Tweede vervolg en slot)

Het was laat in den namiddag wanneer Grumpy en Ruddock terug te huis kwamen.

Wanneer de oude man Heron zag knipoogde

hij.

«Wees niet ongerust, jongen», zegde hij glimlachend, « alles zal spoedig in orde komen. »

« N:ets kan met mij nu in orde komen, mijnheer Bullivant », zuchtte de jonge man. » Door het verhezen van den diamant, verlies ik nu ook mijn plaats. Ik geef alzoo miss Virginia haar woord terug. Ik kan van haar toch niet verlangen dat zij een bedelaar zal huwen. »

« Wel jongenlef, dat is ook niet noodig... Is mijnheer Jarvis hier? »

« Laat Dawson dan hier komen.

Wanneer Heron de kamer verliet nam Grumpy plaats in een zetel en schudde het hoofd.

« Wij naderen het einde van de zaak », mompelde oude advokaat.

Door den spiegel, boven de haard, zag Grumpy Jarvis van de trappen komen.

De oude man borg zich dep in den zetel, achter de rugleuning.

Jarvis, opgewonden, trad binnen.

« Waar kan dit duivelsche ding toch gebleven zijn? », vroeg hij zich angstig af. Hij boog zich op zijn knieën en doorzocht den haard.

« Hier ook niet! bromde hij, waarop zijn onde* zoek langs de tapijt g’ng.

Hij kroop rond den stoel van Grumpy; plotse- . ling stonden de twee mannen tegenover elkaar.

«Ha! Ha!...» lachtte Bullivant. «Het schijnt

May -Me Auoy and Cbrirad JJ&üel in the Paramount Picture »Grumpy " A William .de Mille Production,

« Ja », antwoordde Heron. « Ik kan die kerel maar niet goed begrijpen. Hij is gek van een bloem welke hij aan V.rginia gaf. Zij wierp deze in den haa d waarop die Jarvis razend is als een wild d er. Hij is nu bij haar... Wat beteekent dit alles, mijnheer Bullivant?... Bemint Virginia die man?

« Neen. Zij flirtte een weinig met hem, maar nu zij aan het twisten zijn geraakt zal dit wel gedaan zijn. D'e bloem was een liefdeteeken van Jarv's aan haar. Maar nogmaals, Ernest, wees gerust, de zaak wordt spoedig opgek1 aard... Wierp Virginia de bloem nog in deze kamer? »

« Ja, in het vuur daar. Die is natuurlijk nu verbrand, z!e maar. »

Was er nog iemand hier, behalve u, Virginia en Jarvis? » vroeg Grumpy.

Dawson, de kamerdienaar », antwoordde Heron- »

dat wij beiden naar iets zoeken... Het zou mij niet verwonderen, wanneer wij alle twee naar hetzelfde voorwerp zochtten... Een witte gardenia. »

« Waar ik naar zoek, mijnheer Bullivant, is mijn eigendom! »

«Ah!» antwoordde Grumpy... « H:er is Dawson, k geloof dat die man ons helpen kan. »

« Wat is er van uw dienst, mijnheer? » vroeg deze.

« Hebt gij soms een bloem uit den haard opgeraapt? »

« Ja, mijnheer. »

« Waar is die? »

« Ik heb ze in die vaas daar geplaatst », zegde Dawson, teiwljl hij het voorwerp aanwees.

Jarvis was met één sprong bij de vaas, doch Grumpy sloeg ze met zijn stok op den grond.

« Houdt hem goed vast, Dawson! » riep de oude man, terwijl hij tusschen de bloemen zocht.

FILM-REVUE

« Ah, hier is ze! » juichtte hij, waarop hij de bewuste gardenia, met het blad en de haar, In de hoogte hield. «Dit kan uw eigendom zijn, mijnheer, maar ik ga het behouden! »

Terwijl hij dit zegde kwamen Virginai en Ernest binnen.

« Is dit de bloem, Ernest, welke gisterenavond Suzan voor u in orde bracht? » vroeg Grumpy.

« Dit is ze, mijnheer Bullivant », antwoordde deze.

« En het is ook diegene welke dezen morgen mijnheer Jarvis aan mij gaf, in verwisseling van een nieuwe », voegde Virginia er bij.

« Ik weet het. Het is de bloem, Vi.glni.a, waarover ge spraakt in uw expressbr ef naar Mijnheer Jarvis », lachtte Grumpy. « Laat eens zien, wat behelsde die brief weer?... Oh ja, zoo iets als dit:

« Waarde heer Jarvis,

» Ik ben ongerust over Ernest en ga daarom » terug naar huis. Wat de gardenia betreft: Ik » bemerk dat er een vrouwenhaar rond gebonden » is. Van welke vrouw?... Wanneer ge die bloem » terug verlangt, kom ze danshalen.

Virginia Bullivant. »

« Ja, dit schreeft gij, Virginia... Ja, ja, ik heb een goed geheugen ».

« Gij hebt aldus mijn brief gelezen, grootvader?» « Ik moest wel, lieve. Voor den diamant van Ernest, uw brief was een spoor. »

Te wijl de oude man sprak, had Jarvis zich uit de kamer kunnen verwijderen. Heron merkte dit het eerst en zegde tot Grumpy:

« Spoedig, mijnheer BuLivant, Jarvis moet in dien d.efstal betrokken zijn, want hij is verdwenen! »

Binnen een paar minnuten zal hij terug zijn, jongen », lachtte de oude, « de p.aats wordt door de politie bewaakt. »

En zoo was het. Een oogenblik later bracht men Chamberlain Jarvis binnen, begeleid door twee constables en een detectif.

« Wij hadden hem, mijnheer, op het oogenblik dat hij een gevaarlijken sprong deed, zegde de detectief.

o: Onderzoek hem voor den diamant! ». a Dit zult ge bekoopen, oude idioot! » brulde Jarvis, a Ik weet niets van een diamant, maar wel weet ik veel omrent land’s wetten! Gij hebt het recht n:et mij te laten onderzoeken! »

« Gij kunt schadevergoeding eischen, beste jongen. Breng hem weg, officier! »

Men bxacht Jarvis in een andere plaats alwaar men hem onderzocht.

« Kunt ge mij over dit alles uitleg geven, mijnheer Bullivant? » vroeg de verbaasde Heron.

« Zeer gemakkelijk » lachte Grumpy.

een gevaarlijke beschuldiging' was. D t vertelde hij aan zijn meester; deze volgde Virginia naar hier om de gardenia erug te hebben. De brief, welke Virginia hem schreef, ontfutselde ik uit Simpson’s zak toen deze op zijn meester wachtte» c-1 ijdens die vertelling lachte Grumpy vergenoegd.

« Ge ziet » voegde hij er bij « wanneer Simp-eon mij bij hen binnen l et, zegde hij mij dat zijn meester met te huis was, maar in werkelijkheid zat hij in een andere kamer... Om zich te redden moes hij de bloem terug hebben! »

« Maar die d.amant, mijnheer Bullivant, heeft Jarvis die? »

« Hij stool hem, jongen. Ga maar eens zien ofj zij hem gevonden hebben.

loi een minuut was Heron terug.

« Jarvis heeft de diamant niet » zuchtte deze terwijl hij in een stoel zonk.

« Och, jongenlief, bekommer u daarover niet » antwoordde Grumpy. « Kom mede, iik zal de diamant wel vinden. »

Op beide .ongelieden geleund ging Bullivant naar de plaa s waar Jarvis en de gerechtsdienaars-zich bevonden. Juist deed Jarvis zijn vest aan terwijl een g.ans van triomf in zijn oogen blonk.

« En van me hooren zult ge! » zegde hij tot de detectief. « Zonder een bevel van hoogerhand, en. op last van die oude gek daar, mij onderzoeken., dit zal u duur te staan komen! »

De detectief zag er ongerust uit.

« Hij heef. de diamant met, mijnheer » sprak

hij.

« Geef mij zijn schoenen » zegde Grumpy. Jarvis veranderde van kleur maar deed één. schoen uit.

« Dit zult ge betalen! » kreet hij.

« Uw rechterschoen, jongen, met de Inker kan-ik niets verrichten » was Grumpy’s antwoord.

De oude advokaat onderzocht deze met zijn. vergrootglas.

« Ziet ge dit, mijnheer? » wendde hij zich *ot de detectief, op de hiel van de schoen wijzende.

« Dit is gom, zie! »

Hij nam zijn zakmes en bracht het tusschen het genoemde voorwerp. Men zag dadelijk een kleine laag leder, vasbgemaakt met een vijsje, en daaronder een laag gom en daarin zat verborgen... de diamant. »

« Een oude idioot ben ik, nietwaar Jarvis?

In uwe plaats zou ik mij nu maar haas en om schadevergoed ng te vragen en geen klein beetje. »

« Toch was ik er bijna mee weg! » snauwde Jarvis hem toe.

« Had ik er niet geweest... Ge hebt een stom>-miteit gedaan met die bloemen!— Enfin, ik denk dat ge er met zeven jaar van af komt. »

Wanneer men Jarvis had weggebiacht zegde Grumpy tot Heron:

« En nu, jongen, moe1 ge met Virginia maar alles in orde zien te brengen; vertel ook aan Suzan dat S’mpson een schurk is want zij zou met-die kerel kunnen trouwen en zij is de eeniige persoon hier in huis welke goede koffie kan maken. » De oude Bullivant wreef zich de handen en was tevreden over de diamantzaak.

« Hij is een genius » fluisterde Heron Virginia toe.

« Hij is een lieve oude man » antwoordde het meisje terwijl zij haar lippen te zoenen gaf.

De liefde moet wel blind zijn want anders had he verliefde paar gezien dat Grumpy hen met een ondeugenden blik stond te beloeren.

Ed. Neorg.

Toekomende week a De Spaansche Danseres

ONZE PRIJSKAMP

FOTO’S VAN FILMARTISTEN TE WINNEN!

I ) Al onze lezers en lezeressen worden vriendelijk verzocht aan onderstaanden prijskamp deel te nemen.

2) Er zijn 12 PARAMÜUNTFILMEN op te noemen; dat wil zeggen: Men moet al de punten invullen, hieronder aangeduid, deze vervangen door een letter, waarop men ten slotte den titel verkrijgt van een film. Men neme wel in aandacht dat de reeds gedrukte letters óp hun plaats staan en deel uitmaken van den op te noemen naam.

3) Men moet op dit blad zelve de punten invullen, alsook naam en adres, uitknippen en opzenden naar « Kinema- en Tooneelwereld »,, Korte Gasthuisstraat, 16, Antwerpen.

4) Er zijn 24 prijzen te winnen, bestaande uit een serie van

6 foto's van filmartisten.

5) Zijn er meer dan 24 juiste oplossingen, dan zal het lot beslissen.

6) De oplossingen moeten binnen zijn vóór Vrijdag

7 November.

Naam en Voornaam

Adres