Dit boek gaat over het schrijversgeluk. Wat beweegt schrijvers ertoe de dag op te offeren voor de nacht om een meesterwerk te voltooien? Ook al gaat dat ten koste van het eigen leven?

Wie schrijft, doet dat om gelezen te worden. Het raadsel van het geluk gaat ook over het lezersgeluk. In zijn onsterfelijke meesterwerk verkent Marcel Proust dat aparte geluk dat ons als lezer kan overvallen. Denken is bij Proust een scheppend denken en daar nemen wij als lezer aan deel.

Wat de auteur van dit boek fascineert, is niet een gerichte zoektocht naar een (abstracte) waarheid, maar wel hoe Proust je anders leert ‘denken over denken’. Dat is de filosofische draagwijdte van Prousts meesterwerk. Er is een waarheid die enkel de literatuur kan scheppen, gaandeweg, en het schrijven zelf is dat leerproces.

Prousts zoektocht vergt tijd en daarom ook is Op zoek naar de verloren tijd zo interessant voor filosofen. De ‘waarheid’ is niet de verborgen schat die we vinden door te zoeken waar we moeten, maar een creatie. Ze heeft tijd nodig, de tijd die het kost om de tekens te lezen.

Het raadsel van het geluk laat zich dan ook lezen als een handleiding bij het ‘proustisme’, maar wil evengoed het geluksgevoel ontraadselen dat met schrijven én lezen samengaat.

Dorine Vergote is germaniste en filosofe. Zij is tekstschrijver voor artistieke projecten en schreef een doctoraat over de Franse filosoof Gilles Deleuze.