De moord op de kunst: het klinkt als de titel van een thriller. En dat is de geschiedenis van de kunstfilosofie ook. Ze begint met een veroordeling van formaat. De Griekse denker Plato wilde kunstenaars en dichters verbannen uit zijn ideale staat.

Daar tegenover staat, vanaf de achttiende eeuw, de romantische verheerlijking van de kunst. Dan is kunst juist de drager van een waarheid die de filosofie niet in concepten kan gieten.

Moord op de kunst, of verheerlijking van de kunst. In beide gevallen betekent het dat kunst de denkers uitdaagt. In de esthetica werd kunst een voorwerp voor het denken. Een ‘denkding’.

Dit boek traceert de geschiedenis van de kunstfilosofie. Daarmee is het tegelijk een dwarsdoorsnede van de westerse filosofie. Elke filosoof wordt ingeleid met een biografische schets. Daarna volgt telkens een bespreking van zijn theorie van de kunst.

Thomas Crombez is docent kunstfilosofie aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten (AP Hogeschool Antwerpen). Hij publiceert over theatergeschiedenis en kunstfilosofie.

RECENSIES

“Door de breed gehanteerde opvatting van kunst (literatuur, beeldende kunst, muziek, theater en architectuur) en de voortdurende inlassing van oorspronkelijke (met enkele voor het eerst in het Nederlands vertaalde) tekstfragmenten, halen ook meer ingewijde lezers heel wat nieuwe wetenswaardigheden en inzichten uit het boek. Dit overigens fraai verzorgde handboek is dan ook zeer geschikt voor zowel zelfstudie als voor hoger onderwijs in de kunstfilosofie.”

“Het is een uitstekend boek en de auteur verdient alle lof. Goede punten zijn: langere citaten uit het oorspronkelijk werk van filosofen (het is altijd goed, ook op inleidend niveau, de filosoof zelf even aan het woord te ‘horen’), de inclusie van een beperkt maar relevant deel over islamitische filosofie, en de ruime aandacht voor de vroegmoderne periode (die wordt soms stiefmoederlijk behandeld in andere overzichten).”